Je hoort er zelfs al radiospotjes over, wat betekent dat het bij Milieudefensie niet aan reclamebudget ontbreekt voor De Klimaatmars. Zij krijgen jaarlijks namelijk een actiebudget van een slordige 10 miljoen euro van het Ministerie van BUZA om het CO2-beleid te bepleiten van de internationale geldelite en hun Great Reset.

Op 6 november zal een leger bruikbare idioten weer voor het CO2-beleid van Mark Rutte en het World Economic Forum pleiten (55% reductie voor 2030), dat is ‘De Klimaatmars’.

Kunstgras Grassroots
Die mars is een klassiek geval van ‘astroturfing’, kunstgras-grassroots: doen alsof een burgerbeweging wil, wat de elite voorstaat. Immers, als je voor je vrijheid demonstreert op het Binnenhof en daar buiten schopt de politie je schedel in, slaat je met wapenstokken het ziekenhuis in en ze rennen met paarden over je heen.

Maar deze mars krijgt geen strobreed in de weg gelegd, omdat het een mars voor Mark Rutte is, betaald door de Rijksoverheid.

De mars is als fenomeen opgepikt van de club 350.org van Bill Mc Kibben in New York, wat een actievehikel is van het Rockefeller Brothers Fund van bankier David en ‘Mr Green’ (volgens George Bush senior) Laurance Rockefeller. Het Rockefeller Brothers Fund is een legaat van het Standard Oil Imperium, waar Exxon en Esso afsplitsingen van zijn.

‘Pleiten en beinvloeden’
Het Rockefeller Brothers Fund was ook financier van de actiegroep die in de Staat New York een proces aanspande tegen Exxon onder de titel “Exxon Knew’. Milieudefensie kopieerde dat zelfde actierecept in Nederland met de slagzin ‘Shell wist er van’… Dankzij de rechter Larissa Alwin kreeg Milieudefensie in dat showproces gelijk.

Eerder hielp avondklokrechter Marie Tan de Sonneville de klimaatclub Urgenda om Rutte’s klimaatbeleid van astroturfkrediet te voorzien. Omdat de rechterlijke macht in handen is van totalitair links/D66 en politiek gestuurd wordt, krijgen zulke clubs overal gelijk. Alleen Nederland kent een wettelijke bepaling, dat je jezelf mag uitgeven als ‘maatschappelijk belang’ en vervolgens mag procederen.

Dat wetsartikel is uniek in de wereld, en werd ook gebruikt door een actiegroep die zegde op te komen voor de slachtoffers in Screbrenica.

De Klimaatmars in Nederland wordt door Milieudefensie aangestuurd, en actiegroepen waarvoor Milieudefensie als geldsluis optreedt. Sinds 2015 krijgt Milieudefensie een budget van 10 miljoen euro subsidie per jaar van het Ministerie van Buitenlandse Zaken voor ‘pleiten en beinvloeden’. Soms ietsje minder.

Dankzij het Nederlandse Ministerie van BUZA (ontwikkelingshulp) is Nederland de grootste sponsor op wereldschaal van zowel IUCN als Milieudefensie.

Ze krijgen dat budget om de 2030 Agenda van de Verenigde Naties met haar 17 SDG Doelen politiek te verkopen. Ook krijgen ze dat geld om dat door te sluizen aan andere actiegroepen die aan Milieudefensie verbonden zijn. Oftewel: wie betaalt dus eigenlijk de organisatie van de Klimaatmars, met zelfs reclamespotjes op de radio om vooral te komen?

U, de belastingbetaler die ook de kosten van duizenden miljarden euro’s voor windturbines in het natuurlandschap en ander klimaatactiespul mag ophoesten: oftewel, de Rijksoverheid.

De verantwoordelijke topambtenaar daarvoor heet Hugo von Meijenfeldt (nu Global Compact, gevestigd bij de VNO-NCW), de voormalige ‘Klimaatgezant’ van het BUZA-ministerie en nu zijn opvolgster Sandra Pellegrom van de Stichting SDG Nederland van dat ministerie (en bankier Herman Mulder, de aanjager van ‘natuurlijk kapitaal’ in NL en ‘True Cost).

We hebben in Nederland geen grote milieuproblemen buiten overbevolking, maar wel enorme milieuclub-problemen sinds ongeveer 1990. Dat komt op het conto van twee instanties: de rijksoverheid en provinciale overheden, en de Postcode Loterij.

Die laatstgenoemde loterij van Boudewijn Poelmann (met veel oud-politici in het bestuur, en tevens Gerdi Verbeet en Kick Van der Poll, de CEO van ASR) sluisde meer dan een half miljard euro actiebudget naar een selectie van klimaatactieclubs.

Klimaatbeweging machtsvehikel geldelite
Onder de miljoenen-ontvangers van die loterij bevindt zich al jaren Milieudefensie.  Maar ook de European Climate Foundation (ECF) in Den Haag, opgericht ijn 2008 door McKinsey-man Jules Kortenhorst en tevens voormalig CDA-Kamerlid, nu werkzaam bij het Rocky Mountain Institute van Amory Lovins.

Die klimaatgeldsluis van miljardair-‘filantropen’ als de Mc Bain Foundation (Van gelijknamige mediamagnaat) sluist jaarlijks tussen de 20 en 30 miljoen euro actiebudget naar klimaatclubs, om te lobbyen bij politici en in de media.

Het idee dat CO2 de enige klimaatfactor van betekenis is, werd voor het eerst op de kaart gezet in 1961 in een conferentie in New York bij Laurance Rockefeller zijn Conservation Foundation. Je kunt het conferentierapport geschreven door Noel Eichhorn zelf nog op het web vinden.

Na die conferentie liet oliemaatschappij Shell (met John Loudon als baas, vriend van Prins Bernhard en van David Rockefeller) de Britse chemicus James Lovelock onderzoek doen naar de mogelijke klimaatinvloed van CO2. Dat beschrijft Lovelock in zijn boek ‘Gaia, a new look at life on earth’.

Aanvankelijk was Lovelock alarmistisch over die theorie, maar 10 jaar terug werd hij daar sceptisch over.

Die actiegroep van Laurance Rockefeller fuseerde in 1987 met het Wereld Natuur Fonds, van Prins Bernhard en de eigenaar van farmagigant Roche: Luc Hoffmann, in zij vrije tijd naast het vergiftigen van mensen met Valium, de eerste ‘blockbuster’ van Roche, was Hoffmann vogelaar.

Zijn zoon Andre Hoffmann heeft een bestuurlijke functie bij het World Economic Forum, was vice-voorzitter bij het Wereld Natuur Fonds (nu is dat bankier Pavan Sukhdev) en was Luc’s opvolger als baas van Roche.

De meeste mensen die voor milieuclubs werken, hebben niet in de gaten dat zij eigenlijk voertuigen van een geldelite zijn. Het zijn meestal niet al te snuggere massamensen van de PvdA of erger, grijze muizen met rode sjaals die zichzelf ”de betere wereld’ noemen, met een wereldbeeld gevormd door de massamedia en het Nederlands ‘onderwijs’ sinds de Mammoetwet.

Rotzooi er in, rotzooi er uit
Het geloof dat CO2 een klimaatcatastrofe brengt rust op computermodellen (GCM’s), die zijn gemaakt met de aanname dat CO2 de belangrijkste klimaatfactor is: die modellen geven al 50 jaar de zelfde uitkomsten.

Een verklaring kan zijn, dat je bij het invoeren van de aanname ‘het is CO2’ ook de zelfde uitkomst krijgt. En doordat ze die aanname koppelen aan iets dat in de natuur nergens bestaat: Average Global Temperature. Dat principe heet ‘Rotzooi er in, Rotzooi er uit’, punt twee uit de Cursus Bullshitdetectie die ik verzorg, op 26 november weer in Boekelo.

Vooral mensen met intelligent zelfbeeld tuinen eenvoudig in zulke verkooptrucs, die als ‘de’ wetenschap gepresenteerd worden.

Het VN-Klimaatpanel IPCC werd opgericht in 1988 toen het doel van beleid al vaststond: 50 procent CO2-reductie in 2030. Het IPCC heeft nooit een wetenschappelijke functie gehad maar is een verkooporgaan van het beleid geweest van de Agenda 21, nu 2030 Agenda. Het is een marketingorgaan, dat Westerlingen iets verkoopt op de wijze waar ze vatbaar voor zijn: met laboratoriumjassen, grafiekjes en tabellen.

Bemenst door van die D66-ziekenfondsbrilletjes aan het infuus van de overheid, die zich ‘heel erg zorgen maken.’

Het besluit om milieuclubs te financieren met miljoenensubsidies voor het bepleiten van CO2-politiek stamt uit 1988, onder milieuminister Ed Nijpels. Zijn opvolger Hans Alders zette dat beleid voort. Beide zijn nog steeds multicommissaris.