Het is verbazingwekkend welke schokken Europa afgelopen eeuw kon verwerken, de Westerse veerkracht zonder als beschaving in te storten. Als fotografisch bewijs vandaag daarom het door Engelsen platgebombardeerde Dresden (1945) en het door Duitsers platgeschoten Ieper (1914), waarvan de façades althans weer volledig zijn herbouwd.
Interne knokpartijen van de Westerse beschaving, en vervolgens ‘zand erover’. Elkaar weer helpen bij de heropbouw, en respectvol voor elkaar’s gesneuvelden op elkaar’s grondgebied de doden laten rusten.
De Eerste Wereld Oorlog was de meest multiculturele Westerse oorlog tot dan toe, omdat de Britten, Fransen en Duitsers op het hoogtepunt zaten van hun koloniale macht. De Fransen zetten Algerijnen in, Zouaven, de Britten hadden hun hele ‘Commonwealth’ ter beschikking van Zuid Afrikanen, Pakistani, Indiers tot Australiërs en Canadezen.
En voor het vuile werk als mijnen opruimen en lijken, daar hadden ze de Chinezen voor met het Chinese Labour Corps.
Bedenk dat Kungfu-legende Bruce Lee een belangrijke rol speelde bij emancipatie van Chinezen. Je ziet hem dan een bord stukslaan op een Brits koloniaal gebouw waarop staat ‘Honden en Chinezen niet toegestaan’.
Nadat Mao het land 30 jaar in verderf stortte en de cultuur uitroeide met zijn Culturele Revolutie op basis van een Westerse denker, Karl Marx. En Het Westen deed met haar consumptiecultuur iets vergelijkbaars met de klassieke cultuur. Daarna zochten Chinezen toen weer een basis om trots op zichzelf te kunnen zijn.
Martial Arts speelden daarbij een rol.
De hele wereld was van ‘Het Westen’ ten tijde van de Eerste Wereld Oorlog, en er was geen enkele sprake dat er ook maar 1 andere cultuur of beschaving aan die macht kon tornen. Dus bracht het Westen zichzelf aan de rand van zelf-vernietiging.
Het begrip ‘veerkracht’ speelt zowel bij beschavingen als in de ecologie een belangrijke rol: dat noemen ze dan in het Engels ‘Resilience’, de mate waarin een ecosysteem verstoringen en schokken kan absorberen. Aan dat begrip veerkracht ligt trouwens ook een andere grondgedachte: dat ineen-storting van een systeem vrij plotseling komt.
Dus niet lineair, geleidelijk, dat je het al ziet aankomen. Maar dat een ecosysteem plots omslaat van bijvoorbeeld een helder meer met waterplanten, naar een troebele staat met veel algen. Bijvoorbeeld omdat je decennialang nutriënten toevoegt als fosfaat. Elkaar versterkende mechanismen veroorzaken dan plots een sneeuwbal-effect, of een trampoline-effect.
Lang lijkt het water helder en plots is het troebel, en blijft dat systeem hardnekkig in die troebele toestand. Ook al proberen rioolwaterzuiveraars via alsmaar meer fosfaat afknijpen het water weer helder te krijgen. Het werkt ook zo bij koraalriffen die door overbevissing en vervuiling plots verbleken.
Je vindt die nu bij academici populaire denkwijze verwoord bij de Wageningse mysticus en ecoloog Marten Scheffer.
Dat klimaat in sprongen verandert, dat geloven klimaat-wetenschappers momenteel ook, wat door het geleidelijk toevoegen van CO2 kan gebeuren. Een plotse temperatuursprong van 6 graden. Als voorbeeld hanteren ze de Paleocene Eocene Thermal Maximum (PETM) van ik meen 55 miljoen jaar geleden.
In korte tijd lijkt toen een enorme bubbel methaan losgelaten in de atmosfeer vanuit de biosfeer, waardoor de temperatuur op aarde omhoog sprong.
Zo kun je door geleidelijke opwarming ook plots een methaan-puls uit de Permafrost krijgen, gelooft men. Dus moerasgas dat nu in bevroren Toendra zit opgeslagen, dat plots vrijkomt als die toendra ontdooit. Of uit de diepten van de oceanen. Dan ben je dus mooi de lul.
Als verandering in de natuur zo werkt, niet lineair maar exponentieel of schoksgewijs, dan is er geen reden te geloven dat het bij beschavingen zo niet werkt. Plots kun je cascade-effecten krijgen na een eeuw van stress-pulsen.
Als analogie kun je ook het ineenstorten van financiele systemen zien. Niemand onder de verantwoordelijken bij de Federal Reserve als Alan Greenspan, zeiden de financiële crisis van 2008 te hebben voorzien. Dus als de ‘deskundigen’ het al niet voorzien, hoe dan de leken?
Een denkfout kan zijn dat ze alleen maar in financieel-technische maatregelen dachten bij probleem-oplossing. En niet een oorzaak zochten in historisch-culturele ontwikkelingen in het Westen.
Misschien was het handelen van die bonus-graaiende bankiers wel het gevolg van denken in ‘Mensenrechten’, die globalistische spelregels die HG Wells al in 1940 formuleerde voor zijn New World Order, de globaliserende wereld als enige alternatief voor met elkaar ruziënde naties. .
Als reactie op de Eerste (en Tweede) Wereld Oorlog werden de 10 Plichten/geboden van het Christendom in 1948 ingeruild voor het idee, dat je als mens het beste voor jezelf mag eisen.
Die mensen-rechten bestaan nu 70 jaar.
Dus heb je alleen nog zenders, en geen ontvangers. Waarom zou ik mij aan jouw rechten iets gelegen laten, als ik ook enkel in rechten denk? Terwijl: als iedereen zijn plicht doet, zit het met de rechten ook wel goed… De Friezen hebben daar een mooi gezegde voor: Doch dyn plicht en lit de Ljiu maar Rabje.
De vraag is dus, hoe hou je een beschaving het beste in stand: met rechten-besef of met plichtsbesef? Is het sterkste cement van een maatschappij dat van steen, de façades of het geestelijke? Waarom zou ik iemand rechten gunnen, met wie ik op geestelijk vlak niets heb? Dan denk je toch: gij kunt de hoogste boom in.
Moraal van het verhaal: misschien moet je voor het begrijpen van het menselijk bedrijf wel winkelen in de biologie. Zoals je voor vraagstukken binnen de ecologie, soms eerder een oplossing kunt vinden in natuurlijke historie.