Voor Elsevier Weekblad schreef ik deze week het hier te lezen artikel over de 4 manieren waarmee activist-wetenschappers en overheids-instituten als CBS  rommelen met (de presentatie van) getallen en wetenschap. Zoals op het Compendium voor de Leefomgeving een ‘Website met Feiten en Cijfers over Natuur en Milieu’.

Zo schetsen ze het gewenste beeld over natuur voor druk op politici, om publiek geld te geven voor particuliere belangen.

Men zegt wel dat getallen niet liegen, maar dat is een uitspraak die duidt op wetenschapsfilosofische armoede. Een getal zegt niets, zoals een losse visuele prikkel ook niets zegt zonder verwerking door je hersenen.

Bepalend is de wijze waarop je die getallen presenteert en verwerkt, in welke context. En in welk model van de werkelijkheid (hypothese, theorie) je ‘feiten’ plaatst.

Dat laatste, die presentatie en verwerking is waar het vooral om draait. Zoals je ook met beelden kunt liegen (wat laat je NIET zien), zo geldt ook: lies, damn lies, statistics.

Het beeld-effect is steeds generatie van schuldgevoel: Dat jij en ik schuld hebben aan een (ecologische) ramp, en moeten betalen voor special interest vermomd als publieke noodzaak.

Het 4-fouten-verhaal volgde op eerdere ervaringen met Sjoemelnatuur van het Planbureau voor de Leefomgeving, gepubliceerd in Elsevier en de Volkskrant. De wijze waarop PBL in 2009 een vals beeld fabriceert van 85 procent ‘verdwenen biodiversiteit’, met miraculeus herstel in 1990 dankzij overheidsbeleid.

Om zo ‘draagvlak’ te maken voor ondermeer Hans Alders en zijn Taskforce Biodiversiteit, en continuering van de door Gerrit Braks (CDA) gelanceerde braakleggings-operatie op publieke kosten ‘Ecologische Hoofdstructuur’ sinds 1990.

Braaklegging van 100 duizend hectare lager productieve landbouwgrond voor 5 miljard belasting-euro, in handen van 3 clubs die de overheid jaarlijks met 200 miljoen euro subsidie injecteert.

Compendium voor schuldgevoel over de Leefomgeving
Het probleem ligt vooral bij het Compendium voor de Leefomgeving dat het CBS samenstelt met ondermeer PBL, om overheidsbeleid -dat particulier belang dient- een publieke noodzaak te geven

Eerder zagen we al dat CBS

• visserij belastert met ‘verdwenen roggen uit de Noordzee’, op basis van een rommeltje aan data (truc 2). Ze wekken de suggestie van uitsterven, omdat een handvol vrijwilligers (Stichting Anemoon) vanaf de jaren ’80 minder eikapsels vindt op het strand op slechts een handvol plekken aan de Zuid Hollandse kust. Terwijl vangst-gegevens van roggen een geheel ander beeld schetsen.
• boeren belastert met boerenlandvogels via kersen plukken en manipulatie van het ijkpunt
• visserij belastert met Wereld Natuur Fraude via valse concreetheid (LPI)

Arco van Strien (CBS) bedrijft vooral truc 2 met zijn TRIM-model. Hij maakt zo data waar er geen zijn, en corrigeert niet voor verschil in kwaliteit van waarnemers of trefkans.

Vervolgens doen ze stellige uitspraken over de boosdoener: wij, de lijfeigenen van overheid en bankiers.

Terwijl meestal averechts beleid van de overheid zelf als factor valt aan te wijzen.

Ecologische Subprime-hypotheken
De groene schuld-verhaaltjes die zo ontstaan lijken veel op de wijze waarop bankiers een financieel product verkopen. Je kunt ze zien als een soort ecologische subprime-hypotheek. We pompen sinds de jaren ’80 publieke miljarden in het afkopen van die aangeprate groene schuld.

Terwijl Vogelbescherming (nu 13 miljoen euro inkomsten, wv miljoenen euro’s subsidie) en SOVON (volledig op subsidie) tegelijk blijven roepen dat het enkel slechter blijft gaan sinds 1980: ookal vertien- tot twintigvoudigden hun inkomsten in die zelfde tijd.

Op zijn best zijn ze dus in-effectief met hun gedram, zoals ik ook bij Wereld Natuur Fraude (WNF) vaststelde.

 

Ze blijven roepen hoe slecht het gaat, ondanks de miljarden die er al in gepompt werden, en een Ecologische Hoofdstructuur werd aangelegd. Grond die gratis in handen kwam van 3 clubs, die inmiddels 78 duizend hectare onder water zetten, en voor het overige vaak de grond weer terug verpachten aan boeren.

Waarbij ze dan de betalingsrechten uit de GLB ook nog eens opeisen.

CBS manipuleert ook statistieken misdaad
Dat het probleem van data-manipulatie door CBS voor particulier en politiek gewin nog veel dieper ligt, bevestigt nu ook de intelligente en kundige rekenaar Arnout Wellens. Het CBS manipuleert ook statistieken over misdaad, om te suggereren dat criminaliteit afneemt.

Terwijl – zo constateert Wellens- vooral bezuinigingen bij de rechterlijke macht en politie correleren met die ‘daling’, niet de factoren die de overheid suggereert.

Probeer immers maar eens aangifte te doen bij de politie. Is je dochter verkracht, krijg je een brochure mee, van ‘zou je dat nu wel doen, aangifte’. Net als bij de klanten-afpoeierservice van het grootbedrijf maken ze het je zo moeilijk mogelijk.

Omdat de overheid immers bedrijf moest worden, zo constateert jurist Sven Hulleman die als rechter werkte in Amsterdam. Ook de rechtbank moet financiële ‘targets’ halen, wat Fortuyn de puinhopen van Paars noemde: overheid die bedrijfje speelt.

Toen ik aangifte van diefstal wilde doen, was er hier ook niemand op het bureau in Joure. Vervolgens poeieren ze je later met nietszeggend geleuter af, nadat je formulieren invult. Zonder dat ze ook maar iets deden ter controle van je aangifte.

Zo kun je op papier dus ook doen lijken, alsof Nederland 1 groot plopsaland is, en ga je praten over ‘GEVOELENS van onvrede’: burger gij zijt gek, gaat u maar rustig betalen.

Vereniging Voor Dieven (VVD) en zelf-feterende overheid
Terug naar mijn eigen specialisatie, de groene sector. We zien die leugenarij en corruptie ook bij het 100 procent ambtenarij-bedrijf Staatsbosbeheer dat tegelijk ANBI-status kreeg. En waar de overheid zichzelf nu beloont met ‘beste overheids-organisatie’.

Een ambtenaar die CEO speelt, Silvo Thijssen trekt dik 2 ton euro binnen. Terwijl Staatsbosbeheer tegelijk bezuinigt op normale verzieningen in natuurgebied, voor een bankje in het bos of huifkar voor bejaarden richten ze een bedel-service op met ANBI-status.

Staatsbosbeheer krijgt jaarlijks +80 miljoen euro subsidies, en vaart wel bij het idee dat ‘landschapsherstel’ (kapot zagen bos vermomd als heideherstel= SNL+ LIFE+-subsidie) nodig is vanwege de ecologische schuld-marketing van de overheid.

Schuldcomplexen als verdienmodel
Groene propaganda met academische noodzaak aangekleed met een leerstoel Exoten (Rob Leuven) of ‘Natuurlijk Kapitaal (Koos Biesmeijer) en de via het VROM-ministerie omhoog gekatapulteerde klimaat-‘hoogleraar zonder enige fatsoenlijke publicatie op zijn naam; Pier Vellinga.

Verkopers voor beleid van de overheid, betaald door de (r)overheid.

Vellinga overdrijft al sinds 1988 zeespiegelstijging met een factor 2,5. Om zo de Van Oord’s, Rijkswaterstaten en alle zeespiegelaars tot in de einder aan opdrachten op publieke kosten te helpen. (Stichting Kennis voor Klimaat, Klimaat voor Ruimte)

….die academische noodzaak dient in niet geringe mate voor het maken van betalings-bereidheid uit publieke kas voor particulier gewin. Zie ook dat ‘icoon-project’ voor Natuurlijk Kapitaal, de Marker Wadden waarover ik schreef voor Elsevier.

Het manipuleren van de ‘ecologische toestand’ op papier, zodat Natuurmonumenten, Boskalis, en Rijkswaterstaat kunnen binnenlopen.

Waar eerder kritische en intelligente media ontbraken, lijkt via alternatieve media een kentering te komen. Zie ook de documentaire The Uncertainty Has Settled van Marijn Poels.

Zolang er nog nieuwsgierige mensen opstaan met waarheidsliefde en integriteit, is er na voornoemde slechte nieuws- Nederland degradeert onder Mark Rutte’s Vereniging voor Dieven (VVD) tot corrupte maffiastaat- nog niets verloren.