Morgen debatteren de Provinciale Staten van Friesland over natuurbeleid. Met ‘de natuur’- lees: die van milieuclubs-  daar gaat het uiteraard weer steeds slechter, en dus willen ze zichzelf nog meer op de voorgrond dringen. Clubs als Friese Milieufederatie trakteerden zichzelf alvast op een natuur-enquete die de Friese Milieufederatie afgelopen dinsdag presenteerde in het Fries Natuurmuseum in Leeuwarden. Die enquete diende als papieren voet tussen de bestuurlijke deur bij het debat morgen.

De meest belangwekkende uitkomst van die enquete was echter: beneden de 55 jaar reageert niemand op die enquete waar ongeveer 3300 mensen aan deelnamen.

Natuur- en milieuclubs jaagden de jeugd uit de natuur weg met een halve eeuw geklaag over achteruitgang en rampspoed, hun broos-vaatwerk-natuur met Verboten-bordje er bij, waar alleen hun geestverwanten mogen komen: broodzakje hergebruikende groengrijze planeet-redders. Als zij over ‘de aarde’ praten, bedoelen ze vooral zichzelf: ‘wij willen alles op aarde bepalen’.

Dus indirect diende deze enquete toch een bestuurlijk doel: Als de publieke middelen voor natuur zo schaars zijn. Dienen wij dan niet iedere gemeenschaps-euro voor natuur te bestemmen, dus wat groeit en bloeit? En zouden wij het valse groen niet moeten snoeien, om die schaarse middelen doelmatiger te benutten?

Meer goed doen per euro, in plaats van zoveel mogelijk euro uitgeven voor je eigen goede gevoel.

Bijna een miljoen euro subsidie per jaar verdampt aan negatief groen gedram
De Friese Milieufederatie draait uitsluitend op jaarlijks zo’n 7-9 ton euro subsidies voor het vermarkten van de politiek van haat tegen welvaart en tegen de mensheid in het algemeen. Met een klimaat-aflaat als remedie. Terwijl iedereen blij is met welvaart, moeten we blijven horen hoe slecht dat is, zodat zij met klimaatbankier Herman Wijffels, de Nijpelitaanse Maffia van Ed Nijpels en Hans Alders (lobbyist energiesector) met de VNO-NCW op onze CO2-schulden kunnen cashen.

Zo’n klimaat-aflaat, het lijkt verdacht veel op een ordinair bankiers-product.

Peperduurzaam
Voor campagne-gedram over groene schulden krijgen ze een ”fijn dat U bestaat’-beloning, uit bestuurlijke gewoonte. Met directeur Hans van der Werf (06-15855753) die daarvan 109 duizend euro salaris per jaar toucheert. Dat is een wel erg dure ambtenaar.

Bedenk eens wat je met die kleine miljoen euro Milieufederatie-gelden kon doen in de echte natuur: hoeveel ‘fugeltsjelan’ kon je er mee inrichten met veldmensen die weten wat ze doen…

Het debat zou morgen dus moeten gaan over de vraag: moeten wij de subsidies aan de Friese Milieufederatie en co niet per gisteren stop zetten? Zij kunnen niet 1 concreet resultaat overhandigen buiten ‘alle geld is uitgegeven’.

Ook niet bij 6 jaar Kening fan de Greide, het redden van subsidies voor vergaderingen over de grutto. Zie de website Kingofthemeadows.eu, daar staat vrijwel niets op en geen enkel fatsoenlijk onderzoek of bruikbare kennis. Na 6 jaar (…)

Als het na 50 jaar enkel slechter blijft gaan faalden milieuclubs, dus subsidie intrekken
Die Milieufederaties bestaan al sinds 1972 – nadat de milieuhype overwaaide uit Amerika met het door rijke industriëlen gesponsorde Earth Day. Die milieuclubs blijven jaarlijks verkondigen dat het steeds slechter gaat.

Volgens de eigen logica zijn ze daarom steeds harder nodig/hebben ze DUS meer subsidie nodig. Ik volg die logica niet zo. Je zou beter kunnen stellen. Als het ondanks een miljard euro Postcode Loterij-gelden en miljarden euro’s subsidie slecht met de natuur blijft gaan.

Dan hebben milieuclubs dus gefaald. En dienen we ze de laan uit te sturen. Ze dienen alle verspilde subsidies tot de cent te verantwoorden en terug te betalen.

Goed nieuws is geen nieuws, op dat verdienmodel draaien ook de abonnee-verliezende kranten als de Leeuwarder Leugenpers. Maar waarom zouden we die falende instituten met hun (morele) pretenties nog langer al die aandacht en geld geven?

Tiid Foar Wat Oars!

Tiid Foar Wat Oars
Het Ecomodernisme biedt een werkbaar alternatief waarmee je zelf verantwoordelijk wordt van het niveau van het individu tot organisatie. Via de In My Back Yard-filosofie en de inzet op structurele lastenverlichting voor boeren, burgers en buitenlui. Zoals ik in Amsterdam bij onze boekpresentatie al stelde: een Betere Natuur Begint Bij Jezelf.

De groene subsidie-branche wil enkel dat een ander doet wat ze zelf nalaten. Daarom besteden ze alle geld aan campagne-gedram: burger, overheid, doe datgene waar wij zelf te druk voor vergaderen en dus niets aan doen. Laat de Friese Milieufederatie dan zien welk stukje weidevogelland zij tot grutto-paradijs maakten…

Kunnen Friese politici wel interessant doen met ‘Operatie Steenbreek’, andermans geld geven om andermans tuin groen te maken. Maar laat alle Statenleden zelf met eigen geld hun tuin tot vogel en bijenparadijs omtoveren, daarvan een foto maken. Maak er een onderlinge wedstrijd van wie de meest soortenrijke tuin krijgt. En dat geldt ook voor alle raadsleden in Leeuwarden.

Stop met peperduurzaamheid
Maak van natuur iets dat je gelukkig maakt, iets van plezier in plaats van schuld en boete, of nog erger: BI O DI VER SI TEIT.  De overheid heeft genoeg aan zichzelf: laat die zich eens aan de natuurregels houden, in plaats van geld investeren in de overtreding daarvan (Windpark Fryslan). Breng de lasten voor burgers, boeren en buitenlui structureel omlaag, en maak zo meer welvaart voor de mensen om zelf natuur te maken.

Dat tegengaan van verdere lastenverzwaring kan via afscheid van de (peper)duur-zaamheid. Baseer  beleid niet op de groene massa-hysterie van massamedia die net als de milieubeweging hun geld verdienen met ‘slecht nieuws is goed nieuws’. Een stukje durf, gezond Fries boerenverstand, en de dankzij media-hysterie zo ontbrekende nuchterheid. Waar is dat in Fryslan gebleven?

Pas door te breken met de oude milieubeweging die louter helpt onze lasten te verzwaren, ontstaat financiële ruimte om echt resultaat te halen. Mijn IMBY-filosofie sluit overigens mooi aan op een couplet uit het Friese volkslied:

Oeralde leave Fryske grun, Nea waard dy feste taaie ban ferbrutsen, dy’t Friezen oan har lan ferbun.

Liefde voor je eigen omgeving, in plaats van angst voor het onbekende (het mogelijke klimaat in 2100) en haat tegen welvaart.