‘Hun bloed staat voor hun leven’ (Leviticus 17)

Eucharistie, brood en wijn als lichaam en bloed van Christus.

Op de zondag geen profane boodschappen. Dan lezen we uit De Heilige Schrift, Het Boek zonder welke er geen Westerse beschaving was geweest. Vandaag gaan we weer verder in het priesterlijk wetboek Leviticus, en we komen op het godsbevel waar staat dat je geen bloed mag eten. Daarom geldt voor Israelieten maar ook Islamieten nog steeds het gebod om ‘kosher’ vlees te eten, Halal bij Moslims waar het bloed via een halssnede bij het dier uit is gelopen.

…even ‘vol vuur’ meezingen: tot 1932 ons volkslied: Bloed en Bodem!

Bloed is het leven
De eerste maal dat bij godsbevel een verbod op bloed eten in de Bijbel voorkomt, is al in Genesis 9, wanneer JHWH na de zondvloed een nieuw verbond sluit met Noach.

Maar vlees met zijn leven, zijn bloed, er nog in mag u niet eten.

In Genesis 9:14 bekrachtigt JHWH dat verbond voor alle generaties met de regenboog. Dat symbool is nu gekaapt door mensen die het Liberalisme aanhangen. Het Liberalisme is het geloof dat alle moderne mensen aanhangen, al dan niet bewust, het devies van de popcultuur: doe wat jij wilt (met eventuele toevoeging: zolang je daarmee anderen niet schaadt), het ‘als je maar gelukkig bent’-levensgevoel.

Dubbele regenboog

De grootste staat van heiligheid binnen het Liberalisme bereik je wanneer je ‘tolerant’ bent, dat je je werkelijk aan niets en niemand stoort, hoe bizar deze zich ook gedraagt. Als jij je daar prettig bij voelt. De vergoddelijking van ‘het gevoel’, alsof ‘je gevoel’ gelijk staat aan ‘wie je bent’.

Er is binnen het Liberalisme 1 Groot Gebod: Jij mag niet oordelen! Oftewel, je mag mij enkel complimentjes geven, anders word ik boos en ga ik huilen/bel ik de overheid. Een Liberaal heeft enkel zichzelf als maat van alle dingen, en claimt dat dit geloof ook voor de ander moet gelden: dat is ook maar jou mening.

Er zijn alleen nog meningen, en ‘macht’ danwel ‘populariteit’ bepaalt op enig moment wat het meest geldig is. Niets is voor eeuwig geldig, er bestaan alleen smaakjes van individuen. Ook gedragingen mag je dan niet veroordelen. Je mag alleen de gene veroordelen die oordeelt.

…net als bloedspetters, poppies

Eeuwige verordening voor alle generaties
Het liberalisme staat kortom haaks op het klassieke wereldbeeld dat uit de Bijbel blijkt. In Leviticus zien we dat JHWH juist de god is van ge- en verboden, oftewel doe Mijn wil, niet ‘doe wat jij wilt als je maar gulukkug bent.’ In Leviticus 3 kwamen we opnieuw het verbod op bloed eten tegen, als echo van Genesis 9:

Dit moet in al uw woongebieden een eeuwige verordening zijn, al uw generaties door: u mag totaal geen vet of bloed eten.

De derde maal, in Leviticus 17 zien we de meest uitgebreide uitwerking van dat gebod, met uitleg. De Leviticus-god is niet van halve maatregelen bij handhaving van zijn ordening. Wie zich niet aan zijn geboden houdt, die moet- zo staat er letterlijk in Leviticus 17- uitgeroeid worden. Dus wie geen Kosjer vlees eet, die moet dood:

Iedereen uit het huis van Israël en van de vreemdelingen die in hun midden verblijven, die wat voor bloed dan ook gegeten heeft, tegen die persoon die dat bloed gegeten heeft, zal Ik Mijn aangezicht keren, en Ik zal hem uit het midden van zijn volk uitroeien.

Want het leven van het vlees is in het bloed, en Ik heb dat Zelf voor u op het altaar gegeven om voor uw leven verzoening te doen. Want het is het bloed dat door middel van het leven verzoening bewerkt.

Met een vlugge halssnede is het al gebeurd, laat ze uitbloeden

Levensonverschilligheid en levensernst
In het Bijbelse wereldbeeld is je gedrag, wat je doet, hoe en wat je eet dus een zaak van leven en dood, bittere ernst, omdat je anders een eeuwige verordening verstoort, een goddelijke harmonie. Bij het Liberalisme doet (eigenlijk) niets er toe, wanneer je de rest van je leven met pauwenveren in je reet wilt lopen en het Wilhelmus wilt zingen, ook prima.

De levens-onverschilligheid van het Liberalisme, hoe haaks staat die op de levensernst die uit Leviticus 17 spreekt:

Daarom heb Ik tegen de Israëlieten gezegd: Niemand van u mag bloed eten. Ook de vreemdeling die in uw midden verblijft, mag geen bloed eten.

Iedereen van de Israëlieten en van de vreemdelingen die in hun midden verblijven, die wilde dieren of vogels die gegeten mogen worden, tijdens de jacht vangt, die moet het bloed van het dier eruit laten lopen en het met aarde toedekken.

Want het is het leven van alle vlees. Hun bloed staat voor hun leven. Daarom heb Ik tegen de Israëlieten gezegd: U mag geen bloed eten van wat voor vlees dan ook, want het bloed is het leven van alle vlees. Wie dat eet, moet uitgeroeid worden.

De klaproos als herinnerings-symbool van vergoten bloed in 1ste wereldoorlog

Het staat twee keer geschreven, dat bloed eten tot uitroeiing van de overtreder moet leiden. Zo belangrijk is tot de dag van vandaag dan ook het ritueel slachten via de halssnede, zowel bij Joden als bij Moslims. Bij Joden moet er een rabbi bij aanwezig zijn. Moslims slachten hun schaap bij offerfeest ook thuis, wat volgens mensen die bij woningbouwverenigingen werken nogal eens tot verstopte rioleringen leidt.

Daarom heb je nog gelovigen die van niet-gelovigen/ingewijden geen voedsel aannemen, en die niet met ongelovigen samen willen eten. Omdat ze zich daarmee zouden vervuilen, schuld op zich zouden laden.

Of het leven op die wijze ze ‘gelukkiger’ zou maken, dat is een typisch modern-liberale kijk op het leven, het streven naar het (individuele) vermijden van pijn en moeite als hoogste doel stellen. Ze geloven zo op een hoger plan te leven, een Leven te eerbiedigen dat het individu overstijgt. Voor beide kanten valt wat te zeggen.

De antieke Statenbijbel, voortaan Iedere Zondag

Je probeert er ook maar wat van te maken
Als liberaal kun je ook van twee walletjes eten. Je houdt de gebruiken van een geloof die recreatieve waarde voor je vertegenwoordigen, lekker eten en koken. En laat de rest voor wat het is. Wie is God immers, dat Hij je geboren liet worden om je dan allerlei bevelen op te dragen: je vroeg zelf toch niet om je geboorte? Je probeert er toch zelf maar wat van te maken?

Het alternatief voor Liberalisme, vrijheid van het individu, maar met behoud van een zekere levensernst, dat vinden we in het geloof waaruit dat liberalisme sinds John Locke voortkwam: het christendom. Zie de zin over het bloed ‘Ik heb dat zelf op het altaar gegeven om voor uw leven verzoening te doen’.

Christenen doen de boude claim dat met Jezus Christus het bloed is vergoten dat voor alle mensen verzoening bracht met JWHW. Dus geen dwangbuis van De Wet meer, externe motivatie onder doodsbedreiging maar innerlijke motivatie door wedergeboorte.

Al kom je dan in een nieuw mijnenveld terecht: het verschil tussen goed doen en ‘goede bedoelingen’.

Herinneringskruisje met klaproos in de Menenpoort Ieper. Al het bloed vergoten voor de winst van wapenhandel/mammon

De duidelijkheid van Leviticus kan dan een begrijpelijk houvast voor mensen zijn. Gewoon ‘de wet’ houden en daar streng in zijn. Je weet zelf vaak niet – als je eerlijk bent- of je iets wel zo goed bedoelde.Laat staan dat je met je goeddoenerij netto misschien niet meer schade aanricht. Denk aan ‘het goede doel’, de Postcode Loterij, hoeveel die ‘goede doelen’ aan schade aanrichten in de maatschappij.

Met ‘de wet’ heb je een algemeen erkende set regels, waarop anderen je ook kunnen aanspreken. Maar wanneer leidt dat tot ‘wetticisme’ en richt je meer schade aan dan goed? In Leviticus 18 volgen een reeks voorschriften, die je als ‘vloeken in de liberale kerk’ kunt uitleggen. Waar begin je met schiften? Daarop gaan we volgende week verder in. Heb een goede zondag.

One Reply to “‘Hun bloed staat voor hun leven’ (Leviticus 17)”

  1. Oordeelde niet maar tolereer alles

    De dominee preekte daar ook over
    Math 7 : 6. Dat gebeurt er als je te lang tolereert en zelfs niet liefdevol vermaand

    Je samenleving wordt vertrap en verscheurt

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *