Volgens president van de Rockefeller Foundation, Rajiv Shah noodzaakt ‘climate change’ de bankensector om de natuur te helpen privatiseren. Daartoe richtten zij in september met private equity firma Intrinsic Exchange Group een nieuw soort investeringsvehikels op: Natural Asset Companies.
Die zouden gaan handelen in de ‘ecosysteemdiensten’ die de natuur zou leveren. Dat noemen ze ook wel natural capital. Een ‘nieuwe markt’ voor ‘duizenden miljarden dollars per jaar zou in het verschiet liggen, aldus de Rockefeller Foundation.
Kocht je eerder een plantage met bijvoorbeeld appelbomen om de appeloogst te kunnen verkopen. Natural Asset Companies claimen nu de geldelijke waarde van CO2-vastlegging van bomen te kunnen verkopen van ‘groene’ grond die in hun bezit komt. Wat vroeger ‘plantengroei’ heette, planten en bomen die CO2 opnemen en zuurstof uitademen, dat noemt de private equity sector met de Rockefeller Foundation voortaan ‘koolstofvastlegging.’ Die CO2-vastlegging heet dan een ‘ecosysteemdienst’, die je in geld uit zou kunnen drukken.
Op dit moment is er al een zogenaamde ‘Earth Dollar’, een digitale munt die gedekt zou zijn door de ‘natural capital assets of the earth’. Dat betekent dat investeerders dus bijvoorbeeld natuurgebieden (grondoppervlak of stukken oceaan) opkopen, die de waarde van die digimunt dekken zouden.
Waar vroeger goud je betaalmiddel dekte, doet ‘de natuur’ dat nu, grondbezit en grondstof. Wanneer je nu claimt dat ‘natuur’ een ‘ecosysteemdienst’ levert, omdat het CO2 opneemt en zou helpen tegen klimaatopwarming, wordt een grasland met kudde bisons nu plots een natural asset.
Prijs de aarde
Dat verdienmodel is van twee factoren afhankelijk. Allereerst van succesvolle lobby bij overheden. Zonder regelgeving die burgers en bedrijven dwingt een opgelegde CO2-schuld af te kopen, is er geen ‘groene’ kapitaalstroom. Denk hierbij aan een CO2-prijs per ton.
Met dwingende wetgeving om 55% van je CO2-uitstoot af te kopen voor het jaar 2030 als de Klimaatwet, kunnen bedrijven – zo is bedoeld met dit verdienmodel- hun opgelegde klimaatschuld afkopen bij zo’n private equity firma. Die claimt dan dat je via het afkopen van je door de overheid opgelegde CO2-schuld bijdraagt tegen aardopwarming.
De andere factor die het verdienmodel bepaalt, dat is het geloof dat politici hechten aan rekenmodellen van academici die als ‘wetenschappelijk’ gepresenteerd worden. Want rekenmodellen bepalen een te compenseren theoretisch schadebedrag, dat de waarde is van je ‘natural asset’, die ‘ecosysteemdiensten’ levert.
Om aan de natuur een prijskaartje te hangen, huren bankiers en private equity eigen ‘wetenschappers.’ Via rekenmodellen hangen die dan aan ‘diensten’ die de natuur levert als regenwater een theoretisch ‘schade’-bedrag dat gecompenseerd zou moeten worden.
In Nederland werkte het Planbureau voor de Leefomgeving aan zo’n berekening met bankier Pavan Sukhdev, huidig vice-president van het internationale Wereld Natuurfonds. Daarbij claimen ze het ‘verlies van biodiversiteit’ te kunnen omrekenen in geldbedragen.
Die bedragen van duizenden miljarden dollars kwamen in 2008 terecht in een rapport, ‘The Economics of Ecosystems and Biodiversity’ (TEEB), dat door de Europese Commissie sinds 2012 als leidraad wordt gehanteerd bij groen beleid.
De Rockefeller Foundation schrijft in haar persbericht nu dat ‘ecosystem services’ een jaarlijkse waarde van 125 duizend miljard dollar vertegenwoordigen voor ‘koolstofvastlegging, biodiversiteit en drinkwater’. Dat bedrag stemt in ordegrootte overeen met eerdere TEEB-berekeningen.
Belasting Onttrokken Waarde
Voor dit verdienmodel op basis van ‘groene’ opgelegde schulden zijn verschillende namen in omloop. De ASN Bank noemde het betalen voor een theoretische hoeveelheid ‘biodiversiteitverlies’ al ‘belasting onttrokken waarde.’ Ieder bedrijf dat van de natuur gebruik maakt zou ‘biodiversiteitverlies’ veroorzaken dat ze dan moeten afkopen, net als hun CO2-schuld.
Zij baseren zich op het rekenmodel van het Planbureau voor de Leefomgeving. Een lobbygroep van bankier Herman Mulder, de True Price Foundation noemt het concept van ‘natuurlijk kapitaal’ ook ‘ware kosten.’ (True Price) Voortaan moet je dan een theoretische CO2-schuld over je gehaktbal of haring betalen.
In de praktijk betaal je dus gewoon extra belastingen. Maar nu ten gunste van private partijen uit het bancaire circuit en ‘groene’ filantropenclubs, die de planeet daarmee zeggen te redden.
De Milieufederaties in Nederland en de stichting Commonland zijn met een CO2-bank al in deze handel actief sinds april 2019. Zij willen boeren op veengebied dan betalen om hun land onder water te zetten. Op die manier zou dan CO2-uitstoot uit veengrond voorkomen worden. Bedrijven die van de overheid hun CO2-uitstoot moeten afkopen, zouden dan het kapitaal voor die CO2-bank leveren.
Eens een dief, altijd een dief.
Interessant om te zien hoe dit soort criminelen altijd weer een nieuwe manier vind om de getrouwe burger te bestelen.
Vroeger had je struikrovers maar hoe heet die boevenpak nu? Regering? Wall Street? W.E.F.?
We kennen ze allen bij naam en toenaam. In tegenstelling tot de vroegere vermomde en ons vaak onbekende rovers weten we nu precies wie ze zijn.
Misschien interessant?
https://www.jornluka.com/the-trueman-show/monopoly-het-totaal-plaatje-van-the-great-reset/
Onze expert Mario legt precies uit hoe de CO2 future de prijs van energie bepaald, en hoe die “markt” in gebakken lucht (in 2005 opgezet) de bankiers miljarden opleverd. Deze EUA Futures (dus het mogen produceren van CO2) schieten op het moment door het dak. (Op 13 minuten de uitleg van deze bankiershandel)
https://youtu.be/7goIHiYe2uc