‘Tuinkabouter verdrongen door de Intratuin-Boeddha’….

Onze tuinkabouter bij de stinkende gouwe

Na het overlijden van de voorvechter van kabouter-emancipatie, Rien Poortvliet, is de kabouter in het verdomhoekje geraakt. Steeds vaker staat in plaats van een degelijke tuinkabouter namelijk een boeddha in de plaats. Dat stelt een collectief maatschappelijke organisaties- Ko=Bold- voor kaboutergelijkheid op grond van nieuw wetenschappelijk onderzoek van Hogwart University. De sociaal wetenschappers constateren dat de kaboutergemeenschap sterk lijdt onder stigmatisering, en vragen aandacht (subsidie) bij de overheid voor meer onderzoek.

Overal die irritante boeddhabeeldjes

Slachtoffers van de klimaatverandering
Volgens voorzitter Gerard Potter (inderdaad, de broer van..) van Stichting Ko=Bold was Poortvliet zijn kabouteronderzoek weliswaar baanbrekend in het Nederlands taalgebied, waar vooral de Engelse en Ierse kabouterologie domineert bij het onderzoek. Tegelijk heeft zijn beeldende werk ook een eenzijdig kabouter-imago veroorzaakt bij de Nederlandse bevolking.

Dit zien zij als mogelijke oorzaak, dat de kabouter bij moderne tegeltuinen verdrongen wordt door de Intratuin-Boeddha. Modernisering en emancipatie van het kabouterimago zou een kentering kunnen brengen.

‘De kaboutergemeenschap is zoveel meer divers dan het geijkte stereotype van de goedaardige rode puntmuts’, zo stelt Potter in een persbericht van Ko=Bold. ‘Het stigmatiserende imago van het witte cisgender hetero boswachtertje met baard verdient bijstelling. Temeer omdat juist kabouters onevenredig veel getroffen worden door de klimaatverandering, terwijl zij als kwetsbare groep niet de veroorzaker zijn.’

Stichting Ko=Bold heeft daarom een internationale website gelanceerd Dwarfjustice.com, dat de klimaatrechtvaardigheid bij kabouters en kabouterrechten agendeert.

Stichting Ko=Bold biedt voor de emancipatie van de kabouterklimaatgendergelijkheiddiversiteitrechtvaardigheid lespakketten aan in het basisonderwijs en op middelbare scholen, met miljoenenfinanciering door de directie Emancipatie van het Ministerie van Onderwijs. (OCW)

De persoonlijke tuinkabouter

Kabouter Buttplug doorbreekt maatschappelijke taboes rond kabouterseksualiteit
Volgens Potter is kunstenaar Paul Newman in Rotterdam al geslaagd het taboe van seksuele diversiteit bij kabouters te doorbreken. ‘Zijn ‘kabouter buttplug’ biedt een inkijk in de reeele behoeften van deze sprookjeswezens, die door maatschappelijke taboes in het verdomhoekje is geraakt.’

Een boek dat in zo’n fictief lespakket niet mag ontbreken is ‘De Elfen’ van Brian Froud en Alan Lee. Zo leer je dat er in de volksmythologie geen hard onderscheid is tussen elfen en kabouters. Het waren vaak helemaal niet die goedaardige rode puntmutsjes van Poortvliet, maar op zijn best ambivalente plaaggeesten en vooral natuurgeesten die in allerlei gedaantes opduiken.

Standaardwerk dat niet in je boekenkast mag ontbreken. Brian Froud woont in Devon bij Dartmoor

De Ossaart
In Cornwall leerden we al het bestaan van de Pixies, die zowel goedaardig kunnen zijn als een kwelling. In Zeeland zou de Ossaart huizen, waarover Erfgoed Zeeland het volgende schrijft:

De Ossaart was een kwelgeest die zeer tot de verbeelding spreekt. Hij was koning van alle wateren, waardoor hij in Zeeland waarschijnlijk zo berucht was. In de gedaante van een grote hond met felle ogen sprong hij op je rug, hijgde hij in je nek, bulderde hij in je oor en liet zich tot in de morgenstond dragen. Dit alles omdat zijn leef- omgeving steeds verder ingeperkt werd.

Nu zien mensen overal fictieve crises en patriarchale complotten, aangewakkerd door subsidie, de mythologie van de massamedia en hun geloof in De Overheid als ordescheppende Kracht. Toen gaven mensen hun existentiele angsten en/of sensatiezucht een ander gezicht. Het onderscheid tussen feit en fictie, werkelijkheid en verbeelding is zo groot niet, zo is de stellingname die we verder onderzoeken.

De Alf bijvoorbeeld:

Andere onstoffelijke kwelgeesten hadden nauwe contacten met de onderwereld. Zo speelde de alf in veel Zeeuws-Vlaamse volksverhalen de hoofdrol. Deze kwaadaardige neef van de kabouter woonde en werkte bovengronds, simpelweg omdat de Zeeuwse kleigrond ondergronds wonen onmogelijk maakt.

Als handlanger van de duivel opereerde hij ’s nachts en was het zijn taak om
de mensen op een dwaalspoor te zetten. Iemand die ‘van de alf verleid was’, doolde een nacht lang door struikgewassen, om de volgende morgen uitgeput thuis te geraken.

De term ‘beroerte’ voor een hersenbloeding, zou verder ook van ‘beroeren’ komen, beroerd worden door zo’n entiteit.

Vliegenzwam, daar ga je de Leprechaun van zien in een trip

Meldpunt Kabouterwaarnemingen
In de moderne tijd (sinds 1500) met haar humanisme en de Verduistering van De Verlichting is de kabouter en de elf in het verdomhoekje geraakt. Met name het Protestantisme is ook een vorm van atheisme, dat je gebiedt niet te geloven in zulke wezens, of ze op zijn best als het werk van de duivel te zien. Ook ging zo het bezoek van heilige plaatsen over boord.

Zo krijg je ook een vorm van de-mythologisering van de natuur, die ontzield raakt tot ‘ding’ dat je kunt manipuleren naar eigen inzichten. Terwijl eerder bijna iedere boom en heuvel bewoond was door natuurgeesten. In mijn Meisterwerk ‘Liever dood dan Slaaf‘ over de natuur van Friezen probeer ik alvast de verbeeldingskracht aan te wakkeren bij wat op het eerste gezicht een kaal weiland lijkt.

De Britten domineren het veld van verweving van mythologie, historie en natuur, zoals met hun Koning Arthur en graallegendes. Dat aanwakkeren van de verbeelding moet bij ons ook kunnen. Dat maakt het leven leuker.

De Haagbeuk

Wie weet, nemen dus ook de kabouters vast wraak voor de verbouwing van Nederland tot 1 groot industrieterrein, waar geen boom nog veilig is voor de biomassacentrale. Daarom openen we hier alvast een Meldpunt Kabouterwaarnemingen: wie kent lokale verhalen van kabouters en elfenmythologie? Stuur ons tips.

Denk als voorbeeld aan het verhaal van Kromme Knilles, de naam voor het stukje van de rivier de Boorne bij Akkrum. De natuur intrekken wordt zoveel spannender, wanneer er allerlei mythologische wezens rondwaren die ook het landschap hielpen vormgeven.

Ons huis heeft last van een kabouterbesmetting. De huiskabouter Ethel. Die schept er plezier in om gebruiksvoorwerpen te verstoppen. Dus dat Afke haar mobiel of tasje kwijt is, of dat mijn zonnebril plots weg is. Ik bedoel maar, je moet die puntmutsjes niet onderschatten.

2 Replies to “‘Tuinkabouter verdrongen door de Intratuin-Boeddha’….”

  1. Ho even, vergeet de Smurfen niet! Die samenleving wordt ook onder de smurf gehouden. De Smurfin die dient als bewijs van genderdiversiteit. En dat Grote smurf dus mannelijk moet zijn en natuurlijk leider van de samensmurfing op basis van wijsheid.
    Ook de Smurfen hebben net als alle andere sprookjesfiguren een sterke associatie met paddenstoelen. Zelfs Gargamel (D66-lid) heeft iets met paddestoelen. Daarom loopt het voor hem nooit goed af…
    Overigens heeft geen enkel prookjesfiguur (ook koningen) eigendomsrechten. Slechts recht op zonneleen. (alodiaal eigendom)

  2. De moeite waard is het boek van Tanis Helliwell ” Een zomer met het kleine volkje”: verslag van een bijzondere omgang van een mens met een leprechaun.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *