De in 2016 overleden ’Eco-tect’ Louis le Roy kocht in Mildam (bij Heerenveen) een boerenland. Le Roy maakte daar ‘nep’-gebouwen met bouw-afval, en liet vervolgens ‘De Tijd’, De Natuur, het Zijnde haar werk doen.
De chaos in de vorm van woekerende planten en bomen neemt ieder jaar meer de kunstmatige orde weer over. Die zichtbare relativering van menselijke dominantie over natuur, het kreeg de naam Ecokathedraal. Het schijnt dat zijn as er ook verstrooid is.
Bij een laatste bezoek trof ik een gezin van typische Nederthalers, liberalistische barbaren zonder oog voor de betekenis van het monument.
Die Nederthalers lieten hun kinderfeestje daar de in het voorjaar opkomende planten achteloos vertrappen, en keken met holle ogen toen je er wat van zei. Pas wanneer een ‘Bekende Nederlander’ op hun teulevussie het zou zeggen, dan zouden ze er geloof aan hechten. Hoe weinig verwantschap je nog voelt met de doorsnee-Neuderlonder Oeh oeh Oeh.
Soms heb je best begrip voor Adolf Hitler. Of Pol Pot, Mao of zo’n andere held van Groen Linkse Paul Rosemuller en Wijnand Klimaatwet Duivendak. Dat je denkt; zet ze met miljoenen tegen de muur, dat klootjesvolk, mensenvlees, gooi ze in kampen.
Dan zit je zowaar bijna in het kamp van de milieu-misantropen van de ‘Club van 10 miljoen’; sterker, 1 miljoen was al genoeg op dit kleine stukje aarde.
Andere dagen ben je weer wat milder. Dat ’t ook Kinderen God’s zijn enzo… Met wat christelijke pressie leer je dan in die ander, hoe stupide ook wanneer je animale reflexen het voortouw nemen, weer iets van jezelf zien. Met tegenzin. Het zijn ook maar stervelingen, net als jij en ik…
Een aardig monument, hoe dan ook. Dat je door het woekeren van levende planten de vergankelijkheid visualiseert. Ieder moment dat zich haast ’t volgende te zijn.