Joost Oorthuizen (Invest) handelt in voorkennis (SDG 1 & 2)

Trillions of public spending needed; who benefits? Je eigen verdienmodel organiseren en daar na dwingende wetgeving op cashen = ‘blended finance’

Uit naam van ‘duurzame ontwikkeling’ (welvaartsherverdeling) en het dictaat van Parijs (2015) zou ontwikkelingshulp aan ngo’s in Afrika (bv HIVOS, OXFAM Novib) een budget van duizenden miljarden moeten krijgen. Dat werd in het internationaal lobbycircuit in Addis Abbeba besloten door ondermeer het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken/Ontwikkelingshulp met het OECD en het World Economic Forum.

Het is de taak van Joost Oorthuizen als ‘CEO’ van de publiek geldsluis INVEST-International van het Ministerie van Financien en de FMO (ontwikkelingsbank) om zo veel mogelijk van die miljarden te verdonkeremanen op het donkere continent, als lokkertje voor private bedrijven en banken. Dat heet ‘blended finance’.

Een publiek geldsluis voor handel in voorkennis met dwingende wetgeving die je zelf hielp opstellen

Geldsluis voor duizenden lobbyclubs/ngo’s en consultants
Invest-NL is ook wel het Wouter Bos-fonds genoemd, als ik me niet vergis. De internationale variant Invest International is er speciaal voor de 2030 Agenda, SDG Doel 1 en 2. Uit naam van SDG 1 ‘zero poverty’ en SDG2 ‘zero hunger’ moet de geldsluis van Westerse landen open, welvaartsherverdeling. Brundtland schreef al in die richting in ‘Our Common Future’ (1984), het door het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken gefinancierde rapport dat ‘duurzame ontwikkeling’ definieerde.

De biljoenen euro’s belastinggeld moeten dan private banken en multinationals tot lokkertje dienen voor ‘duurzame ontwikkeling’. Dat die dan mede investeren in projecten die economisch niet renderen, wanneer bijvoorbeeld de Nederlandse overheid maar wat miljarden euro’s garant staat. Bij de windmolenmaffia werkt het eender, dit noemen ze ‘blended finance’.

Invest International is dus zo’n ‘blended finance’-vehikel, je kunt het ook ‘bankensubsidie’ noemen en ‘ngo-subsidie’. De banken, van Blackrock tot de Rabobank lanceerden voor hun overleving op publieke kosten een Blended Finance Coalition waar ook Wiebe Draijer (Rabobank) in zit met Bas Ruter.

Premier Sigrid Reset Kaag,

In Addis Abbeba werd ondermeer door Sigrid Kaag – en/of haar voorgangster Liliane Ploumen (PvdA) besproken hoe je ook in ontwikkelingslanden meer belastinggeld kunt ophalen. Dat is het ‘Addis Tax Initiative’, waarbij Westerse consultants in het buitenland dan voor belastingambtenaar helpen spelen. Communisme werkt niet zonder subsidie en dwang.

Financiers ‘divestment’-campagne ‘Fossielvrij’ Carbon Tracker Initiative

Handel in voorkennis = ‘verduurzaming’
Bij die communistische welvaartsherverdeling van Noord naar Zuid vormt ‘CO2-compensatie de financiele motor, de manier om geld los te weken bij de (Westerse) bevolking, een manier om bijvoorbeeld krediet te genereren om goedkope grond op te kopen. ‘Het Klimaat’ werd zo de bestendiging van wat eerder ‘ontwikkelingshulp’ heette.

Als paddestoelen schieten nu overal van die Carbon Tracker/compensatiebedrijfjes uit de grond. Die cashen op aangeprate CO2-schuld en dwingende wetgeving (Timmermans, 55% reductie voor 2030), met de pretentie wetenschappelijk en exact te zijn. (De ecologische voetafdruk is hiervoor ontworpen)

Denk aan het planten van boompjes om je vliegreis te compenseren, maar dan grootschaliger aangepakt. Windmolens in Kenya bouwen met Nederlands belastinggeld, of CO2-compensatiekrediet dat je bij particulieren zoals boeren met dwangwetgeving losweekt.

Met wetgeving gedwongen winkelnering maken = ‘duurzaamheid’

Bomenplant is een eufemisme voor grondopkoop. Je plant immers geen bomen op grond die je zelf niet bezit. Omdat bomenplant de meest ruimte-intensieve wijze van CO2-compensatie is, kun je dus met CO2-krediet miljoenen hectares land jezelf toe-eigenen. Zo bedrijf je een vorm van handel in voorkennis.

Je dwingt wetgeving af die sloten belastinggelden en particuliere compensatiegelden losweken, en daarop loop  je zelf vervolgens binnen dat is de essentie van ‘duurzame ontwikkeling’.

De nu nog vrijblijvende compensatie is dankzij de Klimaatwet plots plicht. Als we ook een persoonsgebonden CO2-budget krijgen, en bij 1 van de vele ‘ngo’s/fondsenwervende bedrijven onze CO2-zonden moeten afkopen, is ieder mens in Nederland een wandelend verdienmodel van de groene maffia.

Omdat je anders in klimaatlockdown moet.

Een Senior Carbon Advisor van de Climate Neutral Group aan de Arthur van Schendelstraat

Je ziet dus dat sprake is van handel in voorkennis, met betrokkenheid van ambtenarij. Men tuigt een verdienmodel op, handel in CO2-schuld en de SDG-doelen van de 2030 Agenda. En vervolgens dwingt men met de ambtenarij en door hen gefinancierde ngo’s als Milieudefensie wetgeving af om dat verdienmodel tot gedwongen winkelnering te maken.

Of via de rechter door met 10 miljoen euro subsidie per jaar (Milieudefensie) van het Ministerie van Sigrid Kaag te procederen.

MVO Nederland is de groen geverfde evenknie van de SER, gevestigd aan de Arthur van Schendelstraat in Utrecht

De Milieustraat van Nederland, basiskamp groene maffia
Zo werkt de linkse medemens, idealisme noemen ze dat financieren van hun internationale levensstijl en machtshonger op publieke kosten. Denk ook aan het verdienmodel van de Milieufederaties. Die richten een CO2-bank op, waar bedrijven ter compensatie van CO2-zonden geld in kunnen storten, enkele tientjes per gecompenseerde ton. En daarmee zetten die Milieufederaties dan weer veenweidegrond van boeren onder water.

Zo slaan ze twee groene vliegen in 1 klap. Het braakleggen van landbouwgrond voor hun Hunger Games, en ze lopen zelf financieel binnen. Dat is de 2030 Agenda ten voeten uit.

Die CO2-zwendel heeft een hoofdfiliaal aan de Arthur van Schendelstraat in Utrecht. Daar zit de windmolenlobby (NWEA), die wil cashen op het ‘klimaatakkoord’, semi-overheids club MVO Nederland zit er sinds oprichting in 2004 (directeur Willem Lageweg, opgevolgd door Maria van der Heiden), de ‘Climate Neutral Group’ (eerder Stichting Face en Face the Future) en IDH Sustainable Trade.

Ja, wie van de groene maffia zit daar eigenlijk niet. Al die clubs werken het zelfde. Ze zijn met belastinggeld opgestart, en moeten vervolgens de handel met voorkennis vormgeven die ‘duurzame ontwikkeling’ heet, een verdienmodel waarbij sloten belastinggeld (subsidies) en dwingende wetgeving (bv Klimaatwet) twee basis-elementen zijn.

Tijdlijn MVO Nederland bij Duurzaam Ondernemen

Zonder dwang en subsidie werkt het niet. Al meer dan een halve eeuw werkt de internationaal socialistische lobby aan deze politiek-economische architectuur, samen met ondermeer hun Club van Rome.(1968) als onderdeel van hun New World Order (Bretton Woods 1944) Op deze tijdlijn over de ‘geschiedenis van MVO Nederland zie je hoe ze hun ASN Bank en Triodos bank oprichtten en vele andere clubs om die doelen te halen.

Grappig weetje: ze riepen ABN Amro in juni 2007 uit tot ‘meest duurzame bank’. Het jaar daarop moest De Bank met 20 miljard euro publiek geld gered worden. Dat is nu ‘duurzaamheid’ ten voeten uit.

IDH Sustainable Trade, MVO, Young Capital, handel in voorkennis met medewerking van de ambtenarij

Laatstgenoemde IDH Sustainable Trade is een ‘ngo’ die door Ben Knapen (CDA) als Staatssecretaris van het Ministerie van Buitenlandse Zaken/Ontwikkelingshulp zowel is opgezet als gefinancierd (tenminste 30 miljoen euro belastinggeld), na een Akkoord van Schokland dat lobbyclubs en ambtenarij met zichzelf sloten. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken/Ontwikkelingshulp is het SDG-ministerie, opvolger Liliane Ploumen was voor Sigrid Kaag daar al mee bezig.

Ben Knapen belandde vervolgens bij de grootfinancier van klimaatclubs in het bestuur, de Postcode Loterij.

Fair Climate Fund, werd gelijk met IDH opgericht

Lobbyclubs cashen op beleid dat ze zelf belobbyden
IDH Sustainable Trade was de vorige werkgever van Joost Oorthuizen, waar hij 12 jaar ‘CEO’ was. Vanuit IDH (en de aquaculture dialogues van WWF) werd ondermeer het kweekviskeurmerk ASC opgezet en gefinancierd, dat weer agressief is gepusht door Postcode Loterijclubs als WNF, Stichting de Noordzee (tevens gevestigd aan de Arthur van Schendelstraat).

ASC is het kweekviszusje van MSC, het wilde viskeurmerk van Unilever (Anthony Burgmans) en WWF.

Het moet immers uit zijn met wildvang van vis. Het Europarlement stemde al voor een initiatiefdocument dat trawlers (bodemcontact netten) wil uitfaseren, oftewel de nekslag voor de resterende Nederlandse visserij. De doorsneebevolking krijgt een dis met vlees noch vis (SDG2) Het meeste van wat nog als vis geserveerd wordt moet kweekvis worden, en dus kijkt men al naar welke ‘ongebruikte’ baaien nog niet door kweekstations zijn, bezet voor bijvoorbeeld zalmkweek. 

En zo komen we andermaal tot de kern van ‘duurzaamheid’, die we andermaal herhalen:

  • privaat gewin op publieke kosten.
  • handel in voorkennis (cashen op wetgeving die je zelf hielp opstellen)

De Climate Neutral Group kan cashen op de Klimaatwet

Want al die klimaatclubs en ‘duurzaam’-vehikels aan de Arthur van Schendelstraat zijn opgestart en gefinancierd door ambtenarij, danwel verweven met de ambtenarij, bedoeld om de bestuursarchitectuur van de 2030 Agenda op te tuigen: een cordon van lobbyclubs/ngo’s rond de ambtelijke macht, die op haar beurt weer is aangestuurd door niet democratisch controleerbare organisaties uit het internationale lobbycircuit rond de Verenigde Naties, Wereldbank, IMF, enz.

Ambtenarij die tegelijk na allerlei ‘Akkoorden’ met lobbyclubs de wetgeving helpt opstellen om het beoogde verdienmodel voor die lobbyclubs met belastinggeld, schuld-aanpraterij (CO2-compensatie) en dwang te kunnen stutten.

De bedragen zijn hier niet misselijk, duizenden miljarden: how to generate the trillions to finance sustainable development. En nee, dat is geen grapje: daar zijn ze heel serieus in. Al Capone had het zelfde verdienmodel als de groene maffia aan de Arthur van Schendelstraat in Utrecht. Hij beschermde je (tegen zijn eigen gangsters) wanneer je maar schuldcompensatie betaalde.

Cashen op dwingende wetgeving die je zelf tot stand hielp brengen

Zo beschermt de groene maffia ons – dat mengsel van ambtenarij, activist-lobbyisten en zakkenvullers van het grootbedrijf- tegen ‘de klimaatcrisis’ , hun eigen kabaal en emotionele chantage in de media, wanneer je hen maar duizenden miljarden euro’s in handen geeft voor CO2-compensatie.

Laten we die milieustraat waar IDH Sustainable Trade zit gevestigd dus voortaan Arthur van Zwendelstraat noemen.

 

One Reply to “Joost Oorthuizen (Invest) handelt in voorkennis (SDG 1 & 2)”

  1. Hallo Rypke, strijder.

    De poster hier boven doet denken aan de voorstelling van de brede en de smalle weg.
    De brede weg tot het eeuwige verderf en de smalle weg tot de zaligheid/de God van de hemel.

    Heden ten dage is er nog 1 weg. Aan het begin van de weg, het SDG bord. Aan het eind de duurzame hemel.
    Op deze weg worden de burgers totaal uitgekleed, financieel en lichamelijk, en ze zijn nog blij ook.

    Alle SDG is omkering van de waarheid. Komen we uit bij satanisme/ de boze.

    Groet, Jan.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *