‘Het Hijgend Hert, der jacht ontkomen’… (Psalm 42)

Jahaaa, ik weet ook wel dat een ree ‘niet een echt hert’ is als een edelhert, so what…

Op de zondag geen profane boodschappen uit De Abdij, uw Studiecentrum voor Natuurlijke Historie. Maar een lezing uit de Heilige Schrift, en wel een andere typische kraker uit het boek der Psalmen: ‘Als een hert dat verlangt naar water’…

Psalm 42 beschrijft Godsverlangen in tijden van vervolging door hen die machtiger lijken. En de hoop, dat het Godvormig Gat in je ziel weer gevuld mag worden. Misschien hebben juist machtswellustelingen als Bill Gates dat zelfde verlangen, maar dan in gefrustreerde zin.

Zodat ze het Godvormig gat met controlezucht en machtshonger vullen. Met Angst als valuta van de kleine hersenen in plaats van onvoorwaardelijke Liefde in de buitenste hersenschors. Daarom is zijn met tientallen miljarden dollars gesponsorde machtsgreep over de wereld – de ‘Revenge of the Nerds’- ook niet (enkel) politiek of technisch op te lossen, maar een spirituele zaak.

Verscholen in het veld, een reebok, het is weer bokkenseizoen.

Boscafe Het Hijgend Hert
Net als Psalm 23 ‘De Heer is Mijn Herder’ is Psalm 42 zo’n kraker, die in de cultuur van onze voorvaderen verankerd zat. Voordat de Goddelozen de tent overnamen in Nederland in afgelopen eeuw. Zo heb je in Limburg ook nog een eetgelegenheid, boscafe ‘Het Hijgend Hert’, dat zich ‘de enige berghut van Nederland’ noemt. Op 260 meter boven zeeniveau.

Je hebt jagersclubs die zich vernoemen naar de beroemde zin uit de Psalm.

Dus dat je een Psalm citeerde die mensen als geestelijke gemeenplaats deelden. Zoals mensen later liedjes van de Beatles gingen aanhalen. En die Beatles maakten nog goede muziek… de rotzooi die nu uit de computer rolt geoptimaliseerd naar clicks en likes binnen 10 seconden op de spotify: wie zal dat nog aanhalen bij een belangrijke levensgebeurtenis als huwelijk of begrafenis?

Ja, je mag WEL oordelen, en over smaak valt zeker te twisten. Er is een meer objectieve grond voor het Goede, Ware en Schone, namelijk God, het Goddelijke, waarbij het profane verbleekt. Het Tijdloze.

Het paardenbloemenveld

Citeer dan liever een Psalm, die al 2500 jaar lang mensen wist aan te raken. Net als goed eten en goede wijn, er zijn zaken die mensen al zo lang nuttigen dat het wel goed moet zijn. Daar valt op technische wijze ook niets aan te ‘verbeteren’. Daarom heb je ook geen ‘agrofoodsector’ nodig, want wat mensen lekker vinden, graag eten is al sinds de Romeinen gelijk.

Tenzij je als academicus een baantje hebt dat van ‘meer onderzoek’ afhangt, of je bent zo’n multinationalmaffioso. Wel heb je boeren nodig met hart voor hun land, gewassen en dieren, mensen die goed eten produceren met Liefde gemaakt.

Na reeds de nodige dodenakkertjes in Friesland te bezoeken, dan weet je ook: laat de seculiere medemens toch niet zijn eigen ‘creativiteit’ botvieren bij zulke evenementen. Dat je krijgt ‘jij was zo’n kanjer’, of ‘wij vinden ut so jammer’. Zo profaan, zonder enige ‘levensernst’, hoe welgemeend ook.Je toont geen gemeenschappelijk begrip meer te hebben, een grond om elkaar op dieper niveau nog te verstaan

Dat wat God toch ook is.

…mooie ervaring, om hier zo te staan!

Maar God is veel meer dan dat, iets waar je dorst van krijgt, dat wat het diepste in je Mens-zijn kan raken. De Psalmist probeert dat voelbaar te maken. ‘Het Hijgend Hert der Jacht Ontkomen’ schijnt een berijming te zijn uit 1742. Die begint zo:

t Hijgend hert, der jacht ontkomen,
Schreeuwt niet sterker naar ’t genot
Van de frisse waterstromen,
Dan mijn ziel verlangt naar God.
Ja, mijn ziel dorst naar den HEER;
God des levens, ach, wanneer
Zal ik naad’ren voor Uw ogen,
In Uw huis Uw naam verhogen?

Op wacht in de ochtendmist

‘Waar is uw God?’
De eigen Statenbijbel uit 1918 zegt het zo, als ‘eene onderwijzing voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach’. Opnieuw, draag het hardop voor, een Psalm is een lied en een lied ‘scroll’ je niet maar zing je. Anders mis je het hele punt:

Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen alzoo schreeuwt mijne ziel tot U, o God! Mijne ziel dorst naar God: wanneer zal ik ingaan en voor Gods aangezicht verschijnen?
Mijne tranen zijn mij tot spijze omdat zij den ganschen dag tot mij zeggen: Waar is uw God?

Ik gedenk daaraan en stort mijne ziel uit in mij, omdat ik placht henen te gaan onder de schare,
…en met hen te treden naar Gods Huis, met ene stem van vreugdezang en lof, onder de feesthoudende menigte.

Wat buigt gij u neder, o mijn ziel! en zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven voor de verlossingen zijns aangezichts.

Bokkensprongen

O mijn God! mijne ziel buigt zich neder in mij, daarom gedenk ik Uwer uit het land van den Jordaan en den Hermon, uit het klein gebergte.
De afgrond roept tot den afgrond, bij het gedruisch uwer watergoten; alle uwe baren en uwe golven zijn over mij henengegaan.

Maar de Heere zal des daags zijne goedertierenheid gebieden, en des nachts zal zijn lied bij mij zijn, het gebed tot den God mijns levens.

Ik zal zeggen tot God: Mijne steenrots (net als ‘Petrus’, wat Latijn is voor ‘Rots’ RZ), waarom vergeet Gij mij?
Waarom ga ik in het zwart, vanwege des vijands onderdrukking?

Met een doodsteek mijne beenderen hoonen mij mijne wederpartijders, als zij den ganschen dag tot mij zeggen: Waar is uw God?
Wat buigt gij u neder, o mijne ziel! en wat zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven;

Hij is de menigvuldige verlossing mijns aangezichts en mijn God.

Bokkensprongen, ze blaffen dan ook, laten even hun fitheid zien…

God is overal om ons heen
De Psalm is dus veel heftiger, zwaarder dan de jubel die ze er in EO-kringen van maakten. De Psalmzinger schetst een opgejaagde mens, die door ‘wederpartijders’ bespot wordt. Omdat ze hem in hun macht hebben, en dus op basis van die macht denken: ‘haha, jouw geloof, daar heb je lekker niks aan’.

Het is nogal wat, wanneer die vraag je wordt gesteld: “Waar is uw God’? Het is toch de vraag die boven deze Interessante Tijden hangt, die zo gedespiritualiseerd is dat men zelfs die vraag al niet meer stelt… Terwijl het antwoord voor je voeten ligt, niet iets is dat enkel ergens uit 1 of ander verhaaltje komt….

Zelfs voor kerken hangt men geen spreuken verwijzend naar God, maar enkel socialistenkreten als ‘hou vol houd moed’… als je echt pech hebt met ‘hashtag’ # er bij. Men gelooft alleen nog in getallen, valse zekerheden, technische ‘oplossingen’, technocratie, is bang om met God als Eeuwige en Tijdloze bron van ons bestaan geassocieerd te zijn.

Kan Hem niet benoemen, bijvoorbeeld dat de antenne voor ‘Liefde, Ontzag, besef eigen kleinheid’ zo degradeerde dat je alleen nog voor porno gevoelig bent.

Ook dit is Friesland!

…en je hebt van God een antenne meegekregen
Het Godsverlangen ligt in het domein van de artistieke ‘Inspiratie’ (Inblazing) en de honger naar ‘het Geheim’. Zoals de grondlegger van ‘Ecologie’ Ernst Haeckel al vaststelde, zou je al een ‘religie’ hebben wanneer je natuurwetenschap hebt, gedreven door het verlangen die natuur te doorgronden.

Daarbij moet je dan toevoegen: zonder dat andere verlangen van technocraten. Dat je de natuur wilt bevatten zodat je haar kunt ‘controleren’, de drang tot ‘beheersing’ is juist het tegendeel van Godsverlangen…gefrustreerd verlangen eerder.

Net als onvoorwaardelijke Liefde moet je God zoeken in het domein van ‘Overgave’. Waar een Bill Gates leeft met gebalde vuist naar God, of een harteloze zakkenvuller/VVD’er met de rug naar God, zo leef je vanuit Godsverlangen met open handen om te ontvangen.

Dan laat je geen angst aanpraten, die  de kas van Bill Gates en zijn academie-nerds moet spekken onder staatsdwang. Maar je ervaart een geestelijke immunisatie, tegen die altijd onderliggende predator genaamd ‘Dood’ op de loer. Je hebt een gezondheidstest die geen valse zekerheden nodig heeft.

Maar iets dat hoger staat dan wat je primitieve reptielenbrein (de kleine hersenen) zou produceren. En dat natuurlijk niet altijd toegankelijk is. Als je een ‘piekervaring’ kunt vasthouden, dan is het immers geen piek meer maar plateau..

Plaatje toch?

Niet voor niets schijn je mystieke ervaringen te kunnen meten in de buitenste hersenschors. Voor ‘De Standaard’ in Vlaanderen en Het Parool schreef ondergetekende in 2009 al over het vakgebied van de ‘neurotheologie’:

God’ blijkt makkelijker meetbaar dan gedacht. Los van de culturele achtergrond rapporteren religieuze topsporters als monniken namelijk de zelfde gevoelens tijdens piekervaringen: het ‘wegvallen van tijd en ruimte’ en ‘gevoelens van acceptatie’.

Die subjectieve omschrijvingen zijn gewoon op de computer af te beelden als (elektrische) hersenactiviteit via MRI en EEG.

De neurowetenschapper Andrew Newberg van de Universiteit van Pennsylvania kon bijvoorbeeld religieuze piekervaringen vastleggen van Karmelitische nonnen, en Boeddhistische monniken via fMRI- hersenscans. Tijdens de piekervaring blijken bij boeddhist en katholieke non de zelfde hersengebieden aan of juist uit te staan.

Ook de extatische ervaringen van pinkstergemeentebezoekers bracht Newberg recent via hersenscans in beeld. Niet alleen de religieuze behoefte ligt dus deels verankerd. Ook voor de religieuze ervaring zijn in de hersenen gebieden gereserveerd, die tijdens de ervaring aan of juist uit staan.

Wat een mooi dier, in het gewone het bijzondere weer zien, ook dat is ‘Een Gave Gods’

…’zo verlangt mijn ziel naar bier’…
Mensen hebben van nature dus een antenne voor God meegekregen. En met zulke academie-oefeningen zou je dan mensen kunnen overtuigen, die God zoeken in valse zekerheden, getallen, metingen. En de egotische associatie met de sociale status, die academiewetenschap ten onrechte heeft in de moderne technocratische maatschappij.

Tegenwoordig is er zoveel ruis die de goede Frequentie verstoort, zo lijkt me wel eens, dat mensen de vraag ‘Waar is uw God’ al niet eens meer stellen. Dat we in een geestelijk afgestompte maatschappij zijn terecht gekomen, die alleen denkt in macht, technische ‘zekerheden’ en controle.

Wel, vanochtend langs de bosrand in De Natuur als kerk, waar de vogels Psalmzongen, daar vingen we toch al een glimp van Hem op. De symfonie van het voorjaar speelde, al die vogels die de Energie van Het Leven afdraaiden, de honger naar het Bestaan. Je kunt er via de meest uiteenlopende routes toe komen.

Boerderij van Jan, hier vlakbij ligt het paradijs al

‘Als een hert dat verlangt naar water, zo verlangt mij ziel naar bier.’ Zo zing je zo rond een Uur of Vier: Biertijd, een paar lekkere genotbiertjes. Via het profane, abdijbieren en het bezoek aan die tijdloze kloosters, dan kun je ook weer tot het spirituele komen. In die kleine dingetjes zit God ook al, je kunt er dankbaar voor zijn.

Dat je denkt, ‘goh, als die monniken zo kunnen bier brouwen, dan moet het geloof ook goed zijn’. Dat tijdloze, die sfeer rond zulke kloosters in de zee van vergankelijkheid. Aan de vruchten kent men de boom, niet waar?

Het klinkt een beetje bokkig, maar zo is de herintrede tot het Huis van Onze Vader toch ongeveer gelopen. Zodat we nu op Zondag dus de Bijbel voorlezen, het geestelijke fundament van de cultuur van onze voorvaderen.

Lijsterbes in eikenbos

Revenge of the Nerds
Laat de duivel Bill Gates en z’n vaccinazi’s dus maar halen, zijn operatie ‘Revenge of the Nerds’: al die academische controlefreaks die vroeger zo gepest zijn, en die nu wraak op de mensheid willen nemen via een Staat van Beleg tot we allemaal rotzooi ingespoten krijgen, en tot De Staat ons met vaccinatiepaspoort en biochip tot de persoon kan volgen, met wie we gesproken hebben.

De Duivel is zo zielig, een Slechte Verliezer, sinds Christus zich offerde voor de mensheid, ons lijden onderging zodat we geen Grote Offers meer brengen hoeven, aan klimaatgoden of tegen onzichtbare plagen. Wij hebben in de christelijke traditie van onze voorvaderen een andere manier om angst voor de Dood te bezweren. Gods Liefde, in een lied bezongen.

Heb een Goede Zondag.

One Reply to “‘Het Hijgend Hert, der jacht ontkomen’… (Psalm 42)”

  1. De foto’s zijn magistraal, Rypke.
    Voor jou dit psalm ter overdenking:
    1.Die in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, die zal vernachten in de schaduw des Almachtigen.
    2 Ik zal tot den HEERE zeggen: Mijn Toevlucht en mijn Burg! mijn God, op Welken ik vertrouw!
    3 Want Hij zal u redden van den strik des vogelvangers, van de zeer verderfelijke pestilentie.
    4 Hij zal u dekken met Zijn vlerken, en onder Zijn vleugelen zult gij betrouwen; Zijn waarheid is een rondas en beukelaar.
    5 Gij zult niet vrezen voor den schrik des nachts, voor den pijl, die des daags vliegt;
    6 Voor de pestilentie, die in de donkerheid wandelt; voor het verderf, dat op den middag verwoest.
    7 Aan uw zijden zullen er duizend vallen, en tien duizend aan uw rechterhand; tot u zal het niet genaken.
    8 Alleenlijk zult gij het met uw ogen aanschouwen; en gij zult de vergelding der goddelozen zien.
    9 Want Gij, HEERE! zijt mijn Toevlucht! Den Allerhoogste hebt gij gesteld tot uw Vertrek;
    10 U zal geen kwaad wedervaren, en geen plage zal uw tent naderen.
    11 Want Hij zal Zijn engelen van u bevelen, dat zij u bewaren in al uw wegen.
    12 Zij zullen u op de handen dragen, opdat gij uw voet aan geen steen stoot.
    13 Op den fellen leeuw en de adder zult gij treden, gij zult den jongen leeuw en den draak vertreden.
    14 Dewijl hij Mij zeer bemint, spreekt God, zo zal Ik hem uithelpen; Ik zal hem op een hoogte stellen, want hij kent Mijn Naam.
    15 Hij zal Mij aanroepen, en Ik zal hem verhoren; in de benauwdheid zal Ik bij hem zijn. Ik zal er hem uittrekken, en zal hem verheerlijken.
    16 Ik zal hem met langheid der dagen verzadigen, en Ik zal hem Mijn heil doen zien.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *