Windmolenwaan (HP de Tijd 2007)

Kolerewindmolen, met Dearsum op de achtergrond

Dit zaterdagse archiefverhaal ‘Windmolenwaan’ publiceerde ik 14 jaar geleden in HP de Tijd, in aanloop naar de Europese ‘Rewable Energy Directive’ waaruit het 14%-doel van het SER Energiedictaat (2013) voortkwam. Je zou het bijna ongewijzigd naar de huidige tijd kunnen overzetten, omdat de gekte niet alleen erger werd maar ook steeds minder tegenspraak duldt.

Zo werd Jan Nieboer van Tegenwind al opgepakt door een heel arrestatieteam, en zes weken in de cel vastgehouden zonder officiële aanklacht. Men schold hem in media enkel uit als ‘windmolenterrorist’.

Omdat zijn verzet tegen windfarm Drentse Monden te effectief was meende dit terreurregime conform het RIEC-motto (‘sociale positie verstoren’, oftewel staatsintimidatie) te kunnen handelen met preventief ruimen van politieke tegenstanders. 

‘Duurzaamheid’ bij Eemshaven

 ‘Windmolens zijn dodelijk voor zeldzame vogels, funest voor het landschap en bovendien peperduur. Toch wil de EU er flink in investeren. Dan liever kernenergie.’

Energieboer Nuon bracht vorig jaar (2006) een jubelend persbericht uit: het aantal dode vogels per windmolen is te hoog is ingeschat. De oude rekenmodellen voor het gehaktmoleneffect op vogels zouden overboord kunnen.

Nieuw onderzoek aan drie windparken, dat de energieboer betaalde toonde dat ‘slechts’28 gevederde vrienden per molen per jaar sneuvelden. Dat is maar 50.000 per jaar in Nederland, tegen 2 miljoen dode vogels in het verkeer.

Vogelbescherming was medeopdrachtgever, omdat zij zich zorgen maakt over het groeiend aantal windmolens dat het luchtruim deelt met vogels. Maar natuurvrienden moeten goed opletten door wie ze zich laten sponsoren. Want is het aantal dode vogels per molen wel de goede maat om de aantasting van natuur te meten?

Neem zeldzaamheid. Waar windmolens de wind delen met grote vogels als de pas in ons land broedende zeearenden zijn de laatstgenoemden steevast de verliezer.

Zo blijkt uit recent onderzoek van de Projektgruppe Seeadlerschutz dat 10 procent van alle gesneuvelde zeearenden in Noord Duitsland door een molen in tweeën is gehakt. Grote vogels zijn relatief zwaar, en maken gebruik van de wind om hoogte te winnen. Zo drijven ze richting dood in de vorm van hakkende wieken.

Zeearend in de buurt, al meerdere zeearenden in NL door windmolens gesneuveld

In Californië pikken vogelaars het niet langer. Het grootste windpark in de staat, de Altamont Wind Resource Area bij San Fransisco moest na een rechterlijke uitspraak zelfs een deel van haar turbines stilzetten in de wintermaanden, en honderd molens verwijderen. Jaarlijks sneuvelen bij de Altamont Pass 1300 arenden en andere roofvogels. De vogelbeschermers vreesden ook voor hun Californische condors die afgelopen eeuw bijna waren uitgestorven, maar die nu weer worden uitgezet na kweek in gevangenschap.

De oorzaak was al sinds de jaren tachtig bekend. Het 5000 molens tellende windpark bleek te zijn geplaatst midden in het jacht en overwinteringsgebied van vliegende zeldzaamheden. Altamont fungeerde zo als zogenaamde ecologische val.

Californie vormt geen uitzondering: Windmolens op de verkeerde locatie zijn gehaktmolens van kwetsbare soorten. Ook in Noorwegen halveerde het aantal arendbroedparen op de Smøla Archipel, nadat er 68 windmolens waren geplaatst. Noorse ornithologen kijken dan ook met zorg naar de 114 andere windplannen in Noors zeearendgebied die mogelijk een vergunning krijgen.

Stettinlagune met zeearend

Maar stellen die vogelliefhebbers zich niet aan? Volgens het Noorse Milieuministerie wel. Ook binnen natuurclubs blijft het groene imago van windenergie onomstreden. De Duitse Naturschutzbund Nabu is algemene milieuclub geworden en ziet ‘de strijd tegen klimaatverandering’ als belangrijker dan het eigen landschap en vogels.

Wat de landelijke aantallen zeearenden in zowel Noorwegen als Duitsland betreft, kunnen de vogels een stootje hebben. Het aantal zeearendparen in Duitsland is in tien jaar verdubbeld tot 525.Een arend uit Sleeswijk Holstein stak zelfs de grens over naar Flevoland en werd de moeder van het eerste arendsjong in de Nederlandse geschiedenis.

Inmiddels de arend, door vogelaars liefkozend ‘Anna’ genoemd alweer op de eieren. We mogen de Duitsers danken voor decennia fanatieke vogelbescherming.

Westermeerwind

De arenden kunnen uitbreiden zolang ze de ruimte krijgen. Hier ligt het grootste probleem: de algehele ecologische degradatie van nog meer landelijk gebied. Gespleten arenden, en halvering van broedpopulaties zijn één van de symptomen dat een grens is bereikt. De meest windrijke plaatsen zijn vaak natuurrijke kustlocaties op vogeltrekroutes.

In een tijd waarbij asfalt en bedrijvenparken al aanslagen plegen op de groene ruimte, is juist een vorm van duurzame energie nodig, die niet alleen CO2-uitstoot bespaart maar ook kostbare ruimte. De gebrekkige efficiëntie van windmolens maakt ze voor grootschalig gebruik in parken daarom totaal ongeschikt.

Het gehaktmoleneffect is al langer bekend. In en rond waardevolle vogelgebieden in Europa mag dan ook alleen bij ‘dwingende redenen’ nog een windpark verrijzen. Het probleem is echter dat in Europa locaties zonder ecologisch nadeel dun gezaaid zijn, zeker als 20 procent van de energievoorziening duurzaam moet voor 2020.

Na Al Gore’s succesvolle campagne tegen klimaatverandering lijkt een ‘dwingende reden’ voor windenergie snel gevonden.

De toekomstige horizon van de Westelijke Waddenzee, zoals je dat nu al bij de Oosterschelde ziet door Windpark Krammer

Volgens Tweede Kamerlid voor de PvdA Diederik Samsom wordt de 1500 Megawatt aan molens die nu al in Nederland staat opgesteld, nog eens vervijfvoudigd. Nog eens 6000 Megawatt, en mogelijk zelfs 9000 Megawatt. (Doel Energiedictaat van de SER) Vooral op zee en langs de kust moeten nieuwe windparken verschijnen en tientallen bedrijven hebben zich bij Rijkswaterstaat al gemeld voor een concessie.

Maar ook op land zou er een Megawatt of 500 bij moeten komen, mede dankzij een half miljard euro extra subsidie voor ‘duurzaam’. Locaties langs de Waddenkust in Friesland en Groningen worden alweer genoemd.

“Hoe wil je anders die 20 procent duurzame energie in 2020 van het regeerakkoord halen”, zegt Samsom. “Grootschalige zonne-energie is voor die tijd niet haalbaar, en ook aan biomassa kleven nadelen. Wind op zee is voor Nederland dé bron. Die kan ook banen opleveren. Qua ontwikkeling van turbines hebben we de slag met het buitenland verloren, maar wat de installatie op zee betreft kunnen wij een belangrijke rol vervullen.”

Kindertekening tegen windmolens

Met ex-Greenpeace-acivist Samsom achter de schermen en voormalig hoogleraar Duurzaam Ondernemen Jacqueline Cramer van de PvdA als milieuminister waait er dus een frisse zeewind door Den Haag. Samsom kijkt jaloers richting wereldwijd windkampioen Duitsland. De Oosterburen hebben al 20.000 Megawatt opgesteld.

Een sterke stimulans vormt de 1.000 tot 20.000 euro die grondeigenaren, zoals boeren en gemeentes, per geplaatste molen van de overheid kunnen krijgen. Duizenden euro’s per molen, per jaar, en dat wel 20 jaar lang. Bovendien hebben energiemaatschappijen in Duitsland een verplichting opgelegd gekregen om windenergie af te nemen.

Samsom noemt de Duitse afnameverplichting als voorbeeld voor Nederland. De extra kosten moeten de energieboeren maar doorberekenen aan de klant. “Vergeleken met de prijsstijging afgelopen jaren door hogere olieprijzen, zal een stijging door gebruik van duurzame energie in het niet vallen.” Ook zal de prijs van windparken volgens Samsom dalen naarmate er meer geïnstalleerd is. “De afgelopen 15 jaar is de prijs al gehalveerd.”

Ingang industrieterrein voor Blauwwind

Maar propagandisten van windenergie zien vaak iets anders – al dan niet bewust – over het hoofd. De molens zijn erg weinig efficiënt in hun productie. Een windpark in zee zoals nu voor de kust van Egmond aan Zee gaat verschijnen, geeft officieel 100 Megawatt, maar dit is een piekvermogen.

De hoeveelheid vermogen dat het park levert licht drie keer lager dan opgegeven. Op land ligt dit nog lager. Metingen aan de Nederlandse windmolens op land laten zien dat zij gemiddeld slechts 20 procent van het opgegeven vermogen van 1500 Megawatt leveren, dus vijf maal minder dan opgegeven.

De wisselvalligheid van wind is hierbij de hoofdoorzaak, en alleen de weergoden kunnen dit veranderen. Pas boven windkracht vier levert een molen stroom, rond windkracht zeven levert de molen zijn piek. Grotere efficiëntere molens met meer vermogen moeten dit probleem enigzins verminderen. Was tien jaar geleden 1 Megawatt een reuzenmolen, 3 tot 5 Megawatt is nu standaard.

Op zee verrijzen nu onwaarschijnlijk grote reuzen. Molens met een rotordiameter van 90 tot 120 meter, de lengte van twee Boeing 747’s zijn de nieuwe standaardgeneratie.

Geen belang bij die rotwindmolens

Maar veel groter kunnen molens niet meer worden. “Boven de 120 tot 160 meter rotordiameter krijg je het probleem dat onder aan de rotor de luchtstroom verschilt met die boven aan de rotor”, erkent Chris Westra van We@Sea. “Dan neemt de efficiëntie juist weer af.”

Ruim dertig jaar ontwikkeling hebben de vorm van de rotorbladen al geoptimaliseerd, en net als bij vleugels van een zweefvliegtuig valt hier weinig winst meer te halen. Windenergie is uitontwikkelde techniek.

Maar het redden van de wereld mag van de gelovigen in windenergie wat kosten. Niet alleen Samsom, ook theologen als Jan Boersema van de VU sporen broeder Balkenende aan om extra geld uit te geven aan windmolens. In Trouw hekelde Boersema onlangs het ‘zwalkende milieubeleid’ van de afgelopen jaren.

Zwalkend is misschien niet het goede woord. Eerder terughoudend. In 2005 besloot minister Brinkhorst tot een moratorium op grootschalige windenergie op zee, vooral vanwege de enorme kosten. Windparken die nu worden gebouwd zijn de eerste 15 jaar van hun 20-jarige leven namelijk niet rendabel zonder subsidie. Zo kwam de discussie zelfs weer op kernenergie. Die optie heeft dit kabinet overboord gegooid.

Bos kappen voor windturbines = Staatsbosbeheer

In windland Duitsland zwelt ondertussen de kritiek aan op de hooggespannen windambities van het land. In Der Spiegel verscheen in 2004 onder de titel Der Windmühlenwahn bijvoorbeeld een kritisch omslagverhaal over de zwaar gesubsidieerde landschapsdestructie door windmolens. Inmiddels zijn zo’n 700 actiegroepen tegen windmolens actief.

Niettemin gaat de bouw gewoon door, ondanks de komst van de christendemocraten op het regeringspluche. “Het lijkt wel of de christenen de Rood-Groenen over links willen inhalen,” zegt Ulrich Loebert, één van Duitsland’s bekendere windmolenhaters. “We hadden met een fysicus als Merkel juist verwacht dat er wat meer redelijkheid in het beleid zou komen.”

Ook de Britten verzetten zich steeds massaler tegen de vernietiging van hun landschap. Een grootschalig windpark in Cumbria werd nog net door massaal protest tegengehouden. Maar de installatie van 181 molens op het natuurrijke Schotse Lewis lijkt doorgang te krijgen.

Een natuurgebied in Wales bij Cefn Croes werd versierd met de plaatsing tot 2005 van 39 molens. De windfarm bespaart op jaarbasis evenveel CO2 als wat één passagiersvliegtuig in minder dan een kwartaal uitstoot.

Westermeerwind, een 2-3 maal zo grote windfarm er straks bij die het gehele IJsselmeer domineert

Tientallen kilometers ver op zee hebben mens en dier weliswaar weinig last van de molens. Maar ver buitengaats stijgen de kosten voor onderhoud aan turbines explosief, zodanig dat rendabele exploitatie onhaalbaar wordt.

Immers, even een schroefje verstellen in een park op veertig kilometer uit de kust vraagt meteen een heel onderhoudsschip met bemanning. Die reparatiekosten zijn reëel, zo laat het Deense zeepark Horns Rev zien waar molens tot nu toe vaker stilstonden dan stroom leverden.

Toch moet er een oplossing bestaan. Anders omgaan met elektriciteitsverbruik zowel binnenshuis als op overheidsniveau is de eenvoudigste stap. Maar wat is de meest effectieve methode om energie te produceren, tegen de laagste kosten in natuur, oppervlakte en geld. De duurzaamste dus?

De aanleg van alle vaderlandse zeewindplannen voor 2020 zou maximaal 5 procent aan fossiele brandstoffen in Nederland besparen, zo blijkt uit berekeningen van de Nederlandse ingenieursvereniging Kivi in 2003. De kosten voor die besparing via de weg van de wind zijn geraamd op15 tot 25 miljard euro.

De reactor van NRG in Petten

Het is dus zowel ecologisch als financieel belangrijk om zo weinig mogelijk windmolens te plaatsen. Dat kan door alternatieven ambitieuzer op te pakken. Neem de Finse oplossing: een nieuwe kerncentrale die nu tussen 2009 en 2011 in bedrijf moet komen. Met één kerncentrale erbij zou je alle nieuwe gehaktmolenplannen op land in Nederland overbodig maken.

Kernenergie is niet ideaal en ook niet geheel CO2-vrij – door de energie die uraniumwinning en verrijking kost. Maar wel een factor tien goedkoper, en ruimtebesparend. Leefbare ruimte is dé milieufactor die deze overbevolkte eeuw zwaar gaat wegen, ook door klimaatverandering.

Kernafval hoeft geen probleem te zijn, zo laten de Finnen zien. Finland investeert bijvoorbeeld in een veilige vorm van diepe ondergrondse kernafvalopslag. Belangrijkste hinderpaal blijft de milieubeweging, die in Engeland nu de plannen voor vier nieuwe kerncentrales via de rechter blokkeert.

De vogels zelf hebben ironisch genoeg ook al een keuze gemaakt voor nieuwe duurzaamheid. Afgelopen jaar broedde een zeldzame slechtvalk op de centrale van Borssele. Er vlogen drie kerngezonde kuikens uit.

Testreactor Petten

Supergrid
De wisselvalligheid van wind kan forse storingen op het net veroorzaken, als windenergie een te groot aandeel gaat vormen op de totale stroomproductie. Een grootschalig netwerk dat windparken in de Noordzee verbindt, een Supergrid door heel Europa zou de wisselvalligheid van wind moeten opvangen. Het waait altijd wel ergens in Europa. Als je alle windmolenparken bij elkaar aansluit op een groot netwerk kun je altijd vermogen leveren.

Een Supergrid verbindt alle toekomstige parken met elkaar, in plaats van dat ieder park zijn eigen verlengsnoer legt naar land. Zo kun je windarme plaatsen compenseren met het vermogen van winderige plekken. Duitsland legt een lijn aan met Zweden en ook bij de Engelsen bestaan plannen om parken in Schotland met Zuid Engeland te verbinden.

Maar spreiding lost de wisselvalligheid niet beslist op, zo laat het rapport van de Duitse maatschappij Eon zien van 2005. Zij registreerden de energieproductie van 7000 windmolens verspreid over het hele land die op het net waren geschakeld. De uitkomst was niet hoopgevend voor de voorstanders van grootschalige windparken.

Alle molens bij elkaar bleken even wispelturig als een individuele molen of een individueel park. Energieproductie schommelde van 0,2 procent tot 32 procent van het geïnstalleerde vermogen. Ieder claim dat een Supergrid zou bijdragen aan een stabielere stroomvoorziening uit wind is dus letterlijk uit de lucht gegrepen.

  • Er is geen morele noch legitieme reden deze leugenachtige corrupte overheid nog 1 seconde serieus te nemen. Bidt voor de bestuurders in dit land dat zij van hun demonie en boze geesten worden vrijgezet.

8 Replies to “Windmolenwaan (HP de Tijd 2007)”

  1. Paulien: Ik stond laatst vlak onder een nieuwe windturbine. Toen de wieken voorbij scheerden deden ze van
    zuuum….zuuum….zuuum. Ik zag een vogel een wiek ontwijken. Gelukkig. Maar die moest wel kotsen.
    De maag van de vogel keerde om door de salto.

    Dit wat maar niet gebeurd:
    – Solitaire windturbines bij boerderijen verwijderen en samenclusteren in enkele windparken.
    Zo weten de vogels beter welke routes ze moeten volgen in de toekomst. Dan kunnen ze rekening houden
    met drie of vier windparken. Eigenaren/personen met belangen afbetalen en een poos korten op stroomnota.
    (in plaats daarvan worden de kleine 2-wiekers vervangen door grote windturbines)
    – Windmolens samenclusteren zorgt ervoor dat er meer bossen ‘mogen’ groeien vanwege windlagendoorstroom
    (niet dat dit veel zal veranderen want voor het 5G netwerk moet Nederland zo kaal mogelijk.
    – Vanuit de Overheid en vanuit energiemaatschappijen ‘minimale stroomafname’ invoeren voor consument
    en bedrijfsleven. Ik noem maar kantoorgebouwen waar altijd overbodig verlichting brand terwijl ze een
    glasvliesgevel hebben. Maar ook voor de consument, met alle overbodige dubbele-drie dubbele luxe.
    – Overheid moet er werk van maken waarom er zoveel mensen alleen in groot huis wonen, en waarom
    mensen met veel geld maar ‘gewoon’ groot kunnen leven en bouwen.
    – Minder turbo-economie……meer terug naar het natuurlijke leven.
    – Nog wel een vijftigtal dingen. Het is niet zo moeilijk. Het is allemaal kinderlijk eenvoudig om energie- en
    waterproblematiek aan te pakken. Maar iedereen vind zichzelf altijd zo volwassen.
    Daar ligt het werkelijke probleem.

  2. Nederland kan best wel één kerncentrale gebruiken. Daar moeten ze zelfs dit jaar nog mee beginnen te bouwen!
    Hup! Graven die bouwput! Hoeft niet zolang te duren als ze valselijk beweren.
    En meteen de reactor zo ontwerpen dat er bij een eventuele meltdown die staven meteen de ruimte in kunnen worden geschoten. Ook zo met kernafval, want waarom niet?? Is er toch niet een oneindige ruimte waar de mens toegang tot heeft? (Godgevlamste). Waarom houden die etters (triljardairs) zich hier niet mee bezig in plaats van met ruimtetoerisme, met landingstechnologie wat al 75 jaar bestaat?
    Raketten gebruiken voor kernlading, en zover mogelijk de ruimte in schieten en daar laten ontploffen.
    Dan deplementeert het wel door de oerstraling, en zal radioactiviteit niet meer door de aardse dampkring komen.

    Nederland moet niet zoveel gas verbruiken dat daar dreigende oorlogen voor moeten ontstaan.
    Alleen al de gigantische kosten, materiaalverbruik en brandstoffen voor bijvoorbeeld aanleggen NordStream-pijp is gigantisch.

    En zo nog wel vijftig voorbeelden.

  3. Die foto met als onderschrift “Westermeerwind” doe wel even schrikken. Het deed me denken aan een afbeelding van de aarde die ik eens zag met al die satellieten er om heen. Wat een vervuiling!

    Persoonlijk ben ik voorstander van zelfredzaamheid voor de kleinste mogelijke eenheid. Ieder individu of ieder gezin, moet zich totaal zelfstandig kunnen redden wat betreft voedselvoorziening en energievoorziening. Dat is het meest minimale waar een huishouding aan moet voldoen in mijn ogen. Zoveel mogelijk onafhankelijk van alles en iedereen.

    ’t Zou mooi zijn, ieder zijn eigen huisje/boerderijtje met een paar koeien, geiten en kippen. Een varkentje voor ’t spek en een paar vruchtbomen, wat notenstruiken en een groentetuintje. Even een put slaan of een regenwaterbak met een ‘muthoun’ erin om het water schoon te houden.

    ’s Ochtends je eigen huis op orde klussen en tuinieren en ’s middags wat bij een ander klussen voor wat extra luxe of uit burenplicht. De vrouw doet de was en ‘home-schooled’ de kinderen, wat vrijwilligerswerk en vooral heel veel buiten zijn en ’s avonds samen muziek maken, spelletjes doen en daarna lekker lezen.

    Meer wil ik eigenlijk niet….nou ja, een hok met wat gereedschappen…en zo’n kleine kernreactor onder de grond, zo’n ding die ze ook voor de aandrijving van nucleaire onderzeeërs gebruiken…meer ben ik niet nodig. Da’s toch niet té veel gevraagd? Misschien één klein molentje op het erf om het water uit de grond te zuigen, da’s alles. Als iedereen nou zo leeft, gewoon wat melken, tuinieren, jagen en vissen en op zaterdag alles onderling uitwisselen op de markt in het dorp, dan kunnen we toch met z’n allen een geweldig leven hebben zonder al deze rotzooi?

  4. Bij het laatste bezoek aan het dorp van mijn jeugd, het dorp van Rypke, werd het onderweg wel duidelijk: Het volbouwen van Nederland met windmolens is aan de gang. Meer dan ooit.
    Ja, bij iedereen in de achtertuin vindt het nu plaats. En het zal niet blijven bij de huidige aantallen, ook de plekken die nu nog leeg zijn zullen worden gevuld. Niet bij de tweede ronde, en bij de tiende misschien ook nog niet. Er zal altijd een nieuwe ronde komen, een nieuwe laatste ronde.
    Een nietsontziend overal aanwezig zijn van ronddraaiende wieken. Voor je, achter je, links van je, rechts van je. Vanuit je raam in je dorp, vanuit de straat in je stad, zodra je buiten staat.
    Niet alleen ik gek, zei de gek. Nee … met zijn allen.

  5. omwonende denken en bepalen mee hoe de parken eruit gaan zien, zeggen de promotors van de Energieplannen, wat een uitspraken, ik zal ze een paar voorbeelden geven, de veenkolonie: Ondanks protesten van de plaatselijke bevolking ging het project door, de woordvoerder van protestgroep Tegenwind Veenkolonie werd gearresteerd, een onderzoek Journalist in Friesland werd eveneens opgepakt en geïntimideerd wegens protesten, beide waren verbaasd hierover.

    De bevolking van de Beemster mooie dingen beloven en dan alle energie vanuit dat windmolenpark verkopen aan Microsoft, en nu maar kijken wat men van plan is met de protesten van een project windmolens die tegen Amsterdam aan worden gebouwd,

    Wat mij ook verbaast dat geen enkele maatschappij heeft gezegd hoelang die windmolens meegaan, de windmolens worden nu al het asbest van de toekomst genoemd, in een U-Tube filmpje, planet of the humans van Michel Moore, wordt een vervallen windmolenpark van 10 jaar geleden getoond, enorm grote niet meer werkende roestbakken.

    Als de subsidies in NL op de windmolens en zonnepanelen er niet waren, of in de toekomst aflopen, dan zou ik al die bedrijven en investeerders wel eens willen zien of deze al die windmolen en zonnepaneelparken gaan vervangen zonder die dikke vette subsidiepot, en trouwens het meeste subsidie geld is al verdwenen naar het buitenland.

    Ik zou deze duurzaam energie organisaties willen zeggen, als we geen haast maken met de bouw van kerncentrales, dan kunnen we de klimaat doelen wel op onze buik schrijven, want met windmolens en zonnepanelen, ook al zet je heel Nederland vol, red je dat met geen mogelijkheid

    Je zou haast denken dat je aan de klimaattafels ervaren gestudeerde mensen had zitten die weten waar ze over praten, maar laat ik het zo zeggen, het waren mensen bij die in hun leven geen enkele formule hebben opgelost en toch denken het wereld energieprobleem te kunnen oplossen alsmede alle andere problemen. Zulke mensen zijn gevaarlijk in hun onwetendheid (stupiditeit), een jaartje naar school om eens wat natuurkunde en wiskunde bij te brengen zal m.i. voor deze lieden wonderen doen.

    Dus beste Ed Nijpels, begin nu eindelijk eens in te zien dat kernenergie de enige oplossing is wil je een ( voor de bevolking ) vooral goedkope en schone energie, de Universiteit van Wageningen heeft berekend dat we in Nederland te weinig grond/ land hebben om de doelen van het klimaatplan te realiseren. Er Is dus eigenlijk helemaal geen plan, want realisatie is onmogelijk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *