Sint Ursus Maritimus, (ex-)schutspatroon van Klimaat-miljonairs

Sint Ursus maritimus in Burgwerd, de schutspatroon van het Klimaatgeloof

Het Wereld Natuur Fonds is gealarmeerd over de ijsbeer. Niet omdat hij uitsterft, maar omdat hij dat juist weigert te doen. Ze moeten nu hun communicatiestrategie van de afgelopen 15 jaar aanpassen, omdat ze anders nog meer ongeloofwaardig worden. Dat meldde het lijfblad van de fondsenwervingsindustrie, de Dikke Blauwe op gezag van Arctic Today. 

Betty (RIP)

Bootleggers & Baptists, Geldwolven in IJsbeervacht
In Burgwerd kwam uw Rechtse Hippie (Rippie) deze beeltenis tegen van de IJsbeer, die in het Latijn eigenlijk ‘zeebeer’ heet, Ursus maritimus omdat hij beter is in lange afstand zwemmen dan in uitsterven. Hij deed denken aan de heiligenbeelden uit de katholieke schiettent, die hun namen Latiniseerden van Odolfus, Ireneus en Augustinus tot Antonius.

Als er nu 1 schutspatroon van de milieubeweging hier zijn waarde bewees, dan wel Sint Ursus Maritimus.  Sint Ursus Maritimus is de patroonheilige van het Globalisme en haar spirituele evenknie het Earth Charter, waarin de natuur ‘kwetsbaar’ heet in een ‘fragiel evenwicht’.

De geloofsovertuiging dat we ‘allemaal 1’ zijn met ‘de’ natuur, zoals je dat ook op de webzijde van het Wereldbestuurfonds leest:

Bron, webzijde WNF: Een wereldreligie, die van het Globalisme en het Earth Charter, wazige vrijmetselaars-rotzooi

Nee, dan liever de wijze waarop onze voorouders, kloeke helden met de ijsbeer omgingen, zoals die op schoolplaten werd afgebeeld:

Schoolplaat, toen de Ijsbeer nog geen klimaatmascotte was maar ongedierte

We lazen vervolgens net ‘How Philantropy is changing in Europe’ van Christopher Carnie; over de fondsenwervings-industrie.

Carnie ziet dat de aard van filantropen verandert; minder ‘ge-erfd fortuin’ en meer ‘nieuw geld’ van bankjongens en dotcom-miljonairs. En daarmee krijg je ook een andere mentaliteit van de gevers. Die investeren meer in iets om er op bedrijfsmatige wijze rendement uit te halen. Ook opvallend, bij de CBF-‘goede doelen’ is de overheid als donateur steeds meer prominent.

Gaf onze leugenachtige en corrupte overheid in 2010 nog 1,4 miljard euro aan ‘goede doelen’, dat steeg naar 1,6 miljard euro in 2014. Hoeveel het in 2018 was wil ik graag natrekken: want alleen al milieuclubs vangen jaarlijks meer dan 200 miljoen euro van ‘De Staat’.

Het idee dat De Staat aan fondsenwervende stichtingen van de Non Profit Industrie subsidie geeft voor bijvoorbeeld projecten, dat noemen fondsenwervers ‘Het Rijnland-Model’. In Duitsland en België zou die staatssteun aan niet gekozen organisaties ook schering en inslag zijn.

Dit in tegenstelling tot het Angelsaksische model, waar Niet Gekozen Organisaties (ngo’s) relatief meer met het bedrijfsleven verwikkeld zijn. Al raad ik iedereen aan om mijn artikel ‘Hoe Milieuclubs en Multinatonals elkaar helpen’ te lezen, nu geherpubliceerd op de webstek van de vernieuwde Groene Rekenkamer. Dat onderscheid is zo nauw niet meer. En bij het WNF was dat onderscheid altijd al non-existent, als groenwasserette van het grootbedrijf.

Lees daartoe mijn rapporten voor de Groene Rekenkamer getiteld ‘Het Wereldbestuurfonds’, uitgebracht in 2012. Christopher Carnie is geslaagd een zo oppervlakkig mogelijk boek te schrijven, dat geen enkele aandacht besteedt aan effectiviteit van ngo’s en hun ware doelen. De wijze waarop zij politieke instrumenten van het grootkapitaal zijn en het globalisme van 2030 Agenda, met name het WWF.

