Dijken versterken Nederlandse identiteit, warmtepompen ook?

Voor een slordige 20 miljard euro ben je deze eeuw gewapend tegen de- vooralsnog constante- zeespiegelrijzing van 17 cm per eeuw

 Terwijl in 2012 liefst 1/3de van de 3767 kilometer aan primaire waterkeringen nog niet op orde was, kun je burgers met tienduizenden euro’s lastenverzwaring voor warmtepompen en huisisolatie opzadelen uit naam van ‘klimaat’.

Voor 1000 miljard euro heb je dan in theorie 0,0000x graden klimaatwinst, terwijl de hoofdzorg van klimaatbeleid in naam ‘de’ zeespiegelrijzing zou zijn. Voor een half procent van dat bedrag heb je alle dijken op orde en dien je een PUBLIEK belang, in plaats van private deelbelangen.

Er is wel 70-100 miljoen euro voor een aalscholverrestaurant met stormvloedkering (Vismigratierivier) om de trek van de fint (een haringachtige) te faciliteren, maar een Springtijkering voor de bewoners van Oudeschild zou ’te duur’ zijn…

Er is wel subsidie om brood te verbranden voor ‘het klimaat’

Het publiek belang bestaat in Nederland niet meer dankzij lobby-geweld waarin de burger het slechtste is vertegenwoordigd. En dankzij de Verklaasdijkhoffing van Nederland; waarheids-liberalisatie.

Een deel van de oplossing voor evenwichtiger belangenbehartiging in Lobbycratie NL is eenvoudig; geen subsidies naar Postcode Loterij-clubs en een verbod op geadresseerd reclamewerk.

Je hebt een sterke eigen verantwoordelijkheid; geen VVD, CDA of andere kartelpartij meer stemmen die voor de Klimaatwet stemde. En niet meespelen met Postcode Loterij en andere grootfinanciers van lobbyclubs voor massa-immigratie en klimaatfanatisme. Zij die helpen de publieke lasten op te drijven, al 25 % extra onder Rutte 1+2+3.

De literatuur voor vandaag; de meeste ‘bang for buck‘ bij klimaatbeleid

Lobbycratie/Nigeria aan de Noordzee; sterkste lobby met het meeste geld krijgt het meeste publieke geld
Dijken en stormvloedkeringen, daar zijn Nederlanders goed in. We hebben tienduizenden kilometers dijk, en iedere kilometer kun je zien als publiek belang. Toch is er iets geks aan de hand. Terwijl de klimaatsubsidie-miljarden tegen de plinten klotsen, moeten er nog steeds Nederlanders natte voeten krijgen.

Bij ieder Springtij is het weer raak in de haven van Oudeschild, treurige overstromingsfilmpjes op Facebook. De Kades lopen onder, de kelders van hotels vol. Iedere keer weer dweilen met de kraan open. Toch mogen de Texelaars niet hun eigen springtij-kering hebben.

Terwijl zo’n deur die de haven bij Springtij afsluit bij eerder voorgenomen dijkverzwaring op Texel wel het plan was. Nu zou het ‘Te Duur’ zijn (lees, voor burgers hebben wij dat niet over) Terwijl de zandspuitlobby en nieuwe natuurbouwers wel een zandplaat van 3 kilometer krijgen voor tientallen miljoenen publieke euro’s.

De aanleg van dijken diende bij uitstek PUBLIEK belang

Hoe kan dat? Het antwoord is even simpel als asociaal; de reeds rijkste lobby krijgt het meeste publieke geld, en burgers sluiten achteraan. Zo – burgers achteraan, lobbyisten milieuclubs en bedrijfsleven voorop- is het Waddenbestuur sinds 17 december ook officieel ingedeeld volgens de Staatscourant.

Steeds verzint men een pseudo-wetenschappelijk excuus dat private zelfverrijking rechtvaardigt met publieke miljoenen.

Milieuclubs dienen steeds als de groenwasserette van corporate belangen, en om het overtreden van natuurregels door de overheid te verkopen als ‘natuurherstel’. Daarom noem ik Nederland wel ‘Nigeria aan de Noordzee’. Bij ons HEET het geen corruptie, enkel omdat men in Nederland meer moeite doet om die zelfverrijking en oplichting te maskeren tot ‘publiek belang’.

Het publiek brandschatten voor privaat gewin = Klimaat- en milieubeleid; tot nu toe kwam ik er als Zelfstandige Zonder Pensioen (ZZP’er) genadig af, maar Klaas Dijkhoff (VVD/Nijpelitaanse Maffia) brengt mij aan de bedelstaf

Hoe dat werkt, geven we hier in een paar voorbeeldjes, om dan bovenstaand boek kort te bespreken. Want eigenlijk wilde ik laten zien hoe mooi ons dijklandschap kan zijn, kenmerkend voor de identiteit van Nederland. En hoezeer dijken het PUBLIEKE belang dienen, terwijl andere discutabele oplossingen uit naam van ‘het klimaat’ vooral private deelbelangen dienen.

Bij ieder Springtij staat de haven met hotels weer blank, terwijl zij eenvoudig is af te sluiten

Rijkswaterstaat wil wel eerst een gat boren in de Afsluitdijk om milieuclubs en linkse ambtenaren te plezieren.Daarvoor kwam 70-100 miljoen euro’s Waddenfonds-geld en (provinciaal) subsidiegeld voor een prestige-project in de Afsluitdijk MET stormvloedkering; de Vismigratierivier. Aangevuld met wat Postcode Loterij-geld.

Zie ook hoe de Marker Wadden tot stand kwam- eerste fase ongeveer 70 miljoen publieke euro’s- op ecologisch discutabele gronden (klassiek geval Bootlegger-Baptist-speltheorie). Hoe, dat kun je lezen in het verhaal ‘Eilanden voor Plaagdieren’ dat ik 30 maart 2017 voor Elsevier Weekblad schreef.

Met groen vernis van Natuurmonumenten kun je privaat gewin als publiek verlang verkopen

Om te oefenen voor het grote werk als eilanden in de Noordzee, kreeg Boskalis zo de Marker ‘Wadden’ publiek betaald als zandspuit-oefenproject. Het fondsenwervende marketing-bedrijf van De Staat, Natuurmonumenten geeft dat landaanwinnings-project in natuurgebied (Natura 2000) een groen sausje om zo publieke financiering van privaat belang te rechtvaardigen.

Een zelfde gebeurt bij Texel. Men spuit wat ‘nieuwe natuur’ op met uit de Noordzee gemijnbouwd zand, Bilding wiss neetjur (marketingkreet voor ‘bouwen in de natuur) Kosten 60 miljoen euro. Maar de bewoners van Oudeschild en de havenhotels mogen na ieder Springtij weer dweilen en ruimen.

Voor vissen hebben lobbyisten meer geld over dan Texelaars; MET stormvloedkering, prijskaartje waarschijnlijk meer dan 100 miljoen euro, maar ‘officieel’ (vanwege de politieke verkoopbaarheid) 60-70 miljoen

1/3de Primaire Waterkeringen niet op orde in 2011
Maar we zouden vandaag even kijken naar de 22 duizend kilometer aan dijken en 3767 kilometer primaire waterkeringen die Nederland aan droge voeten helpt.

Iets minder dan de helft van het landoppervlak ligt onder zee-niveau met als dieptepunt de Zuidplaspolder bij de Hollandse IJssel, die 6,76 meter onder NAP ligt. Dat lees je in ‘Dijken van Nederland’ van Eric Jan Pleijster en Cees van der Veeken, zeg maar ‘Het’ dijkenboek van het land achter de dijken.

Als iets laag Nederland en het rivierenland nu kenmerkt zijn dat natuurlijk die dijken, inclusief de slaperdijken. In onbruik geraakte waterkeringen als de Slachte die nu 42 kilometer lang door het Friese weideland kronkelt, of de oude zeedijken die na landaanwinning op de Wadden hun functie verloren in het Gronings-Friese kleilandschap.

De slaperdijk in Groiningen die ooit de zee tegenhield

Enorm inspirerend, vooral op een druilerige en wisselvallige dag als het weer dreigend lijkt:

Westhoek-kwelder

Hoe voorkomen we een Klimaatramp?
Bij een omslagverhaal voor HP de Tijd op 4 oktober 2006 tijdens de komst van Al Gore, ‘Hoe Voorkomen we een Klimaatramp‘, tekenden we deze oplossing op voor een veilig Nederland bij zeespiegelrijzing op gezag van Delftse dijkenprof Marcel Stive. Delftse degelijke ingenieurs van oude stempel, daar heb je nog wel vertrouwen in. Het verhaal met eigen ‘uit de kast komen’ als klimaatrealist eindigt aldus:

Wat de zeekeringen betreft lijken we zelfs een beetje in slaap gevallen, zo blijkt uit het rapport ‘Risico’s in bedijkte termen’dat het MNP in 2004 maakte samen met Delftse waterbouwers.

De economische waarde die de dijken moeten beschermen is met een factor zes toegenomen sinds 1960, het jaar waaruit de nu gebruikte veiligheidsnormen stammen. Deze normen houden geen rekening met Global Warming en haar verdere zeespiegelstijging. Ook de toegenomen kracht van golfslag op onze kust zit niet in die norm verwerkt.

De oude zeedijk met Tzummarum op de achtergrond

In Zeeland en sommige stroken Waddenkust liggen de dijken nog niet eens op wettelijk vastgestelde hoogte, dankzij Hollandse zuinigheid. De Nederlandse Noordzeekust kent nog steeds meer dan zes zwakke plekken die acuut aangepakt moeten worden zoals Scheveningen en Kijkduin.

De achterliggende Randstad is toch niet dun bevolkt te noemen. Pas dit jaar komt de bestuurlijke massa in beweging om hierover besluiten te nemen.

Wat dijkenbouw betreft is er technisch is er geen man over boord. Volgens Delfts waterprof Marcel Stive kunnen we een metertje of twee extra zee makkelijk verwerken. De miljarden die voor dijkversterking nodig zijn, vormen de meest effectief bestede klimaatgelden die Nederland ooit heeft uitgegeven. Alleen van dijken is namelijk zeker dat ze de zeespiegelstijging keren. Utrecht aan Zee ligt dan nog minstens twee eeuwen verder.

Waddendijk bij Striep: Terschelling hield ondanks enorme toeristische druk haar karakter…

Rendabel klimaatbeleid; dijken ophogen OF windmolens & warmtepompen?
Je kunt dus 1000 miljard euro besteden aan warmtepompen die het elektriciteitsverbruik per huishouden verdubbelen. En zo de Uneto-VNI-lobby (installateurs) van Doekle Terpstra aan miljarden helpen; van burgers met staatsgeweld afgeperst geld voor privaat gewin. En roepen dat dit voor ‘het klimaat’ is; omdat het groene excuus, The Moral Higher Ground je manier is om publiek geld los te peuteren.

Voor een half procent van dat bedrag ben je met dijkversterking klaar, om de al 110 jaar constante zeespiegelrijzing van 1,7 mm per jaar de baas te zijn.

Zuiderzee-Dijk bij Stavoren

Waarom kan 1 windmolenaar, Anne de Groot (Windpark Fryslan) voor 89 windturbines pal tegen ‘werelderfgoed’ de Waddenzee liefst 1,2 miljard euro SDE+-exploitatiesubsidies tegemoet zien, en liefst 127 miljoen euro publiek durfkapitaal van de provincie Friesland. Zogenaamd voor ‘het klimaat’…

Laat De Groot aantonen hoeveel opwarming hij voorkomt met die 89 windtubines, want dat is in naam het publieke belang waarvoor hij dat vermogen ontvangt…

..Nederlandse overheid en baggerbedrijven als Boskalis zijn in zandvolume veruit grootste bodemberoerders Noordzee. Als je WEL eilanden in de Noordzee kunt opspuiten, hoe hoog moeten die dan worden als je Deltacommissie uitgaat van 1,30 meter zeespiegelrijzing? Of geloof je zelf ook niet in dat slechtste scenario?

Waarom mogen we ‘oplichterij’ niet als zodanig identificeren, heerst een spraakverbod zodra het groene geloof in kwestie is? Maar moeten de hoteliers van Oudeschild iedere Springtij weer de keuken en kelder leegpompen? Leven we in een barbaars land waar de redelijkheid door het klimaat-toilet verdwijnt?

De bewijslast ligt bij de mensen die beweren dat zij met hun project iets voor ‘het klimaat’ betekenen. Niet bij de mensen die op de geldverspilling wijzen. Dat je 1000 miljard euro verdampt voor privaat gewin, zonder enig publiek voordeel, met slechts morele chantage en omkering van bewijslast (voorzorgprincipe) als instrument.

Schapen langs de Waddendijk, de helden die het gras gratis kort houden

De Verklaasdijkhoffing van Nederland
De reden is eenvoudig; het publiek belang en het belang van burgers is het slechtste vertegenwoordigd in ons Nigeria aan de Noordzee. Wat Syp Wynia een ‘Lobbycratie’ noemt, maar je kunt ’t ook corporatocratie noemen.

We kregen overigens de Deltacommissie (2008) onder voorzitterschap van beroeps-lobbyist Cees Veerman (Nationaal Groen Fonds, Postcode Loterij). Dat neemt de meest overdreven theoretische zeespiegel-scenario’s van Stefan Rahmstorf (PIK) als uitgangspunt om zo het Deltafonds extra te vullen met 1 miljard euro voor prestige-projecten. 

Zuiderzeedijk bij Laaksum

Wat mij dan bevreemdt; als je op 1,30 meter zeespiegelrijzing wilt rekenen in een eeuw als Deltacommissie, in plaats van de 17 centimeter nu; hoe kun je dan tegelijk meer eilanden in de Noordzee plannen? Hoe hoog moeten die dan wel worden?

De verbindende logica is; publiek geld voor privaat gewin, oftewel ‘Fuck de Burger’, dankzij de Verklaasdijkhoffing van Nederland (liberalisering van waarheid en publiek belang). Natuurlijk weten ze ook best dat die zeespiegel-projecties onrealistisch zijn. Maar zowel zeespiegelbluf als eilandspuiterij leveren geld op voor de partijen met het beste lobby-apparaat.

…de Slachte vanaf de zeedijk gezien

Om het verloren evenwicht in publieke belangen-vertegenwoordiging te herstellen dienen de lobby’s aangepakt. Een eenvoudige maatregel is direct in te voeren; geen subsidies meer naar clubs die al geld krijgen van de Postcode Loterij.

Nu staan die clubs als Natuurmonumenten dankzij al hun reeds gratis gekregen marketing-miljoenen OOK nog eens vooraan bij het uitdelen van subsidies en Waddenfonds-miljoenen. Terwijl hun sterk dalende ledental, 40 procent sinds 2002, toont dat zij een krimpende minderheid vertegenwoordigen. Die neergang zie je bij alle linkse clubjes, terwijl populisme en conservatisme jaarlijks groeien.

Wie nog wel meespeelt met de Postcode Loterij, bedenk dan dat je zo lobbyclubs financiert voor klimaatfanatisme, die je met een veelvoud kosten opzadelen. De kans dat je die x miljoen wint, is misschien nog wel kleiner dan dat het ‘worst case scenario’ van de Deltacommissie uitkomt (1,3 meter zeespiegelrijzing, 8 maal meer dan nu)

Zandvoort; de kust schuift volgens Deltares in 2010 ieder jaar wel een halve meter zeewaarts.

Daarnaast kun je overwegen om eens geen kartelpartij te stemmen (VVD, CDA of nog erger). Wie betere dijken wil stemt geen Dijkhoff.

Maar op mensen die echt iets willen verbeteren in ons prachtige landje achter die mooie dijken. Dus zo sluiten we nog positief af; mooi boek, ‘Dijken van Nederland’, echt iets dat bij onze identiteit past. Meer dan een warmtepomp althans.

Ruimtelijke kenmerken Waddenzee niet meer beschermd dankzij de milieubeweging en onze leugenachtige corrupte overheid

We sluiten af met de schoonheid van het dijklandschap. Hup Holland toch?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *