‘Hij heeft gerechtigheid en recht lief’…. (Psalm 33)

Christenen hebben een God die weet wat afzien is…

Op de zondag geen profane boodschappen uit De Abdij, maar we vervolgen de Psalmenreeks met nummertje 33 & 34: een getuigenis van het verlangen van de Psalmist, dat het Universum een morele grond heeft die ‘goed’ is.  Dus niet onverschillig als ‘onbewogen beweger’. En hij uit de hoop dat onrecht uiteindelijk recht gezet zal worden.

Ook al maakten we met de 20ste eeuw de bloederigste episode uit de menselijke geschiedenis mee, je spreekt die tijdloze wens uit. Die opstelling – soms tegen beter weten in- past helemaal bij het christendom. Immers, wij hebben een God, Jezus Christus die weet wat afzien is, kom daar bij andere godsdiensten eens om….

Ook 2020 zal haar eigen afzien kennen, zeker wanneer je tegen de maalstroom van de hoofdstroom in roeit.

De Romaanse Kerk van Clervaux

Daar gaan we dan, andermaal, zeg de Psalm hardop alsof je zingt. Daarvoor zijn ze geschreven, niet om even diagonaal op je mobieltje te scrollen. De wijze waarop je de Bijbeltekst behandelt, bepaalt ook het Antwoord dat die Bijbel je dan zal geven. Daarom schreef ik gisteren ook al, het is belangrijker HOE je denkt dan WAT je denkt.

De inspanning die je dagelijks wilt leveren bepaalt ook de kracht en dus toegevoegde waarde van je geloof. Net als met alle andere dingen die je doet in je leven overigens…:

Jubelt, gij rechtvaardigen, in den Here, een lofzang betaamt den oprechten.

Looft den Here met een citer, psalmzingt Hem met de tiensnarige harp.

Zingt Hem een nieuw lied, speelt schoon op de snaren onder geschal.

Want des Heeren woord is waarachtig, al zijn werk geschiedt in trouw:

Hij heeft gerechtigheid en recht lief,

der aarde is vol van de goedertierenheid des Heeren

Door het woord des Heeren zijn de hemelen gemaakt, door den adem van zijn mond al hun heir.

Hij verzamelt het water der zee als een dam.

Hj legt watervloeden in schatkamers op.

De ganse aarde vreze voor den Heere

al de bewoners der wereld moeten voor hem ontzag hebben.

Want Hij spraken het was er, Hij gebood en het stond er….

GI-monument, Clervaux moest in ’44 twee maal bevrijd worden van de nazi’s…

De Psalm gaat nog verder, pak hem er zelf bij en reciteer. Dit gedeelte gaf wel de essentie weer. De Psalmist weet ook wel dat rampen overal om je heen kunnen gebeuren, hij houdt zichzelf niet voor de gek, doet geen poging zichzelf te overschreeuwen.

Dat de Psalmist vanuit de realiteit redeneert en zingt, dat lees je ook letterlijk in Psalm 34 vs 19 en 20:

De Here is nabij de gebrokenen van hart en hij verlost de verslagenen van geest. Talrijk zijn de rampen van den rechtvaardige (….)maar uit die alle redt hem de Heere.

Dat je ook begrijpt hoe de GI’s zich bij het Duitse Ardennenoffensief voelden in december ’44, die het vuile werk opknapten voor de bevrijding. De Psalmist is niet blind voor afzien, maar hij uit het tijdloze verlangen naar rechtvaardigheid, dat Paradijsverlangen dat iedereen met hart en ziel als het goed is herkent.

Een besef van Goed en Kwaad.

Vijfenzeventig jaar geleden nog oorlog….

Putjeschepper!!!!
Die opstelling hier in de Psalm 33, die van loftuiting, is vergelijkbaar met de meest voorkomende Friese grafspreuk ‘de Here is mijn Herder, mij ontbreekt niets’ uit Psalm 23. Je weet wel dat leven een gegeven paard is dat je niet in de bek moet kijken, het is vol lijden, maar je gaat niet lopen pijpzeiken.

En als je al even wilt klagen, doe dat dan op een manier waarom je kunt lachen.

Dus als wijze om er uit weg te komen, het kan ook best lekker zijn om even te doen. Even flink zeuren, kritiseren, een houding aannemen als Job.  Dat je de Schepper een putjeschepper wilt noemen die er eigenlijk maar een zootje van maakte. Kijk maar naar alle ziekten en parasieten die bestaan, die ongewenste ‘biodiversiteit’….

En waar is die rechtvaardigheid nu, zo zou je denken wanneer je daar bij Clervaux als GI (of Duitse jonge vent) onder een granatenregen gebukt ging? Maar je telt vervolgens weer je zegeningen en weet dat elk verwijt dat je een ander maakt ook een beroep op jezelf is. Vooralsnog is mijn leven met gezondheid gezegend, vrijheid, de Heer is mijn Herder, Mij ontbreekt Niets.

Kaarsjes gebrand voor jullie

Met die levenshouding als Verlangen en Opdracht kun je voor jezelf en anderen dan ook een Licht zijn in plaats van zwart gat. Dus steek je dan een kaarsje op, een mooie symbolische daad in zo’n prachtige Romaanse kerk, waarin ze ook die tijdloze atmosfeer vangen waar je naar op zoek bent.

Het Sacrale.

Wat een contrast met modernistische evangeliegemeentes in een oud schoolgebouw met drumstel en bak lawaai.

De Psalmen zijn geschreven toen JHWH nog een God van alleen de Joden was, dus een nationale God. Met het ontstaan van het christendom is de goede kant van die God- die van recht en rechtvaardigheid houdt- voor alle volken toegankelijk gemaakt, ver-algemeniseerd.

Als ik me niet vergis betekent ‘katholiek’ ook zoiets als ‘algemeen’.

Het sacrale….

Meer beleving en stilte, minder slap gelul en lawaai
Volgens mij is die ervaring ook meer datgene wat moderne mensen nu weer in een kerk zoeken. Die atmosfeer, zonder geouwehoer en vaak onwaarschijnlijke verhaaltjes, die hele Heiligen-spaarkaart van katholieken met hun vaak apocriefe avonturen.

Je komt de eigen stemvork in harmonie brengen met die van het Universum. Bek dicht en luisteren, in de Stilte God vinden….

Wat zijn immers ook de populairste filmpjes op Youtube? Mensen die op een fysieke manier geestelijk in het reine helpen komen, zoals IJsman Wim Hof en vele andere ademhalingsgoeroes, mensen die je manieren en stof tot oefening geven.

Je kunt dat zoals Colin Campbell deed ‘The Easternization of the West’ noemen. Maar die Veroostersing – zijnde meer ‘ervaringsgericht’- kun je deels ook zien als logisch doorgetrokken lijn vanuit de Bijbel. Wanneer je de Bijbelse god ziet als Persoon die in de geschiedenis staat. En wanneer je de geschiedenis tot nu toe bestudeert.

Het altaar met daarop het avondmaal afgebeeld

Immers, toen de Joden in Babylonische ballingschap gedreven werden, toen Bijbelboek Jesaja werd geschreven, toen verscheen volgens Jack Miles in ‘God, A Biography’ pas de God die we nu met het christendom associeren. Niet die oorlogsgod die even alle vijanden uit de weg ruimt voor Israel, maar de liefhebbende Vader.

Want het was overduidelijk dat JHWH ze dus niet meer de overwinning gaf, zijn Verbond bleek voorwaardelijk, zo stelt Miles.

Is het niet logisch na de gruwelijkste eeuw in de menselijke geschiedenis, de 20ste eeuw met haar wereldoorlogen, waarin de nazi’s ook ‘Gott mit Uns’ op de koppelriem droegen, dat je God dan nog abstracter gaat beleven? Na de godsdiensttwisten van de 16de eeuw en de 30jarige oorlog van de 17de eeuw (de staart van wat wij ’80-jarige oorlog’ noemen). Geen wonder dat toen ook het Liberalisme ontstond.

Dus de Westerse beschaving kent de Ballingschap-beleving in het kwadraat, nu voor de Westerse christenheid. Of neem de horror die de orthodoxe Russen moesten ervaren onder atheistisch Sovjetjuk, de ergste dictator ooit; Stalin…

Dan blijft over na het ‘Waar is God’s rechtvaardigheid’ uit miljoenen doorgesneden kelen: De kale essentie van verwondering over het bestaan, (herstel van) eerbied voor Het Leven, een gevoel dat je ook krijgt bij het binnenlopen van een stille kathedraal met de kaarsjes aan. Zonder dat je verder inboet op de Westerse benadering, je houdt ratio, de logos en beleving in evenwicht.

Maar het Verlangen naar Recht en Rechtvaardigheid blijft eeuwig geldig.

Ingang kerk

Vader & Zoon God met een vleugje Maria
God de Vader is geen concept dat de Islam ( = onderwerping) kent of de hindoe-tradities. Van de Krishna’s die ik ooit als bestuurslid van Navigators Wageningen uitnodigde voor de religie&filosofie-cursus leerde je dat hun God de mensen voor ‘spel en vermaak’ gemaakt zou hebben. Dus dan bent u het Playmobiel van god.

De Bijbelse God is zowel Vader als Zoon, die zelf het lijden van mensen wilde ondergaan. Dat is een hele andere god dan die van hindoes en de Islam, in het katholicisme zijn verder de nodige heidense elementen opgenomen. Om daar vervolgens een christelijke betekenis aan te geven. Syncretisme heet zoiets geloof ik.

Beweringen als ‘alle godsdiensten zijn gelijk’ komen voort uit een ANDERE wereldvisie: zoals het Oneworldism van clubs als de Verenigde Naties, het seculier humanisme van de Britse eugeneticus Julian Huxley en z’n opvolgende technocraten. Mensen die met De Staat de Nieuwe Mens willen maken van ‘The Family of Man’.

Oneworldism van de Verenigde Nazi’s…

Meestal bedoelt men dan ‘alle godsdienst is allemaal de zelfde onzin die in de weg staat van De Nieuwe Mens’. Die door De Transitie zou moeten ontstaan.

Vervolgens claimt men dan een meer uitzinnige onzin als ‘waar’. Zoals de belachelijke klimaatreligie van de Verenigde Nazi’s (Klimazi’s), met door de overheidsbureaucratie gesubsidieerde academici als nieuwe priesterklasse. En De Almachtige Staat als God’s plaatsvervanger, een trend die sinds de Franse Revolutie (1789) steeds agressiever vorm kreeg.

Het Jacobijnse Rood, dat gemengd met ‘groen’ het nieuwe Bruin kan worden in de tot EUSSR verbouwde en steeds meer totalitaire Europese Eenheidsstaat. Daarvan zullen we dit jaar 2020 steeds agressiever uitingen zien. Het is voor deze mensen nu, of nooit meer.

Machtig mooie kerk met christenhond

Wat voor moois hebben die revolutionairen nu gemaakt?

Zie ook hoe gruwelijk pislelijk de Brusselse gebouwen van het Europese Parlement en de Europese Commissie zijn, onmenselijke glas, staal en betonkolossen, even afzichtelijk als het door Le Corbusier ontworpen VN-kantoor in New York..

Ze zijn zelfs te lelijk om volledig af te beelden, we beperken ons tot de persingang van het Europees Parlement, hun Ministerie van Waarheid.

Christenhondje in Brussel

Doe mij liever het Requiem van Mozart dan zo’n revolutionair marcheerlied, of zo’n pornopopje met robotstem die het transhumanisme helpt verkopen. Goddeloosheid is zo plat, oppervlakkig en lelijk. Die pretentie, dat mensen op eigen kracht en naar eigen tijdelijke intellectuele modes het Beter dan God zullen weten.

En nog vrij recent gebouwd, 1910

Zo’n prachtige kerk waarin je Het Sacrale mag ervaren als opening van je nieuwe jaar 2020: hoeveel mooier, dieper is een leven met een rechtvaardigheid minnende God dan zonder.

2 Replies to “‘Hij heeft gerechtigheid en recht lief’…. (Psalm 33)”

  1. Wederom weer een fijne zondags overdenking!
    Zomaar mijn gevoelens nl:
    niks transitie, alles is Al-één, Al-tijd!
    Is het niet zo: dat oppervlakkige mensen geloven in ‘geluk’ of ‘pech’, maar verstandige, sterke mensen geloven in oorzaak en gevolg?
    U geschiede naar uw geloof!
    De levenswet is absoluut rechtvaardig en vergeldt nooit kwaad met goed of goed met kwaad.
    Uiteindelijk zal alle kwaad zichzelf vernietigen!
    Wie één is met God, is in de meerderheid. Als God voor ons is, wie zou dan tegen ons zijn?
    Ps europees parlement, toren van Babel?!

  2. Reinier van de Berg speelt ook vol op het klimaatorgel. Zie bijvoorbeeld dit interview: https://www.onderwegonline.nl/15496-weerman-reinier-van-den-berg-over-de-schepping

    Opvallend ook hoe het kerkvolk overgehaald moet worden met klimaatalarmisme. Reinier geeft lezingen in verschillende kerken de komende weken en trekt keer op keer volle zalen. Ik heb persoonlijk dominees al veelvuldig het klimaat horen aanhalen in preken en gebeden.

    Echt iedereen moet meedoen, je leest en ziet dat telkens opnieuw… onvoorstelbaar!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *