Heb je vijanden lief, koester je demonen (4)

Schaaltje 1000 van Jezus Christus lijkt vooralsnog onhaalbaar….Kloster Steinfeld in de Eifel

Waar sta jij op de schaal van absolute spirituele nul tot de 1000 punten die Jezus Christus krijgt van psychiater David Hawkins?

Vandaag in deel 4 van ‘het Leven is Lijden’ keren we terug bij deze ‘denk jezelf gezond’-goeroe uit de school van het Amerikaanse Positieve Denken (= postmoderne magie-filosofie vermengd met New Age) en zijn boek ‘Letting Go, the Pathway to Surrender’.

Hawkins wil je- om ‘het Lijden’ te verlichten- laten praktiseren wat christenen overgave noemen aan God, het opgeven van verzet tegen ‘het leven’, acceptatie, loslaten en het afleggen van ‘negatieve’ emoties als haat. Zo zou je stijgen op de ladder tot je een staat van Verlichting bereikt.

De ultieme gelukzaligheid waar religieuze boeken aan refereren, waar heiligen op Middeleeuwse schilderijen met zo’n stralenkrans aan raken als Franciscus. Maar hoever op die ladder wil je klimmen?

Je moet ergens beginnen

Heb je vijanden lief: koester je demonen
Want we vragen ons af: hoe ‘erg’ is het eigenlijk om zogenaamde ‘negatieve’ emoties te hebben, wanneer je beseft dat mensen gedreven door de ‘lagere’ emoties als irritatie, afgunst en onvrede kunstwerken en beschavingen bouwden, mensen door hun ‘demonen’, obsessies en angsten tot hogere prestaties werden gedreven.

Aanleiding is ondermeer een bezoek aanKloster Steinfeld in de katholieke Eifel. Dat klooster heeft als beschermheilige de monnik Hermann Josef die in de 10de eeuw de Duitse heidenen kwam bekeren, als ik me niet vergis. Op Middeleeuwse schilderijen heeft hij zo’n aura van ‘Verlichting’ rond zijn hoofd, dat ook blijft stralen als de kop van hem en mede-monniken is afgehakt.

Kijk, dan heb je toch wat bereikt in het katholieke heiligen-kabinet.

En ik zag een video van ‘het beest’ Bas Rutten, een in Tilburg geboren MMA-vechter (mixed martial arts, kooivechten) die in Japan en de UFC in de Verenigde Staten carrière maakte. Die is sinds kort (weer) katholiek geworden, na jarenlang mensen in de ring te slopen met ondermeer zijn ‘palm strike’ en ‘liver shot’. En daar traint hij nog steeds in met eigen studenten: machtig interessant zijn juist zulke mensen, omdat je met een randje geweld en vuil juist geloofwaardiger lijkt…

Zonder negatieve emoties als vergelding van mensen die hem dwars zaten, had ‘Baaas Roetten’ nooit bereikt wat hij bereikte. En is het ook niet zo dat je zonder weerstand geen spierkracht kweekt en als pudding uiteenvalt, zoals astronauten buiten bereik van de zwaartekracht ondervinden? Wat je niet gebruikt, dat atrofieert. Is dat ook niet de betekenis van ‘heb je vijanden lief’?

Zonder tegenstrevers zou je nooit ontdekken wat je in huis hebt, prijs daarom de mensen die je een voet dwars zetten. Ze maakten je wie je nu bent, en als je daar (meestal) blij mee bent kun je ze dus dankbaar zijn. Die tyfuslijers…

En nu werd Rutten genomineerd als meest gewaarde filantroop uit de Amerikaanse sport-sector. 

Hermann Josef gaf een appel aan Maria met kindje Jezus en kan nu nog als beschermheilige ingezet worden: Kloster Steinfeld

De stichter van het Kloster Steinfeld Hermann Josef maakte een ‘shortcut to heaven’. Hij was min of meer uitverkoren omdat hij volgens de klooster-verhalen als kind aan een Maria met Jezus-beeld een appel aanreikte, zo van: ‘die zal Jezus wel lusten’.

Maria nam die appel vervolgens dankbaar aan, en een mirakel was geboren.

In onze moderne tijd was Hermann Josef direct onder kinder-psychiatrische behandeling gezet en platgespoten met Ritalin-of-erger-rotzooi van Big Pharma volgens het adagium van psychiater Thomas Szasz: praat je met God, dan ben je aan het bidden. Praat God terug, dan ben je schizofreen.

…martelaar worden met stralenkrans/zichtbare aura om je hoofd die blijkbaar na onthoofding nog steeds straalt, schaaltje 600…

In Hermann Josef zijn eigen tijd (de tiende eeuw) was een mirakel op zijn tijd juist welkom: Hermann Josef kon een klooster stichten en later als martelaar van het geloof sterven. Toch beter dan onder de pillen en achter de rollator al lijdend in een bejaardenhonk wegkwijnen.

Yoga-meisjes met stralenkrans rond hun billen 🙂 op sportterrein Kloster Steinfeld. Nee, voorlopig ben ik nog te aards

Waar sta jij op de schaal van geestelijke harmonie?
Terug naar Hawkins. Hij geeft een schaal van 0 tot 100 en 200 naar 1000 punten voor je mentale staat van welbevinden, de ‘anatomie van emoties’ in een wat spiritueler context. Die metafysische kijk ben ik- voorwaardelijk- voorstander van, mits consistent en geïnformeerd beargumenteerd. Je moet de Verbeelding niet vermoorden. Plat secularisme en sciëntisme leiden al snel tot genocide (Stalin, Mao, Pol Pot, Dolfie) en doen de mens ook in geestelijk opzicht onrecht.

Je moet altijd rekening houden met de mogelijkheid van het onwaarschijnlijke.

In welk geestelijk stadium zit jij ongeveer?

Maar het moet ook weer niet te zweverig en aantoonbaar onzinnig worden, want dan krijg je jeuk op zeven plaatsen. Die vervulde glimlach van mensen die ‘het’ gevonden zeggen te hebben, geestelijk arrivee, het blije gezever in Pinkster-kerken. Of dat je- gedwongen wordt om onwaarschijnlijkheden voor ‘waar’ aan te nemen. Uitwassen van geestelijk arrivee wekken toch agressie op.

Dat die 1000 punten van Jezus in dit leven buiten bereik zijn, stond voor lezing vast. Maar waar staan we dan in het midden van het leven nu ongeveer? Laten we ongeveer de helft van Jezus nemen bij Hawkins.

Dan kom je op schaaltje 600 uit: Peace.

This is experienced as perfection, bliss, effortlessness, and oneness. It is a state of non-duality (Hawkins is Westers boeddhist, ‘non-dualiteit’ betekent Jenseits von Gut und Bose volgens de leer van Indiase goeroes), beyond seperateness and beyond the intellect, as in the peace that passeth all understanding. It is described as Illumination and Enlightenment. It is rare in the human realm.

Orgelmeisje in de kloosterkerk van Steinfeld speelt treurige lofzangen, schaaltje 75 (Verdriet) ?

Nou gelukkig maar, zou je zeggen, dat het zeldzaam is. Mensen die zo hoog op het pad van Verlichting zijn dat ze van het padje af raken, je hebt er niets meer aan, zo lijkt het.

Immuun worden voor het lijden in de wereld, zoals Boeddhisten nastreven is iets anders dan het mededogen uit de christelijke traditie. Bij Boeddhisten bestaat het unieke individu niet zoals in het Westen. In het Oosten is iedereen recyclebaar (reïncarnatie), en je kaste- maatschappelijke positie- is je verdiende lot. Bestaat er zoiets als boeddhistische armenzorg? Er zijn wel onaanraakbaren in India.

Nog een schaaltje lager dan ‘Vrede’, immuniteit?

Joy (540 punten)

Love that is unconditional and unchanging despite circumstances and actions of others. The world is illuminated by exquisite beauty….

Pfff, hou maar op…laten we verder onder de gordel dalen.

Gebeden om hulp: schaaltje 75-100, oftewel, een stadium waar iedere ongelukkige ooit eens in raakt tot Jezus aan toe als hij Psalm 22 citeert: ‘Mijn God waarom hebt u mij verlaten…’ Maar ook schaaltje dankbaarheid zo rond de 300. Ik heb er ook een gebed voor iemand in geschreven…

Love (500 punten) dan:

A way of being that is forgiving, nurturing and supportive. It does not proceed from the mind, rather it emanates from the heart. Love focusses on the essence of a situation, not the details (zat de duivel niet in de details, en wat is er mis met detail? RZ) It deals with wholes, not particulars. As perception is replaced with vision, it takes no position and sees the intrinsic value and lovability of all that exists

Die positie kun je ook uitleggen als ‘intellectuele lafheid’. Maar het is al minder zweverig en wollig dan de vorige en het bevat elementen die nastrevenswaardig zijn. Nee, dan voorlopig liever schaaltje 400: reason

This aspect differentiates humans from the animal world. There is the ability to see things in the abstract, to conceptualize, to be objective, and to make rapid and correct decisions. It’s enormous utility is problem solving. Science, philosophy, medicine and logic are expressions of this level.

Kijk, daar staat nu alles dat ik nastreef, waarvan je sommige zaken al wat inbouwt, maar je bent er nog (lang) niet, als het gaat om oplossings-gericht handelen. Laten we dus zo rond het 50ste levensjaar hier aankomen. Waar staan we dan nu?

Een waakvlammetje dat je levend houdt: schaaltje 50-100

Acceptance (350), dan mag je geen verwijten meer maken, voor Willingness (310) moet je meer dienstbaar zijn, Neutrality (250), dan ben je niet competatief meer volgens Hawkins. En wat motiveert dan tot af en toe iets meer dan het acceptabele presteren?

Bij Courage (200) komen we meer op de Rypke-schaal terecht. Als je blij bent dat je leeft, redelijk onafhankelijk bent en in staat tot effectieve actie. Hoewel trekjes van Pride (175) ook nog aanwezig zijn, zelfprofilering waarvan Herman Finkers zong ‘dat heeft zooon jong’n toch niet nooodig‘.

Maar eigenlijk is een schaaltje lager Anger (150) ook zo slecht niet als Hawkins het doet voorkomen, zo komen we toch meer op een normaal menselijk niveau terecht:

This energy overcomes the source of fear by force, threats and attack. it is irritable, explosive, bitter, volatile and resentful. It likes to ‘get even’

Net als bij Desire (125), een blauwdruk van ‘normaliteit’ in onze westerse pseudo-beschaving die draait op het kweken van onvrede, het gat van verlangen dat je vult met consumptie.

It is always seeking gain, acquisition, pleasure and getting something outside oneself. It is insatiable, never satisfied and craving’.

Sorry dat ik besta: schaaltje 20-30, schuld en schaamte overheersen

Negatieve emotie drijft ambitie
Pas daaronder wordt het echt ongezellig met Fear (100) onder de leden worden mensen klagerig en jaloers. Zoals bij mensen die klagen over blaadjes op de stoep en takjes in de dakgoot, die de gemeente dan bellen of de boom omgezaagd kan, want ze zijn bang om vage redenen: 90 procent der mensheid lijkt hier te hangen, NOS-Journaalkijkers en krantenlezers, die geloven dat de journalistiek een betrouwbaar venster op de wereld geeft. En die er op staan te melden dat hun ‘mening’ van enig belang is.

Bij Grief (75) ben je al in een staat van hulpeloosheid en depressie beland en helemaal onderaan bij Shame (20) ben je van het kaliber ‘sorry dat ik besta’.

De drummer van mijn vroegere herrie-bandje nam na tenminste 10 jaar contact op. Hij is kunstenaar. Ik legde hem mijn dilemma voor dat hij onderschreef: Wat voor prestaties lever je nog, wanneer je emotioneel vlak en tevreden bent?

Wat mij dreef tot basspelen tot de vingers er afvielen, dat waren- volgens de Hawkins-schaal- negatieve emoties. Jezelf bewijzen, beter zijn dan anderen. Ik moest als beginnend wetenschapsjournalist beslist een paar keer de voorkant vullen van het Wetenschap-katern van NRC met tekst en eigen foto’s, uit een hang naar professionele profilering: met ‘minder’ was je niet tevreden.

