Huur Groene Bullshit-Detector en bespaar kapitalen…

Wat particulieren om niet commercieel willen oogsten, dat trekken Waterschappen nu naar zich toe tegen lastenverzwaringen

Waterschaps-lasten voor natuurgebied gaan mogelijk met een factor 70 omhoog als de meest extreme plannen van de Commissie Aanpassing Belastingstelsel (CAB) doorgaan. Eigenaren van natuurgrond betalen nu een symbolische 1,01 euro per hectare.

Ook boeren zouden (nog) hogere Waterschapslasten krijgen van 2000 euro tot 8000 euro extra per bedrijf, waar ze nu 20-40 euro per hectare betalen aan het Waterschap. Als burger en hypotheek-eigenaar krijg je jaarlijks de rekening van Hefpunt. Die blijft ook enkel verder stijgen, zoals lastenverzwaring uit naam van ‘milieu’ in 2010 al op 1500 euro per huishouden lag.

Lasten-verzwaringen uit naam van ‘milieu’ lagen in 2010 al op 24,2 miljard euro (Lukkes 2012) en zij blijven exponentieel stijgen zonder toetsing van het rendement per euro.

Dotterbloemen. Lagere lasten per hectare, meer natuur. Hogere lasten, hogere exploitatie en dus minder natuur

Groen Rupsje Nooitgenoeg bestrijden
Je kunt mij als wetenschapsjournalist gespecialiseerd in biologie/ecologie met wetenschappelijk onderlegde collegae inhuren voor kritisch toetsen van rapporten die uit naam van ‘biodiversiteit’, ‘het milieu’ en andere groene zaken een belastingverhoging rechtvaardigen. Vele ecologische bureaus lenen zich als prostituee van de overheid met meestal vrij dubieuze wetenschap.

Wij kunnen daar vrij snel de onzin uit halen, en zo deze beleidsprostituees naar huis sturen. Hieronder een paar voorbeelden, die tonen dat je zo succes kunt halen. Wij zijn veel goedkoper dan de lastenstijging die je krijgt. Daarnaast dient paal en perk gesteld aan de immer uitdijende milieu-bureaucratie. Die ontloopt iedere toetsing van economisch- en ecologisch rendement per uitgegeven euro.

Dus onze expertise heeft ook een maatschappelijk belang. Zo volgt dit jaar ook een rechtszaak bij de Meervoudige Kamer naar aanleiding van een Wob-procedure bij ambtenaren Aante Nicolai en Sieben Poel van Rijkswaterstaat. Het is niet de tijd achterover te leunen.

Wanneer de overheid, net als je bank en verzekeraar over ‘aanpassing’ van tarieven praten weet je al waar het naartoe gaat: zo hoog mogelijke lasten voor zo laag mogelijke lusten. Maar zo sluipenderwijs dat je geen volksopstand krijgt, maar gelatenheid wekt bij je melkkoeien/belastingvee.

In juni volgt de definitieve presentatie van het nieuwe stelsel voor belastingheffing voor de Waterschappen van CAB.

Hoe hoger de boerenlasten, hoe minder (bestedings)ruimte voor meer natuurvriendelijk boeren

Dat verzet werkt tonen mijn collegae al.

Geesje Rotgers- 1 van de witte raven in de wetenschapsjournalistiek tussen groene papegaaien- en chemicus/theoloog Jaap Hanekamp toonden op 6 maart in Nieuwspoort al dat de argumentatie achter die lastenverhoging niet deugt. De extra heffing zou via de vervuilingseenheid komen, op basis van een theoretische stikstof-vervuiling.

Zij stelden vast:

  • De CAB stelt dat de landbouw verantwoordelijk is voor 60 procent van de stikstof- en fosforbelasting van het oppervlaktewater. Na checken van de onderliggende data blijkt dat dit hoge percentage tot stand komt doordat enkele bronnen bij de landbouw worden geteld waarvoor de landbouw niet verantwoordelijk is of maar kan zijn.
  • Uit de studie blijkt dat er op grotere schaal sprake is van onhaalbare normen voor nutriënten. De overheden, waaronder waterschappen, hebben er echter voor gekozen vooralsnog niet te tornen aan de normen. Dat leidt tot irreële kosten van waterschappen die deze normen tóch nastreven en doorbelasten aan de landbouw.

Rivierkreeftvisser Andre Blokland in het Groene Hart en collegae oosten die kreeften om niet voor particulier genot.

Waterschappen willen zich met teveel bijzaken profileren = hogere lasten
De reden voor (nut en noodzaak van) stijgende lasten hoor je niet van de Unie, onder directie van Henk Vermue.

Je ziet wel aanwijzingen waarom de lasten bij Waterschappen stijgen. Er vond enkele jaren terug een beleidskoers-wijziging plaats waarbij de Waterschappen meenden dat ze zichzelf ‘in de markt’ moeten zetten. Wat natuurlijk- net als bij de rest van de overheid- onzin is. Want waterschappen zijn gedwongen winkelnering, en hun eigen nut verkoopt zichzelf al: wij willen droge voeten. Die positie kunnen ze nu ook ter chantage aanwenden.

Arjan Smit maakt er kreeftkroketjes van…

Hoe dan ook: ze namen dus reclame-personeel aan, extra overhead.

Als bijkomend gevolg zoeken ze ook meer beleids-terreinen om zichzelf op te profileren. Gaat men babbelen over ‘het klimaat’ en ‘duurzaam’. Had je eerder al muskusrattenbestrijding die 30 miljoen euro per jaar kost. Daar trekken Waterschappen in het Groene Hart nu ook bestrijding van de Amerikaanse rivierkreeft naar zich toe.

Uit China invoeren, en hier door Waterschappen laten vernietigen voor miljoenen euro’s extra lasten?

Terwijl kreeftvissers die delicatesse er om niet commercieel uit willen vissen, dus zonder publieke kosten en enkel particuliere lusten. En terwijl mijn Jumbo bijvoorbeeld de zelfde soort rivierkreeft verkoopt in plastic. Maar dan geimporteerd uit China.

…van (bijna) de zelfde soort Procambus clarkii

Ondoorgrondelijke systematiek dient strategisch doel (semi) overheden uit op meer belastingen
In het Vakblad Natuur Bos en Landschap van maart, waagt Anne Reichgelt (Voormalig Bosschap, nu VBNE) zich aan een uitleg van de heffings-systematiek. Die is ondoorgrondelijk alsof je het meditatie-advies van een Indiase goeroe dan wel een toespraak over ‘duurzaamheid’ van Herman Wijffels leest.

Die ondoorgrondelijkheid heeft een eigen strategische functie bij de Waterschappen en andere (semi-)overheidsclubs (Zelfstandige Bestuurs Organen ZBO’s). Het omzeilen van bestuurlijke transparantie en de mogelijkheid van toetsing van beleids-rendement.

Dat maakt protest door burgers en leken (de te melken klasse) minder kansrijk. Ondoorgrondelijkheid als strategie om de naakte keizer te kleden is regel, geen uitzondering bij onderbouwing van natuur en milieubeleid. Dat zie je ook bij de Communistisch ogende Natura 2000-systematiek, bij Programmatische Aanpak Stikstof (PAS). En zoals ik al aantoonde bij de biodiversiteits-fraude door het Planbureau voor de Leefomgeving in Sjoemelnatuur.

Sjoemelnatuur, PBL manipuleert natuurlijke historie voor ‘draagvlak’ miljarden euro’s schuldbeleid, zie mijn rapport ter ontrafeling en binnenkort nieuw artikel

…een zelfde geldt voor ‘wetenschappelijke’ rapporten ter rechtvaardiging
Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) maakte met Wageningen UR zo’n absurde en ondoorgrondelijke biodiversiteit-beoordeling dat ook ecoloog-hoogleraren er maar hun schouders bij ophaalden en dachten ‘het zal wel’.

Ik ging echter een stapje verder –zie mijn rapport Sjoemelnatuur (ook in Elsevier gepubliceerd). Ik leg binnenkort in wetenschappelijk Engels zo logisch mogelijk uit hoe PBL-absurditeit werkt, wat de Kleren zijn van de PBL/Wageningen UR-Biodiversiteit-Keizer. Mijn werk hier, leidde eerder tot Kamervragen door Jacco Geurts (CDA) en Statenvragen van Hubert Mackus (CDA) in Limburg

Rapport kun je HIER downloaden, een samenvatting lees je in Elsevier Weekblad (27-11-2015)

Het nut van kritische en kundige denkers lieten Hanekamp en Rotgers al zien: wanneer je het gerommel met natuur- en milieu-argumentatie ontleedt: dan valt het argument bij de overheid voor lastenverzwaringen uit handen. Want zie wat V-Focus gisteren meldt; Zij stuurden het Unie van Waterschappen naar huis met staart tussen de benen, na hun Nieuwspoort-conferentie op 6 maart in Den Haag. De dure heffing moet opnieuw bekeken, zo vonden ook Kamerleden.

Dankzij Hanekamp en Rotgers kregen de Waterschappen een tik op de vingersd

Geïnformeerd bezwaar werkt! Huur mij in
De ‘wetenschappelijke’ rechtvaardigingen voor die heffingen zijn allen gebaseerd op analyses in rapporten van clubs als PBL, Alterra, onderzoeksbureaus, NGO’s; afgelopen 7 jaar legde ik me toe op Bullshit-detectie zoals Hanekamp en Rotgers dat bij boeren deden.

Daarom, wacht niet gelaten af, maar grijp je kans met de goede mensen.

Wij bevelen ons van harte bij U aan

Met mij als hoog intelligente bullshit-detector en biologisch onderlegde wetenschapsjournalist (en enkele kundige collegae) kun je significant kosten besparen, of je nu bedrijf bent of lokale overheid.

Lees daarnaast ons Groen Zonder Doem-alternatief: Ecomodernisme, het Nieuwe Denken over Groen en Groei. Laat je niet in de val lokken van ’teuguh ut muleuh’ ( = gij zijt gek) maar je hebt een veel betere natuurvisie.

Natuurlijker landbouw kan alleen uit met lastenverlichting

Een belangrijk argument om de milieu-bureaucratie stevig te bestrijden is: lastenverzwaringen nekken de natuur- en milieukwaliteit. Voor die conclusie hoef je geen hogere wiskunde te studeren, logisch redeneren volstaat. Hoewel logica, rede en bewijs uit de mode raken in Nederland, blijven we groot voorstander van helder denken en redelijkheid.

  • Want stel dat het bezit van je natuur-hectare plots een factor 70 meer kost: waarvan betaalt de natuur-eigenaar dan de lasten, behalve van meer intensieve exploitatie? (boskap, biomassasubsidie, rietsnijden) En kun je dan nog wel van ‘natuurgebied’ spreken?
  • Een zelfde voor boeren: als je hun lasten met duizenden euro’s per jaar blijft ophogen, hoe kun je dan ook nog van boeren vragen dat ze om weidevogeltjes en bloemrandjes denken?

Het groene alternatief voor lastenverzwaring zonder rendements-toetsing, bestel HIER

Scheiding van Groene Kerk en Staat
Naast onkosten zijn dus belangrijke ecologische argumenten aan te reiken, en morele argumenten tegen averechtse lastenverzwaring. Het draait hier niet om wat dommig ‘nee’-zeggen, maar om het aanreiken van een kansrijker alternatief.

Hogere lasten moeten eigenaren van natuurgrond en boerengrond steeds afwentelen op de natuur, via intensiever exploitatie. Daarom ook mijn natuurvisie in het Ecomodernisme: alleen met fundamentele lastenverlichting voor particulieren en ondernemers bereik je natuurwinst.

Want natuur is het ‘extraatje’ de lol die je met vrije bestedingsruimte overhoudt. Subsidie werkt de bestaande negatieve spiraal in de hand. Want die subsidies zijn publieke lastenverzwaringen, die weer oorzaak van intensiever exploitatie zijn. Het is juist nu tijd die negatieve spiraal te doorbreken.

….werkt altijd averechts omdat ze niet vanuit rede handelen maar deugd-signalering/religieuze motieven

Vier Punten plan
Met een groeiende Groen Links-aanhang (zie gemeenteraads-verkiezingen), zien steeds meer mensen in ‘Het Milieu’ een uitlaatklep om hun behoefte aan zingeving te kanaliseren, en vervolgens luidruchtig te etaleren.

De opmars van De Groene Kerk die haar groene deugdzaamheid etaleert via De Staat, die leidt grotendeels tot averechtse kapitaal-vernietiging, zoals wij al beschreven in Ecomodernisme, het Nieuwe Denken over Groen en Groei.  

Ieder debat met technische inhoud valt in 4 punten te ontleden:

1. het technische debat (wat is gemeten in de natuur, ons wetenschaps-journalisten-domein bij ‘factcheck’, anders doe je ‘consensus’-check)
2. het economische debat (hoeveel goed doe je per euro)
3. het levensbeschouwelijke debat (waartoe is de mens op aarde, Wie wil je zijn)
4. het politieke debat (individualisme versus collectivisme)

Zo ontdek je op welk niveau iemand instapt om beleid te ‘verkopen’. Bij Groen Links is (bijna) dat altijd puntje 3, men wil deugd signaleren, en gebruikt dat moralisme om het op puntje 1 en 2 vervolgens niet nauw te nemen om op punt 4 via collectivisme aan kapitaal te komen. Uiteindelijk is de motivatie ter ontleding ook een puntje 3; je bent meer ethisch bezig wanneer je acht slaat op rede, bewijs en publieke lasten voor particulier gewin.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *