De typische knoert-snabvel en een kegelvormige staart

Je hoort eerst die typische ver-dragende kras, en dan zie je ze: twee ‘Wolvenvogels’ zoals gedragsbioloog Bernd Heinrich ze noemt. Omdat deze eters van kadavers roedels wolven volgen op jacht, zodat ze als eerste bij de ‘kill kunnen zijn. Ravenswoud in Friesland is al naar de raaf vernoemd, en daar zijn ze na eeuwen vervolging weer teruggekeerd. Op de Hoge Veluwe kun je ze regelmatig zien, een kingsize kraai met typische kegelvormige staart en enorme dikke snavel.

Ze kunnen machtig in de wind zeilen en spelen met de luchtstromingen

Nu maakte een paar raven hier bij Langweer boven het bos een speelvlucht. Ze hebben zichtbaar lol bij het vliegen, als klauterende aapjes in het bos vliegen ze door de lucht. Ze maken salto’s, draaien kurkschroeven. Het paar dat ik vanmiddag mocht zien bleef nog een half uur boven het bos op de wind zeilen, elkaar najagend. Ik riep ze na, schor krassend ‘or, or’.

Or Or….je hoort het eindeloos ver dragen

Een raaf bleef zo een minuut boven me cirkelen, kijkend ‘wat is dat voor raar figuur’, en toen vloog hij met de wind weer mee op zoek naar z’n maatje. Een opsteker voor onze natuur. Overal wordt het landschap vernield. Mijn gemeente De Friese Meren lijkt 1 visie op gemeentelijk groen hoog te houden: ‘het met vereende krachten uitroeien van alle geboomte, opdat het gezang van vogels in het voorjaar niet interfereert met onze televisies’.

Dit jaar hebben ze extra rigoureus alle boomwallen gedund en gepleeborsteld. Blijkbaar moet gemeentelijk groen biomassa-subsidie opleveren, want vervolgens rijden ze langs met een houtversnipperaar.

Maar dan zie je toch weer een paar raven. Net als het paar zeearenden vorig jaar hier, dan krijg je een positieve prikkel mee. Het gaat niet op alle fronten beroerd met natuurbescherming. De raaf redt zich wel, zolang mensen ze maar niet vervolgen en uit de lucht knallen.