Tienjarig Climategate toont journalistiek failliet

Bij het 1-jarig bestaan van Climategate.nl in november 2010

Komende week is het precies 10 jaar geleden dat Climategate uitbrak, de Wikileaks van de klimaatwetenschap. Uit gelekte emails bleek toen dat klimaatwetenschappers die de kern vormden van VN-klimaatpanel IPCC van de Climatic Resarch Unit (CRU) van de Universiteit van East Anglia sjoemelden om ‘de boodschap’ te verkopen. En dat ze onder Wet openbaarheid bestuur- (Wob, FOIA in het Engels)-verzoeken van andere onderzoekers uit probeerden te komen door gevoelige informatie te wissen. 

Greenpeace demonstreert in Berlijn bij ‘klimaatsceptische’ conferentie

Hide the decline had nooit gemogen
Andere onderzoekers wilden namelijk de onderbouwing van klimaatgrafieken controleren, maar de klimaatonderzoekers probeerden hen buiten de deur te houden. Een motief: Omdat CRU-onderzoekers wisten, dat hun data en de wijze waarop ze zo grafieken maakten een gezonde statistische toetsing niet zouden doorstaan.

De beroemdste zin uit de gelekte emails werd ‘Hide the Decline‘. ‘Verberg de afname’. Die ‘afname’ sloeg op de grafiekvorm van een prominente klimaatwetenschapper Michael Mann. Zijn klimaatdata uit boomringen (hoe veel groeit een boom per jaar)lieten in de moderne tijd een afkoeling zien, de ‘decline’ dus. Dus gooide hij die onwelgevallige data uit zijn beroemde ‘hockeystick-grafiek’, en die verving hij door temperatuurmetingen met thermometers.

Het punt is hier: als je data in de moderne tijd een afname tonen en dat klopt niet (want het werd afgelopen eeuw warmer): hoe betrouwbaar zijn die data dan voor klimaatreconstructies als geheel?

Die grafiek van Michael Mann stond prominent in een IPCC-klimaatrapport (het vierde), zonder dat ze er bij vertelden dat Mann die ‘trick’ had toegepast. Een wetenschappelijke doodzonde dus. Wie onze Cursus Bullshitdetectie volgt, weet dat wetenschappelijke doodzonden aan de orde van de dag zijn, vooral bij door de overheid betaalde instituten die beleid moeten verkopen.

Bij Cafe Weltschmerz legt Marcel Crok nog eens uit hoe de vork in de steel zat. En wat er sinds Climategate is gebeurd met de klimaatwetenschap.

Dubbele standaarden
Interessant hier was vooral de dubbele standaard waarmee de wetenschappelijke gemeenschap reageert op zulk gedrag. In plaats van de critici te steunen die fouten willen corrigeren, nemen ze het dan op voor Michael Mann. En dan nemen ze de slachtofferrol in alsof ‘de’ wetenschap onder aanval staat.

Die houding van academici verklaar je dus uit andere motieven dan wetenschap: geld, politiek en ideologie blijken een grotere rol te spelen in klimaatwetenschap, dan bij meer exacte disciplines.

En die invloeden maken ‘klimaat’ tot het thema van deze tijd, resulterend in een klimaatdictatuur met de Klimaatwet. Zowel van de koude kant als warme kant kun je geen zekerheden claimen, zo is mijn conclusie na 10 jaar. Wel kun je door discuzeuren over klimaat tot de hel bevriest en wat mij betreft zijn andere thema’s veel interessanter.

Activisten staan steeds verder buiten de reguliere klimaatwetenschap

Zo begon tien jaar terug voor ondergetekende een blogcarriere, dankzij broeder Hajo Smit die direct de grote impact zag. Hajo richtte Climategate.nl op, dat nu nog steeds bestaat. Na 1 jaar voegde zich daar de Delftse ingenieur Theo Wolters bij, en bij Marcel Crok in zijn kantoortje in de Amsterdamse Jordaan vierden we in november 2010 toen de eerste verjaardag van Climategate.

De blog Climategate.nl bestaat nu tien jaar, en met Marcel Crok was ik daar vanaf het eerste uur bij betrokken, om met Interessante Tijden in april 2017 een eigen weg te gaan. Via Smit kwam ik met Crok in contact die al sinds 2005 bezig was met de zojuist vermelde Hockeystick-grafiek. Hajo woont nu in Oostenrijk als de Wintersportweerman.

Uit naam van ‘klimaat’ is de meest uitzinnige onzin in omloop, maar die wordt niet gecorrigeerd

Marcel Crok kon via een uitgever die ik kende (Paradigma) dat jaar zijn boek ‘De Staat van het Klimaat’ uitgeven, het beste boek over Klimaat sinds Salomon Kroonenberg. Daarin schreef ik het zesde hoofdstuk over de biologie. We boden dat boek in oktober 2010 in Nieuwspoort aan Diederik Samsom aan, die ik nog via de TU Delft kende. In 2003 had ik Samsom al eens geinterviewd als TU-Delft-alumnus.

In 2010 kwamen we ook al opdraven als drietal in de Tweede Kamer bij een hoorzitting over Climategate en fouten in het vierde IPCC-rapport. Tijdens een etentje in Amsterdam in de Jordaan, kwamen we Mark Rutte nog tegen die we ‘De Staat van het Klimaat’ nog aanboden, wat hij op Rutte-wijze in ontvangst nam: joviaal. Maar hoe Rutte vervolgens de Klimaatwet invoert, toont dat het ‘m niet uitmaakt wat er in stond.

Als de sceptische Lord Monckton een klimaatfout maakt, krijgt hij de volle laag. Maakt Greenpeace een fout, dan zegt niemand er wat van

Babylonische spraakverwarring over klimaat
We werden door het Planbureau voor de Leefomgeving uitgenodigd in Bilthoven. Die vonden ons als Climategate.nl wel een interessant fenomeen. Daar interviewde ik klimaatwetenschapper Mike Hulme nog, en dat interview verscheen in Het Parool. Van Mike Hulme heb ik een goed idee gestolen uit zijn boek ‘Why we disagree about Climate Change’. (2009)

Activisten drongen bij Hulme aan om de zaak te overdrijven, zodat zij dan met ‘wetenschappelijke’ overdrijving beter actie konden voeren.

Maar dat wilde Hulme niet doen. Hij zag toen dat je het niet eens wordt over ‘klimaat’ omdat andere motieven een rol spelen. Dus dat je wetenschap wilt aandikken omdat je economische of politieke argumenten hebt. Zo ontstaan soms emotionele meningsverschillen, omdat je in verschillende domeinen langs elkaar praat.

Een prachtig ‘sceptisch’ exemplaar in Berlijn in 2009

Bij de Cursus Bullshitdetectie heb ik Hulme zijn 8 punten van verwarring in klimaatdebat ingedikt tot de vier belangrijkste: wetenschap/kennis (1), Economie (2), ideologie, religie (3) en politiek (4).

Marcel Crok ging verder met zijn stichting Clintel op niveau 1 samen met Prof.dr Guus Berkhout van de TU Delft. Climategate.nl ging op de niveaus 1, 2 en 4 verder. Terwijl ondergetekende met Interessante Tijden.op niveau 3 verder onderzoek ging doen. Wat is de geestelijke achtergrond, dus de motor en werkelijke macht achter alle klimaatfanaten?

Het lijkt immers wel alsof mensen behekst zijn, zoals ook de morele euforie in de Tweede Kamer toont rond de Klimaatwet. Ze worden ook immuun voor argumenten.

Bijna een verbroedering tussen de twee ‘kampen’

Nu staan de activisten verder van de realiteit
Bovendien geven de huidige verbeterde IPCC-rapporten volgens Marcel Crok geen aanleiding voor paniek. Wie tussen de regels leest, ziet juist dat nu de klimaatactivisten zich buiten het domein van de klimaatwetenschap begeven. Opnieuw duikt hier dan de dubbele standaard van de academische gemeenschap op: ze zullen de activisten niet corrigeren op onwetenschappelijke uitspraken.

Maar wie van de koude kant is, krijgt meteen een heel spervuur als ‘klimaatontkenner’. Activist-academici werken hier dan samen met de media, die hun prestige aan het Groene Geloof danken. Zoals Dagblad Trouw, de Volkskrant enz.

Het is wel sneu voor die Oude Media, die hun prestige investeerden in klimaatactivisme dat steeds verder af staat van de realiteit. Ze kunnen niet meer terug, dus zie je kranten als NRC, Volkskrant, Trouw maar ook de NPO steeds absurder stellingen innemen.

Greenpeace schaadt het milieu met haar verzet tegen kernenergie

Daarnaast zie je hoeveel miljarden euro’s aan belangen met de klimaatmensen gemoeid zijn. Dus je volgt de poppetjes en de belangen. Bij de uitbraak van Climategate geloofden we dat hier een keerpunt lag ten goede. Maar zoals je met de Klimaatwet ziet is het na een korte rustperiode weer helemaal omgeslagen.

Je ziet dus dat ‘Het Klimaat’ vooral een vehikel is voor een ideologie, waarbij de wereldbevolking onder technocratisch bestuur geplaatst moet. Alles moet minder minder minder. Dat dwingen ze af via een wetenschappelijk-bureaucratische dictatuur. Zoals je dat nu al bij de Europese Unie ziet met haar ongekozen commissarissen en bureaucraten. Dat bestuur zet dan alle grond en grondstoffen onder rantsoen.

Het plan heet 2030 Agenda, en dat noemen we hier wel de 21ste Eeuwse Toren van Babel.

Handel in Angst, kernactiviteit van Greenpeace

Propaganda en toverij
Het meest bevreemdend is dus wel dat er een apart scheldwoord, bestaat voor iedereen die waagt te betwijfelen of 1000 miljard euro door het klimaattoilet spoelen- zonder klimaateffect- wel zin heeft. Dan ben je ‘klimaatscepticus’ of erger: ‘klimaatontkenner’.  Het is die sociaal-religieuze dynamiek, die ‘klimaat’ als kwestie zo boeiend maakt. ‘Het Klimaat’ an sich, dat gemiddelde weer over 30 jaar is natuurlijk niet meer dan een menselijke statistische creatie.

  • Met 1 logische vraag kun je dus al het hele debat in de prullie gooien: kun je een menselijke statistische creatie ‘redden’ of ‘herstellen’?

Bovendien is CO2 geen vervuiling maar de belangrijkste plantenmeststof, waarvan de hogere concentraties (400ppm ipv 275 150 jaar geleden) aantoonbaar tot een groenere aarde leiden. Dankzij het fertilisatie-effect, dat tuinders in het Westland ook toepassen om de paprika’s beter te doen groeien. Die gebruiken CO2 van Shell uit Pernis.

Hoe je van een essentiele bouwstof voor planten het grootste ‘gif’ maakt, dat is de kracht van propaganda

Dus de ijdele ambitie dat je via een bureaucratische dictatuur even aan de aarde-thermostaat kunt draaien, die is hoogst interessant.

Andere krachten dan wetenschap spelen dus een veel belangrijker rol, zoals ik ook met broeder in het goede, Hajo uitlegde bij Cafe Weltschmerz. Propaganda bijvoorbeeld, de moderne vorm van betovering, Harry Potter-bezweringen die door herhaling ‘waar’ worden, mensen in beweging zetten. De kracht van die betovering is dus niet te onderschatten. Je kunt er oorlogen mee verkopen, maar ook dus ‘de strijd tegen klimaatverandering’.

Het falen van de journalistiek
De les van 10 jaar Climategate is dus: je doorloopt een hele zoektocht, kamt de 4 niveaus uit om te ontdekken dat niets is wat het op het eerste gezicht lijkt. Je ziet dan dus definitief dat ‘de journalistiek’ een volstrekt onbetrouwbaar medium is om de realiteit te begrijpen. Terwijl massamedia tegelijk een buitensporige invloed hebben op het wereldbeeld dat mensen aanhangen (Niveau 3), wat ze geloven.

Zie ook onze recente onthullingen, hoe alle Noordelijke media in handen zijn van de Rabobank en de PvdA. En hoe het Financieele Dagblad/BNR Nieuwsradio eigendom is van de grootaandeelhouder van Boskalis. Dus met belangen in de offshore-windmolens.

Klimaatverandering is al miljoenen jaren een feit

Wat Climategate dus (voor mij) vooral toonde is het failliet van de journalistiek. Alle journalistiek is propaganda, belangenverkoop, meestal omdat journalisten te lui, te links en te dom zijn. En te narcistisch voor inhoudelijke kritiek of correctie op inhoudelijk functioneren.

Ik ben dus opgehouden met televisie kijken, lees geen kranten meer of tijdschriften. Alleen studie van (wetenschappelijke) boeken en verkenning van de realiteit buiten zijn nog informatiebron. En sinds ik geen producten van ‘de journalistiek’ meer consumeer ben ik beter op de hoogte dan ooit. Het is ook ongezond om je te laten bombarderen iedere dag met al die angstprikkels en overhaaste historie, door pretpakketjes van de PvdA of erger.

Dus een aanrader voor iedereen; zeg gewoon die krant op. Er zit een knop op je tv, die helpt je zo uit de puree. We zijn daarom druk in de weer geweest om U een betrouwbaarder alternatief te bieden. Zie daarom ook Blue Tiger Media, waar Marcel Crok te gast was met FvD-Statenlid Ralf Dekker.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *