Dankzij een goede relatie in Amsterdam, betrokken bij het Edwin Bouw Fonds gaan de vogelwachters van Franeker en omstreken voortaan de lucht in met nazorg. Zij vangen het krimpende aantal aaisikers/nazorgers op, van mensen die nesten van kieviten, grutto’s enz inventariseren door nu ook met twee drones op pad te gaan voor het zoeken van nesten.
Zijn er nog integere natuurbeschermers?
De relatie in Amsterdam vond het erg moeilijk om nog integere natuurbeschermers te vinden, waar je donatie als filantroop in goede handen is. Hij zocht ‘niet lullen maar poetsen’-natuurbeschermers. Daarmee zaten we precies op 1 lijn.
Want wie mijn werk van afgelopen 15 jaar aangaande ‘natuurbeschermers’ uit de Postcode Loterij-stal gade sloeg, weet hoe gecorrumpeerd die zijn geworden, gepolitiseerd, verweven met de bureaucratie van provinciebesturen, waar het geld vooral verdampt aan reclame, directiesalarissen en papieren tijgers- ‘natuurherstel’ genaamd- die de bestaande natuur opeten.
Zodat ingenieursbureaus kunnen cashen. Of ze maken een groene pleister hier, zodat de overheid met het grootbedrijf elders bestaande natuur mag bebouwen (Natuurcompensatie)
Daarom zegde ik al Natuurmonumenten op, na daar vroeger in voorjaar en zomer enthousiast excursies voor te geven. Ook zegde ik It Fryske Gea al na 1 jaar weer op, die zijn net zo. Ze gingen in negatieve zin ‘met hun tijd mee’… Dus waar zijn de ouderwetse beschermers met hart en liefde?
Kening fan ’t fergadertiid skriuwe
Maar in Friesland kun je buiten ‘Big Green’ nog de ouderwetse mentaliteit vinden die ik ‘Liever dood dan Slaaf’ noem, eigenzinnig en zonder al te veel opsmuk je ding doen. Zo pakken de Friezen die ik ken ook nog de weidevogelbescherming aan, als liefdewerk van mensen met de voeten in de zeeklei.
In plaats van achter het bureau.
Dit in tegenstelling tot subsidieverdampers als ‘Kening fan de Greide’ die met vergaderen, ‘meer onderzoek’ en het verzwijgen van de impact van zonnefarms vooral de eigen werkgelegenheid beschermen. Gisteren was ik blij verheugd te horen, dat door mijn bemiddeling nu voor 36 duizend euro steun is toegezegd.
Drones kunnen een toegevoegde waarde hebben, met name om predatie tegen te gaan. Wanneer nazorgers het veld in gaan, en ze gaan naar nesten toe, dan laten ze sporen na die een vos, bunzing enz kan volgen. Daarnaast kon het Edwin Bouw Fonds een donatie doen voor ‘fugeltsjelan’, plasdrasland waar de grutto’s na de Afrika-reis op krachten kunnen komen.
Dat werkt als de tierelier, zo kun je ook zien bij het Landje van Gijssel bij Ouderkerk aan de Amstel. Daar zit het ieder voorjaar ook tjokvol vogels, die dan het omhoogkomende bodemleven soldaat kunnen maken.
Het aantal nazorgers in Friesland krimpt door vergrijzing, en doordat mensen die vroeger uit liefde het veld in gingen nu tegen een muur van bureaucratie aanlopen. Je mag niks meer, zonder dat die linkse rotoverheid in je nek hijgt.
Wij gingen altijd vrij het boerenland in als jongetjes te eierzoeken. Nu moet je een smsje sturen aan een ambtenaar, en zijn er allerlei idioten die zich met je willen bemoeien, gerelateerd aan de emotioneel incontinenten van dierenpartijen en andere linkse clubjes, die je het liefste …nou ja, je weet wel.
Al die predatoren die de kuikens oppikken, vlak vooral de ooievaars ook niet uit en de buizerd. Ironie: bij Jorwerd in weidevogelland had iemand een ooievaarpaal neergezet.
Plastic Raaigras
Daarnaast is het boerenland afgelopen kwart eeuw verder verschraald. Denk aan die bijna plastic ogende raaigrasmatten waar geen kievit of grutto meer broedt. Wanneer je kieviten nog ziet duikelen en op kraaien ziet stoten, dan is dat boven bouwland, stoppelvelden. En die sneuvelen net te vroeg onder de ploeg wanneer de boer het mais inzaait.
Veel moderne boeren gingen met hun tijd mee. Net als moderne ‘natuurbeschermers’, communicatiemiepjes die geen kievit van een mus onderscheiden kunnen, geven ze dan geen donder meer om de natuur. Ze zouden ook het liefste die laatste kronkelslootjes en kreken straktrekken.
Waarna ze met Tigertank-achtige monstermachines het veld in denderen, opzij opzij, maak plaats maak plaats. In mijn jeugd had je veel meer boeren die uit liefde voor de natuur zelf met de nazorgers meewerkten, om niet.
Toen was de terreur van het Ministerie van LNV met ‘stikstof’-regels en bijbehorende lastenverzwaring ook nog niet zo ingedaald. Boeren hadden letterlijk nog meer lucht, omdat ze niet steeds tot giga-investeringen voor ‘het milieu’ (de bureaucratische maffia)gedwongen werden.
Uiteindelijk is de teloorgang van de weidevogelnatuur vooral te danken aan het Ministerie van LNV, de milieumaffia, de Postcode Loterij, de stikstofmaffia rond DSM Agro (OCI Nitrogen) die haar kunstmest kwijt moet, aan de worghypotheken van de Rabobank onder Herman Wijffels, en nu de boerengrondroof door Carola Schouten, de publieke vrouw van multinationals als Unilever.
Het Milieu’ is naast ’technocratie’ de nekslag voor de boerennatuur en de boeren als dragers van het landschap. Milieu staat voor bureaucratie, lastenverzwaring. Natuur staat voor alles dat groeit en bloeit, het tastbare en zichtbare. In de jaren ’80 met een miljoen meer koeien en een mestoverschot, wemelde het ook nog van de weidevogels.
Ook op zee kan juist een overmaat fosfaat enorm helpen bij de visproductie, zoals visserijbioloog Dolf Boddeke vaststelde: Het Milieu op orde, lege borden.
De PvdA
De PvdA is zowel voor mens en natuur het ergste dat ons is overkomen na 1946. Het was Sicco Mansholt – zeker PvdA!- die het traditionele boerenlandschap om zeep hielp met zijn Gemeenschappelijk Landbouw Beleid (1968). Boterbergen, mestoverschotten, averechtse subsidies, alles centraal aangestuurd.
En het was die zelfde PvdA-kliek rond Mansholt die vervolgens op de groene toer ging, die zowel boerenland overgaf aan ‘rewilding’ als die de lastenverzwarende milieuregels invoerde. Met het zelfde technocratische denken, alsof je natuurproductiedoelen kunt halen.
De PvdA-of-erger slaagt er keer op keer in alle vreugde uit het leven van enthousiaste mensen te halen vanuit hun vermeende Deugmenselijkheid.
Nu is CO2-politiek de oorzaak van nog meer lastenverzwaring, en dus nog minder lucht voor boeren om uit liefde en eigen initiatief te ondernemen. Een kwaadwillende ambtenaar die vindt dat je formulier niet goed genoeg is ingevuld, en weg ben je. Los van de vraag of je voor de natuur werkelijk iets verkeerd doet.
De Hel, dat is een ambtenaar en de PvdA-of-erger gelooft dat ambtenaren de betere wereld kunnen brengen. Er is een harde politieke natuurwet die stelt: ‘Links werkt Averechts’. En omdat modern ‘rechts’ het Links van Gisteren is geworden, heb je daar al helemaal niets meer aan. Het Goede, Ware en Schone moet van de laatsten der Mohikanen komen, mensen die niet in negatieve zin ‘met de tijd mee’ gingen.
Ik zal dus de laatste zijn om ‘de boeren’ iets te verwijten, waar zij vooral speelbal zijn van grotere krachten… Maar zolang de laatste echte weidevogelaars nog actief zijn is het nog niet helemaal verloren.
Ik schets het expres wat zwart wit, je kunt altijd nog vijftig tinten grijs invullen. Want als je nu nog weidevogels wilt zien in dichtheden die in mijn jeugd op regulier boerenland leefden: dan moet je naar ‘weidevogelkerngebieden’ in handen van Natuurmonumenten en de Workumerwaard in handen van It Fryske Gea.
Opnieuw is daar overigens de mentaliteit van de beheerders doorslaggevend bij succes. Dat zie je ook bij Skrok en Skrins, weidevogelkerngebieden: bij 1 van de vogelhutten daar werd de Friese beheerder ge-eerd die zich decennia met hart en ziel inzette. Ondanks Natuurmonumenten misschien wel.
Nu vind je in het voorjaar in dat ‘weidevogelgebied’ een kokmeeuwkolonie. Eierrovers. Uiteindelijk laat de natuur zich niet achter een bureau sturen, alles verandert overal.
44 jaar geleden (ja ik ben bejaard) toen ik nog heel jong was, waren er overal in de weilanden weidevogels en hoorde je de kievit overal. Nu nergens meer, 95% minder weidevogels in 2021 vergeleken met 1977.