Staatsbosbeheer energie-industrie op 17000 hectare ‘natuur’

Boskap voor windturbines Vattenvall in Robbenoordbos (Staatsbosbeheer)

Het reeds met 152 miljoen euro per jaar gesubsidieerde en tegelijk commercieel opererende Staatsbosbeheer, is van zin om 17.000 hectare grond met natuurbestemming om te vormen to energie-industrieterrein met wind- en zonnefarms.

Voor die ambitie werkt het staatsbedrijf samen met Sunvest, onderdeel van hun aandeelhouder zonnefarmbouwer ProfiNRG, dat de subsidies aanvraagt voor wat zij ‘natuurlijke zonneparken’ noemen: industrie ten koste van natuur- en landbouwgebied.  

Dat verklapt het staatsbedrijf in een sectorblad dit jaar, Solar Magazine. Op dit moment zou 8 hectare natuurgebied worden gekapt en gesnoeid om het politiek omstreden ‘Zonnewoud’ te bouwen bij Zeewolde. Voor ‘natuurcompensatie’ van energie-industrieterrein op grond met natuurbestemming, wil het staatsbedrijf dan nog meer landbouwgrond in beslag nemen met staatssteun.

Groen verven industrieterrein van Staatsbosbeheer bij Horsterwold, Zonnewoud,

Corruptie en energiesabotage (De Transitie)
Van boeren in Flevoland hoorde ik, dat bij huidig subsidieregime het lonender is om zonnefarms op je land te bouwen, dan gewassen. Met de SDE+-regeling schept het Rutte-regime een investeringsklimaat voor industrialisering van het buitengebied, waar je per hectare per jaar 6000 euro kunt vangen als grondeigenaar/pachter. Voor vijftien jaar vast. Op wat krom is recht te praten, ontstaat er dan het fenomeen ‘natuurvriendelijke zonneparken’

Wat zijn ‘natuurlijke zonneparken’ volgens Sunvest:

parken die duurzame energie leveren én een bijdrage leveren aan het verbeteren van de lokale biodiversiteit. Het betekent dat we tijdens het ontwerpen van het parken veel aandacht besteden aan een zorgvuldige landschappelijke inpassing.

Groene Energie Eifel. De ‘Energietransitie’ = het landelijk gebied van voedselproductie ontnemen

Voor de ‘Energietransiti (sabotage) die hun overheid uitvoert over de rug van boeren, is tenminste een grondoppervlak aan zonnefarms nodig ter grootte van de provincie Utrecht. Dat rekende ingenieursvereniging KIVI al voor in ‘De Rekening Voorbij’. Onvermijdelijk moet je dus zonnefarms in natuurgebied bouwen, en dus hebben ze een bedrijf nodig dat industrie in de natuur groen verft: Sunvest dus, afsplitsing van

Sunvest adverteert nu als grondmakelaar, die meedingt bij gemeentelijke aanbestedingen voor de ontwikkeling van energie-industrieterrein (‘zoekgebieden’). Ze geven als ‘succesverhaal’ op dat 80% van hun subsidieaanvragen gehonoreerd worden:

De beste principeverzoeken worden dan door de gemeentes geselecteerd om het proces van de vergunningverlening te mogen starten. Sunvest doet in een groot aantal gemeentes mee met deze aanbestedingen.

En, zo vermeldt de grondmakelaar van Staatsbosbeheer Sunvest:

80% van onze plannen wordt daadwerkelijk een zonnepark

Nu in de subsidiefase

Volgens een inventarisatie van RVO waren sinds de start van het SER Energieakkoord met haar SDE+-regeling (73 miljard euro subsidies) al 272 zonnefarm-projecten gerealiseerd, vooral in landbouwgebied, natuurgebied maar ook zelfs in natuurwateren, zoals van Groen Leven bij Tynaarlo. Die wiebelstroom van zonnefarms wordt voor 70 procent opgewekt in de zomermaanden.

Om de wisselvallige levering op te vangen, moeten de regionale netbeheerders als Alliander voor nog eens 30 miljard euro investeren in netverzwaring. Daarom kondigde Minister van ‘klimaat’ (…) Rob Jetten augustus aan dat De Staat aandeelhouder zal worden van die regionale netbedrijven. Omdat Gemeentes en Provincies als aandeelhouders van de regionetbedrijven 25 miljard euro tekort komen.

Die kosten komen naast de 470 miljoen euro per jaar extra netbeheer-kosten die 100 procent Staatsbedrijf Tennet maakt voor ‘De Energietransitie’ (Energiesabotage)Al die extra netkosten komen bovenop de huidige energierekening, die al verdrievoudigde in twee jaar. (ik had eerder 72 euro per maand, nu 250)

Alle politici in Nederland- behoudens PVV en FvD zijn voor deze kapitaalvernietiging die de betaalbaarheid en betrouwbaarheid van energielevering om zeep helpt. In zo’n politiek klimaat loont het wanneer je een staatsbedrijf hebt dat 273 duizend hectare grond bezit. En je hebt altijd meer geld nodig: Zonnewoud dus…

De geclaimde CO2-besparing van 6000 ton. Als je er gewassen op laat groeien kun je ook CO2 opslaan

Corrumpering openbaar bestuur = ‘verduurzaming’
In die door ideologie gedreven overheids-economie van ‘De Transitie’ is dus gierende behoefte aan grond voor energie-industrie. En hier komt Staatsbosbeheer om de hoek kijken.

Toen staatssecretartis van LNV, Henk Bleeker in het Rutte 1 kabinet dreigde om 70 procent van de subsidies aan Staatsbosbeheer stop te zetten, nam het staatsbedrijf onder directie van Chris Kalden (voormalig secretaris-generaal LNV) een ‘business developer’ aan. Die is nu nog steeds in dienst, Jan Pieter Peijs. Door toedoen van Bleker’s opvolger Sharon Dijksma werd die subsidiekorting teruggedraaid.

Inmiddels krijgt Staatsbosbeheer meer subsidie dan ooit, 152 miljoen euro. Maar de commerciele tak bleef bestaan, om met staatssteun van de provincies en het Rijk te concurreren met particuliere bedrijven en grondbezitters.

De natuurvernietiging die hierbij plaatsvindt, kon je al waarnemen bij het 80 jaar oude Robbenoordbos. Daar plantte Staatsbosbeheer 8 windturbines voor Vattenfall, na er oud natuurbos te kappen. Dat doet het staatsbedrijf voor de pachtsubsidies van 40 duizend euro per jaar, dus 3,2 ton ‘gratis’ (belastinggeld) inkomsten.

Vervolgens koopt het staatsbedrijf met hulp van haar overheid boerengrond op voor ‘natuurcompensatie’ en ‘natuurontwikkeling. Dat legt Peijs uit in Solar Magazine.

Een windmolen legt beslag op zo’n halve hectare land. Hij levert Staatsbosbeheer jaarlijks zo’n 40.000 euro op, over de hele levensduur is dat het twintigvoudige. Daarmee kan 8 tot 10 hectare nieuwe natuur worden ontwikkeld.

‘Dat is dus een heel gunstige ruil’, aldus Peijs. ‘Daarom hebben we ook liever een windmolen op onze grond, dan 100 meter verderop. De impact is hetzelfde, terwijl bij ons de grondvergoeding gebruikt wordt om natuurlijke en maatschappelijke waarde te creëren.’

Och we zijn zo arm, wil je voor de plant van bomen doneren… (Stichting Buitenhof)

Grondmakelaar van de overheid met ANBI-status
Het kan dus altijd nog gekker bij Staatsbosbeheer, wanneer je doelstelling eenmaal is veranderd van natuurbescherming naar subsidie verdienen. Het 100% Staatsbedrijf kreeg in 2013 zelfs de ANBI-status voor ‘goed doel’ van de belastingdienst. Alsof de Gasunie, Tennet, Holland Casino en de NS ook ANBI-status zouden kunnen krijgen.

Daarmee werft het staatsbedrijf fondsen bij- bijvoorbeeld bomen te herplanten. Terwijl directeur/ambtenaar Sylvo Tijsen tegelijk 2,15 ton salaris per jaar binnen trekt. Tijssen kent zijn prioriteiten. En terwijl ze elders dus bomen kappen om er energie-industrie neer te zetten. Dat Buitenfonds werd opgericht om als staatsonderneming donaties van bedrijven te ontvangen. Zo doneerde Shell al 17,5 miljoen euro aan het Buitenfonds voor CO2-compensatie via bomenplant.

Forest Windfarming Staatsbosbeheer

Daarnaast konden ze het hout dat bij boskap voor energie-industrie vrij komt, mooi verkopen. Die ‘essentakziekte’ komt wel heeeel erg goed uit. Bijvoorbeeld voor de biomassacentrale. Voor die praktijk om bos te kappen voor windturbines verzon hun overheid via het Innovatienetwerk al een innovatieve naam: Forest Windfarming.

Jaarlijks haalt het staatsbedrijf als gesubsidieerde concurrent van particuliere bedrijven 60 tot 90 miljoen euro inkomsten uit de hout- en biomassamarkt. En verder als grondverpachter of recreatieondernemer.

Forest destruction for climate protection, Staatsbosbeheer

CO2-compensatieterreinen met bomen
Nu verrijst er nu ook een zonne-industrieterrein bij Zeewolde, dat het staatsbedrijf groen verft tot ‘Zonnewoud’… In de artist impressions kleedt het staatsbedrijf die energie-industrie in als een attractie voor natuur-recreanten. Zelfs een uitkijktoren verrijst bij het industrieterrein voor de ‘beleving.’

Vanuit het idee dat mensen uit Zeewolde, die vroeger door de natuur wandelden met hun hondje, graag een groen geverfd industrieterrein willen zien.

Staatsbosbeheer aast ook op vruchtbare landbouwgrond voor de Bossenstrategie van het Rutte-regime. Er zouden tienduizenden hectares aan bomen op landbouwgrond moeten worden bijgeplant. Dat kleedt het staatsbedrijf met haar ambtenarij in als een klimaatstrategie. Waarom? Omdat ze- bijvoorbeeld samen met Shell- voorsorteren op de CO2-compensatie-industrie die door de Green Deal en klimaatwet ontstaat.

Staatsbosbeheer liet zichzelf tot ‘goed doel’ uitroepen, ‘zonder winstoogmerk’ om megadonaties van Shell te kunnen vangen

Nu nog hypothetisch, maar straks echt: Wanneer je CO2-budget voor de maand is bereikt, je hebt ‘teveel’ vlees gegeten, gereden of gevlogen, of je moet als bedrijf je kantine ‘klimaatpositief’ maken: Dan moet je CO2-budget bij kopen. Dat kan dan bijvoorbeeld door een hectare bomenplant bij CO2-makelaar Staatsbosbeheer, die ze in CO2 omrekenen via de CO2-voetafdruk-methode.

Dankzij ‘De Energietransitie’ en de Green Deal ontstaat er een uniek verdienmodel: je kunt het kappen van bos ‘groen’ noemen, want je levert ‘groene energie’ via biomassa. En voor de herplant van bomen na kaalkap kun je vervolgens ook subsidie krijgen, via CO2-aflaten van het grootbedrijf.

Het zijn kortom Interessante Tijden. Staatsbosbeheer doet dit overigens gewoon openlijk, ze zijn iedere schaamte voorbij. Het kan dus altijd nog gekker in Failed State Nederland, Nigeria aan de Noordzee.

2 Replies to “Staatsbosbeheer energie-industrie op 17000 hectare ‘natuur’”

  1. In Algerije heb je heel veel woestijn en overdag heel veel zon. Ze hebben al berekend dat als je 10% van Algerije vol zet met zonnefarms dat je dan genoeg elektriciteit opwekt voor heel de wereld. Ik heb het dan niet over zonnefarms die zeldzame metalen nodig hebben maar dit gewoon met de metalen waar we genoeg van hebben.

    De woestijngrond kost haast niets. Als de EU echt serieus voor zonne-energie gaat was dit een optie geweest. Maar nee ze gaan voor de meest kostbare grond in een land waar de zonne-energie echt niet voorspelbaar is. Het gaat dus niet om de energie van de zon maar hoe ze zoveel mogelijk geld kunnen verbruiken voor hun doelstellingen en hopelijk voor mooie baantjes als bestuurder

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *