Ragusa Ibla
Ragusa Ibla is tegen een bergwand opgebouwd, en een filmdecor van een stadje, dat we eergisteren even aandeden. Je stapt even in een tijdscapsule en waant je een eeuw terug. Maar dan komt het toeristentreintje voorbij tuffen, en weet dat je in een decor voor de vakantie-industrie bent beland. Een soort Siciliaanse variant op de Zaanse Schans, waar ook gewoon mensen wonen…
Ragusa Ibla in de nacht
Vooralsnog zie je op Sicilië weinig natuur, het is een grote landbouwenclave. Maar vanochtend vlogen er toch zeven raven over, en dat moet wel geluk brengen. Orh orh orh… Je kunt deze week weer mijn boekencolumn op Weltschmerz bekijken. Die gaat over de vraag wat erger is voor ingezetenen in een land, overheersing door de Siciliaanse Maffia of door de Rijksoverheid/Klimaatmaffia.
Ben je een netto-verbruiker van belastinggeld en je stemt PvdA/Groen Links/D66/CDA/CU, het regent toeslagen op je bankrekening en je hebt een baan als ambtenaar/academicus/kwartiermaker duurzaamheid, dan zul je direct roepen dat de Overheid je beste vriend is. Maar ben je ondernemer en je betaalt vijftig procent van je jaarinkomen om extra lastig gevallen te kunnen worden door de Bureaucratia Nostra…
Ben je slachtoffer geweest van staatsterreur, en je ziet eenmaal in hoe de hazen werkelijk lopen in Nederland…
Ieder oud dorpsplein is als een filmdecor
Vrede en vrijheid gedijen bij een gezond machtsevenwicht. Dat machtsevenwicht leunt in de basis op het vermogen om geweld toe te kunnen passen, de wederzijdse angst van concurrerende partijen om de klos te kunnen zijn. Anders moet je bedelen om een gunst van iemand die deze macht wél heeft.