We trokken weer het Middelzeeland in bij Sneek, om het uit de zee gewonnen kleiland in beeld te brengen, waar deze boer nog een snede gras wist te scoren. Met de zadeldak van Lytsewierum op de achtergrond, de zelfde van het eerdere Ruysdael-schilderijtje dat we twee weken geleden maakten voor de fotoserie ‘Friesland is mooi, houden zo‘. Friesland is veruit de mooiste en meest bijzondere provincie.

Het waaide stevig en dus wilden we ook de wind in beeld krijgen, die door de graszee blies waar ooit de echte zee klotste tot de monniken haar bedijkten en inpolderden. Hier loopt nog de Slachtedijk uit de 13de eeuw die aan de dreiging van de zee herinnert. Daarover loopt nu iedere 4 jaar de Slachte-marathon naar Raerd.

Dan steken mensen de voormalige Middelzee over tussen Easterwierum en Raerd via een dwarsdijk, die de monniken van Bloemkamp bouwden om een stuk zee af te dammen, waar de echte Slachte omhoog doorloopt langs de loop van de Zwette naar Leeuwarden.

Raerd bezochten we al eerder, omdat daar de rivier de Moezel op een dam doodloopt, de aftakking van de Boorne, die we hier al ‘De Friese B’ noemden met zijn 5 verschillende namen.

De dichtregel ‘En de boer, hij ploegde voort’ kun je ergens anders zien, als een leus op een bord van de Abdij van de Achelse Kluis onder Valkenswaard. Toch is er een verbintenis met Friesland, niet alleen omdat wij boerenland zijn, maar ook omdat de monniken van Cistercienzer abdij Bloemkamp hier het land aan de Middelzee onttrokken met het zelfde motto Ora et Labora (bid en werk).

Die monniken van Bloemkamp waren van een zelfde soort orde als die in de Achelse Kluis.