Ik las na bezoek aan het Drentse Veenhuizen Het Pauperparadijs van Suzanna Jansen, dat in juni opnieuw wordt opgevoerd als theaterstuk. Zij schrijft over haar voorouders in de armeluis-kolonie die generaal Johannes van den Bosch in 1826 stichtte in wat wel Hollands Siberie genoemd werd.
Hier werden duizenden bedelaars en landlopers gehuisvest om ze te heropvoeden. Het sociale experiment mislukte, de armen bleven arm en lamlendig. De Rijksoverheid nam de regie over en uiteindelijk werd Veenhuizen een penitentiaire inrichting waar ook reguliere misdadigers terecht kwamen.
Wat aangrijpend is aan haar boek is vooral dat de armoede- dus echt die mensonterende armoede- in Nederland historisch gezien nog zo dichtbij staat, dus echt nog tot minstens in de jaren ’30 vorige eeuw. De Industriële Revolutie kwam in Nederland laat op gang, na 1880. En pas rond 1900 werden serieuze stappen gezet om de massa uit armoede en vuiligheid te tillen.
Zoals met sociale huisvesting die in 1904 bij wet werd geregeld. Wonen nu de yuppen in de Amsterdamse Jordaan, dat waren tot de jaren ’50 nog de armeluis-zijstraatjes, waar katholieke gezinnen met wel 10 kinderen of meer in een hok van studentenkamergrootte woonden. Mijn in de jaren ’20 geboren Opa vertelde nog over zijn jeugd, dat hij door het dak de sterren kon zien en dacht: ‘mijn kinderen zullen het beter krijgen’.
Die door het Socialisme en meer verlicht Christendom veroorzaakte armeluiszorg vocht tegen de klippen op van een andere stroming. Het Malthusianisme waar ook het milieu-denken uit voortkomt. Thomas Malthus bespraken we hier uitgebreid op Interessante Tijden. Die gaf een biologische rechtvaardiging waarom het eigenlijk ‘natuurlijk’ is dat armelui bij bosjes afsterven als het voedsel op is. De rechtvaardige natuur die de on-fitte mensen uitwiedt als onkruid.
Dan komt de populatie immers weer ‘in evenwicht’ met de beschikbare hulpbronnen.
De 19de eeuwse elite- later vertegenwoordigd in de Neo-Malthusiaanse Bond (opgericht 1884)- zag in Malthus zijn theorieen een rechtvaardiging voor de bestaande orde. Oftewel: wie arm is, die dankt het aan zichzelf en/of aan zijn inferieure erfelijkheid. Dit denken is via allerlei ‘populatie’-initiatieven overgeheveld naar de Derde Wereld. Nederland sponsort onder de vlag van ‘ontwikkelingshulp’ bijvoorbeeld de naar Nazi-Supporter vernoemde Marie Stopes Foundation om ongewenste negertjes te aborteren.
Welvaart is kwetsbaarder dan je denkt. Wanneer het bloed van de economie- het geld- ophoudt met stromen kan de zaak zo in elkaar klappen. De grootste fout die je ook volgens Nicholas Nassim Taleb in ‘Anti-Fragile’ kunt maken is geloven dat het zo zal gaan als dat het afgelopen decennia altijd ging. Dat dacht zijn Libanese vader in de jaren ’80 ook van Libanon, en toen stortten ethnische spanningen het land alsnog in chaos.
Ik ben serieus rekening gaan houden met de mogelijkheid van een economische implosie, straatrellen en een totale chaos met gesloten pin-automaten. Bijvoorbeeld omdat de Euro-crisis allerminst bezworen is. Wanneer je verder kijkt dan uw dagelijkse bron van desinformatie- de massamedia- dan zie je meerdere signalen dat het de foute kant uitgaat. Het enige functionerende Kamerlid van Nederland Pieter Omtzigt (CDA) bevroeg recent de voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB) en Goldmann Sachs-satelliet Mario Draghi over de zin achter het opkopen van alle schuldpapieren van economisch kwakkelende EU-lidstaten ter waarde van liefst 2500 miljard.
Een duizelingwekkend bedrag, dat uiteindelijk via pensioen-ontwaarding en lastenverzwaringen op ons bord zal komen. Aldus Omtzigt.
Zodat die bankiers van Goldmann Sachs zich kunnen verrijken. Dat is een complot-realiteit, geen theorie. Bedenk ook dat hoge omes binnen het Europese bestuur, als voormalig EU-commissaris Emanuel Barosso nu voor Goldmann Sachs werken.
De burger heeft geen lobbyist in Den Haag, zo schrijft Elsevier-hoofdredacteur Arendo Joustra en dat betekent dat die burger de rekening krijgt die bedrijfslobbyisten van de VNO-NCW neerleggen op het Binnenhof. Het nieuwe roof-model voor multinationals, bankiers en grootbedrijf heet ‘het klimaat’.
Als onze berekeningen aan de (nooit openlijk vrijgegeven)kosten van het Energie-akkoord kloppen van 100 miljard euro, moeten wij vanaf 2020 al per maand 100-200 euro extra bijleggen over de energierekening, om een klimaat-elite aan subsidies te helpen. Voor de midden- en lage inkomens is dat een aanslag op de (bestedings)vrijheid.
Krijgt de klimaat-elite onder de lobby van Hans de Boer (VNO-NCW en CDA-coryfee) haar zin, dan komen daar nog eens 200 miljard euro extra kosten bij, te collecteren onder dreiging van staatsgeweld bij de partij zonder lobbyisten: de burger.
Hoewel de formatie met Groen Links mislukte, weet de kleine informatie-elite van mijn blog al dat de VVD op dit vlak minstens zo erg is. Ik noem ze wel Nijpelitaanse Maffia, leuk woordgrapje of Vijanden van Vrijheid en Democratie. De MKB’ers die op de VVD stemmen, die hopen dat die partij zich voor hen inzet. Maar het is de Partij van het grootbedrijf en Anglo-Amerikaanse belangen.
Zoals Pieter Winsemius- de Transitie-vazal van oliebankier David Rockefeller- in Elsevier al trots opmerkte zette de VVD ‘het milieu’ op de politieke agenda. Dat is bepaald geen compliment. Want ‘het milieu’ als ideologie betekent dat een kleine elite die levensbeschouwing inzet om zichzelf ten koste van de massa in het zadel te houden. ‘De Transitie’ staat voor de overgang naar een post-industriele samenleving.
In Veenhuizen haar geschiedenis kun je een voorproefje krijgen, van wat ‘post-industrieel’ voor de massa zal inhouden. Een pre-industrieel vooruitzicht.