Een ander sterk staaltje Social Emotional Learning (SEL) voor volwassenen vinden we bij de CO2-app Voetprint Inzicht die de ING Bank sinds 2022 ontwikkelde met het Nieuw Zeelandse Cogo.

Die brengt voor de liefhebbers in kaart hoeveel CO2-equivalenten hun uitgaven vertolken. En hoe ze met de aanschaf van Carbon Credits hun maandscore kunnen verlagen. In september lanceerde ING zo’n Carbon Calculator voor Poolse klanten met het bedrijf Clarity AI.

Een opmaat voor dwang tot zogenaamde ‘decarbonisatie’ van het ING-portfolio? Jazeker, gedragssturing via financiële prikkels door bankiers is het centrale plan van hun Lynn Rothschild en haar raad voor ‘Inclusief Kapitalisme’: social engineering door banken. Zoals hun overheid ‘gewenst’ gedrag stuurt via belasting en subsidie, zo sturen banken gedrag via contracten en leningen richting klimaatcollectivisme.

Niet meer dan een grappige app?
De ING heeft niet bekend gemaakt hoeveel klanten daadwerkelijk Carbon Credits aanschaffen. Van een Friese drukkerij die een bekende milieuclub als klant had, hoorden we dat zo’n milieuclub geen bal gaf om zijn geflex met ‘duurzaam’ en CO2-neutraal: het moest zo goedkoop mogelijk. Mij dunkt zal het met de aanschaf van Carbon Credits niet storm lopen bij particuliere klanten.

We lezen hier alvast de rechtvaardiging, namelijk ‘bewustwording’:

We willen helpen inzicht te geven in je uitstoot, en zo bij te dragen aan bewustwording over het klimaat.

Of ING-personeel er zelf in gelooft is hier niet van belang. Het gaat er om DAT ze het doen, of ze er nu werkelijk in geloven of niet. Dus dat ze onder peer pressure – net als bij mondkapjes tijdens corona- mee doen, zonder dat er directe dwang is. Ze geloven dat het ‘eigenlijk’ wel goed zou zijn, ook als ze daar zelf niet aan toe zijn.

Portfolio Decarboniseren = economisch gedrag sturen
Lees je het persbericht (17 mei dit jaar) over ’tweederde bedrijven verwacht duurzaamheid te versnellen’ verder, dan zie je dat vijftig procent van de klanten dat vanwege de subsidies doet. Maar niettemin laat het overgrote deel zich onder druk zetten.

Dat werpt de vraag op, hoever de ING wil gaan bij het ‘decarboniseren’ van hun portfolio. Hoeveel druk willen banken zetten op het gedrag van cliënten via geldprikkels, naast de subsidie- en belastingprikkels van hun overheid.

ING deed met andere banken namelijk de Dutch Carbon Pledge (2015), dus dat ze de hele economie Net Zero willen maken in 2050. Ze zijn aangesloten bij het Partnership for Carbon Accounting Financials. (PCAF) Die beginnen met Carbon Accounting van hun portfolio. Op dat accounting volgt het afkopen met Carbon Credits, of het lozen/weren van klanten die hoge CO2-emissies in hun projecten hebben.

De volgende stap van die accountingfase is het in kaart brengen van de zogenaamde Scope 3 emissies. Dat doet ING bij grote klanten als een aluminiumsmelter met hun Terra-methode.

Gedragssturing via financiële prikkels
Met Terra bedrijft ING  Carbon Accounting van klanten (Scope 3) om de ‘groene’ schapen van de bokken te scheiden. En om die bokken vervolgens via financiële prikkels te sturen (duurdere of geen lening wanneer je niet meedoet). Korter gezegd: gedragssturing via financiele prikkels, na ze tot ’transparantie’ te dwingen over al hun economisch handelen (carbon accounting):

ING’s Terra approach makes use of various methodologies. We co-created Terra in 2018 with the 2˚ Investing Initiative (2DII), a global think tank developing climate metrics in financial markets.

At that point in time, the main methodology used to set targets was the Paris Agreement Capital Transition Assessment (PACTA) for Banks. It looks at the technology shift that’s needed across certain sectors to slow global warming and then measures this against the actual technology clients are using – or plan on using in the future.

Pacta is met EU-subsidie ontwikkelde open source software, die portfolio’s van de mijnbouw, auto-industrie enz toetst aan decarbonisatiedoelen: dus dat ze de toeleveringsketen en fabricage screenen voor ‘carbon accounting’, bijvoorbeeld de CO2/km van een geproduceerde auto:

PACTA is an open-source, IP-rights free online and desktop software that enables users to measure the alignment of financial portfolios with climate goals and analyze specific companies. It taps into a vast climate-related financial database with a special focus on the most carbon-intensive sectors.

Portfolio vergelijken met klimaatdoel
Na oprichting in 2015 werd het Pacta in 2022 ondergebracht bij het Rocky Mountain Institute. Dat is een club klimaatactivisten en tegenstanders van kernenergie, opgericht door Amory Lovins (1982)

Het RMI kent ondergetekende omdat Jules Kortenhorst daarvan 2013-2022 de CEO werd. Kortenhorst was de oprichter van de European Climate Foundation ECF van de Brenninkmeijers in Den Haag. Dat is de grootste klimaatpropaganda-geldsluis van Europa. Hij werkt nu voor C-quest Capital.

ING vervolgt:

In the automotive sector, for example, we measure the current mix of our clients’ production of internal combustion engine vehicles compared to zero-emission vehicles and how clients plan to shift this balance over time.

We can then compare this with what science-based transition pathways indicate for the automotive sector in order to reach the net-zero by 2050 goal. The analysis doesn’t only tell us what needs to shift, but also how much and by when. This is where financing comes in – and where ING can have an impact.

Via leningsvoorwaarden komen uitkomsten van klimaatmodellen van IIASA/IPCC in financiële contracten. Daarmee kunnen bankiers dus gedrag sturen. Wie niet meedoet, krijgt geen lening of een duurdere lening, of die riskeert afstoting door de ‘decarboniserende’ bank. Zo maken ze een economie van voorwaardelijke toegang, die de klassieke vrije markt vervangt.

2˚ Investing Initiative (2DII) nu Sustainable Finance Observatory (Parijs)
Ik meende al thuis te zijn in het oerwoud van ngo’s, dat CO2-‘diensten’ levert aan de overheid en banken.

Maar 2˚ Investing Initiative (2DII) van Stan Dupré kende ik nog niet. Die zijn van naam veranderd tot het Franse ‘Sustainable Finance Observatory‘ in Parijs, na fusie met het Observatoire de la finance durable”, een initiatief opgezet door de Franse Minister van Economie en Financiën in 2019.

Die vallen onder een PARC Foundation, dat werd opgericht door het Louis Bachelier Institute. (2008) En dat werd ook opgericht door het Franse ministerie van Financiën.

Parijs en Londen via 1 connectie: Rothschild
Dus achter een web van ‘private’ ngo’s zit uiteindelijk de Franse overheid. Maar financiers van dat instituut zijn weer private banken in Parijs met hun in 2005 opgerichte Institut Europlace Finance. Daar is sinds 2013 de president van Groupe Edmond de Rothschild de vice-voorzitter, Yves Perrier, tevens voorzitter van het Institut du Finance Durable.

Dat de CO2-politie van banken in Frankrijk zit is geen toeval. Het Network for Greening the Financial System (NGFS) van de BIS heeft haar secretariaat ook in Parijs. En wel op precies het zelfde adres als voornoemde instituten: Palais Brongniart, 28 Place de la Bourse, 75002 Paris,

Hun missie is ‘acellerate global impact of private finance’, dus geld en leningen gebruiken voor politieke sturing. Dat wordt wel impact finance genoemd. Daartoe werken ze weer samen met het Britse Carbon Tracker Initiative (2008) van Mark Campanale dat al wel op mijn ngo-lijstje stond.

Want die pressiegroep ging in 2014 met Mark Carney van de Bank of England samenwerken bij zogenaamde ‘stranded assets’: het in kaart brengen van alle olie-en gasvoorraden die in de grond moeten blijven vanwege het uit klimaatmodellen afgeleide 2-gradendoel. Zo legden ze de link tussen financiële stabiliteit en ‘klimaatstabiliteit’.

As part of the enquiry, the Financial Policy Committee will investigate the potential risks fossil fuel assets pose to financial stability. This is the first major acknowledgement from a financial regulator that most of the world’s listed coal, oil and gas reserves could become “stranded assets” and have significant financial consequences.

Carney is nu premier van Canada.

Inclusief Kapitalisme van Rothschild
Zo gaf Mark Carney het startschot van de Taskforce on Climate Related Financial Disclosures. En Campanale werd zijn adviseur op Verenigde Naties-niveau bij de Glasgow Financial Alliance for Net Zero. Eerder was Campanale lid van het UNEP Financial Sector Initiative (1999-2003), en oprichter van het UK Sustainable and Responsible Investment Forum (UKSIF) van 1990 tot 2006.

Je ziet dus dat achter een haag van ngo’s uiteindelijk de zelfde instituten schuilen, die ook controle over overheden hebben en de centrale banken. Zo werken ze naar wat Lynn de Rothschild ‘Inclusief Kapitalisme‘ noemt, met haar Council on Inclusive Capitalism: dat je de geldindustrie gebruikt om het door hen gewenste gedrag af te dwingen.

Wolliger gezegd, in Rothschild haar eigen woorden:

We all have to play a part—as consumers, as employees, as advocates, as human beings—to be more inclusive and to be more sustainable; whether that is to be more environmentally careful, or to reach out to a person of a different skin colour or a different gender or a different background and help create an opportunity for them. Everybody has to have their ore in the water.

Dat zegt een miljardair die in privéjets vliegt en die huizen bewoont waarin je een heel dorp kan huisvesten. Collectivisme dus, afgedwongen via Centrale Banken en private banken, met de welbekende complotschurken van het internet die aan de touwtjes zitten.En die dus ook invloed op overheden uitoefenen.

• Conclusie: die CO2-tracker van ING is dus meer dan enkel een grappig ‘bewustwordings’-dingetje. Het is peer pressure, als opmaat tot dwang
• Doneer voor je Studiecentrum voor Natuurlijke Historie, Interessante Tijden, want je bijdragen zijn hard nodig om grondiger uitzoekwerk te doen

Donatie bedrag:

€

Doneren