‘Offer hem daar als brandoffer’…. (Genesis 22)

Het Lam dat de toorn van God afwendt voor wie zijn offer aanvaarden

Op de zondag geen profane boodschappen uit De Abdij, uw Studiecentrum voor Natuurlijke Historie. Dan lezen we uit de Heilige Schrift, het Boek zonder welk er geen Westerse cultuur of beschaving was geweest. Stamvader Abraham krijgt in Genesis 22 de opdracht van de HEERE om zijn eigen zoon Izaak te offeren. In de moderne tijd is alleen De Overheid nog zo onbeschoft te vragen aan ouders dat zij hun zonen offeren op het altaar van de God Mars (oorlog) en/of voor de Mammon (grootkapitaal)

De Vader-Zoon-relatie tot God dankzij de geofferde Zoon is uniek voor het christelijk geloof

‘ga naar het land Moria’
In de vorige afleveringen van Genesis heeft JHWH al twee maal beloofd aan Abraham, dat hij de stamvader zal worden van een groot volk, even talrijk als de sterren aan de hemel. Om die belofte drievuldig te maken en de onderworpenheid van Abraham voor de ongelovigen te tonen, krijgt hij nu de ultieme opdracht mee, in Genesis 22.

En het gebeurde na deze dingen dat God Abraham op de proef stelde. Hij zei tegen hem: Abraham! Hij zei: Zie, hier ben ik.
Hij zei: Neem toch uw zoon, uw enige, die u liefhebt, Izak, ga naar het land Moria, en offer hem daar als brandoffer op een van de bergen die Ik u noemen zal.

Offer je eigen zoon in het land Moria (net als Mordor uit Lord of the Rings, mori van Moriaantje zo zwart als roet, de dood = ‘zwart’), die je met zoveel moeite verwekte uit je al bejaarde onvruchtbare vrouw Sara. Pas op het laatste moment wanneer Abraham dan het mes heft om zijn zoon te slachten, de onschuld slachten en op de barbecue te doen van De Heere, buldert het dan uit de hemel: ‘grapje.’

Toen stond Abraham ’s morgens vroeg op, zadelde zijn ezel, nam twee van zijn knechten met zich mee, en Izak, zijn zoon. Hij kloofde hout voor het brandoffer, stond op en ging naar de plaats die God hem genoemd had.

Op de derde dag sloeg Abraham zijn ogen op, en hij zag die plaats in de verte.
Abraham zei tegen zijn knechten: Blijven jullie hier met de ezel, dan zullen ik en de jongen daarheen gaan. Als wij ons neergebogen hebben, zullen wij bij jullie terugkeren.

Daarop nam Abraham het hout voor het brandoffer en legde dat op zijn zoon Izak. Hijzelf nam het vuur en het mes in zijn hand. Zo gingen zij beiden samen.

Toen sprak Izak tot zijn vader Abraham en zei: Mijn vader! Hij zei: Zie, hier ben ik, mijn zoon. Hij zei: Zie, hier is het vuur en het hout, maar waar is het lam voor het brandoffer?

Abraham zei: God zal Zichzelf voorzien van het lam voor het brandoffer, mijn zoon. Zo gingen zij beiden samen.
En zij kwamen op de plaats die God hem genoemd had. Abraham bouwde daar het altaar, schikte het hout erop, bond zijn zoon Izak en legde hem op het altaar, boven op het hout.

Toen strekte Abraham zijn hand uit en nam het mes om zijn zoon te slachten.
Maar de Engel van de HEERE riep tot hem vanuit de hemel en zei: Abraham, Abraham! Hij zei: Zie, hier ben ik.

Toen zei Hij: Steek uw hand niet uit naar de jongen en doe hem niets, want nu weet Ik dat u godvrezend bent en uw zoon, uw enige, Mij niet onthouden hebt.

Het is deze passage die we in de christelijke theologie vervolgens ook zo vaak van de kansel hoorden: Hij offerde ‘zijn enige zoon’, dus dat God zelf deed wat Hij in Genesis 22 vroeg van Abraham. Terwijl ik dan dacht, de Bijbel spreekt in Genesis ook over ‘godenzonen’, dus dat er veel meer zonen waren.

En je kunt ook denken: als God almachtig is en dat wil dan maakt hij zoveel godenzonen als Hij wil.

..lammeren voor de slacht/barbecue

Sick Joke
Deze gehoorzaamheidstest van De Heere lijkt veel op een sick joke, die concurreert met het Job-verhaal waar de Heere een weddenschapje met satan aangaat over de gehoorzaamheid van Job. Of Job daadwerkelijk dat godvrezende renpaard van de Bijbel is, het beste uit de stal van De Heere die niet van zijn geloof/vertrouwen is te brengen.

Op het laatste moment regelt de Heere een plaatsvervangend offer, een ram.

Zoals Jezus ook later als ‘het lam’ en zoenoffer zal dienen in de christelijke theologie, plaatsvervangend offer opdat God zijn woede niet koelt op de gehele mensheid. De basis voor dat idee vind je dus al in Genesis 22, de opdracht om de onschuld te offeren waarvoor een lam symbool staat.

Zoals het volk Israel in Egypte ook de engel der wrake aan hun eigen deuren voorbij kan laten gaan, door lamsbloed op de deuren te verven. Opdat hun eigen eerstgeboren zoon niet sneuvelt, zoals bij de Egyptenaren gebeurt.

Ik had mijn middelvinger ten hemel geheven, en gezegd: mijn zoon krijg je niet, jij bloeddorstige Idioot, dan maar geen stamvader van dat stervolkje van je, dat je tot eer van jezelf als een soort playmobil-speelgoed uit de klei trok.

Kook maar gaar in je hemelse sop. Als primaire reactie, want God heeft zo eenvoudig lullen vanuit zijn hemel. Wat weet die nu wat wij hier moeten doorstaan, hoe wij onze eigen dood voorzien en die van onze dierbaren die wij los moeten laten.

Het Lam Gods,  de vermoorde onschuld, symbool van de in 721 door de overgrootmoe van Karel gestichte Abdij van Prum

Niets op aarde is van jou
Natuurlijk moet je alles dat je in dit leven krijgt beschouwen als gift van de voorzienigheid, maar nooit als ‘je bezit’, iets waar je ongezond aan bent gehecht. Je vrouw is ook niet ‘van jou’, maar van zichzelf.

Je kunt heel diepzinnig uitleggen en stellen dat geen mens dat je uit de schoot van je vrouw krijgt ‘van’ jou is.  Je kind is niet je bezit, het is een eigen entiteit en kind van God, dat op eigen wijze met God/Het Leven zal moeten worstelen.

Alleen bureau Jeugdzorg heeft die demonische pretentie, dat zij met geweld mogen beschikken over andermans kinderen. En politici die andermans zonen offeren op het altaar van hun oorlogen.

Dat die vrucht uit moederschoot waar je 18 jaar liefde en energie in stopte, als kanonnenvlees uit elkaar gereten mag worden. In de Eerste Wereld Oorlog liet de Duitse regering zo 3 miljoen van haar zonen kapot schieten, ‘fur Deutschland.’ In de buurt van Diksmuide vind je daarom zo’n Duitse giga-begraafplaats met aan het hoofd een beeld van de treurende ouders.

Grafveld Duitse soldaten bij Sassnitz

De Amerikanen offerden in de Vietnamoorlog zo 50 duizend jonge zonen, en ga zo maar verder.

In de oosterse geestelijke traditie is ‘onthechting’ de ultieme vorm van Verlichting. Dat kan je ook als het spiritueel camoufleren van ‘onverschilligheid’ uitleggen. Is onverschilligheid het zelfde als Verlichting? Fuck the world…

In de Westerse traditie worstel je met God, dat is wat Isra-El ook betekent: Jacob, de zoon van Izaak die nu uiteindelijk niet geofferd wordt, die verzet zich nog en mag de discussie met God aangaan. Of dat je wat oplevert is weer een ander verhaal…

De Bellamy groet, stijve arm omhoog en je trouw zweren aan De Staat/de vlag

Een ram op de barbecue
Uiteindelijk regelt God voor zijn eigen bloeddorst een plaatsvervangend offer:

Toen sloeg Abraham zijn ogen op en keek om, en zie, achter hem zat een ram met zijn hoorns verstrikt in het struikgewas. Abraham ging erheen, nam die ram en offerde hem als brandoffer in de plaats van zijn zoon.

En Abraham gaf die plaats de naam: De HEERE zal erin voorzien. Daarom wordt heden ten dage gezegd: Op de berg van de HEERE zal erin voorzien worden.

Daarna riep de Engel van de HEERE tot Abraham voor de tweede keer vanuit de hemel.

Hij zei: Ik zweer bij Mijzelf, spreekt de HEERE: Omdat u dit gedaan hebt en Mij uw zoon, uw enige, niet onthouden hebt,
zal Ik u zeker rijk zegenen en uw nageslacht zeer talrijk maken, als de sterren aan de hemel en als het zand dat aan de oever van de zee is. Uw nageslacht zal de poort van zijn vijanden in bezit hebben.

En in uw Nageslacht zullen alle volken van de aarde gezegend worden, omdat u Mijn stem gehoorzaam geweest bent.

Eenzaam schaap op Texel

Waarom flikt God aan Abraham deze J****streek? Als Hij aan Abraham al twee maal beloofde dat hij zijn nageslacht zo talrijk zou maken, gelooft God zijn eigen beloftes niet dat hij deze ultieme test nodig heeft, en dan uitsluitend voor Zichzelf?

Is De Heere in Genesis niet een beetje een zieke Persoonlijkheid? Mag ik zo vrijpostig zijn Hem dat te vragen, als kind van de Westerse traditie? Moeten wij mensen ons alles maar laten aanleunen door Hem? Is dat ‘de vreze des heren’, dat ‘beginsel der wijsheid’, dat je maar je kop houdt en Hem geen vragen stelt over Zijn Intenties, hoe die op ons uitwerken?

Heb een goede zondag.

6 Replies to “‘Offer hem daar als brandoffer’…. (Genesis 22)”

  1. Hannah Arendt: De mens wordt van het ene naar het andere pseudo-event gesleept, de media maken uit wat van belang is, wat waardevol en waardeloos, wie meetelt en wie niet. Volgens de inleiders bieden de huidige westers-democratische samenlevingen alle ingrediënten voor een nieuwe vorm van totalitarisme, en wellicht zijn wij al getuige van de ombouw.

    Misschien is zijn intentie om onze kinderen zich hiervan bewust te maken?

  2. Totale overgave aan God is moeilijk voor velen. Totale overgave aan een valse overheid echter niet. Als al die miljoenen Nederlanders die nog steeds in de overheid geloven of hun vertrouwen in de politiek hebben datzelfde geloof en/of vertrouwen nu eens in de God van de Bijbel hadden dan woonden we nu allemaal in Urk en waren we vrij van de meeste over ons uitgegoten bullshit. Het systeem van het beest zit in je denken en in je handelen daaruit voortvloeiende. Je kunt het teken van het beest aflezen op mensen door te informeren naar hun denken en te kijken naar hun doen.

  3. Abraham had ook gewoon weg kunnen lopen, zoals je zegt. Maar het feit dat hij dat niet doet bewijst dat hij God (misschien voor het eerst) volledig vertrouwd. Als je gaat tellen dan heeft Abraham God al 6x niet vertrouwd, voor leugenaar uitgemaakt eigenlijk. Nu is het moment dat hij dat wel doet. God zou Izaak weer levend hebben kunnen maken als het offer wel was voltrokken, had hij dat in het achterhoofd misschien?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *