Tibet-kitsch met oosters heavy metal-artwork in Hantum

De Psalm van de dag vanuit De Abdij is nummer 128, en hier getuigt de lieddichter dat je aan voorspoed in dit leven kunt zien of God met je is. Daarin verschilt de Psalmist niet van het Job-verhaal waar God een weddenschap met satan sluit. Als die Job alles mag afpakken tot de gezondheid van zijn lichaam toe, blijft Job dan toch God loven? 

Uiteindelijk erkent God bij Job dat hij een dief van zijn leven is geweest, wat Hij Job liet afnemen, inclusief nageslacht, dat vergoedt Hij twee maal, zoals in de Moazische wetten beschreven als verplichte compensatie.  Dus de vergoeding die een dief moet geven.

Veel Psalmen die we tot nu beschreven zijn ook een soort ‘ik moet in een goed blaadje komen bij God’-gedichten opdat mensen dan in dit leven voorspoedig mogen zijn.

Gedenk ook de zin ‘wie zal u loven in het graf’…

Welzalig is eenieder die de HEERE vreest,
die in Zijn wegen gaat.

Want u zult eten van de inspanning van uw handen;
welzalig zult u zijn en het zal u goed gaan.

Uw vrouw zal zijn als een vruchtbare wijnstok
binnen in uw huis,
uw kinderen zullen zijn als jonge olijfbomen
rondom uw tafel.

Zie, zo zal zeker de man gezegend worden
die de HEERE vreest.

De HEERE zal u zegenen vanuit Sion;
u zult het goede van Jeruzalem zien,
al de dagen van uw leven.

U zult de kinderen van uw kinderen zien.
Vrede over Israël!

Een aanrader…

Zo ‘spiritueel’ is de Bijbel dus niet, eerder profaan. Wie in de weg van De Heere wandelt krijgt veel kinderen en die kan zijn kleinkinderen ook nog zien. De Heere is dus met mensen die op Urk wonen. Want die krijgen (nog) veel kinderen, terwijl seculiere Westerlingen praktisch onvruchtbaar zijn.

Wat je wel kunt ervaren: doordat Westerlingen ‘veroosterst’ zijn, hechten ze minder waarde aan woordelijke formuleringen, Het Woord zo je wilt, een formulering die rationeel overtuigt en tot actie aanzet, dat overtuigt mensen minder dan directe ervaring. Zoals een Afrikaanse Kung Fu-leraar ook stelde: ‘die verhaaltjes’…Ondergetekende heeft ook meer aan Kung Fu gehad dan aan al die gekke verhalen uit de Bijbel vol genocide en doodslag.

Bedenk dat Paulus als prediker rondging, en dat mensen zich na prediking, dus een verhaal, woorden, de Logos, bekeerden. Nu kun je woorden, teksten lezen en nog steeds denken ‘ja ja, ’t zal wel’…Words words words… Aan de andere kant: Abraham en Sara geloofden de woorden van God’s boodschappers ook niet, tot het voorspelde ze overkwam.