Nu is NRC Damesblad ook niet meer iets nastrevenswaardigs. Ben je pas tevreden als je eerste wetenschappelijke artikel door de pier rievjoe komt. Omdat je wat zich ‘de journalistiek’ noemt ging minachten.

🙂

Ergo: Als de noodzaak tot competitie om bestaansbronnen wegvalt, de wedijver en profilering, wie voert er dan nog een bal uit? De meeste mensen zouden bij het winnen van de loterij toch al direct ontslag van hun werk nemen. De meesten mensen werken, door negatieve emoties gedreven als angst voor geldnood, die enkelen daargelaten die hun hobby tot werk maakten. Zoals ondergetekende.

Wilde aardbeitjes groeien overal. Mijn foto’s moeten iets ongemakkelijks houden, dus geen foto van ‘het leven’  zonder vleugje van ‘de dood’ er in…

En toch: Af en toe kun je jezelf daar op betrappen, die momenten van…. tevredenheid. Levensgevaarlijk zijn die momenten.

Als je met abdijbiertje en goed boek in je groene hof zit hier in de Friese natuur, in de zon met de zingende vogeltjes en zoemende bijtjes. Je consumeert geen massamedia meer die je ontevreden of afgunstig maken. In Fryslan heb je ook nul mooie meiden- althans- binnen de leeftijd dat ze je niet met ‘meneer’ aanspreken maar nog met ‘je’.

Bij het zien van zo’n klaag-kakelende Fryslan-plofkip met neanderthal-tronie, bloempotkapsel en plofreet verlies je accuut ieder verlangen. Zonder die grote afleider van je concentratie kun je in volmaakte geestesrust aan je studie wijden, leven in een monastiek bestaan van regelmaat.

Je loopt dus- zonder prikkeling- het gevaar om maatschappelijke ambitie te verliezen, de drijfveer om te wedijveren met anderen. Want wat is ambitie anders, dan de wil om op zo hoog mogelijk niveau voor anderen onder te doen? Dat gevecht om bestaansmiddelen…

Het klooster in, en alle wereldse zaken vaarwel?

Zijn niet complete beschavingen, steden, paleizen en kastelen opgebouwd uit afgunst, irritatie, onvrede, boosheid en de wil de ander de loef af te steken? Hoe kun je ook 2600 blogs schrijven in 7 jaar voor Climategate.nl als je na blootstelling aan irritatie over leugenachtigheid van mensen geen inspiratie kreeg: de wil tot actie, en allerlei schaaltje 150-emoties als boosheid.

Wat voor kunst krijg je ook van artiesten die op schaaltje 500 zitten. Gerammel met Tibetaanse klankschalen of blije Jezus-houdt-van-mij-liedjes die jeuk geven op voorheen onbekende plaatsen van je lichaam. De duivel heeft de beste muziek in beheer, zo lijkt het wel.

Onvrede en Irritatie zijn kortom een goede bron van inspiratie. Ook de kunstenaar onderschreef dat woede en onvrede juist tot creatieve uitspattingen leiden.

Waartoe ambitie kan leiden…

Je moet je dus geregeld blootstellen aan bronnen daarvan om geen zelfvoldaan kasplantje op een kussen te worden. Of anders de ultieme stap nemen en het klooster in gaan. Al meer dan 10 jaar speelt die gedachte, maar de deugd die Benedictus voorop stelt in zijn monastieke regels- nederigheid- die zit er voorlopig nog niet zo in.

Verlangen om voor een ander onder te doen, die andere wang toekeren…Nee, dan deel je liever een linkse directe uit aan iemand die dat verdient.

2 Replies to “Heb je vijanden lief, koester je demonen (4)”

  1. “En je moet je dus geregeld blootstellen aan bronnen daarvan om geen zelfvoldaan kasplantje op een kussen te worden.”
    Inderdaad, een belangrijke reden waarom ik je blogs over religie graag lees. Je wordt weer vriendelijk bedankt.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *