Waar rook is….
Komende 2 september vindt voor de 24ste maal het Nederlands Kampioenschap Palingroken plaats. Op 1 van die klandestiene plekjes die Nederland rijk is, ergens in West Friesland bezocht ik 2 jaar terug de meervoudig kampioen Harm Kay, biologie-leraar en tevreden roker. Hoe doet hij het nu…wat is het geheim?
…
Met eikenhout en beukenhout stookt hij zijn eigen gefabriceerde rookvat op tot de goede temperatuur, tot de tijd rijp is… Dan gaan de palingen het vat in.
…lekker fikkie stoken, je eigen vagevuur maken om in af te dalen
…’klopt’ de rook, en is de temperatuur precies goed…een arbo-ambtenaar zou er een hartaanval bij krijgen
Wat voor eigenschappen je nu precies tot meesterroker maken, dat blijft in rook gehuld voor mensen die afkomstig zijn uit de wereld van papieren zekerheden, managers, targets, computermodellen en tussenrapportages.
Het is een gevoel dat je in de vingers moet hebben, de juiste temperatuur van het vat, het goede stookhout met het juiste vochtgehalte, het vetgehalte van de paling.
…nu is Harm al wat woester van statuur, ik kwam ‘m gisteren bij het Robbenoordbos tegen
…en dat woeste kapsel met baard, het moet ook wel, als je met zulke Wieringer rokers in competitie gaat…dan kun je geen muntthee- nippend genderneutraal metromannetje zijn met canvas heuptas en helium-stemmetje
…bij roken bestaan geen papieren zekerheden…ieder heeft zijn eigen methode en zweert bij zijn eigen rookvat
Het Palingroken is een ambacht uit de tijd dat weersvoorspellingen begonnen met ‘de meeuwen vliegen laag, we houden het niet droog vandaag’…Van Haarlemmer Olie en Enkhuizer almanakken, Boerenwijsheids-begeerte op klompen.
Men doet in ieder geval vaak haar best om die sfeer van weleer op te roepen. Het Oude Holland… en toch heel kosmopolitisch en internationaal als de VOC, dat palingroken. Want je stookt een vis die paait in de Sargasso Zee bij de Golf van Mexico. Wat die aal daar precies uitspookt, dat heeft ook nog nooit iemand begrepen.
..maar ‘de daad’ vindt er hoe dan ook plaats. Want de (jonge) glasaaltjes zwemmen er later weer uit terug. En dan na opgroeien in de polders en rivieren kan er weer gerookt worden aan een vis die volgens ‘deskundigen‘ op uitsterven staat. Maar hier buiten de wijsheid van het papier, media-hysterie en bureau zie je daar niet zoveel van, dat uitgestorvene.
…er is paling zat in het IJsselmeer, maar ook in polders waar vissers glasaal uitzetten en alleen de grotere aal wegvissen…
Aan wie ligt dat dan? Dood zijn ze wel, eenmaal in het rookvat. En daarna? Bijzonder lekker…
Palingroken heeft alvast iets onbekommerds. En dat onbekommerde vormt een mooi contrast met een tijd waarin mensen hun kinderen over 400 meter per SUV naar school brengen. Voor de faai lig haait.
Het woord ‘veiligheid’ hoor je misschien net iets te vaak…je kunt zelfs ‘veilige seks’ hebben, over de liefdesdaad beschikken als een manager van je eigen leven….Wat toch vrij liefdeloos klinkt, als wederzijdse zelfbevrediging.
Kunnen wij een wereld met 100 procent zekerheid creëren, alle risico’s afstoppen? Zou er dan nog liefde zijn?
…aldus palingvisser en roker Theo Rekelhof van de Westeinder Plassen bij Aals(…)meer…
Rypke, ik geniet geweldig van je lettertjes en vooral je beelden, dank je wel!
@Bob, tnx, goed om dat van een fotograaf te horen! Zet je waardering om in de sappen die mij op weg helpen, bier en benzine: je kunt mij helpen jouw te plezieren via het overmaken van je waardering via Stichting Milieu Wetenschap en Beleid, IBAN NL04INGB0005526038 onder vermelding van Blogs Rypke.
Voor deze maand hebben mijn ‘fans’ en donateurs ook weer genoeg overgemaakt om zonder stress datgene te doen dat ik goed kan…Je neemt een risico, maar tot nu toe is het dat steeds waard