…deze jonge (grote bonte) specht wacht in zijn holletje tot de ouders met nieuw dierlijk voedsel komen. Alles gaat er in, van insecten tot jonge vogeltjes en kleine vleermuisjes. Hij zit in een holte langs de route waar ik Trudy uitlaat, mijn teef met acht tieten.
Als je de vingers in het gat steekt pikt hij er naar, veel meer kan ie ook niet.
Bij jonge vogels zie je nog iets van de reptiel-achtige oorsprong van vogels….
In het Fries heet een specht een ‘spjocht’. En Rjocht en Sljocht staat voor een spreuk in een Fries embleem dat een zekere natuurlijkheid en oprechtheid moet verbeelden.
Hier word ik blij van Rypke!
Prachtige fotootjes!
Ik heb ze hier ook, de kleine en grote bonte, de groene, de grijze en de zwarte, de bewaker van het beukenbos.
Allen verblijven jaren in hetzelfde nest, hetgeen ook jaren duurt eer het klaar is om de eerste eitjes in te leggen.
Door het jaarlijkse onderhoud wat deze nijvere vogels aan de dag leggen, wordt de ingang steeds groter, totdat een boommarter het nest kraakt.
De spechten houden het dan voor gezien, de boommarter maakt de opening weer kleiner d.m.v. aangebrachte aarde en legt er haar jongen in.
De specht vind het best en begint gewoon weer opnieuw in een andere boom.
De meeste twee benige die ik ken zouden hier nog wat van kunnen leren……..
Oprechtheid, natuurlijkheid en verdraagzaamheid.
Stay Human,
Jos.