‘Visserij moet maar verdwijnen’, toen (1918) net als nu…

Viaduct onder A10 bij Durgerdam herinnert aan watersnood 1916

Op 16 juni 1918 werd de Zuiderzeewet getekend, die maakte als opmaat voor de Afsluitdijk een einde aan die zee en haar Zuiderzeevisserij.

De stormvloed van 1916 met dijkdoorbraken in Waterland, was de laatste druppel die de Zuiderzee werd gegeven. Gisteren bezocht ik daarom Durgerdam onder de rook van Amsterdam. Daar lagen ooit wel honderd haringscheepjes (botters) klaar om de jacht op Zuiiderzeeharing te openen.

Met een herinnerings-webstek 100 jaar Zuiderzeewet herdenkt de overheid dat historische feit, dat door de Zuiderzeevisserij met afschuw werd verwelkomd. Maar zij hadden toen, net als nu op de Noordzee in de ‘Strategie Noordzee 2030’, vrijwel niets in te brengen.

Zij moesten maar naar de Noordzee-havens verkassen. Nu – anno 2018- zou ook voor die traditionele Noordzeevisserij volgens Strategie Noordzee 2030 ‘geleidelijk steeds minder ruimte zijn’, aldus de Haagse ambtenarij.

Een traditionele Zuiderzee-Botter, waarmee op haring werd gevist, hier op Wieringen (WR)

Het Plan Lely (zie hieronder) werd uitgevoerd, na ondertekening van die 1918-versie van de Klimaatwet, de Zuiderzeewet.

Je kunt het plan zien op Geheugenvannederland.nl

Dijkdoorbraken in deze regio in 1916 gaven het ‘draagvlak’ om de drastische plannen van de Zuiderzeevereniging (1886-1949) uit te voeren van voormalig Rijkswaterstaat-ingenieur Cornelis Lely (1854-1929). Ook de hele Waddenzee zou uiteindelijk ingepolderd worden.

Die natuur moest eens weten wie er (tijdelijk) de baas was. Hier in het enige land dat volgens Voltaire niet door God gemaakt was, maar door de Nederlanders: Daar zou Rijkswaterstaat het voor het zeggen krijgen.

Durgerdam bij Amsterdam-Noord, Oud Hollands openluchtmuseum met (voor mij) onbetaalbare dijkhuisjes

Ingenieur Lely zou met het uitblazen van de laatste adem in 1928 net niet leven om de Afsluitdijk afgebouwd te zien. Bij het dichten van het laatste gaatje in 1932, trokken daar nog net de blinkende scholen ansjovis door. Dat is die vis die ook op je pizza zit.

Die ansjovis was toen nog algemeen, en keert nu voorzichtig weer terug in de Waddenzee.

De populatie Zuiderzee-haring verdween. Wel zijn er af en toe nog Zuiderzeehonden in het IJsselmeer te zien, die voor de Friese kust op banken liggen. Die glippen door de sluizen van Kornwerderzand en Den Oever.

Het laatste gaatje dichten in 1932 terwijl de ansjovis blinkend er door werd gezogen

Aanvankelijk bestonden er in de jaren ’70 van de 19de Eeuw al plannen om bijvoorbeeld de zeenatuur te temmen met dammen tussen de Wadden-eilanden. Maar steeds belandden die plannen in de beleidsprullenbak.

Ransdorp aan het Kinselmeer, een door meerdere stormvloeden ontstaan meer

Bij de dijkdoorbraken van 1916 ontstonden die zogenaamde ‘wielen’ langs de Noorderzeedijk van Waterland, kolkgaten waar het kolkende Zuiderzeewater een meertje deed ontstaan.

Zie hierboven bijvoorbeeld, met op de achtergrond Ransdorp. Je kunt de noodklokken als het ware nog horen beieren, terwijl het wassende water zich door de dijk vreet….

En hier, met wat motorrijders die hier veelvuldig over de dijk slingeren als recreanten.

