Nog maar afgelopen woensdag liet ik een vriend, een Leidse bioloog met trots mijn favoriete wandelbos zien met oude eiken, ondergroei van hulst en dode bomen, het Wilhelminabos in eigendom van het Fryske Gea (Het Friese Landschap). Een van de weinige snippers ‘met rust gelaten’-loofbos met natuurlijke kenmerken en veel dood hout, dode bomen die blijven staan.
Om nu tot mijn ontsteltenis te moeten zien wat voor ravage geestelijk gehandicapten van Het Thomashuis met kettingzaag in opdracht van it Fryske Gea nu aanrichten langs de hele rand van dat zelfde bos, waar een hele eikenwal is gedund voor haardhout, ingekleed met een slap lulverhaal op de webzijde dat het ‘bos natuurlijker gemaakt’ wordt.
Dus dat je weet dat het met bosecologische deskundigheid gebeurt. Deze treurnis is typerend voor wat in NL ‘beschermde natuur’ heet.
‘Bos natuurlijker gemaakt’
De hulstondergroei met varens en mossen rond de boomwortels langs de kaalgezaagde bosrand is vernield, oude eiken en berken kapot gezaagd. Het blijkt- zo meldt de webzijde– dat het uit 1845 stammende natuurbos ‘onderhoud’ nodig heeft en ‘opgeknapt moet’.
Door deze ingreep van dunning is het bos met haar oude eiken enkel meer gevoelig gemaakt voor verdroging, zeker met droge warme zomers, zoals we die laatste jaren meer kenden.
Een typisch Hollandse reflex, die ‘natuurbeheer’ heet, dat je natuur ‘natuurlijker’ maakt door tegen te gaan wat de natuur van nature doet. Natuur die ‘onderhoud’ gebruikt, voornamelijk om de wandelpaden zo breed te maken dat je er met mountainbikers over kan blijven raggen, en om kachelhout voor de lokale bevolking te leveren.
En mogelijk na klachten van de lokale agrariër, die geen takjes op z’n bouwland wil.
Maar dan in een deskundologisch slap lulverhaal verpakt, zodat ze er ook nog subsidie voor kunnen krijgen, ja zelfs de bijen en vlinders- waarmee de Postcode Loterij BV in media zo stampij maakte- worden er bij gesleept. Terwijl hier gewoon van een ordinaire dunning sprake is om haardhout te genereren, die dus de biodiversiteit van het bos reduceert.
We citeren:
De natuurlijke randen van een bos zijn heel belangrijk. In Wilhelmina-oard verdrongen snelgroeiende wilgen de andere struiken in de bosrand en ook de paden werden daardoor lastig te maaien.
Door het uitdunnen, snoeien en grilliger maken van de bosrand is de overgang tussen het bos en haar omgeving volgens districtshoofd Germ van der Burg meer geleidelijk en natuurlijker gemaakt: “In eerste instantie lijkt zo’n strook bos na de werkzaamheden heel kaal, maar al na enkele jaren is dat beeld heel anders.
De grillige en geleidelijke overgang met struiken en jonge bomen zorgt straks weer voor een gezonde mantel. Deze ‘warme jas’ geeft beschutting in het bos. Zo’n overgangszone is voor de natuur heel belangrijk. Op een relatief klein stukje leven hier namelijk veel verschillende planten, dieren en insecten zoals bijen en vlinders.”
Ook helpt dit onvakkundig vandalisme en amateuristisch bot gepruts van It Fryske Gea de biodiversiteit sterk terugdringen. Want nu je door het kroondak te openen meer licht, warmte en wind toelaat, verander je het vochtklimaat zo, dat de hier nog mosrijke bodem en mosbegroeiing van het dode hout en de bomen af kan sterven.
Daarnaast groeit de kaalgekapte rand meteen dicht met monocultuur van braamstruiken.
Ja god, zeg, als je lang genoeg wacht in Nederland dan groeit het hele land weer dicht. Dat is ook na de laatste IJstijd gebeurd. De lokale beheerder, meer agrariër dan ecoloog, verzon een slap lulverhaal om zichzelf bezig te kunnen houden.
De randen waren al hartstikke ‘natuurlijk’, want ze werden met rust gelaten, de natuur maakte daar zelf uit wat er gebeurde. Maar nee, er was een lokale paardenboer die klaagde over ‘blaadjes in het weiland’. Dat zou slecht voor de paardjes zijn. Dan was er nog een behoefte aan openhaardhout, en natuurclubs willen vooral populair bij donateurs zijn.
Mensen die vinden dat natuur niet in de weg mag zitten, die ‘nuchterheid’ en onwetendheid met elkaar verwarren.
En er is hier nog een Thomashuis (op de Heide, het bos ligt op een oude zandrug die de Friese Wouden met Gaasterland verbindt) met geestelijk gehandicapten die ze dan aan de praat moeten houden met een maaier en zaag. Hartstikke aardig natuurlijk en je mag er niks van zeggen. Maar dit snijdt door mijn ziel:
Dus je roept dat ‘snelgroeiende wilgen’ andere struiken verdringen. Maar je zaagt de unieke hulstondergroei- dus die struiken- kapot en je zaagt een hele eikenwal om, elzen, zodat je het lokale proletenleger hout voor hun kachels kan verkopen. Uit relatie-management bekeken is deze ingreep te rechtvaardigen. Maar niet vanuit het oogpunt van natuurbos.
Vorig jaar op een ander gedeelte evenzo: de oranje vlektyfus verscheen en vervolgens gingen allemaal eiken tegen de vlakte, hulst en een natuurlijke berkenrij met prachtige zwammen. Dat krijg je wanneer je geen vakkundig personeel inzet, want ja: het mag niks kosten dat beheer.
Slechts 1 procent Nederlands bos met rust gelaten
Het Wilhelminabos met haar eeuw oude eiken is 1 van de weinige snippertjes loofbos met natuurlijke trekken in Friesland (en NL). Het heeft trekken van Urwald Hasbruch (DE) met het dode hout dat blijft liggen, de dode bomen die blijven staan met tonderzwammen, berkenzwammen.
Dus vond je er afgelopen jaar nog de gekraagde roodstaart die er broedt, de bonte vliegenvanger, het wemelt van de spechten en het blauwe mini-spechtje de boomklever, een havik broedt er… Dit noemden we met trots het Friese Boerbos:
De eigen referentie voor ‘natuurbos’ is hier ‘niets doen’ zoals volgens de in 1987 ingestelde Bosreservaten. Die reservaten hebben als referentie bijvoorbeeld het Bialowieza-woud, dat ik twee maal bezocht als gesjeesde Wageningse boskabouter. Van nature zijn we hier Germaanse bomenknuffelaar, in het vorig leven waren we vast een eikel.
Slechts 1 procent van de bossen van NL, zo’n 3000 hectare aan natuurlijk bos wordt sindsdien volledig met rust gelaten, al kost zelfs dat Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten en ‘De Landschappen’ (waarbij ‘it Fryske Gea’ hoort) al moeite.
Voor de rest zagen natuurclubs dat het een lieve lust is, terwijl ze ondertussen boeren en vissers ecologisch de maat nemen, van allerlei ecologische misdaden beschuldigen die tot ‘verstoring’ zouden leiden…Ze zitten in allerlei coalities waarmee ze Wadvissers en IJsselmeervissers de maat nemen, terwijl ze niets laten horen over Windpark Fryslan in vogelgebied.
Men is in Beetsterzwaag vooral bezig met politieke en financiele lobby om de jaarlijkse 1 miljoen euro Postcode Loterij-subsidie veilig te stellen en de 6 miljoen euro overheidsubsidie.
We citeren (2018 jaarrekening):
In het Waddengebied wordt samengewerkt in de Coalitie Wadden Natuurlijk, waarbij zeven natuurbeschermingsorganisaties betrokken zijn.
Met betrekking tot het IJsselmeergebied wordt samengewerkt in de Stichting Het Blauwe Hart, waarin negen organisaties verenigd zijn.
Op landelijk niveau werken alle provinciale landschappen samen in het samenwerkingsverband De 12 Landschappen, nu LandschappenNl genoemd. LandschappenNl werkt vooral samen met Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer, Vogelbescherming en in mindere mate met Natuur en Milieu cn dc Waddenvereniging.
Maar hieronder zie je dus geen ‘verstoring’, nu maken ze het bos ‘natuurlijker’ 🙂
Dus: hier zie je een plaats delict van zo’n Postcode Loterij-club zelf, die anderen de maat neemt over ‘verstoring’.
Een zaag richt toch meer ravage aan dan ‘stikstof’. Dit heet ‘onderhoud’ om het bos ‘natuurlijker’ te maken. Alsof het om een gebouw of schuurtje gaat.
En ondertussen staat er dan hypocriet zo’n ‘verboden zone’-bordje bij, dat je op wegen en paden moet blijven.
Zo had ik al eerder met grote omzichtigheid wat plakken kroontjesmos getransplanteerd voor verfraaiing van de tuin. Zo bescheiden mogelijk, om de natuur niet te beschadigen. Nog maar net keer je met je goede gedrag terug, of men had met een shovel/maaier alle paden uitgeragd en alle dikke plakkaten van kroontjesmos langs de paden zijn sindsdien vernietigd.
De huidige ravage is de meest verwoestende ingreep in de 9 jaar dat we hier komen.
En het resultaat daarvan heet dan ‘beschermde natuur’ in Nederland. Met ‘kwetsbaar blijf op de paden anders zwaait er wat’-bordje er bij. Terwijl de verantwoordelijke beheerder als veredelde agro-stagiair achter z’n bureau de tijd doodt met papierwerk.
En terwijl de directeur meer bezig is met fondsenwerving, windmolens en klimaatsubsidie. Plus het continue peilen van de populariteit in de virtuele wereld, omdat ze ruggengraatloze en visieloze karakterlozen zijn, slechts bang om subsidie, donateurs en inkomsten te verliezen. We citeren:
Zo vernemen we wat onze leden interessant vinden en wat zij zien en meemaken als zij onze natuurgebieden bezoeken. Op Facebook telt onze pagina meer dan
11.700 volgers en hebben we inclusief de uteer dan 11.600 “vind-ik-leuks” gemiddeld een berichtenbereik van ruim 23.000 per week.Op Twitter worden we gevolgd door meer dan 3.100 natuurliefhebbers en onze (tweewekelijkse) online nieuwsbrief kende eind 2018 meer dan 14.400 leden. Tot slot kennen we op Instagram bijna 1.800 volgers en hebben we op Youtube 622 abonnees. Deze aantallen groeien voortdurend.
Of ze doen wat interessant over weidevogels en ‘Landschapspijn’, dat wat weer in de leugenpers ‘scoort’ als de Leeuwarder Courant, het Fake News van Friesland. Waarbij de kreet is bedacht, niet om aandacht op de natuur te vestigen, maar op je eigen ‘verheven gevoelens’: kijk ONS eens betrokken zijn, geef ons baantjes.
Ik hoef geen baantje, maar wil graag dat die paar snippertjes natuur in NL met rust gelaten worden, juist door de clubs die hier anderen de maat nemen als ze dat campagne-technisch opportuun lijkt.
Hebben ze bij RCE ook weer wat te doen: ‘landschappijnstillen’.
Zie:
“Het thema voor de komende wintermiddag van het Netwerk Historisch Cultuurlandschap is ‘Landschapspijn: symptomen, oorzaken, genezing en controle’. Deze bijeenkomst vindt plaats op vrijdagmiddag 14 februari bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed in Amersfoort.” Het woord ‘verwoesting’ ontbreekt.
https://www.cultureelerfgoed.nl/domeinen/landschap-en-leefomgeving/agenda/2020/02/14/wintermiddag-netwerk-historisch-cultuurlandschap
Erop af? Of uit de buurt blijven van deze huichelaars?
Treurnis ja. Ik woon in het land van heusden en altena, hoofdzakelijk weilanden dus. Nu is er een snipper bos wat ‘het Pompveld’ heet. En wat een beschutte oase is voor herten, vossen en weet ik wat al niet meer die wel gedijen op de weilanden maar nergens kunnen ‘wonen’ behalve ‘het Pompveld’. Recent heeft Brabants Landschap dat ook ‘verbeterd’. Iets met uitdroging tegengaan zeggen ze. Een ravage van jewelste wat jaren nodig heeft om te herstellen. Nu ze toch bezig waren is het geschikt gemaakt voor ‘intensieve recreatie’. Zandpaadjes zijn verhard, er komt parkeergelegenheid en paden die ineens dwars door de snipper natuur lopen. Leuk voor de mensen, erg slecht voor de oorspronkelijke bewoners (en mijns inziens de echte eigenaren) vogels en zoogdieren. Gelukkig maken ze alles heel ‘natuurlijk’ door de nieuwe sloten uit te graven en werkelijk káársrecht te maken. Staat ze netjes tenslotte. En natuur moet in Nederland vooral ‘netjes’ zijn. Joh ik heb ze vorig jaar hier op het mooie kerkhof alle grindpaden zien asfalteren! Want dat noemt men dan een ‘netheidsideaal’. Absurd. Alles moet schijnbaar worden gevandaliseerd. Gewoon, omdat het kan en ze anders niets te doen hebben. Verdrietig is het. Dat ‘Pompveld’ is veranderd van een mooi vrij oorspronkelijk stukje natuur in een soort aangeharkte parkeerplaats met rechte lijnen, ge- en verbodsbordjes alom en zelfs twee van die glimmende Star Wars “Bouwatch” apparaten die alles filmen. Het oude bruggetje is weg de prachtige notenboom die in de sloot ernaast groeide gerooid. Kapot moet het. Mensen zijn stampende trollen; als het mooi is? Dan stampen ze het in elkaar tot er niets van over is. Dat heet natuurbeheer.
klimaatvandalisme.
@Nathalie, hier is in de eerste plaats gewoon sprake van botheid, ondeskundigheid en de wil tot openhaardhout, tokkie-mentaliteit.