Terwijl RVO-ambtenaar Meindert Smallenbroek met tientallen miljarden euro’s subsidie strooit naar bedrijven die bomen in brand steken in bomencrematoria (biomassacentrales), lijkt onderzoek naar energie-innovatie in Nederland te verkommeren: althans, als daar miljarden in werden gestoken, dan lag het er anders bij.
Dan zou je wel serieus investeren in onderzoek naar nieuwe kernenergie op basis van thorium.
Of je probeerde mondiaal leider te zijn bij onderzoek in zogenaamde Osmotic Power, zogenaamde Blauwe Energie, als waterland met een Afsluitdijk waar je een plotse zout-zoetovergang hebt van 40 km lang. Het blijft vooralsnog bij 1 symbolisch proefproject voor zover mij bekend.
In 2014 opende Koning Bilderberg die proeffabriek voor Reverse Electro Dialysis (RED), die ‘de eerste ter wereld’ van dat prototype zou zijn, de batterijvariant van Osmotic Power (versus de druk-variant. PRO).
Het laatste ‘nieuws’ van het bedrijf Redstack (Sneek) van de blauwe-energie-batterij die loopt op die Osmotische Druk op de Afsluitdijk, dat dateert alweer van 2016. Ze verwijzen verder naar een Youtube-filmpje uit 2009.
Tussen 2014-2016 kwam er wat internationale media-aandacht en dat was het dan. Er zou ook nog in Katwijk bij de uitlaat van de Rijn zo’n installatie kunnen komen. Maar wat daarvan de status is?
In 2018 verscheen een wetenschappelijk boek over Osmotic Power, waarbij me onduidelijk is of de mensen van Redstack en waterinstituut Wetsus (Leeuwarden) daar aan meewerkten.
Blauwe Energie met RED en PRO
Blauwe energie werkt op basis van zogenaamde osmotische druk, die je op twee manieren kunt gebruiken. Als batterij (de RED-methode) en als manier om via fysieke druk een turbine aan te drijven (PRO).
De natuur verdraagt geen gradienten, abrupte (concentratie) verschillen en dus willen ionen (positief en negatief geladen atomen) in een hogere concentratie (zout zeewater met natrium-ionen en chloride-ionen) naar het zoete water. Daarom zit plankton en algen in zee ook tjokvol zouten, anders zou het zoute zeewater het water uit de cel wegtrekken.
Die ionen selecteer je- net als het membraan van een dierlijke cel- die ook selectief de ene stof kan doorlaten en de andere niet.
De RED-methode op de Afsluitdijk werkt met twee membramen, waarvan de ene de negatieve ionen doorlaat naar de ene kant. Het andere membraam laat de positieve ionen door naar de andere kant. Zo bouw je een spanningsverschil op, net als in een batterij. Op de Afsluitdijk staat dus een Accu, aangedreven door het IJsselmeer en de Waddenzee.
De andere Blauwe Energie-methode is PRO: Pressure Retarded Osmosis. Die laatste methode bouwt – zoals lijkt in het overhandigde schema- vooral een fysieke druk op die een turbine aandrijft, vergelijkbaar met een waterkrachtcentrale. Hoe hoger het zoet-zout-verschil, hoe hoger de turbinedruk in Bar en dus hoe meer vermogen je aandrijft.
En met de hoogte van die waterdruk bepaal je ook de economische haalbaarheid. Het verschil in zoutgehalte bepaalt dus de zogenaamde ‘osmotische druk’. Hoe hoger de osmotische druk hoe meer vermogen.
Voor het eerst berekend voor de Dode Zee
Niet voor niets werd dit PRO-principe voor het eerst uitgedacht door de in 2008 overleden Sidney Loeb van Ben Gurion University in Ber Sheva, als mogelijke toepassing bij de Dode Zee met haar 25% zoutgehalte. In 1975 was Loeb de eerste die hierover publiceerde in Science, met een berekening van het kostenplaatje.
Al lijkt allereerst in die regio zoet water kostbaarder dan energie, die je ook met zon opwekken kunt. In 1998 leek het principe nog steeds niet verder dan de tekentafel, want Loeb rekent daar opnieuw voor wat het moet kosten. Nu de Joden ook gas boren in de Middellandse zee lijken die projecten nog minder economische aanleiding te krijgen.
Alles draait uiteraard om economie, je kosten per kW vermogen omlaag krijgen. De kosten van die energie-methode kun je op 2 manieren omlaag brengen. Door efficiënte membramen te ontwikkelen, dus in materiaalkennis. En door een zo hoog mogelijke gradient tussen zoet en zout te vinden danwel te creëren. Dan neemt de osmotische druk toe.
Zie de figuur hieronder hoe zo’n PRO-installatie werkt, volgens mij is dat de fabriek van Statkraft in Noorwegen. Je bouwt dus fysieke waterdruk op via osmose, en laat die druk vrij via een turbine. De Noren Thorleif Holt en Thor Thorsn bouwden al in de jaren ’80 verder op het werk van Loeb.
In 2009 werd in Tufte (Noorwegen) door de Noorse Kroonprinses ‘de eerste PRO-proeffabriek ter wereld’ geopend. Maar die werd in 2012 alweer uit bedrijf genomen door staatsbedrijf Statkraft. Dat schrijft Paul Breeze in 2019 in Power Generation Technologies:
The development of osmotic power was taken up by the Norwegian utility Statkraft which built a prototype plant that began operating in 2009. The plant had a generating capacity of 2–4 kW, although the company predicted this could be raised to 10 kW with better-performing membranes.
Statkraft was proposing to build a much larger plant in Norway to demonstrate the principle. The proposed size was 1–2 MW. However, the company abandoned research into the technology in 2013. Earlier, the company had estimated that the global potential for osmotic power generation to be around 1600 TWh annually.
Op 4 kWatt kun je 100 gloeilampen laten branden. Dat schiet niet op natuurlijk. Zelfs een opschaling tot 1MW is 1/5de van het piekvermogen van 1 megawindmolen.
Dus ook al een zout-zoethoudertje voor onderzoekers waar al vlot de stekker uit gaat. Voor de Noren is dat ook logisch. Die bulken van olie en gas. Daarnaast kunnen ze bijna al hun elektrische energie al met waterkracht opwekken, dit dankzij hun door Moeder Natuur gezegende ligging met vele rivieren die van hoog naar laag stromen.
(Ik stelde al, de natuur verdraagt geen gradiënten, daarom is het bestaan van ‘Het Leven’ ook zo bijzonder, dat leeft tegen dat zogenaamde ‘entropie-behoud’ op).
Dus heel visueel herkenbaar staat die blauwe batterij daar symboolproject te zijn. Terwijl in Nederland de miljarden-subsidies blijven verdampen aan uit-ontwikkelde techniek uit de Middeleeuwen (windenergie) en technologie die mensen al 200 duizend jaar voor Christus ontwikkelden: het vuur..
Andermaal een bevestiging van de Rypothese: ‘De’ Energietransitie gaat niet over energie en klimaat maar over een macht-, grond- en kapitaaltransitie, een publieke biljoenen-injectie om de bubbel van het monetaire systeem verder op te blazen.
Maar voor bewijs van het tegendeel houden we ons van harte aanbevolen. Dat Koning Bilderberg, zijn Koninklijke Olie en onze leugenachtige corrupte overheid daadwerkelijk de serieuze intentie hebben- zijnde economisch werkbaar- om Nederland minder afhankelijk te maken van olie en gas. Dat het 100% zeker niets met ‘het klimaat’ van doen heeft, blijkt wel uit de subsidiering van biomassa.
Dan genereer je niet alleen meer CO2-uitstoot maar ook nog eens een extra stikstofprobleem. Maar onze leugenachtige en corrupte overheid bepaalde, dat alle bedrijven die tot 10 duizend kilo NOx per jaar uitstoten dat niet hoeven te melden. Tenzij je boer bent, want een boer met 500kg stikstof per jaar moet een minitieuze mestboekhouding bij houden.
Dus is de ware intentie van De Transitie een overdracht van kapitaal en grond. Want anders zou hun overheid met haar Raad van de Staat van Koning Bilderberg niet met twee (kli)maten meten.
Laten we dit enerverende jaar 2019 dan met die logische conclusie besluiten. En met de aanbeveling om logica, rede en bewijsvoering te verkiezen boven ‘groene’ verkooppraatjes en publiek machtsmisbruik. Proost vanavond en tot volgend jaar!
Heb jij nog hoop?
Of is dit een einde der tijden verhaal?
Of wordt het met hooivorken den haag en Brussel bestormen?