Terwijl Parijse jeugd de erosie van beschaving in Europa op Apocalyptische wijze vierde door de stad te slopen, reed ik toevallig langs ‘het Kremlin‘ van boerenzoon en metaal-bewerker Ger Leegwater. Hij maakte een Russisch orthodox ogende kunst-tuin vol mythologische voorstellingen uit die Orthodoxe traditie.
Zoals van Sint Joris die de Draak verslaat, maar ook de aarts-engel Michael, wat letterlijk ‘Hij die is als God’ (El) betekent. Die was ook niet te beroerd af en toe een draak te verslaan,
Die draak zou in de originele legende symbool staan voor het Heidense element, toen het Romeinse Keizerrijk nog christenen vervolgde. De Romeinen vereerden natuurgoden, zoals Tellus Mater (Moeder Aarde).
Net als moderne ecologen met verrekijker, lazen hun Auguren (priesters) aan de vlucht van vogels de toestand van ‘het systeem’: of het tijd was om een beleids-beslissing te nemen. Op die pretentie draait nu ook ons eigen Heidense bestuur. Dat milieuclubs aan het op- en neergaan van trends in vogels kunnen lezen hoe ‘de’ natuur (een godheid) er voor staat.
En dat er offers/subsidies gebracht moeten worden om haar boosheid/ineenstorting af te weren. De milieubeweging is een Heidense cultus.
Die christenen waren in de eerste eeuwen nog een ondergrondse sekte, die elkaar met graffiti-signaleerde. Want als je openlijk je geloof beleed, dan gooiden ze je voor de leeuwen. Zoals ze nu in moslim-landen christenen afslachten.
Voor onderlinge communicatie hadden ze zo’n vis-symbool Pisces als ‘Tag‘ van ‘wij waren hier’. De Heidense cultus met haar neiging om christenen te kruisigen of voor de leeuwen te werpen stond dan voor de Draak. Die draak kan gemodelleerd zijn op het monster de Leviathan uit het verhaal van Job.
En Leviathan staat bij Thomas Hobbes (na de Engelse burgeroorlog van de 17de eeuw) weer voor de Almachtige Staat, die orde moet houden nadat burgers elkaar aanvliegen.
Maar je kunt die draak ook zien als het monsterlijke in jezelf dat je moet overwinnen, de krachten van afbraak- zoals Parijse multiculti-verrijkingen die auto’s vernielen- die je de kop indrukt. Dat je de moed opbrengt om altijd aanwezige luiheid en lafheid te overwinnen.
Zodat positieve inspiratie en creatie kan overheersen, het verdedigen van wat je dierbaar is.
Je kunt die draak ook zien als het element van corruptie en leugen dat afgelopen 50 jaar normaliseerde in Nederlands bestuur. Waarvan Ed Nijpels, beschermeling van de Oranje-maffia wel een van de meest kenmerkende representanten is.
De zelf-verrijkende en liegende maffioso van de Vereniging voor Dieven (VVD), de Nijpelitaanse Maffia van de VNO-NCW. Een bende van publieke miljarden-rovers.
Uit naam van ‘Het verdrag van Parijs’, ‘het Klimaat’ riskeren zij de vernietiging van het belangrijkste resterende element dat Nederland nog van burgeroorlog weerhoudt, straatrellen, etnische onlusten: welvaart.
Of het moet slechte TV zijn, Brood en Spelen, die ‘superieure westerse waarden’. De massa-cultus van Voetbal, dat paganistische ritueel van lichaamsverheerlijking en egootjes die zich als heidense krijgers voor de oorlog tatoeëren. Zelf-Graffitti.
Zoals de klimaat-fanaten ook een heidense godsdienst aanhangen, die van verering van De Planeet en van De Mammon: de geldzucht die nodig is voor grote offers aan De Planeet.
Leegwater volgde geen kunst-opleiding, alleen ambachtschool. Hij werkte als lasser en metaalbewerker in de scheepvaart, maakte viskotters. Sinds 1977 bouwde hij hier in de buurt van Heerhugowaard zijn fantasie-paradijs van kapellen, zuilengangen, koperen beelden.
Hij ergert zich aan mensen die veel praten en bluffen- met papieren opleiding- maar die eigenlijk niets meer kunnen maken. Ergernis ook bij zielloze muziek die uit apparaatjes komt van ‘boem boem boem boem’.
Leegwater’s zorg is dat niemand straks nog een ambacht beheerst, en dus ook niets meer repareren of maken kan. Ook vertelde hij over verlies van mentaliteit, de wil en ijver iets voor elkaar te krijgen. Gelijkheid geloofde hij ook niet zo in, want de 1 heeft gewoon meer werklust en ijver dan de ander.
Gelijkheid versmald tot ‘gelijke rechten zonder gelijke plichten’- van het marxisme is dan ook onrechtvaardig. Want waarom zou iedereen recht op het zelfde hebben, als de 1 er minder voor doet dan de ander.
Opvallend in het gesprek is dat Leegwater als babyboomer (1945) een typische babyboom-opvatting over godsdienst en kerk had, met zo’n Marxistisch complot-sausje zoals dat in de jaren ’60 mainstream werd. Fuck de Kerk, dat werk.
Terwijl hij al 40 jaar al dat zware werk verzet en zich door de orthodoxe traditie en mythologie liet inspireren. En zo al dan niet bewust zijn eigen kerk bouwde.
Wanneer je mooie kathedralen maakt en bezielde muziek, dan kan een kerk en geloof ook constructieve en inspirerende kracht zijn in de geschiedenis. Een buffer tussen een naar absolute macht strevende staat en ‘het volk’.
Wie zich nu nog ‘spiritueel’ noemt, dat zijn vaak van die Mindfullness-navelstaarders die met zichzelf in de weer zijn. Geatomiseerde zielepoten met hun Boeddhisme-light die door al dat gemediteer ook zo’n jeukerige zalf-stem krijgen.
Alleen het contemplatieve, gericht op zelf-verlossing.
Terwijl christelijk geloof zowel contemplatief als sociaal was; iets maken voor de gemeenschap, de wereld, ziekenzorg, de wereld buiten je navelstreek.
Geloof in iets buiten jezelf relativeert een gevaarlijk bijgeloof: Geloof in Jezelf. Hoe vaak ik ook al tegen mezelf gelogen heb, een gezond zelfwantrouwen is meer dan eens op zijn plek.
Bij mijn vertrek kwam de Nederlandse club van Triumph-bezitters binnenrijden. Die hielden een feest-weekeinde met hun klassieke Engelse sport-wagens. Geen wind-tunnel 13-in-dozijn-auto’s maar het ouderwetse vakwerk dat met liefde en aandacht werd gefabriceerd.
Met nog iets van menselijkheid en persoonlijkheid er in. Vergelijk dat eens met moderne auto’s, je kunt de doorsnee Audi, Mercedes of welke auto ook niet van elkaar onderscheiden. Massa-mensen maken massa-auto’s voor de massa.
Dus dan zie je ook wat de erosie van een bepaalde mentaliteit, geloof kan doen. De liefde voor vakwerk en wil om je daarvoor in te spannen hangen toch ook met geïnspireerd geloof samen, een vorm van persoonlijke benadering en menselijkheid.
En de vis rot vanaf de kop, dus via geestelijke rotting volgt als vanzelf ook het lichaam, en wat de handen van dat lichaam nog bewerken.
Je kunt aan moderne ‘cultuur’-uitingen het Nihilisme aflezen, zoals deze posters hieronder voor een feest in het Westerpark in Amsterdam. De kop die zowel man als vrouw kan zijn ademt negativisme, en daaruit kan natuurlijk ook geen opbouwende kracht uit voortkomen.
Zo’n transhomogender-entiteit, die op basis van zelfverminking extra rechten claimt via een Genderwet. Wat is je verdienste dan als je de eigen lul laat afsnijden? De homofielen hebben Ganymedes- het schandknaapje van Zeus als symbool. Ganymedes werd ‘Aquarius’, de Waterman tussen de sterrenbeelden
De New Age-beweging van de Hippie-tijd gelooft dat ze nu in het Waterman-tijdperk leven (Aquarius), dus het tijdvak na ‘Vissen’, het sterrenbeeld van het christendom. Vandaar ‘New Age’. Dat nieuwe tijdvak – het Post-christendom- zou ongeveer 2012 echt loskomen.
Dat klopt wel ongeveer, we zijn weer een Heidense maatschappij van zelf-verering, paganistische sport-cultus en Aarde-aanbidding (milieubeweging) En de Slachtoffer-cultus, alsof je De Staat nodig hebt om wraak op God/het Lot te nemen.
Ganymedes zou symbool worden voor de Griekse gewoonte van kinder-misbruik, dat oudere mannen zich een baardloos jongetje toe-eigenden: je kunt de articulatie van die behoeften ook bij Plato teruglezen, en bij Romeinse keizers als Hadrianus.
Toch wel opvallend dus dat The Age of Aquarius haar (Heidense) symboliek dus ook in het moderne gedrag van bepaalde mensen weerspiegelt. Maar vooral in de dwang om dat te accepteren.
Die rozige homo-affiches ademen ook een mentaliteit, een Geest: Zeggen dat er geen Waarden zijn met W om te verdedigen, behalve je Zelf-obsessie. Je ziet toch ook wel dat zo’n ‘Het’ je niet zou beschermen als de Apocalypse uitbreekt. Dat is wat het uitstraalt, het tegendeel van de heldhaftige Sint Joris. Meer Sint Goris.
‘Tolerantie’ met grote T van eigen lange tenen in plaats van zelf-beheersing.
Het geloof in Jezelf dicteert dat je ten alle tijde jezelf fantastisch moet vinden. Als spiegelbeeld van dat ‘Geloof in Jezelf’-wereldbeeld volgt automatisch de haat naar de ander. Als jij het zo goed met jezelf meent, moet degene die dat rooskleurige beeld verstoort wel ‘Het Kwaad’ vertolken.
Je kunt van Jezus veel zeggen, maar niet dat hij een vleiende kwakzalver was die tegen iedereen even lief en aardig deed.
Voor de goede relaties die dan inhoudelijk ook niets voorstellen, wanneer je nooit de waarheid eens goed mag zeggen. De Zweep door de Tempel, als je opkomt voor wat je dierbaar is. In plaats van dat laffe wollige gezeik van Gristenunie-gristenen, metro-evangelicalen die een wit voetje bij D66 willen halen.
Als je dus ziet wat de uitroeiing van het christendom in de mainstream-cultuur sinds 1968 (bij de ‘elite’ al in de 18de eeuw) bewerkt qua mentaliteit, dan snap je dus misschien ook wat de positieve kant van die mentaliteit WEL bewerkte.
De mentaliteit die ook kathedralen bouwde, Bach en Rembrandt voortbracht, waardoor ziekenzorg ontstond en ambulances gingen rijden. Niet geloof in Jezelf, het minimalisme van het Nihilisme, maar juist boven Jezelf uitstijgen. Zo kun je in bouwstijlen ook een mentaliteit herkennen.
Neem de moderne massa-uitbreidingen van steden, asfaltering, de liefdeloze bouwstijlen berekend op economische levensduur. De vervaging van de grens tussen stad en platteland die Karl Marx al bepleitte in zijn Communistisch Manifest.
Je ziet ook wat voor puinhopen de Nihilisten van ’68 nu bestuurlijk uitwerken met hun gelieg en oplichting. Daardoor kalft publiek vertrouwen in de overheid in sneltreinvaart af. Ed Nijpels is een kind van zijn Waarden-loze generatie en leeft slechts dat gebrek aan Waarden uit in zijn tientallen commissariaten en bestuurlijke functies.
Wat Nijpels en VNO-NCW op witte-boorden-niveau doen, dat leeft de Parijse jeugd nu uit in de straten. De sloop van beschaving begint vanaf de kop. We hebben dus Sint Joris nodig die Ed Nijpels doorsteekt, en alles dat deze babyboomer representeert. Het alternatief is Parijse toestanden in Nederland.
Burger-oorlog als de bubbel van geleende welvaart implodeert, waar het sociale cement al is gesloopt zoals demografie-trends tonen. Bewijs voor het tegendeel van mijn observaties hierboven is zeer welkom.
Tolerantie is verworden tot een bandeloze bende.
En iedereen is blij en als je er een opmerking over durft te maken…….o wee, o wee,……jij haalt mij uit mijn comfortzone.
Zie vanaf ongeveer 4 tot 9 minuten voor een nuchtere benadering van (het begin van) de tijd van het
“aquarius tijdperk” oa gebaseerd op historische patronen door historicus Terry Boardman.
https://www.youtube.com/watch?v=iyqs3ReiRa0
Hartelijk dank Rembert