Dankzij de opwarming van Nederland is de activiteits-periode van libellen verlengd, omdat ze bij +15 graden Celsius aan de jacht beginnen. Het valt de laatste 10 jaar op, voor mensen die vaak buiten zijn- dat je steeds meer libellen ziet, en ook steeds meer van die joekels.
Tot voor kort kende ik maar 2 soorten: ‘Mooie grote libellen’ en onbeduidende libellen. Met de KNNV-veldgids libellen (Frank Bos, Marcel Wasscher 1998) er bij lukt het steeds vaker ze ook op naam te brengen. Van de insecten-wereld zijn het veruit de minst saaie om te bekijken, omdat ze zo spectaculair vliegen en jagen.
Wanneer je massamedia moet geloven, krijg je berichten als dit hieronder te zien… Maar buiten in de natuur krijg je dus te zien wat ik hier op de foto’s toon: zonder enige moeite te doen, 500 meter van huis in dat door linkse jankerds zo verketterde ‘intensieve boerenland’.
Dat libellen-gluren met camera doe je voor de lol. Heb je oog voor je omgeving dan is er altijd iets om je over te verwonderen. En dan ben je voor je plezier minder afhankelijk van andere mensen: vrijheid heet zulke onafhankelijkheid.
Zoals ‘eenzaamheid’ negatief beleefde vrijheid is. Dat je in paniek raakt als die of die niet belt, ook zo’n Westerse seculier die ten diepste alleen in zichzelf is geinteresseerd.
…Boeiuh…
Sinds Natuur ‘biodiversiteit’ ging heten (1992 in NL) is er geen donder meer aan. Al die zelfverklaarde deskundigen en linkse jankerds met hun Broos Vaatwerk-bureaudiversiteit, ze jaagden de jeugd uit het veld. Via Noord Koreaanse natureaucratie als Natura 2000 met wel 6 definities voor 1 type struik, al die habitat-codes en valse objectiviteit, zo zetten die biodiversi-tijgers alle normale mensen tegen de natuurbescherming op.
Op Interessante Tijden halen we weer iets van de lol terug. Vooral door onszelf eens wat minder serieus te nemen. Dat is wel het meest irritante aan die Linkse jankerds, die Planeetridders en hun vriendjes bij de overheid/Journalistiek, ze nemen zichzelf zo vre se lijk serieus.
Vlindertjes werden door God voor de homo’s geschapen, met namen als ‘bont zandoogje’, roze gayprideje en wit anusblekertje. Ieder zijn ding.
Libellen maken het kind in je wakker dat met vliegtuigjes van Lego speelde en Apache-legerhelikoptertjes op schaal, mission seek and destroy.
Je kunt ze nu overal zien jagen, vooral buiten gebieden van Natuurmonumenten (waar nu 2/3de minder insecten zijn…) zijn ze algemeen zoals bij het intensieve boerenland met haar slootjes omringd.
Dat productieve land biedt veel voedsel aan grazende insecten, en daarop vallen de libellen weer aan, vooral veel libellen uit de glazenmaker-familie..
De foto’s- in tijdsbestek van 10 minuten geschoten- zijn nog wat schetsjes. Je hebt mensen die zich er met Macro-lenzen helemaal in gaan specialiseren: maar daar heb ik geen zin in, nog wel wat anders te doen….Lekker bier drinken bijvoorbeeld en in de zon luieren.
Maar je mag van mij ook doen alsof je een gevulde agenda hebt. Dat niemand zonder je kan, dat je ontzettend belangrijk bent, en daaagenlang jezelf beter voordoen, oh zo reuze interessant: Joh!…
Wel moet het nog lukken een betere vliegende libelle te maken, scherper en strakker. Mijn foto’s blijven meer impressies, sfeer, verhaal en context zijn belangrijker dan dat je uren in een schuilhut moet zitten tot je zo’n k..-beestje er tot in detail op krijgt, met foto’s die je op de zelfde wijze van Hongarije tot Groot Boerderije (Friesland) zou maken.
Waarna toch niemand er meer ooit wat van ziet. Dat blijft de oppervlakkige en gejaagde journalist in je.
Zo zie je (hierboven) deze spectaculaire oeverlibel zitten. Dat moet wel een ventje zijn, want hij heeft veel borsthaar. Dat heb ik ook als taaie Friese kleipop: zie maar, zojuist genomen via Facetime:
Dat hebben die vrouwtjes van de oeverlibel dan weer niet zo sterk voor zover ik hier op de foto hieronder kon zien. Net als de vrouwtjes bij de mensen, klimaat-feministen bij Groen Links uitgezonderd dan met Talibanbaard tussen de benen en meters okselhaar.
Dat je een zachte en melkwitte borst in je hand neemt en dat er dan dikke haren op zitten. Yuk.
Je ziet ze ook met elkaar knokken, het lijkt wel of ze er op uit zijn elkaars vleugels kapot te maken. Hoe dan ook, er kwam op de tip van mijn broekspijpen een glassnijder zitten die aan 1 kant enkel nog een vleugelstompje had. Die kon maar met moeite vliegen.
Deze hier trof ik dood in het water liggend, danwel worstelend en weer boven komend. Want je ziet nog water-kringetjes om zijn vleugels… Worstelen en weer boven komen, ook dat doen we allemaal wel eens.
Terwijl bij deze vroege glazenmaker (hieronder) duidelijk is dat ie er nog zin in heeft, die wil de Biodiversiteitsdoelen nog halen die de manager gesteld heeft van de overheid voor 2020. Fanatiekeling.
Met broeder in het goede en fulltime Natuurmonumenten-‘hater’ (met zelfspot, iets dat linksige jankerds niet begrijpen), Hans Keuper kwam ik op een prachtig verschil in betekenis Je hebt ‘herders’ enerszijds, en ‘managers’, beheerders als tegenpool.
Herders geleiden hun kudde naar grazige weiden, met dwingende maar vaderlijke zachte hand, ze geven om elk schaap. Managers, beheerders veinzen objectiviteit en De Wetenschap aan hun kant, hebben stapels ‘assessments’ en rapporten.
Maar ze zijn vooral uit op eigen gewin, subsidie, ze willen hun eigen utopie opleggen aan Het Leven. Ze hebben De Liefde niet, zoals HIER beschreven in mijn reeds 10 duizend maal gelezen verhaal over de Kadaverdiscipline van Staatsbosbeheer.
Volgens de KNNV- veldgids Libellen zijn libellen van de Glazenmakers-familie dus de mooie grote, die zo spectaculair vliegen:
….fraai gekleurde, grote libellen die veel vliegen. Ze onderscheiden zich van de bronlibellen doordat de ogen elkaar over een grote afstand raken en door de kleuring van het achterlijf.
Dat brengt me weer terug bij die poel in een oude steengroeve in de Eifel, waar je deze Keizer(?)libellen kon zien (zomer 2017):
Helaas kreeg ik daar de kop niet scherp van, maar voor een beginner in de Libellen-wereld is het zo slecht niet. Net als deze:
Zo blijven veel van mijn foto’s van dieren er toch uit zien, als koning van de Net-Niet-fotografie na 1 jaartje Foto-Academie in Amsterdam. Niet slecht voor iemand die zich er zo gemakkelijk vanaf hielp. Al moet je natuurlijk oppassen dat zoiets je levensmotto niet wordt in onze Ellebogo-cratie. (meritocratie)
Nooo ssoo kunne we je nie meur serieuuuussss nemuh
Die keizerlibel heeft alvast de ogen dus tegenelkaar aan zitten. Dus is het een Glazenmaker. Maar je zou ze dus ook allemaal Dijkstra kunnen noemen, of Zeilmaker. Boeiuh, het is 1 grote familie.
Het belangrijkste aan natuur is dat je er- ondanks alle biodiversiteit- plezier aan beleeft…
Als je soorten niet weet kan je er wellicht beter niets bijzetten over de soort.
Je komt anders over als een Bio-Loog.
Paardenbijters vliegen nu nog niet en blijkbaar de glassnijder wel. Het gele vrouwtje op de grond is een gewone oeverlibel.
Dank Edwin voor je wat korzelige reactie die ik graag doorlaat en wees welkom. Dus je bent zelf fotograaf van (spijkers op) Laagwater: vermeld ik voor de lezers je website even met die haarscherpe foto’s van libellen: mooi gedaan, die van mij zijn slechts ruwe schetsjes.
https://laagwater.com
Ik moet me verlaten op de Veldgids libellen van de KNNV, en ben eerlijk dat ik tot voor enkele jaren terug libello-fabeet was en niettemin zo toch 40 jaar kon worden in gezondheid.
Ik kende maar 2 soorten. Grote libellen en onbeduidende libellen, maar met de veldgids en camera er bij leer je ze toch al beter onderscheiden. De paardenbijter is volgens die gids een late vlieger met piek in augustus. Dus je hebt gelijk!
Hij is wel weer een familielid van de glazenmaker, dus ach..ze lijken ook allemaal op elkaar, boeiuh… Het is net of ze allemaal Dijkstra van achternaam heten
De viervlek-libel klopt dus wel? Allemaal in 10 minuten bij elkaar genomen. Het belangrijkste voor mij aan libellen is dat ze groot zijn en spectaculair vliegen, echte jagers…
Is mijn vraag aan je: die haarscherpte, ik heb een EOS7D-camera die in combinatie met Aperture steeds korrelige beelden geeft, meer dan zijn voorganger EOS7D. Hoe kreeg je ze zo strak er op? Ik fotografeer ze gewoon met mijn IS 2.8 70-200 lens van Canon, het allround-reportagebeestje