Mariagrot West Vleteren, afgeleid van de heidense Grotto in Griekse en Romeinse tuinen

De Zeebeer
De zeebeer en schutspatroon Sint Ursus Maritimus kan wel 500-600 km door de Poolzee zwemmen op zoek naar zijn favoriete voedsel; zeehondenspek. Hoe ik dat weet? Van horen zeggen op het internet, de globalistische leugenbank met www voor elk adres. ‘Wat je Wilt dat Waar is’…

IN dit geval: een wetenschappelijke publicatie van een paar mensen die hun leven wijdden aan de studie van Sint Ursus Maritimus, wat de ijsbeer allemaal zoal doet daar boven de 66ste breedtegraad, hoe die zwemt, eet, en van ijsschotsen glibbert, en dat al ijstijden lang.

Uit het gedrag van die dieren menen zulke ijsberologen- meestal in loondienst van De Staat- dan ook iets over de Staat van de Mensheid af te lezen. Waarheen ’t met de wereld gaat, en hoe mensen achter een nog verder bureau dan met Volmaakte Kennis die koers kunnen bijsturen. Door meer belastingheffing en regels uit te vaardigen. Deze laatste diersoort heet Homo sapiens ambtenarensis.

Detailopname Sint Ursus Maritimus

Die zijn weer financiers van de ijsberologen verenigd in een ‘Polar Bear Specialist Group’. Dus mensen die misschien wel geen meisje konden versieren, geen vrienden hadden of nog geen dop op een Colafles kunnen draaien. Maar die wel alles van 1 dier geloofden te weten, op basis van gefragmenteerde waarnemingen in het meest onherbergzame gebied op de planeet; de ijsbeer.

Dankzij de klimaathype werden deze mensen plots belangrijk en gevraagd, consultants die op internationale buffetten hun Licht over De Toekomst mochten laten schijnen. In plaats van wat verdwaasde biologen, die van 1 beer ergens boven de 66ste breedtegraad wat fragmentarische kennis bezitten. Kennis die meestal door de praktijkdeskundigen, de lokale Inuit-jagers weersproken werd.

Maar goed, dat zijn mensen die de beer enkel in de praktijk kennen, terwijl theorie veel belangrijker is. Althans, op de academie, waar je moet voorspellen wat een beer in ’t jaar 2050 doet waar je eigenlijk niets van weet. Deze mensen noemen we wetenschappers…En daar moet je heeeel veel ontzag voor hebben.

Tot de mededelingen op het web gepubliceerd van deze moderne versie van de Romeinse Auguren ( = priesters die uit de vlucht van vogels de tijd van oogsten en oorlog aflazen), daartoe is de meeste kennis van mensen over dit dier beperkt. De enige echte IJsbeer die uw Rippie ooit waarnam was in Artis, ze heette Betty. En sinds Betty doodging, is de ijsbeer officieel in Nederland uitgestorven. Ze staat hieronder afgebeeld:

Betty RIP

Ze ijsbeerde wat in haar hok heen en weer. Een beetje als Rudolf Hess die na de Tweede Wereld Oorlog decennialang wat in de Spandau-gevangenis wachtte tot zijn levensjaren voorbijgingen. Wanneer je de tijd letterlijk moet doden, dan ga je bijvoorbeeld ijsberen. Dan sprong Betty maar weer eens in haar koude bassin, terwijl buiten de Hollandse zomertemperatuur opliep.

Je hebt ook mensen die van ijsberen een gezondheids-activiteit maakten, die gaan joggen. Dat je zomaar voor niets een rondje gaat rennen om de tijd te doden, in de opvatting dat het dan langer duurt voordat je dood gaat. Maar je hebt dus ook ‘Trotse Vaders’ die hun kinderen Cola laten drinken met een ijsbeer er op.

Dan zijn ze heel ‘bewust’ en zo, dat je kinderen suikerziekte laat ontwikkelen en tanden laat wegrotten met Coca Cola-rotzooi. Maar wel heel ‘bezorgd’ zijn. D66-vaders met ziekenfondsbrilletje waar de vrouw de broek aan heeft:

De Ijsbeer redden door Cola te drinken en je tanden te vernielen en suikerziekte te krijgen. De campagnesite ‘arctic home’ is weer uit de lucht.

Wat geloven mensen te weten, het is allemaal manipuleerbaar
Wat we van die ijsbeer dus weten, en wat voor hele verstandige dingen we daar dan over kunnen zeggen, over een beer die we zelf nooit zagen…. Dat moeten we afleiden van mensen die ijsberoloog zijn. En de ijsberoloog die het meeste zegt dat ons aanstaat, die is dan onze ‘Expert’.

Je hebt twee categorieen ijsberologen.

De eerste groep is/was het meest populair, de categorie ijsberologen die zeggen dat de ijsbeer bedreigd is. Daarom introduceerde de Rabobank met het WNF in 2006 al de ‘Klimaatkaart’, je CO2-zonden financieel compenseren vanwege de ijsbeer, wiens jachtseizoen steeds korter zou worden. Guus Loomans, nu werkzaam bij de Rabobank als ‘Charity Manager’, die werkte toen nog als communicatie-adviseur bij het WNF.

Zucht….kinderen stalken in ijsbeerpakje

….

De redenatie achter de campagne was eigenlijk van een logica waar geen speld tussen past. Global Warming enzo. Poolijs weg. IJsbeer weg. Wat is de ijsbeer zonder ijs? Ze sloten zich slechts aan bij de club ijsberologen die zeiden dat het slecht zou gaan, danwel zou kunnen gaan in het jaar ‘ergens’, wanneer al dat ijs er niet meer zou zijn. Exit ijs, exit ijsbeer.

De berologen van de Polar Bear Specialist Group. Voor de CO2-hype konden ze maar kwalijk aan de vrouw komen. Maar plots werden ze ‘Deskundigen’ die ‘De Tekenen des Tijds’ lezen, en kregen ze hele onderzoeksgroepen en financiering om naar ijsberen te kijken, vooral achter een bureau.

De laatste ‘assessment’ van die club die het zou moeten weten, de IUCN Red List die dateert van 27 augustus 2015. Die verwijzen naar een rapport van die zelfde Polar Bear Specialist Group: de beer is nu niet langer ‘bedreigd’, laat staan ‘ernstig bedreigd’. Maar wel ‘vulnerable’. Kwetsbaar. Nou ja, dat zijn we allemaal wel eens.

Als ‘populatietrend’ geven ze nu ‘unknown’. Wij weten het niet. Dan ben je ‘specialist’, kom je met het antwoord dat Socrates al gaf als vrucht van decennia filosoferen; ‘Ik weet niets’.

Met de Rabobank in 2006

De Koude kant krijgt gelijk
…maar je hebt ook ijsberologen die zeggen, nee, dat is niet zo. Het gaat heel ‘goed’ met de ijsbeer. Hun argument, dat zijn de cijfers die uit populatieschattingen voortkomen. Het aantal ijsberen zou sinds de jaren ’70 vorige eeuw bijna zijn verdubbeld naar 25 duizend beertjes. Normaliter is een sterke toename van een populatie een teken dat het ‘goed’ gaat.

Een ijsberoloog van die laatste categorie is Susan Crockford. De Groene Rekenkamer heeft haar in oktober als gast, en dan gaat ze allemaal hele verstandige dingen zeggen over Sint Ursus Maritimus, de beer die de meesten van ons nog nooit in het echt zagen. Maar die toch zo’n grote rol in de levens van velen ging spelen.

Al was het maar dankzij de reclamefilmpjes van Al Gore, en het Wereld Natuur Fonds.

Die stelden samen met de Rabobank op Abri’s in bushokjes, dat we met windmolens in de Noordzee de ijsbeer zouden ‘redden’. Het Wereld Natuur Fonds liep 21 februari 2008 ook kinderen op de Jaap van Eden-ijsbaan in Amsterdam te stalken in ijsbeerpakje. Normaliter zou je voor zoiets opgepakt worden. Maar Lieke van Lexmond hield toezicht. Dus dan mag zoiets.

Momenteel heeft documentairemaker Marijn Poels samen met Susan Crockford op het web ook iets heel verstandigs te zeggen over Sint Ursus maritimus. De beer die U en ik dus nog nooit in het echt zagen. Behalve dan in Artis:

Houston, we have the problem that there is no problem
Momenteel krijgt de koude kant steeds meer aanhang in media. Ronduit destructief is deze analyse van ‘De Dikke Blauwe‘, dat is het lijfblad van de fondsenwervings-industrie waarvan het WNF 1 van de succesvolste vertegenwoordigers is. Immers, alleen al het Nederlandse WNF harkt een miljoentje of 50-60 per jaar binnen in de Nederlandse fondsenmarkt.

De Dikke Blauwe schreeef vorig jaar al:

…met een foutje, hoe kunnen ijsberen nu afnemen door klmaatopwarming als ze toenemen in aantal

…met slechts 1 schoonheidsfoutje dus. Het aantal ijsberen nam helemaal niet af, maar het verdubbelde sinds de jaren ’70.

Dus hoe kunnen ijsberen nu afnemen terwijl ze tegelijk toe zijn genomen? Gelukkig heeft Mirjam Vossen meer verstand van fondsenwerving. De strategie bij ijsberologen van de Polar Specialist Group is nu; dat je nu doet alsof er ‘heel veel onzekerheden’ zijn, dus dat de populatie uit de jaren ’70 niet goed was geteld. Dus dat je ook geen trend kunt afleiden. Als er al van een trend sprake kan zijn.

Want ja, ook de onderzoeksgelden moeten uitgekeerd blijven. Als het probleem zichzelf heeft opgelost, dan krijg je geen geld meer. Dus roepen ze nu dat er ‘geen trend’ is, de populatiestatus ‘unknown’, oftewel: ons advies is nog tot het jaar 2050 zeker nodig.

Zie HIER het hele artikel

De Dikke Blauwe citeert een artikel in Arctic Today van 21 oktober over hoe WWF haar fondsenwervings-boodschap aanpast bij de IJsbeer. Daarin staat dat er nu 25 duizend ijsberen zijn, op gezag van dhr Duarte van de Polar Bear Specialist Group. Dat is tenminste twee maal zoveel als in de jaren ’70.

Van dat artikel zullen we de originele quote weergeven:

According to the most authoritative scientific assessments, the polar bear does not face imminent extinction, and the widespread belief that it does now stands in the way of more nuanced communication about the dramatic effects of climate change in the Arctic. Leanne Clare, senior manager of communications of the WWF’s Arctic Program explained this to me in Finland last week:

“When the symbol gets bigger than the region itself and people don’t realize that the polar bear is just one piece of a whole diverse web of life in the Arctic, then it can become almost a barrier,” she told me.

“What we are trying to do now is to help people understand that the polar bear is an important part within the region and that it is a part of a very intricate and fragile — some would say resilient — web of life in the Arctic that is at risk. We have to talk about that — for whatever reason people have a huge attachment to polar bears — and then figure out how to utilize this attachment and get people to go beyond this and attach themselves to the Arctic region as such,” she said.

“If we cannot do that, I think it will become much more difficult for us, because then all people want to talk about is: When is it going to go extinct? And if it is not going to go extinct, what is the problem?

Betty (RIP) Her name liveth forevermore

IJsberen zijn dood het meest waardevol, niet wanneer ze levend rondlopen als wollige wachters van 1 of ander fragiel evenwicht in het poolijs, wat de nieuwe WWF-communicatiestrategie ons moet vertellen.

Je kunt op trofeejacht in Canada (Nunavut), en als je 13 duizend euro betaalt mag je er 1 doodschieten en mee poseren. Als je beslist ‘1 met de natuur’ moet worden, dan liefst niet met zo’n levensgevaarlijk plaagdier. Een worden met de natuur, Natura, die vrouwelijke godin, dat doe je liever via penetratie.

Uiteindelijk is dat ook wat de trofeejager symbolisch doet, via penetratie met een kogel. Dat je na de gemeenschap er niet gezellig mee hoeft te kletsen enzo of ‘leuke dingen’ er mee moet doen. Wat een rust.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *