Hoog van de toren….

…in de drekkige polder vlakbij huis jaagt een slechtvalk hoog vanaf zijn zitplaats op de telecom-toren van Spannenburg. Vandaag mocht ik getuige zijn van een jacht op spreeuwen.

Hij mist bij het duiken door de massa en probeert van onderen af opnieuw…

Rechtop als een torpedo probeert hij in het voorbij schieten een spreeuw te vangen. Mispoes, het lukte de valk niet 1 van de behendige spreeuwen buit te maken

…maar wat zit hij er steeds dichtbij

..ik word blij als een kind wanneer je die komeet van de jachtvogels in actie mag zien. Wat een snelheid, power en gratie.

De jacht mislukt, hij wint weer hoogte en vliegt naar zijn toren

Alles is hier zompig, in een landschap dat iets van haar ziel kwijt lijkt te zijn.

Maar die valk geeft de troosteloosheid dan toch weer een magisch randje…

Dit is de slechtvalk, de jachtvalk van koningen en keizers en nu dus van Friese boeren…

En dan zie je daar verderop de toren, de artificiele rots die nu verblijfplaats is van de mythische jachtvalk van keizers als op de Valkhof in Nijmegen. Gewoon in het wild, zonder dat je ze zelf hoeft te trainen en verzorgen. 

…mooier dan een georkestreerde jacht is toch altijd nog de wilde jacht.

Bij terugkeer lijkt het dat de valk toch succes kreeg. Hij zit op zijn uitkijkpost en maakt pluk-bewegingen, zo kon je door de telelens zien.

Als je ‘m hier niet ziet zitten, dan zoom ik wel even in:

En als je denkt, nou ja, zo’n stipje. Hebben we ook een oplossing voor:

Zo ziet een slechtvalk er van wat dichterbij uit als hij aanvalt. Is het niet een adelijk dier?

Onder in de toren zat een torenvalkje, Wiekel in het Fries, waar ik een jong van opvoedde: Wietse de Wikel.

Die hebben een meer schattige uitstraling, maar het kunnen ook felle vechters zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *