Het Europees Parlement nam op 14 september de ‘hernieuwbare energie’-richtlijn A9-0208 van Markus Pieper (CDU/EPP) aan over ‘renewable fuel of non-biological origin’. Daardoor mag je alle met elektriciteit geproduceerde waterstof voortaan ‘groene’ energie noemen.
Niet alleen wanneer die stroom direct afkomstig is van een wind-industrieterrein in de natuur. Maar ook wanneer je stroom van het grid betrekt, en een aandeel ‘groene’ stroom uit je land van herkomst opkoopt via groene certificaten.
Zo is de weg vrij om de leugen van ‘surplus renewables’ te vermarkten. Alsof er na 1000 miljard euro Europese staatssteun voor slechts 2-3% van de primaire energiebehoefte een ‘overschot’ aan groene energie zou zijn, die je voor waterstofproductie kunt benutten.
Voortaan kun je waterstof ‘groen’ wassen, ook geimporteerde waterstof uit de VS
Waterstof groen wassen als brandstof (…)
Met dit amendement van Pieper is de wettelijke weg vrij voor Shell cs om ‘groene’ stroom die door belastingbetalers/nationale regeringen was gefinancierd voor ‘de energietransitie’, en waarvoor die huishoudens de SDE-opslag betalen, naar hun waterstofproductie af te leiden. Want je kunt een gelijk equivalent aan groene certificaten inkopen.
Het relevante gedeelte van de tekst van de richtlijn, die deze vluchtroute mogelijk maakt luidt aldus:
Electricity taken from the grid may be counted as fully renewable provided that it is produced exclusively from renewable sources and the renewable properties and other appropriate criteria have been demonstrated by the conclusion of a power purchasing agreement.
The balance between purchase and consumption should be done on a quarterly basis in order for the production to be fully qualified as renewable fuel of non-biological origin.
Maasvlakte, waterstof is normaliter een grondstof voor de olie- en gasindustrie bij raffinage, gefabriceerd uit aardgas, geen brandstof
Niet alleen Europese waterstof mag zo worden groengewassen, ook wanneer de Eurosovjetunie die energiedrager (GEEN brandstof, het is een batterij) importeert, bijvoorbeeld uit het land dat Europa al sinds ’45 als kolonie beschouwt; De Verenigde Staten.
In order to be fully qualified as renewable fuel of non- biological origin, the geographical correlation should be on country rather than bidding zone level and should also take into consideration offshore situations.
Renewable properties of that electricity are to be claimed only once and only in one end-use sector. The same should apply to renewable fuels of non- biological origin imported in the Union.
Maandopbrengst windenergie. Er is geen ‘surplus’, er is enkel inefficiency.
‘Excess/Surplus Renewables’
In theorie mag je nu dus bijvoorbeeld bos verbranden in een biomassacentrale. (dat mag je door politiek besluit ‘groen’, noemen, ‘hernieuwbaar’), en van de groene certficaten daaruit mag je dan met een efficiencyverlies van 72% of meer waterstof produceren als ‘brandstof’.
Bij BLCKBX afgelopen vrijdag besprak ik al de hoax van ‘groene’ waterstof. Immers, de Europese Unie gaf al een slordige duizend miljard euro uit aan subsidies voor zonne- en windenergie van 2003 tot 2018. Na die massieve staatssteun staat er nog steeds maar een opgesteld vermogen van die wiebelstroom (afhankelijk van het weer) om 15-17% van de stroomproductie voor haar rekening te nemen. Dat is 2-3% van de primaire energiebehoefte.
Als je dat dan ook nog via de inefficiente waterstofroute wilt inzetten als brandstof, zou je nog een factor tien extra windmolens nodig hebben om het zelfde vermogen als brandstof te gebruiken. Dat is niet ‘groen’, maar reuze inefficient. Immers, ‘groene’ stroom die je direct voor huishoudens claimde in te zetten, zet je nu met een energieverlies van 72 procent (inclusief transport en opslag) om in brandstof, of grondstof voor de raffinaderij van Shell om zich groen te wassen.
Zou je waterstof als brandstof in auto’s omzetten (een brandstofcel die weer elektriciteit maakt-, dan komt daar nog meer conversieverlies overheen. Dan heb je wel 13 maal meer windmolens nodig, dan wanneer je die auto direct via het grid op zou laden.
Niettemin heeft de energielobby al een leuk eufemisme uitgevonden, om de meestal oliedomme politici om de tuin te leiden: ‘Surplus Renewables’… zoals je al in 2019 kunt lezen bij het Internationaal Energie Agentschap: (IEA)
In WEO 2018’s New Policies Scenario, 21% of global electricity production is projected to come from variable renewables by 2040, up from 7% in 2018, supported by about $5.3 trillion of investment.
The EU share is even higher at around 39%. In our more ambitious Sustainable Development Scenario, which aims to get energy system emissions down to levels consistent with the Paris goals, variable renewables are projected to supply 38% of global electricity in 2040 (44% in the EU), a level that would require nearly $8.5 trillion of generation investment.
Regardless of scenario, this rapid expansion of renewables will inevitably lead to particular challenges to operating power systems.
Van Wiebelstroom kun je geen huishoudens voorzien…
Europese de-industrialisatie via duizenden miljarden euro’s lastenverzwaring
Wat is ‘duurzame ontwikkeling’ op energiegebied, wanneer ik de lezer help om alle ‘kansen en uitdagingen’ uit het IEA-artikel te vertalen in boeren-Nederlands. Het verplaatsen van kapitaal van het met hoge energiebelastingen kampende MKB, naar enkele energiereuzen, hun aandeelhouders, de banken en miljardairs.
Je besteedt dus nog- als we het IEA volgen nog eens 8,5 duizend miljard dollar aan het inefficient maken van je energievoorziening. Door die energievoorziening afhankelijk te maken van het weer van de dag. (‘duurzaam’)
Je bouwt dus met belastinggeld vele gigawatts aan vermogen bij, die je vaak:
a. helemaal niet nodig hebt en dus moet afschakelen
b. plots te kort hebt, zodat je alsnog met backupcentrales moet bijspringen
De waterstofroute gaat via ‘a’: je bouwt een overschot ongevraagd peperduurzaam elektrisch vermogen bij, door bijvoorbeeld de hele Noordzee vol te bouwen met duizenden miljarden euro’s belastinggeld. (Green Deal) Dat doe je vanuit een politieke ideologie, de 2030 Agenda van de Verenigde Naties uit New York. Niet vanuit een marktvraag.
..geen enkel ‘huishouden’ neemt de wiebelstroom van zon af
Nadeel keer Nadeel is nadeel-kwadraat
Wie nu twee hersencellen of meer heeft, ziet nu welke absurde logica ‘surplus renewables’ hanteert. De ‘surplus’ zit niet in een energie-overschot. Het zit in de inherente inefficiency van wiebelstroom uit wind en zon. Je maakt stroom die je niet nodig hebt, gefinancierd door belastingbetalers.Dat is dus geen energie-surplus, maar een overschot aan absurd energiebeleid, die je via de waterstofroute dan tot iets slims wilt verkopen.
In plaats van dat je twee efficiency-nadelen van wiebelstroom met waterstof met elkaar vermenigvuldigt tot nadeel-kwadraat (massief verlies in efficiency, zodat er altijd belastinggeld bij moet), doen de ‘duurzamen’ iets omgekeerds. Ze stellen dat je de nadelen zo tegen elkaar wegstreept. In werkelijkheid maak je zo op de duurst mogelijke manier waterstof, die je dan op de goedkoopst mogelijke wijze in de brand steekt.
Alsof je dus een groene Louis Vuitton-tas met belastinggeld financiert (de 6,5 duizend miljard dollar investering), en die gooi je vervolgens in de open haard als aanmaakhout omdat het zo koud is in huis.
En zo zien we weer wat ‘duurzaamheid’ in volle glorie is: een grote leugen, waarmee je als effect de middenklasse en mkb van Europa vernietigt onder torenhoge energielasten. Zodat we straks bedelen of Uncle Sam ons asjeblieft haar schaliegas wil verkopen, aan te slepen met LNG-tankers.
Helaas is 95 procent van alle politici (en journalisten) te dom, danwel te dom en corrupt om dit te snappen. Terwijl het zo eenvoudig is in te zien, ondergetekende is ook maar een gesjeesde bosecoloog.