Marxisme + ‘De Markt’ = Intensieve Mensenhouderij

Het Lipsius-gebouw is gewoon pislelijk

Via het keurige artikel ‘Een Grootse Denker‘ van Jelte Wiersma in Elsevier Weekblad vernemen we zojuist dat de conservatief filosoof Roger Scruton (75) is overleden. RIP. Zijn ideeën over de lelijkheid die marxisme (en ‘de markt’) in cultuur & architectuur brengt zie je letterlijk terug in de architectuur van het gruwelijke Lipsius-gebouw (1983) van de Letterenfaculteit van Leiden Universiteit. Tegelijk lieten we al zien hoe zijn nadruk op klassieke waarden in steen tot uitdrukking kan komen, dat je bouwt voor de eeuwigheid.

Het doet werkelijk zeer aan je ogen

Sloperij-filosofieen
Het Lipsiusgebouw komt je als Middelvinger in het gezicht tegemoet, wanneer je het Leidse centrum waagt te betreden, die verder nog zo prachtige Sleutelstad. Al kun je de gevolgen van Moderne Cultuur die alles aan ‘de markt’ en bedrijven uitlevert ook in de grauwe nihilistische uitstraling terugvinden.

Alsof het gebouw ook de nihilistische opvattingen moet ventileren van de Leidse Letteren-professoren sinds ’68, een vorm van intellectualistische pretentie. Zodat je de lelijkheid, (intellectuele) fraude en leegte met mist omhult. In de trant van ‘wie dit niet begrijpt is niet van deze tijd’.

Wanneer je het Goede, Ware en Schone afschaft, zoals de ’68-revolutionairen deden, dan hou je enkel nog macht en geld over, of lege pretentie ter zelfprofilering. Die generatie van de 1968-studentenrevolte in Parijs (en het Maagdenhuis Amsterdam) kende gelijktijdig in China haar evenknie van (marxist) Mao’s Culturele Revolutie. Je hoeft in dat gelijktijdig optreden geen toeval te zien.

Net als Mao, zelfde terminologie, zelfde destructie-ideologie

De Marxist Mao liet het grootste deel van historisch Peking met haar stadsmuren slopen, om er een grote marcheerplaats van asfalt voor terug te zetten. Bijna waren de cultureel revolutionairen daar zover gekomen dat ze ook de Verboden Stad hadden gesloopt. Ik lees net een biografie over Mao door de schrijfster van ‘Wilde Zwanen’: daarover later meer.

Alles dat traditioneel was moest kapot, de geschiedenis, het geheugen van de mensheid gewist.

Totalitaire Tolerantie, het recht van de langste tenen in Gutersloh

De sloop van de publieke ruimte ging in Nederlandse (en in andere landen) steden geruislozer maar even onverbiddelijk. Zij gaat tot de dag van vandaag door. Nu werken Marx en De Markt samen in de schepping van eenvormigheid, hoekigheid, via de Onzichtbare Middelvinger van De Markt.

De oorlog tegen tradities van Marx, de politisering van ieder aspect van het bestaan, de lege pretenties en intellectuele fraude…. dat vult ‘de markt’ aan met de monocultuur van de laagste gemene deler, ‘de massa + kassa’.  De sloophamer is hier het mes van bezuiniging om tot omzet per vierkante meter te komen in kale cijfertjes. Het roept vervreemding en ontheemding op.

Zoals de multiculti met haar totalitaire tolerantie je als autochtoon Nederlander ook van je eigen omgeving losweekt en vervreemdt. Moderne cultuur maakt een habitat voor laffe ruggengraatloze mensen, fraudeurs en geldkloppers.

Winstmaximalisatie per vierkante meter liefdeloos tegen liefdevol gebouw gekwakt

Marx (regeltjes) + Markt (winstmaximalisatie) = Monopolie van liefdeloosheid
Of je nu linksom of rechtsom een monopolie maakt, in handen van een oligarchische staat of roofkapitalisten. Het resultaat is gelijk.

Marx zorgt voor regeltjes en lastenverzwaring zodat je voor schoonheid en spontane sociale verbanden geen budget meer hebt. ‘De Markt’ dwingt tot winstmaximalisatie per vierkante meter, zodat je in kosten moet snijden en schoonheid als eerste offert. Het eindresultaat van Zuidas Amsterdam tot Lipsiusgebouw in Leiden en het centrum van Berlijn is exact gelijk.

De zelfde hoekige glas en kitplaten met beton in stalen misere. Liefdeloos. Beledigende bouwwerken die ‘massa = kassa’ ademen. De economisering van de mens.

Berlijn: De Markt of Marx; allebeide even lelijke architectuur gericht op kapitaal-maximalisatie op de kortst mogelijke termijn

Intensieve Mensenhouderij
Maar ook in woonblokken van Leiden voor de smallere beurs zie je de fusie van Markt en Marx: ziekenhuiswit van binnen met gummivloeren, die wel lijken op de inrichting van een TBS-instelling, abattoir of neurochirurgisch ziekenhuis. Grauwe lelijkheid, gemaakt om mensen een depressie te geven. Dat je het gevoel krijgt alsof het beter was, dat jij er niet was.

Via alsmaar meer regeltjes en lastenverzwaringen, aansprakelijkheidscultuur, bureaucratisering knijp je al het menselijke, spontane uit de publieke ruimte, instituties. Om kosten te drukken bezuinig je alle schoonheid en menselijkheid weg.

Tot je een intensieve mensenhouderij overhoudt van Burgerservicenummers, vleesbatterijtjes van het monetaire systeem. Een onpersoonlijke wereld zonder natuur en zonder natuurlijke mensen, die de Familie Brenninckmeijer dan Tristate City wil noemen.

Abdij Sint Maurits van Clervaux,, gemaakt voor de eeuwigheid, toch pas in 1910 gebouwd

Van Scruton hadden een boek of 4 een grote invloed op het eigen denken, vooral ‘Modern Culture’ en ‘The Uses of Pessimism’.

Wat Diederik Boomsma in het keurige artikel van Jelte Wiersma stelt is treffend: ‘alles waarover je had nagedacht, daarover had hij al veel dieper nagedacht.’ Of wat Douglas Murray stelde: ‘het leek alsof hij een kelder vol hyperintelligente dwergen had die continue boeken en artikelen voor hem zaten te tikken’.

Kijk ook interviews met hem voor oa The Hoover Institution, een groot man die bescheidenheid cultiveerde is nu Engel van de Heer. Scruton bood een echt alternatief voor het moderne ‘denken’, en dan vooral het gebrek daaraan zoals we dat hier wel bespreken.

Bezoekerscentrum Staatsbosbeheer met moderne ‘kunst’

Bezoekerscentrum De Hoge Veluwe

Zowel door ‘links’ als ‘rechts’ is Scuton slecht begrepen omdat hij eerder reactionair was, niet zozeer in een politiek als eerder spiritueel hokje te plaatsen. Van Scruton ga je niet zomaar wat andere standpunten roepen: je gaat er andere levenskeuzes door maken. Wanneer je zijn denken zelf doordenkt, zodat je ‘het’ gaat zien.

Dat denken lijkt dus ook bij medestanders nog niet in te dalen, die te ver in politiek ‘rechts’ verankerd zitten, het CDA of erger, de VVD. Modern ‘rechts’ is niet meer dan het ‘links’ van gisteren.

Zo kan een conservatief instituut als Nationaal Park de Hoge Veluwe ook het veruit meest lelijke onmenselijke gebouw als bezoekerscentrum laten oprichten, wat ze dan ’toekomstbestendig’ noemen. Zonder enige warmte, natuurlijke vormen of menselijkheid. Dat je ‘met de tijd mee’ moet gaan. Alsof de modes van het moment een natuurverschijnsel zijn als een regenbui, in plaats van een filosofische keuze.

Modernisme-landschap Fryslan

Scruton was ook de filosofische mentor van Thierry Baudet van het Forum voor Democratie. Dat is nu de grootste ledenpartij van NL geworden. Het grootste gevaar voor de FvD is dat het een VVD-light wordt, dus dat ze als offer voor de laagste gemene deler (de massa) datgene moet offeren wat ze kan onderscheiden van de markt-marxisten: de geest van Scruton.

3 Replies to “Marxisme + ‘De Markt’ = Intensieve Mensenhouderij”

  1. De “Markxst” zou je kunnen zeggen: collectivisme gehuwd met kapitalisme. Hoeveel mensen zijn er nu werkelijk die dit zo kunnen voelen? Rypke, ik zelf en hoeveel (honderd)duizenden? De “transitie” is precies dat. Ik ben zelf overtuigt van de menselijke invloed op het klimaat en tegelijkertijd ben ik ervan overtuigd dat dat er niets toe doet. Het gaat om de wil tot maatschappelijke verandering: er is een “sociale” drijfveer. Iedereen die de ontwikkelingen in de maatschappij gewoon onbevangen beschouwt, die moet toch zien dat er wordt geduwd in een bepaalde richting. Ik heb niet het gevoel alsof mij nog wordt gegund dat ik mijn eigen conclusies trek, dat mijn individuele oordeel er nog toe doet. Dat zal niet beter worden. Neem het volgende voorbeeld: de overheid is alleen maar gegroeid in de afgelopen decennia. Daarbij maakte het niet uit welke kleur de kabinetten hadden. De overheid groeit in termen van het beslag dat zij legt op het BBP. Dan vraag ik mij af: waarom is dat dan zo? Conclusie? Voorlopig dit: de individualisering/atomisering zet door, op alle vlakken. Dat maakt dat de centrale overheid en de individuele burger de -enige- ingrediënten worden waaruit de samenleving ontstaat. Maar dat betekent dat er een toenemende mechanisering van de samenleving MOET plaatsvinden. Losse onderdelen en centrale regie = mechanisme. Als ik mijn gedachtenkronkel samenvat komt het hierop neer: de klimaatproblematiek, echt of verzonnen, kan alleen maar (versnelde) collectivisatie brengen en dat beschouw ik als een groter gevaar dan de klimaatverandering die we inderdaad veroorzaken.

  2. Het zal wel toeval zijn, maar Scrutons filosofie over lelijkheid die marxisme en de `markt’ te weeg brengen, zie ik terug in ons natuur-en bosbeheer waar sloopfantasieen werkelijkheid worden door versnipperen van oude bomen tot biomassa, en de lege plekken opgevuld worden met ‘windparken’, zodat de bossen nog enig ‘economisch nut’ hebben………

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *