Aalscholverarrest (1982): ‘onrechtmatige’ natuur…

Als aalscholvers iets kunnen, dan is het schijten. De bomen gaan er dood van, al die verzuring en vermesting

Een snel uitbreidende aalscholverkolonie in de Oostvaardersplassen, gebied van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders (RIJP) bij een viskwekerij van het overheidsbedrijf Organisatie ter Verbetering van Binnenvisserij (OVB), deed laatstgenoemde een procedure aanspannen in 1982.

De aalscholvers ruïneerden de viskwekerij. Zelfs zeearenden werden ingezet om de aalscholvers bij de karpervijvers te verjagen. Niets hielp. Het Hof gaf de OVB gelijk. Er is dus jurisprudentie voor aansprakelijkheid, wanneer de overheid natuur ontwikkelt die hinder geeft voor omliggende bedrijven.

Uit het marketingplan voor ‘Nationaal Park Oostvaardersplassen’: de landbouwgrond staat al geclaimd

Van 1978 tot 1985 groeide de 13 kilometer verderop gelegen aalscholverkolonie van 178 paren tot meer dan 5000 paren. Met dank aan de viskwekerij haar ruim voor handen zijnde visvoorraden. Dat leidde in 1982 tot het ‘Aalscholverarrest’, waarin de OVB de RIJP aanklaagde.

We citeren Studytobelaw over de aanleiding.

In 1976, toen de RIJP (Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders) toe was aan de ontginning van dit gedeelte van Zuidelijk Flevoland, is besloten deze uit te stellen, zowel omdat de ontginning van de Markerwaard vertraagd werd als omdat er een maatschappelijke druk ontstond om de Oostvaardersplassen als natuurgebied in stand te houden.

Klaar voor de aanval

En over de rechtsvraag:

Is de Staat aansprakelijk voor de (onrechtmatige) hinder die veroorzaakt werd door de vestiging van een aalscholverskolonie in de Oostvaardersplassen?

Aalscholvers, toen door vervolging vanwege visserijbelang een zeldzaamheid

En het antwoord van het Hof:

De Staat heeft onrechtmatig heeft gehandeld door zich te weinig van de belangen van OVB aan te trekken en niet mee te werken aan maatregelen ter voorkoming van schade.

Bovendien heeft de Staat de schade van OVB kunnen voorzien, nu de Staat moet worden aangemerkt als iemand die bewust in een bepaald proces ingrijpt en daardoor een schade veroorzaakt, waarvan het risico tijdens dat ingrijpen minstens zichtbaar is geweest.

Gracht richting de aalscholverkolonie

En

De beantwoording van de vraag of het toebrengen van hinder onrechtmatig is, hangt af van de aard, de ernst en de duur van de hinder en de daardoor toegebrachte schade in verband met de verdere omstandigheden van het geval,

waarbij onder meer moet worden rekening gehouden met het gewicht van de belangen die door de hinder toebrengende activiteit worden gediend, en de mogelijkheid, mede gelet op de daaraan verbonden kosten, en de bereidheid om maatregelen ter voorkoming van schade te nemen.

Aalscholver bij Houtribsluizen

Toch zou De Staat de vergoeding van schade aan het in 2006 opgeheven OVB nog tot 1999 weten uit te stellen. En dan zou het uitgekeerde bedrag uiteindelijk ook lager uitvallen. Hoe het ook zij: er is dus jurisprudentie voor ‘onrechtmatigheid’ en schade, wanneer De Overheid natuur bij je bedrijf ontwikkelt, en daar vloeit schade uit voort voor je bedrijf.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *