Als het aan E.O. Wilson ligt, kopman van de in de jaren ’80 gestichte discipline Conservation Biology die ‘biodiversiteit’ bedacht, dan moet de halve aarde een wildernisreservaat worden. Maar waarom zou je meer om een kikker onder de evenaar moeten geven dan om je buurman of eigen familie?
Want de consequenties van zo’n voorstel raakt de levens van alle mensen die uit de planeet met hard werken een bestaantje persen. Het voorstel op het World Parks Congress om 30 procent van de zee te privatiseren tot ‘reservaat’, raakt bijvoorbeeld direct de visserij-familiebedrijven die al van hun visgrond verdreven worden met giga-windfarms.
Een nieuwe wereldeenheid met 1 ideologie
Weinig biologen hebben in hun leven zo’n politieke invloed gehad als EO Wilson, en zijn maatjes Thomas Lovejoy, Michael Soule, Paul Erhlich, de Brit Norman Myers cs. Bedenk je maar eens, hoe het woord ‘biodiversiteit’ in korte tijd het dagelijks taalgebruik veroverde. En hoe het aandeel aardoppervlak onder een vorm van wettelijke restricties in grondgebruik toenam van enkele procentjes in de jaren ’80 naar 15 procent anno nu.
Met name in grondstofrijke regio’s waar de Amerikaanse overheid via de Wereldbank een claim op wilde leggen, zoals in Brazilië 🙂 Maar dat is toeval hoor 🙂 Anders ben je complotgekkie 🙂
E.O. Wilson (1928) was de eerste die dat woord ‘biodiversiteit’ op schrift publiceerde, in 1988 nog maar, als titel van het verslag van het eerste congres voor de nieuwe ‘Conservation Biology-discipline in Washington DC in 1986.
ZIjn maatje Thomas Lovejoy kwam in het Global 2000-rapport in 1977 voor het eerst met de term ‘biologische diversiteit’ opdraven als entiteit, naar analogie van genetische diversiteit. En Wilson nam die term over in bv Bioscience in december 1985. Hun maatje Walt Rosen maakte er de samentrekking ‘biodiversiteit’ van voor het congres in 1986.
En nog geen 4 jaar later was er al een ‘Convention on Biological Diversity’ (CBD) van de Verenigde Naties, die door ik meen 150 landen in Rio de Janeiro werd ondertekend, inclusief Nederland. Dus voelden Leidse biologen in 1992 zich ook verplicht om ‘de Nederlandse biodiversiteit’- meestal gedefinieerd als soortenrijkdom- in kaart te brengen.
Wetenschappers worstelen tot de dag van vandaag nog met de vraag ‘wat is biodiversiteit’ (definitie) en wat is het bewezen nut van ‘diversiteit’. Niettemin geloven politici, activisten, bankiers en alle invloedrijken der aarde zeker te weten wat ‘biodiversiteit’ is.
Namelijk iets dat drastisch afneemt, en dus ‘urgente actie’ verdient. E.O Wilson speelt bij het uitventen van die wereldvisie een doorslaggevende rol als inspirator van politici en ambtenarij.
Want zo staat het ook in de Europese wetgeving verankerd, via mechanismen als Natura 2000. Het is de rechtvaardiging voor miljarden euro’s LIFE+-subsidies naar milieuactivistenZijn werk met Robert Mc Arthur (Eilandtheorie 1967) stond aan de basis van het Nederlandse natuurbeleid (verbindingszones EHS), dankzij Frans Vera als ambtenaar bij het Ministerie van LNV.
Er was dus eerst iets dat koste wat kost behouden moest, een politieke definitie (de CBD-defininitie van de Verenigde Naties uit 1992), en vervolgens werd daar wetenschap bij gewinkeld. In anticipatie kreeg Nederland bijvoorbeeld in 1990 haar ‘Netwerk Ecologische Monitoring’. Vanuit de wereldbeschouwing van Conservation Biology, dat je net als bij een patiënt aan de intensive care alle data en grafiekjes nodig hebt om op- en neergang in gezondheid te bewaken.
De Conservation Biology van Wilson gebruikt ook de zelfde termen voor ‘natuur’ als de geneeskunde voor lichamen; ‘gezonde’ natuur, de ‘gezonde’ zee, inclusief de Hippocratische opvatting over ‘balans’ in lichaamssappen. Maar dan heet dat een ‘natuurlijk evenwicht’ dat ‘verstoord’ zou raken.
Het meeste van zijn wetenschappelijke werk rammelt op zijn best. Dan begrijp je wel dat je de bewijslast wilt omkeren. Het politieke wereldbeeld vol dramatische uitspraken en zekerheden staat in contrast met wat nu werkelijk bekend is, en de kwaliteit van data op dit terrein.
Een voor het wereldje relatief exacte bespreking van de stand van onderzoek in Nederland vind je in onderstaand boek van die zelfde Leidsebiologen uit 2010:
Wilson had het politieke tij mee
De Europese variant op de Sovjet Unie in andere vermomming, de Europese Unie met muntunie en grondwet was tegelijk met de Rio-aardetop in 1992 in de maak (Verdrag van Maastricht), Alexander King (mede-oprichter Club van Rome) schreef in 1990 voor die Club van Rome dat we een ‘nieuwe gemeenschappelijke vijand’ nodig hadden als toekomstproject: onszelf, de mens. Nu de Rode vijand uit het Oosten geen dreiging meer vormde.
En mensen hebben nu eenmaal een vijand nodig. Discussies waarbij geen ‘gemeenschappelijke vijand’ is geïdentificeerd, dan vallen mensen al snel in slaap. Bij de oorlogsverklaring aan de Westerse mens hoef je bij E.O. Wilson maar 2 regels te lezen, en je ziet; bij deze afvallige Southern Baptist uit Alabama heb je dan een intelligent vehikel om je politiek een geleerd randje te geven.
Bij dat inzicht voegt E.O Wilson in ‘Half Earth’ (2016) nog een ander stukje massa-psychologie;
Half Earth is different. It is a goal. People understand and prefer goals. They need a victory, not just news that progress is being made. It is human nature to yearn for finality, something achieved by which their anxieties and fears are put to rest. We stay afraid if the enemy is still at the gate, if bankruptcy is still possible, if more cancer tests may yet prove positive.
It is further our nature to choose large goals that while difficult are potentially game-changing and universal in benefit. To strive against odds on behalf of all of life (….RZ) would be humanity at it’s most noble.
..en geeft de spiritueel verdwaalde Westerling een Doel
De Westerse mens in de post-christelijke maatschappij, een totalitaire bureaucratie en economie in de klauwen van bankiers, die heeft ’n doel nodig. Een spiritueel doel, dat naar de aard van het Beest dat zich De Verlichting noemt (Lucifer de Lichtbrenger) zich hult in de technotaal van academici. Want urbane academici roepen immers steeds dat godsdienst een primitief ding van het verleden is. Dat geloof in een Heilig Boek dat de waarheid al vastlegde.
En vervolgens omarmen ze kritiekloos iedere bewering die zich in academische turbotaal hult. Academici die de medemens consequent ’the human species’ noemen, als iets dat niet meer waard is dan een bacterie, aap of woestijnrat. Waarmee ze dus een duidelijk andere mens-opvatting introduceren dan degene die het christendom leerde. Andere mensen zijn weer ‘getallen’, nummertjes teveel, concurrenten om grondstoffen.
Het idee dat de helft van het aardoppervlak ‘wildernis’ zou moeten zijn is echter al veel ouder dan het artikel van Tony Hiss- een interview met Wilson uit 2014. Dat stamt van Eugene en Howard Odum ergens rond 1970. De vraag is echter: WAAROM zou je dat doen? Nog steeds komt Wilson niet veel verder dan ‘we weten nog zo weinig van de natuur, dus kunnen we er uit veiligheidsgevoel het beste helemaal af blijven’.
De retorische truc van het voorzorgprincipe vormt de rode draad door het werk van E.O Wilson en zijn Conservation Biology-collegae. De omkering van bewijslast. Dus je stelt voor om de halve aarde uit productie te halen, en de ander moet bewijzen waarom er GEEN catastrofe zou komen. En je hult je vervolgens weer in dat imago van ‘de gesettelde wetenschapper’.
Ecofascisme
De Ecomodernistische school van biologen als Peter Kareiva keren zich dan ook tegen deze bewijsloze tak van sport in ‘Effective Conservation Science’: mogelijk zou slechts 10-30 procent van Conservation Biology-studies en claims reproduceerbaar zijn. Wilson besteedt veel energie in het van repliek dienen van hen. Hij citeert daarbij biologisch onderzoeker en ontdekkingsreiziger Alexander von Humboldt: ‘The Most Dangerous Worldview is of those who have not viewed the world’.
Maar een kleine blik op de recente 20ste eeuwse geschiedenis zou daar beter aan toevoegen:
- De meest gevaarlijke wereldvisie is die van Westerlingen in academiebubbel die haar willen ‘verbeteren’. Zie de Weg- Met- Ons-Wet, de Klimaatwet
Wilson had als Amerikaans academicus op de payroll van Amerikaanse belastingbetalers een gepriviligeerd en internationaal leven. Over de hele wereld lekker de natuur in trekken, insectensoorten ontdekken en beschrijven. Hoe durft hij dan vervolgens op te dragen aan zijn- met staatsgeweld en dwang tot betalen gedwongen- financiers, het Amerikaanse volk te beweren dat zij een kikker in Nicaragua belangrijker moeten vinden, dan hun naasten?
Dat zij hun medemens als ‘human species’ moeten zien, even waardevol als een pokkenvirus of sprinkhaan. Die afstandelijke taal van een insectenonderzoeker die een spin ontleedt, terwijl hij vervolgens de moreel verheven positie inneemt: dat HIJ al wel in staat is alle niet-menselijk leven gelijk te schakelen met mensen.
Een insect even waardevol zien als mensen, als nieuwe stap in morele evolutie, die ook het Earth Charter leert. Alsof dat niet een stap terug is naar paganisme, pre-christelijke religie. Plots heb je dan geen medemensen meer maar concurrenten om grondstoffen en ruimte, en dus keert ook de Wet der Jungle terug.
Dat taalgebruik van Wilson is dus minder onschuldig dan hij het doet voorkomen. Het is de taal van het Ecofascisme, dat de ‘Liberal’ elite rond het Anglo-Amerikaanse bankiersimperium ook uitdraagt. Al die mieren van mensen, teveel op aarde die aan ‘hun’ grondstoffen zitten, dat ‘natuurlijk kapitaal’.
Wanneer je steeds in het vliegtuig reist van buffet naar conferentie, en je landt op alweer een ander vliegveld. Dan vanuit je Business Class-stoel gezien of privejet, dan lijkt ‘de mensheid’ – al die mierenwerksters zonder jouw geprivilegieerde leven- op zo’n mierenhoop. Al dat gekrioel op al die wegen vlakbij het vliegveld.
Wie weet krijg je dan vanzelf de behoefte die mierenhoop te managen, heimelijk dromend dat het beter was dat dit er allemaal niet meer was. En dat is 2030 Agenda, de opmaat naar een Technocratische Heilstaat. Het sluitstuk van De Verlichting: De totalitaire Verduistering, omdat je het christendom niet door het toilet kunt spoelen zonder haar mensvisie daarbij weg te gooien.
Nee, laten we dan liever het ouderwetse doel van het christendom in ere herstellen, haar vijandbeeld en Verlossing van de dood(sangst) door Christus (doel). Wanneer dat mensbeeld de kop kost van een zeldzame pad in Nicaragua of een spin in Ecuador. Het zal uw Rechtse Hippie een rotzorg zijn.