Op 3 december komen de pallets met 1000 boeken binnen van de eerste druk van ‘Liever dood dan Slaaf‘, twee ton gewicht aan fotografie met dank aan de professionele medewerking van een Friese drukkerij en DTP’er Gerhardus. We danken investeerders en donateurs dat ze ons het vertrouwen gunden om mijn droom mogelijk te maken, het Meisterwerk: als dit uit is mogen ze mij bij wijze van spreken wel omleggen.
De kogel is nu door de kerk, de druk is gestart en begin december is de boekbinder ook klaar.
We verkozen een voorkant die bij enkele lezers van Interessante Tijden omstreden is. Ik zou zelfs verblind door de liefde zijn, en dus alleen in staat zijn tot helder nadenken wanneer ik vrijgezel was. Wanneer ik maar alleen was geweest, dan had ik vast de voorkant met terp gekozen, de kaft zoals deze aanvankelijk gepland stond.
Als Fries ben ik echter zeer nuchter, ook in de liefde, dus je moet mij wel erg slecht (willen) kennen om een dergelijk oordeel te vellen.
Waarom Ophelia tussen de pompebleden?
Mijn fotodebuut is als pelgrimstocht door natuur en tijd geheel anders dan alle andere (moderne) Friezenboeken, en dat moet de voorkant ook uitstralen. Er zijn al tientallen Friezenboeken met terp op de voorkant. Daar is niets mis mee, want er is niets meer Fries dan de terp.
Die terpfoto komt ook prominent in het boek te staan, hoofdstuk 3, en we zullen hem ook aanbieden als fine art print in beperkte oplage.
Aanvankelijk was mijn keuze gevallen op de Alde Toer -foto met overtrekkende onweersbui. Door het hele boek heen wil ik een sfeer van magisch realisme schetsen, zoals een grote inspiratiebron ‘Arthur’ van Hubert Lampo en Pieter Paul Koster dat deed in Zuid West Engeland.
Die kon misschien wat te donker en deprimerend overkomen. Je wilt ook een breder publiek aanspreken dan mensen die Rypke heten en die van heavy metal, bier, martial arts en de Middeleeuwen houden. Hoewel daar uiteraard niets mis mee is.
De vervangende terpfoto was ook in die stijl, en die heb ik niet voor niets zo genomen bij Nordstrandischmoor in Nord Friesland (DE). Het is een heel goede foto die de lading van het landschap dekt. Maar mijn boek is niet bedoeld als ‘landschapsfotoboek’ of ‘natuurfotografie’, en dus moet dat bij aankoop direct duidelijk zijn.
Ik fotografeer ‘sfeer’, zoek God in het landschap, leven en mensen. Magisch realisme, en rationele mystiek. Je begint bij een ‘negatief’ vertrekpunt ‘waar is de oude mentaliteit van de Friezen gebleven’, en komt uit op een punt waarbij je zelf weer Fries wilt praten.
Wil je dan iets geheel anders dan kom je uit bij een geheel andere foto met een zelfde boodschap: liever dood dan slaaf, met een vleugje ‘Where the wild roses grow’ van Nick Cave. Want je wilt als donker-romanticus buiten je traditionele bubbel breken.
Omdat dit werk ook van geheel andere aard is dan mijn graafwerk over de klimaatmaffia, zoals eerder voor Climategate.nl, of de SDG-reeks voor Blue Tiger Studio.
Dit is een artistiek product, een kant die veel mensen van mij nog niet hadden gezien. Daarom belandt na mijn fotografische pelgrimstocht dus Ophelia in Friese context, tussen de pompebleden op de voorkant.
Op de achterflap zie je die andere versie van ‘pompebleden’, de waterlelie.
De Friese schilder Alma Tadema – voorloper van de pre-Rafaelitische Broederschap- werd met dit genre schilderingen grootheid in Engeland, en kreeg zelfs het toevoegsel ‘sir’ met dit genre. Religieuze onderwerpen, met de natuur vervlochten, inhoud boven vormelijkheid. En vooral: terug naar de Middeleeuwen, voordat Rafael de toon ging zetten met de humanisten die zich tot de ‘Renaissance’ rekenden.
De Friese vrijheid en haar mentaliteit kennen haar ankers in de Middeleeuwen. Dat U dat niet doorhebt wanneer U die foto ziet: da’s dan jammer, ik vraag van mensen een zekere inspanning, bereidheid om verder te kijken.
Hier in huis kreeg ik net van de vrouw des huizes het voorvoegsel ‘zeur’ Rypke mee. Ik kan wat bokkig reageren, wanneer mensen naar mijn idee iets niet snel genoeg snappen. Voor ik ‘Sir Rypke’ word zal er nog het een en ander moeten gebeuren. Je kunt jouw exemplaar van mijn Meisterwerk in ieder geval reserveren via de Webshop. Een pil van 364 pagina’s, liggend A4, hardcover gebonden.
snap nu wel beter het verschil . Dit is een andere genre en juist of het nu fotografie is of schilderen dat zit dicht op de huid . En dan is iets goed of niet alles wat er tussen is afbreuk aan. het argument dar het niet op een natuurboek en of de zoveelste landschapboek overtuigd. Wens je veel succes en niet te hoge oplage is goed voor de verzamelwaarde.
Weloverwogen keuzes.
Dus is het goed.
Mooi, mooi, mooi … (drie maal mooi).