Wielen, meertjes achter de dijk, ontstonden bij dijkdoorbraken als kolkgaten. Nu zijn die plassen ‘kwetsbaar! broos vaatwerk! opgerot!’ van natuurclubs als Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten

En op de achtergrond het recreatiepark dat van Natuurmonumenten moest verdwijnen, om tot ‘Woeste Gronden’ omgezet te worden. De bewoners- Amsterdamse ‘plebejers’- wisten zich succesvol te verzetten tegen de aanvallen van deze semi-overheidsorganisatie.

..ze behielden hun zomerhuisjes in het groen, die Amsterdamse volkstuinierders.

Populair bij toer-rijders, Waterland…

…elders was het verzet tegen Natuurmonumenten minder succesvol. Zoals in de Polder IJdoorn. Daar kwam een hangslot op het gebied, waar het eerder nog een sappige weide was met pier en vuurtoren, toegankelijk voor omwonenden.

Natuurclubs – op de payroll van De Staat der Nederlanden- vervullen zo een haast feodale rol. Zij zijn de grootgrondbezitters die de leefomgeving van bewoners afpakken met geld van De Staat. En ze helpen De Staat en haar gunstelingen zichzelf groen wassen.

Welkom bij Natuurmonumenten 🙂

…met ‘natuurcompensatie’-gelden van de overheid kreeg de grootgrondbezitter Natuurmonumeten de polder in bezit. Voorzien van dat gele plasje dat ze als hond tegen een paaltje doen, met ‘Opgerot, Kwetsbaar, Broos Vaatwerk’.

Opgerot, broos vaatwerk, verboden zone! Een landreservaat zoals ze ook op zee moeten komen ter compensatie van Overheids-zonden

…langs de periferie van die woeste gronden tref je dan wat van die ongezellige zeurpieten, die door hun lens kijken naar piepende vogel-stipjes. In een speciaal daartoe met shovels gegraven modderpoel. Een Vallei der Treurnis, dit keer zonder die Prozac-Paardjes.

Hallloo, 3 overgebleven leden van Natuurmonumenten, verwekkers van OERR-kinderen, als dat niet teveel CO2-uitstoot geeft

Natuur-reservaten zijn anno nu vaak Overheids- en Bedrijfsaflaten. Dan kunnen ze elders de natuur bebouwen. Vanwege die Aflaat-functie zijn ook het Nationaal Groenfonds opgericht en het Waddenfonds.

Uiteindelijk mocht zo ook IJburg in ‘natuurgebied’, het IJsselmeer komen.

Even zo’n vogeleilandje voor de kust dumpen als ‘natuur-compensatie’. Een verbodsbordje er bij waarop staat dat het ‘natuurgebied’ is. Dat daar geen misverstand over kan bestaan van: ‘Dit is natuur! Waarom? Omdat je er als kleine gebruiker niet langer mag komen’.

‘natuurcompensatie’ als groene pleister voor Amsterdamse uitbreiding in voormalige Zuiderzee, het IJmeer.

Je verlegt een X-aantal hectares op papier van eigendom van ‘De Staat’ (het IJmeer, Rijkswaterstaat) naar een milieuclub die je wat campagne-subsidie geeft.

Dat gebied laat je na gebieds-transfer verwaarlozen in handen van zo’n natuurclub. Tot het rietakker is waar de vossen alle resterende weidevogels opeten. (Polder IJdoorn)

En dat heet dan ‘natuur-compensatie’; het verjagen van boeren en vissers, kleine gebruikers, recreanten, boze burgo’s. Kun je elders onbekommerd weer industrieterrein planten, asfaltwegen, havens, windturbines, woonwijken.

Natuurcompensatie in voormalige Zuiderzee die nu ‘Natuurlijk Kapitaal’ heet

Onder de vlag van ‘natuurcompensatie’ kwamen ook de Marker Wadden van Natuurmonumenten, Rijkswaterstaat en Boskalis in het Markermeer. Als aflaat voor de overslaghaven bij Lelystad, Lelystad Airport, en woon-eilanden bij Amsterdam en Almere, grootschalige zandwinning in het IJsselmeer en de grotere vaargeul tussen Amsterdam en Lemmer.

Tegelijk kan Boskalis dan bij de Marker Wadden even wat oefenen voor het grotere werk: eilanden in de Noordzee voor ‘De Transitie’.

Die operatie ‘gooi de resterende Zuiderzee vol eilanden, industrie en windturbines’ heet dan ‘Toekomst Bestendig Ecologisch Systeem’. (TBES)

De Skyline, het Oude Holland van Waterland met kerkje Zunderdorp onder de rook en een megastal er bij

Zo konden de ministeries van Asfalt en Windmolens (Infrastructuur en Milieu) en Economische Zaken mooi Natura 2000-regelgeving omzeilen van Brussel. Met een paar honderd miljoen euro belastinggeld als compensatie. Zal het ambtenaar Jacco Maissan worst zijn….Het is toch zijn eigen geld niet.

Natuurwetgeving die de overheid opstelt, die geldt alleen voor burgers en MKB. Zie maar naar de Friese overheid. Die moet natuurwetgeving officieel handhaven, maar investeert zelf 127 miljoen euro in het overtreden daarvan met Windpark Fryslan. In die voormalige Zuiderzee, dat ‘kwetsbare natuurgebied, afblijven’-ding.

Genaaid voelt iedereen zich wel eens…

In een eeuw niets veranderd
Op een zelfde wijze werkt ‘natuurcompensatie’ op zee, wanneer de overheid met grote bedrijven als Van Oord en Shell eenmaal heeft beklonken dat het verzet van vissers gesmoord moet: de traditionele gebruikers van de Noordzee die in de weg zitten van je windfarms.

Lees eens de tekst van het afsluitplan van Lely en consorten uit het jaar 1900, over ‘de visserij die nagenoeg geheel zal verdwijnen’:

1900

En vergelijk die tekst met de Strategie Noordzee 2030 die ambtenaren Wim van Urk en Ton IJlstra (Ministeries van Asfalt en Windmolens/Economische Zaken) uitrollen. De visserij, daar is geen ruimte meer voor. En tussen de regels door lees je dat het ze worst zal zijn.

Want ja, wat leveren die Urkers aan belastinggeld op, vergeleken met zandwinnings-concessies voor de bouw-industrie, gaswinning, zoutwinning….

2017/18: Strategie Noordzee 2030, de Noordzee-invulling van 2030 Agenda van bankiers Herman Wijffels, Herman Mulder, VNO-NCW, Shell, Unilever….

Die ambtenaren Van Urk (…) en IJlstra willen op last van multinationals als Unilever, Van Oord, Shell en bankiers de Noordzee tot wind-industriegebied verbouwen. Dat is de zogeheten ‘Strategie Noordzee 2030.’ Een mijnbouwgebied voor gas, industrieel bouwzand, zout, en dus energie.

…..alles dat helpt om die Urker vissers- ooit slachtoffer van de Zuiderzeewet- van zee af te bonjouren, ze helpt zwartepieten als ‘slecht voor de natuur’, dat geef je dan wat geld. Ter afleiding van de grootmachten die de Noordzee echt verbouwen.

Zoals Stichting de Noordzee, dat tonnen euro’s subsidie krijgt. Of Wereld Natuur Fonds, de groenwasserette van Eneco.

Over visserij heen pissen en Eneco uit de wind houden

Dat zijn campagneclubs, die de visserij continue afschilderen als ‘slecht voor de natuur’. Die krijgen nu wat geld, om te klooien met oesterriffen. Kunnen ze straks roepen dat windturbines zo goed zijn voor rifvormende organismen. En wat reclame maken voor visserij-vrije zeegebieden, alsof ‘visserijloos’ het zelfde is als ‘natuur’.

Groenwasserij op zee, zoals Natuurmonumenten dat op land doet voor De Staat der Nederlanden.

Zeespiegelstijging van 1916 onder viaduct A10

Klimaatwet 2018 grotere impact dan Zuiderzeewet 1918
Op die zelfde wijze werd de Vlakte van Raan ‘visserijvrij’ gemaakt door Ton IJstra, toen hij projectleider van de Tweede Maasvlakte was.

Als ‘natuurcompensatie.’

En het zal de Nederlandse overheid worst zijn wat die vissers overkomt: omdat de economische waarde van Noordzeevisserij als belasting-opbrengst maar klein is, vergeleken met inkomsten uit zandwinning, zoutwinning, gaswinning, offshore-ingenieursbedrijven die buitenlandse opdrachten binnen slepen.

Noordzee 2030, het beleid van de Nederlandse Overheid, waar Cees Veerman via de Postcode Loterij campagne-subsidie voor geeft

En zo wenden ze ook dat SDG14-doel ‘Life Below Water’ aan, als zeereservaten waarmee ze zichzelf over andermans rug kunnen groen verven.

Bij de Polder IJdoorn wilde ‘De Transitie’ niet zo vlotten

En zo voeren milieuclubs ook campagne tegen U, de burger, gij CO2-uitstoter!

Met die angst voor de zee(spiegel) als pressiemiddel (‘de zeespiegelstijging’) wordt nu 6 juli 2018 een ‘Klimaatwet’ ondertekend, waarmee de democratie in Nederland wordt afgeschaft. Dan wordt CO2 en ‘De Transitie/Groene Revolutie’ belangrijker dan menselijk welzijn.

De helft van ons brandstofverbruik voor 2030 als bij mirakel elimineren, aldus die Klimaatwet.

Nou ja, je moet ambities hebben, zo zal men bij de Rijksoverheid geloven. Bij Polder IJdoorn trof ik vooralsnog enkel deze afgebroken windturbine van het Amsterdams Energiebedrijf. Het Amsterdam dat afgelopen jaar nog 30 procent MEER CO2-emissies had dan 1990 wil dat dan in 2030 al ombuigen tot 55 procent minder.

Je moet wat te dromen overhouden….. CO2 heeft ook die aflaatfunctie. Zo behouden ze het bestaande systeem van waardecreatie door schuld met rente.

Kostenplaatje Zuiderzeewet Cornelis Lely 1900. Was Ed Nijpels maar net zo duidelijk naar burgers over de kosten van De Transitie en De Klimaatwet.

Die Klimaatwet van 6 juli 2018 die alle kartelpartijen ondertekenen, de PVV en FvD uitgezonderd, zal aanmerkelijk meer kosten dan wat Lely in 1900 voor zijn Zuiderzeewerken beraamde. Honderden miljarden euro’s, ook met prijscorrectie door inflatie is de klimaatwet duurder.

Nijpels over de kosten van De Transitie 2017 (honderden tot duizenden miljarden), zegt ie gewoon niets over.

Maar dan zonder opbrengsten. En zonder dat de bedenkers van de Klimaatwet ook maar bij benadering een eerlijke kosten-baten-vergelijking maken, zie hierboven Ed Nijpels.

Conclusie van ‘het slechte nieuws’-gedeelte: er is in een eeuw qua democratisch gehalte weinig veranderd aan Nederland. Is het verbeterd of verslechterd?

Durgerdam, peperdure dijkhuisjes

Boulevard van gebroken dromen….
Het goede nieuws is hoe mooi en verrassend Nederland nog is.

De vroegere visserswoningen op de Durgerdammerdijk zijn nu opgewaardeerd voor geslaagde mensen, die het achtvoudige kunnen betalen voor een vergelijkbaar huis op het Friese platteland. Hier wonen WEL communicatieve mensen waarmee je spontaan een gesprek kunt aanknopen.

Al zou je dat gefortuneerde aan sommige panden niet aflezen.

Je zou niet geloven wat je hiervoor betaalt…

Ik kwam hier op zondagen in Waterland met haar kneuterige dorpjes Ransdorp, Durgerdam, Holysloot, Zunderdorp vaak even ontkateren. Na een nachtje op stap te zijn in Amsterdam, dan had je even wat polder en frisse lucht nodig.

Vast ooit op Cuba geweest…

Nu kwam ik er even met mijn broeder in het goede, Michel Verschoor op bezoek. En ik trof er deze ‘ideale vrouw’ uit de Jordaan met groene ogen die naar eigen zeggen goed kan koken en dansen, oftewel: wat kun je als man nog meer wensen…Diepe gesprekken over politiek?

Ze kan lekker koken en dansen ( = levenslust, energie), wat wil je als man dan nog meer…

Nou ja, mijn teefje Trudy heeft wel acht tieten, zij maar 2. Je leert je dromen relativeren onder het motto ‘wat mij niet doodt, geeft me cynische humor.’ Welke mooie jonge meid wil nu een kansloze 40+fotograaf, de Edwin van der Sar van het banksaldo.

Iemand die op zijn bankrekening goed de nul kan houden…. En bierflesjes zijn de tepels die mij zogen.

Boulevard of Broken Dreams, mijn teef met acht tieten: nee echt, Trudy is mijn schatje, ze is overal mee!

…een zelfde voor de schilderachtige huisjes aan de getemde Zuiderzee. Waar in Nederland, kun je nu vlak tegen de stad aanwonen, en toch landelijk? Nou, hier dus. En dan ook nog tussen wat meer communicatieve en intelligente mensen, waar je een spontaan gesprek mee kunt voeren.

Kom daar in Groot Boerderije eens om, Fryslaaan.

Hier zijn alle grootstedelijke geneugten op grijp-afstand. En toch kun je de drukte en de multi-criminele verrijkingen van de samenleving ontvluchten. De illusie van Oud Holland, omhoog gehouden door een tariefmuur die ‘onbetaalbaar voor plebs’ heet.

Ook hier zijn de bijen alles behalve uitgestorven

…de klaprozen groeien tussen de Mercedessen:

…waar het vroegere ‘akkeronkruid’ op het boerenland met herbiciden is weggespoten, spuit het hier overal tussen de tegels op:

Vervlogen dromen

…aan de ene kant kijk je uit over het water:

Geef mij maar Amsterdam

….met je eigen aanlegsteiger.

..waar eerder de bokkers lagen van de vissers…

…en aan de achterkant heb je de eindeloze sappige polders van Waterland, het Oude Holland voor gefortuneerden.

Huizen met negerfilter

…met huizenprijzen als negerfilter.

De vijgenboom zal bloeien als een roos

De sappige polder achter

Ook leuk, met Ransdorp op de achtergrond

..hier werd ook de serie Allstars opgenomen, die Tragedie-Komedie over kansloze polder-voetballers:

Allstars met Ransdorp op de achtergrond. De club adverteert met ‘voetbal zoals het vroeger was’ ( = zonder al die K**-allochtonen)

…je moet wat te dromen over houden. Het gras is ergens anders altijd groener. Zo denken mensen altijd, dat na deze of gene verandering of ingreep hun leven beter zal zijn. Terwijl het vooral anders wordt.

Zo leuk was het nu ook weer niet om Zuiderzeevisser te zijn…

De bok met kuif tussen de geiten, goed voor elkaar…

Punk-Pinken met hangslot door de neus in Waterland, de jeugd van tegenwoordig ook….

Boeket van poppies

Geen Nederlands dorp is compleet zonder een comitee met mensen die ergens tegen zijn, of die gewoon iets te klagen vinden..

Kijk als je dan toch graag je lot beklaagt, doe het dan creatief, in woord en beeld, of in muziekvorm zoals deze Russische kloon van mijn favoriete Doom-band, My Dying Bride. En ga niet zeiken over ‘takjes op de stoep’ of ‘blaadjes in de dakgoot’ of ‘de buren die 1 keer in de maand een stukje vlees of vis roken’.

One Reply to “‘Visserij moet maar verdwijnen’, toen (1918) net als nu…”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *