Visserij Innovatie Netwerk: (VIN) Wie vangt 440 miljoen euro?

Dat is een hele goede vraag…

‘Samen innoveren om het tij te keren’ is de kreet die het LNV-Ministerie gebruikt met de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland  (RVO) om haar eigen 440 miljoen euro kostende Visserij Innovatie Netwerk (VIN) bij vissers aan te prijzen. Dat netwerk zou brandstof moeten helpen sparen en ‘bodemberoering’ tegengaan.

Opmerkelijk lid van de ‘Board of Support’ van de VIN, naast RVO-directeur Rene van der Burg, en Annerieke Vrolijk van vismultinational Vrolijk/Jaczon (gelieerd aan P&P): Ewout van Galen van Stichting de Noordzee. (1,4 ton euro Rijksoverheid-subsidie per jaar)

Die lobbyist, afkomstig van Oxfam Novib studeerde ‘internationale relaties’ en heeft nul visserij-expertise.

Wel voert Van Galen zijn club campagne tegen ‘bodemberoerende’ visserij. Daartoe krijgen ze jaarlijks een ruime ton lobbysubsidie van ’s lands grootste bodemberoerder, baggerbedrijf Boskalis. In hun raad van toezicht zit een Raad van Bestuur-lid van zeewindfarm-uitbater Eneco. Wie profiteren dus van ‘Visserij Innovatie’ en campagnes tegen ‘bodemberoerende visserij’?

Alsof het natuurverschijnselen zijn, in plaats van KEUZES van verantwoordelijke bewindslieden

Niet politieke keuzes maar natuurverschijnselen ‘uitdagingen’ visserij
Het LNV-Ministerie weigert brandstofsteun aan de kottervloot. Daardoor wacht nu 50 van de ongeveer 90 grotere kotters het bedrijfseinde, en daarmee ook de implosie van visafslagen en de sociaal-economische structuur van havengemeenschappen. Dat bedrijfseinde is een politieke keuze, want Frankrijk geeft wel brandstofsteun nu dankzij Nato-politiek, coronapolitiek en klimaatpolitiek er te weinig dieselolie/raffinagecapaciteit beschikbaar is.

De noodzaak van de VIN-oprichting wordt nu echter geformuleerd, alsof niet politieke keuzes aanleiding zijn voor hernieuwde malaise in de visserij. Maar natuurverschijnselen, ‘ontwikkelingen’ die buiten de macht en verantwoordelijkheid van de Rijksoverheid en politiek zouden liggen. Daardoor moet de belastingbetaler als de bankier fungeren van ‘innovaties’ (subsidie voor Wageningen UR) waarvoor vanuit de voedselindustrie geen vraag is, noch rendabele benutting mogeijk:

Nederland heeft (..wie is ‘Nederland’, Van Oord, Shell/Eneco en Boskalis? RZ), net als andere lidstaten, besloten om grote windparken op zee te realiseren, waardoor minder fossiele brandstoffen worden gebruikt. (na 1000 miljard euro Europese staatssteun neemt wind/zonne-energie nog maar 4% van primaire energievraag voor rekening in EU RZ)

De grote windparken in de Nederlandse, Belgische, Britse, Duitse en Deense wateren beperken de ruimte voor de bodemberoerende visserij.

Alle eigen verantwoordelijkheid voor en door LNV valt weg voor de brandstofprijzen, bij probleempunt 4 ‘tegenvallende economische resultaten:’

Door het wegvallen (…) van de ontheffingen (…zwakke lobby LNV en Rutte-kabinet in Brussel RZ) om met de pulstuigen te mogen vissen, zijn vissers weer gaan werken met traditionele tuigen zoals de boomkor met wekkerkettingen en de sumwing. Het brandstofverbruik van deze technieken ligt veel hoger (ongeveer 75%) dan bij de pulsvisserij. De sector is weer veel afhankelijker geworden van de gasolieprijs.

Zelfs al vóór de grote stijging van de brandstofprijzen in het voorjaar van 2022 waren de economische resultaten van de sector niet goed. De ten gevolge van de oorlog in Oekraïne explosief gestegen brandstofprijzen (…keiharde leugen RZ) maken de kwetsbaarheid van de sector op dit vlak nog eens pijnlijk duidelijk .

Deja Vu 2007

 ‘Impact-minimalisering’
Opmerkelijk is dat de doelstellingen van de VIN gelijk klinken als die van het Visserij Innovatie Platform (2007) dat Cees Veerman in het leven riep, voor toen 35 miljoen euro. Brandstofbesparing, gelabeld als ‘naar nieuwe energie’, en vissers zouden ‘multi purpose maritiem ondernemer‘ moeten worden: Vaar-slaafje van de offshore-industrie.

Dat programma bracht dus geen enkele verbetering voor de familiebedrijven in de visserij, hooguit uitstel van sanering. Onder de titel in zeer slecht Nederlands ‘Triple Zero Kotters’ wordt besparing op dieselolie nu zo geformuleerd door de VIN:

Het uiteindelijke doel is het komen tot zogenaamde Triple- Zero kotters: minimale uitstoot, minimale impact op het milieu, en de best mogelijke arbeidsomstandigheden met een minimum aan bedrijfsongevallen.

De huidige kottervloot is gemiddeld enkele tientallen jaren oud. De schepen zijn veelal ontworpen voor zware boomkortuigen en zijn daarom voorzien van zware motoren met een hoog brandstofverbruik en een grote uitstoot aan schadelijke stoffen. De technieken die aan boord van deze schepen toegepast zijn, zijn ook vaak enkele tientallen jaren oud.

…de Hoogovens nu van een Indiase staal-gigant Tata en een viskotter met zijn ‘grote uitstoot aan schadelijke stoffen’

Triple Zero, flitsende managers-taal voor ‘drie keer ongewenst’.
De probleemstelling is dit jaar met de VIN groen-extremistischer geworden (‘impact op het milieu’) dan in 2007, naar de heersende politieke ideologie van de 2030 Agenda die het LNV-Ministerie uitvoert voor het World Economic Forum en de Europese Commissie.

Immers, wat zijn schadelijke stoffen?  Doordat de vloot al halveerde sinds 1990 is ook de totale CO2-last al gehalveerd.Groeikasgas CO2 is geen schadelijke stof, waarvan je de ‘uitstoot'(atmosfeerverrijking) koste wat kost moet tegengaan. Ten opzichte van de Hoogovens/Tata Steel is de stikstoflast van de kottervloot verwaarloosbaar.

Het VIN schrijft (reden 2 Meer natuurbescherming en natuurherstel):

De Nederlandse inzet hiervoor is vastgelegd in het Noordzeeakkoord. Dat houdt in dat in 2030 15% van de oppervlakte van de Noordzee is gesloten voor bodemberoerende visserij.

Doordat belangrijke vissoorten van de Nederlandse kottervisserij, platvis schol en tong, op of in de bodem leven, is de Nederlandse kottervisserij vooralsnog afhankelijk van bodemberoerende vistuigen. Een van de belangrijkste uitdagingen is om met innovaties te komen die leiden tot vistechnieken met minder of zelfs helemaal geen bodemberoering

In 1 alinea al driemaal de term ‘bodemberoering’, een term die door clubs als Stichting de Noordzee voor hun overheid wordt vermarkt als ‘het probleem’.

Van Galen is fan van het World Economic Forum haar Great Reset

‘De samenleving’, een subsidiestichting met een handvol leden, maar belangrijke lobbyisten
LNV roept in doel vijf ‘Onderdeel van de samenleving:’

De maatschappelijke (en dus ook politieke) invloed (ze bedoelen ‘door de overheid en miljardairs/multinationals gesponsorde ngo’s’ RZ) op de visserij is veel groter dan in het verleden. Zaken zoals impact op het milieu, ongewenste bijvangst, dierenwelzijn en arbeidsomstandigheden worden steeds belangrijker. De sector zal hierop in moeten spelen om de “licence to produce” te mogen houden.

Of daar vanuit de overgrote meerderheid van de Nederlanders die kibbeling koopt bij de viskraam vraag naar is, dat valt nog te bezien. Het is weer de overheid zelf en ngo’s die dat thema verheft. En daarvoor sponsoren ze clubs die dat thema in media en politiek agenderen. Zo ook bij de VIN.

In het Board of Support (alweer slecht Nederlands) van de VIN neemt – naast RVO-directeur Rene van den Burg ook een lobbyist deel van een organisatie die nu campagne voert voor zeewindmolens en sluiting van visgebieden: Ewout van Galen, het ‘hoofd programma’s van Stichting de Noordzee.

Van Galen heeft nul expertise in visserij, hij is een lobbyist afkomstig van Oxfam Novib die ‘internationale relaties’ studeerde in Groningen. Ook werkte hij voor de IKV van Mient Jan Faber.

Sponsoring voor haar campagnes

SDN helpt Boskalis aan groen imago
Stichting de Noordzee –zie bestuursverslag 2021-krijgt jaarlijks 142 duizend euro subsidie van het Ministerie van Windmolens en van LNV. En daarnaast een ton subsidie van ’s lands grootste bodemberoerder op zee, Boskalis. Op 2 november begon die club met haar kantoorgenoot Natuur en Milieu (goed voor 1,3 miljoen euro subsidie per jaar) een nieuwe campagne tegen ‘bodemberoerende visserij’.

We citeren Helleen Vollers, die net zo vaak de term ‘bodemberoerende’ gebruikt als hun sponsor de Rijksoverheid;

Momenteel is bijvoorbeeld nog maar 0,3% van onze Nederlandse Noordzee beschermd tegen bodemberoerende visserij in aangewezen ecologisch waardevolle gebieden, terwijl volgens het Noordzeeakkoord dat in 2023 al 13,7% moet zijn. Deze bodemberoerende visserij vindt nog steeds het meest intensief plaats in gebieden die op papier beschermd zijn, met enorm schadelijke gevolgen voor de onderwaternatuur.

De Noordzeenatuur is reeds verzwakt door jaren van onverantwoord beheer.

De hernieuwde campagne samen met Natuur en Milieu, mede op kosten van de overheid

Wanneer Stichting de Noordzee al decennia bestaat, hebben ze dus er tientallen jaren bovenop gezeten, die ‘verzwakte Noordzeenatuur’, zonder enig resultaat.

Echter, niet de zandwinning door oa Boskalis moet zich inhouden, of de wind-industrieterreinen. Natuur beschermen op zijn ngo’s is vissers wegpesten. Wie SDN/N&M hoort campagne voeren, hoort de geprivatiseerde overheid van Eneco, Shell, Boskalis en de Topmanagementgrope.

Ook maakt SDN met Natuur en Milieu reclame voor Eneco haar windfarms, die ze tot ‘natuurvriendelijk’ helpen groen wassen. Natuur en Milieu belegt in zeewindfarms, waaruit ze jaarlijks 29 duizend euro dividend halen. (Zeekracht)Voor die campagne (‘Rijke Noordzee’) krijgen ze via de Postcode Loterij een slordige 7 miljoen euro. Jan Kees Rameau, Commissaris bij Eneco zit in de raad van toezicht van Stichting de Noordzee.

Hup, nog een Tweede Maasvlakte er bij voor de Koninklijke Oli(e)garchie, plots zou ‘bodemberoering’ geen natuurprobleem zijn

Alle ratten bij elkaar in gouden riolen
Wie ook de raad van toezicht bemant van Stichting de Noordzee: Mark Dierkx, de voormalige directeur-generaal van het Ministerie van EZK (windmolens en zandwinning/bodemberoering) Stichting De Noordzee is dus de oligarchie van Topmanagementgroep en het grootbedrijf, met eerder ook CDA-senator Niek Jan van Kesteren (oa VNO-NCW) in hun Raad van Toezicht:

Per 31 augustus is Niek Jan van Kesteren teruggetreden als RvT lid na 6,5 jaar bestuurlijke verantwoordelijkheid voor de stichting Noordzee, waarna 4,5 jaar bestuurslid en 2 jaar RvT lid. Hij heeft met name ondersteuning geboden bij het tot stand komen van het Noordzee Akkoord.

En daarnaast de van Natuur & Milieu afkomstige Tjerk Wagenaar, die ook bij ‘Food Valley’ van Edith Schippers (DSM, VVD) in de raad van toezicht zit om boeren weg te pesten voor het World Economic Forum. Al die ratten zoeken en vinden elkaar in hun gouden riolen, met zogenaamde ‘goede doelen’ als tussenschakel en groenwas. En met hun leugenachtige en corrupte overheid als co-financier.

Bij dat ‘akkoord’, een onderonsje tussen bureaucraten, ngo’s en multinationals mocht de visserij niets inbrengen, behalve ja en amen. Niek Jan van Kesteren is tevens adviseur van Katwijker Vismultinational P&P. Wij vermoeden dat P&P ook UBO is van Vrolijk, maar konden daar nog niet het sluitend bewijs voor vinden…

Raad van Toezicht Stichting de Noordzee

‘Wereldolieproductie rond 2015 op zijn top’
Wat krijgt VIN anno 2022 voor opdracht mee?

Optimaliseer op korte termijn de huidige technieken op het vlak van emissie en brandstofverbruik. Onderzoek de mogelijkheden van alternatieve brandstoffen in verbrandingsmotoren en de mogelijkheid om op korte termijn alternatieve aandrijvingstechnieken te installeren aan boord van bestaande of nieuw te bouwen schepen.

Daar hebben de gedupeerde vissersfamilies dus niets aan, en ook voor de voedselvoorziening zijn die doelen irrelevant. Die aanleiding om ‘innovatie’ als toverstaf tevoorschijn te halen klinkt gelijk, aan de voor de visserij vruchteloze campagne ‘Visserij Innovatieplatform’ die Cees Veerman in de steigers zette. Er verscheen een rapport voor de Tweede Kamer getiteld ‘Vissen met tegenwind’ van een Taskforce Duurzame Visserij.

Bootje van Van der Zwan/Ekofish in Stellendam, product van Taskforce Duurzame Visserij MDV

In de evaluatie uit 2009 door Witteveen en Bos lezen we hier nagenoeg letterlijk het zelfde uitgangspunt als de existentiele rechtvaardiging van het VIN, onder de kreet ‘naar nieuwe energie’:

Dennis Meadows van het Massachusetts Institute of Technology en erelid van de Club van Rome, schat in dat de wereldolieproductie rond 2015 op zijn top zal zitten. De productie zal daarna langzaam dalen terwijl de vraag zal blijven toenemen. Het is daarmee zeer onwaarschijnlijk, dat de prijzen van fossiele brandstoffen wezenlijk zullen gaan dalen. Eerder lijkt een verdere stijging juist onontkoombaar.

In 2025 is de visserij erin geslaagd om een transitie op energievlak te bewerkstellingen: het gebruik van fossiele energie is met 90 % gereduceerd. Er heeft een radicale omslag plaatsgevonden in het denken over energiegebruik in de visserijsector. De innovaties zijn tot stand gekomen gebruikmakend van de kennis en ervaring uit heel andere sectoren. De visserijsector vervult in 2025 op energiegebied een voorbeeldrol voor de scheepvaart in bredere zin.

Wat leverde dat op, met opvolgende subsidies? De door de politiek vernietigde Pulsvisserij, die vissers de helft aan brandstofkosten kon besparen. Er En vooral veel, heel veel onderzoeksubsidies voor Wageningen UR, de stichting van het Ministerie van LNV. Dat is nu wederom de partij die profiteert, ook als de innovaties mislukken voor de vissers.

Windpark Hollandse Kust nu in aanbouw, van Shell/Eneco. Geen ‘bodemberoering’?

Visserij onder water(stof)
Het resultaat: De helft van de kottervloot, mogelijk vijftig schepen sneuvelt nu, gaat op het hakblok van een miljoenen kostende saneringsronde. Zo kan de Nederlandse regering de verkleining van visgebied als gevolg van de Brexit – en door eigen energiebeleid- door belastingbetalers laten opvangen. Dat gebeurde al eerder.

In een eerdere saneringsronde rond 2006 was ook al 60 miljoen euro besteed om schepen uit te kopen. Bedenk dat de vissersvloot sinds 1990 al ruim halveerde, en daarmee dus ook het totale brandstofverbruik van de vloot. Het is natuurlijk kletskoek dat ‘CO2′ bij visserij zo’n probleem is, vergeleken met wat raffinaderijen, Hoogovens, de kunstmestindustrie (OCI Nitrogen) aan CO2 produceren.

Terwijl de zelfde overheid nu doet, alsof brandstofverbruik van die vloot nu tot ‘innovatie’ (lees onderzoekssubsidie voor Wageningen UR en TU Delft) dwingt. Nu moeten de vissers aan de LNG en ‘groene waterstof’, zo valt bij de VIN te lezen:

Door diverse scheepswerven en motorenfabrikanten wordt geëxperimenteerd met alternatieve aandrijvingen en brandstoffen, zoals dieselelektrische aandrijvingen, het gebruik van methanol als brandstof voor verbrandingsmotoren en het gebruik van waterstof als energiedrager voor brandstofcellen.

Veel van deze innovaties worden in andere maritieme sectoren al toegepast: er varen veerponten op elektriciteit en LNG en binnenvaartschepen varen experimenteel op waterstof. In de visserij zelf worden nog nauwelijks alternatieve aandrijvingsvormen toegepast: er vaart een handvol schepen met een dieselelektrische voortstuwing, maar door de vrij constante vermogensvraag bij sleepnetvisserij levert dat nauwelijks voordeel op.

Waterstofproject Shell op Tweede Maasvlakte

Twee beleidspaadjes waar vooral Shell van profiteert en Exxon Mobile. (Amerikaans schaliegas, LNG), Terwijl er voor waterstof als brandstof nooit een rendabel businessmodel zal zijn, zoals vorige week aangetoond. Het hele doel ‘voedselproductie’ is bij dit Visserij Innovatie Netwerk dus op de achtergrond geraakt.

  • Een handjevol journalisten begrijpt dat. En ik schrijf dit dan als een soort onderbetaalde volksvertegenwoordiger, die de publieke zaak is toegedaan. Omdat ik de vissers-  dat wil zeggen de met uitsterven bedreigde vader-op-zoon-familiebedrijfjes in mijn hart heb gesloten. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *