Een kreeftje als kluizenaar (heremiet)

Heremietkreeftje

Friesland had vroeger de Kluizenaar Dodo van Bakkeveen, een lokale heilige die uiteindelijk ergens in de 13de eeuw onder zijn eigen huis bedolven raakte. En zo ging deze Heremiet regelrecht de hemel in, na zich als heilige in de natuur af te zonderen en door de lokale bevolking als heilbrenger geëerd te worden. Een Heremiet is dus iemand die zich eenzaam afzondert in de natuur om God te zoeken.

Het meest extreme en dus inspirerende hedendaagse voorbeeld van zo’n Heremiet is Vader Lazarus, die in de Egyptische woestijn woont. Dat is een Australische academicus en spiritueel zoeker, die via de orthodoxe kerk zijn weg vond naar de Egyptisch Orthodoxe Kerk (Kopten). Zijn eenmanskerk bevindt zich in de grot waar ooit Sint Antonius woonde, de stichter van de Orthodoxe kloostertraditie in de 4de eeuw.

Op de grens van Belgie en Nederland bij Valkenswaard heb je de ‘Achelse Kluis’, een Benedictijner Abdij waar Trappisten-monniken zich van de wereld afsluiten. En terecht. Maar ook in de natuur heb je dus kluizenaars die leven volgens het motto ‘alleen de gynaecoloog kan niet zonder vrouwen’…

En zo kwam dus tijdens het garnalenvissen deze Heremietkreeft boven, die teruggetrokken in z’n schulp leeft bij gebrek aan voldoende formaat en pantser om de boze buitenwereld te weerstaan. Daar steekt ie liever geen energie in om zich zo aan meer verheven zaken te wijden.

Dodo met zijn eigen zomerfestival

Dodo heeft nu zijn eigen zomerfestival gekregen in Bakkeveen, het Dodofestival. Al die drukte het hele weekeinde door zou Dodo geen belang bij hebben gehad. Maar hij zou mogelijk wel lachen dat hij alsnog nu, 800 jaar later zo geëerd zou worden.

2 Replies to “Een kreeftje als kluizenaar (heremiet)”

  1. Volgens mij is een heremiet iemand die zich afzondert in zichzelf, en daar naar zijn “plaats van rust” weet te gaan. Naar het claustrum in zijn eigen hoofd. Want ook al zit je midden in een woestijn in je uppie en je spint – via je emoties – de hele dag door over je moeder of over verschijningen van een beeld dat je hebt, dan zit je absoluut niet daar. (Ik heb een uur gekeken naar die man uit Australië, deed me overigens enigszins denken aan Josef van de Berg, die poppenspeler die in een fietsenhok ging wonen en zich tot de orthodoxe kerk voelde aangetrokken)

    1. Overigens voor een wat nadere uitleg over ons (santa) claustrum kun je het hoofdstuk lezen “JOURNEY OF JOSEPH AND MARY” in het boek van George W. Carey en Inez Perry “God-man : the word made flesh”. De rest van het boek is ook aan te bevelen… 😉
      Dit boek van 100 jaar geleden vind je op archive.org

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *