Het fondsenwervende bedrijf De Dierenbescherming met haar jaaromzet van 47 miljoen euro, streeft naar erkenning van de ‘intrinsieke waarde van het dier.’ Dat betekent uiteindelijk in de praktijk, dat je net zolang allerlei regels en verboden opwerpt, tot je de menselijke vrijheid hebt afgeschaft.
Met ruim tien miljoen euro steun per jaar van de overheid, lobbyden ze volgens hun jaarverslag 2021 succesvol voor een verbod op hazen- en konijnenjacht, ze lobbyden tegen de visserij en het eten van vis.
Daarnaast vragen ze aandacht voor het ‘ernstige dierenleed’ dat grasmaaiers bij egels aanrichten, en voeren een ‘bewustwordingscampagne’ tegen het voeren van brood aan de eendjes. Zo beschermt de Dierenbescherming vooral een bepaald soort mensen, die niet beslist meer ethisch zijn.
Ethisch hoogstaand
Het Dier kan op de sympathie van zowel ‘links’ als ‘rechts’ rekenen, in een land waar vrouwenhandel en misbruik (prostitutie) een legale bedrijfstak is en waar jaarlijks 30 duizend ongeboren kinderen worden weggesneden. En waar de regering die verantwoording ontloopt voor de ontvoering en verdwijning van 1700 kinderen gewoon herkozen wordt.
Dankzij Dion Grauss stemt de PVV consequent tegen de jacht op scharrelwild. Denk verder aan Paul Cliteur van de FvD die drijvende kracht was bij Varkens in Nood. Dat is voor te stellen: Je hoeft een hond of kat enkel goed te eten te geven, en ze vinden je aardig. Een hond kwispelt bij zijn baasje, omdat hij die associeert met het eten dat die krijgt.
Of meer dierenliefde een teken van meer moraliteit en ethiek is…
Zoals beschreven, voert haar zusterclub Dier en Recht actie tegen de melkveehouderij met haar ‘Stoppen met Zuivel’-campagne, met steun van de rechterlijke macht. De rechterlijke macht bestaat steeds vaker uit vrouwen, en die oordelen met gevoel in plaats van met rede en verantwoordelijkheidsbesef. Met een vervrouwelijkende Tweede Kamer krijg je ook ieder jankvoorstel over huilende dolfijnen tot een walvissenprotocol tot wetgeving.
De dierenleed-lobby is gelijk georganiseerd als die van ‘Groene 11’, waar de meer uitgesproken fondsenwervende bedrijven als Greenpeace in Haagse lobby verenigd zijn met de meer redelijk ogende clubs als Natuurmonumenten. De rol van die laatste in Dierenleed-land wordt ingenomen door de Dierenbescherming, die een zelfde publiek-private financieringsconstructie kent.
De Dierenbescherming staat officieel buiten de Dierencoalitie, waar de meer uitgesproken clubs rond Niko Koffeman, Sjoerd Plofkip Van der Wouw en David van Gennep in plaatsnemen.
Dier en Recht is met Wakker Dier van Volkert van der Graaf zijn strijdmakker Sjoerd van der Wouw en de Faunabescherming van Niko Koffeman (bedenker Partij voor de Dieren) lid van de Dierencoalitie. Daarnaast opereert de Dierenbescherming. Die houdt het imago op van het ‘redelijke midden.’Niettemin voeren ze een gezamenlijke lobby, en delen ze de zelfde ideologie: De ‘intrinsieke waarde’ (onaanraakbaarheid) van dieren.
- Vraag voor de lezer: Waar houdt de strijd tegen vermeend dierenleed op? Er bestaat ook mensenleed, wanneer de dierenleed-lobby al te zeer haar zin afdwingt, meestal via eindeloze bureaucratie en een natuur, waar je alleen aan papieren kluisters gebonden nog in mag.
Dierenleed, een lucratieve handel
Waar ‘particulier activisme’ ophoudt en ‘overheid’ begint is in de sector van dierenleed niet altijd helder. De Dierencoalitie herbergt de meer uitgesproken activisten, zoals ‘Wakker Dier’ van Sjoerd van der Wouw, tevens werkzaam voor Niko Koffeman’s Partij voor de Dieren. Naast en verbonden met activisten in die Dierencoalitie opereert de Dierenbescherming, die dus de zelfde standpunten tegen mensen in de natuur heeft als de extremist Koffeman.
Haar jaarverslag 2021 van de Dierenbescherming stelt, dat zij streven naar krimp (als iets intrinsiek ongewensts) van veehouderij: “We zien in ieder geval tot 2050 een rol voor dieren in het voedselsysteem. Wel verwachten we dat de veehouderij dan significant beter en kleiner is.”
Grootfinancier van die Dierenbescherming is- naast de Postcode Loterij (1,8 miljoen euro)- de overheid. Gemeentelijke overheden betaalden 6,9 miljoen euro voor werkzaamheden van die Dierenbescherming, en 1,9 miljoen euro voor opvang van dieren in pensions.
De herkomst van die dieren is deels uit beslagnames, die door inspecteurs van de publiek-rechtelijke tak van de privaat-rechtelijke Dierenbescherming in gang worden gezet: De‘Stichting Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming’ . Deze kreeg in 2021 van het LNV-Ministerie 2,5 miljoen euro subsidie om op te treden als publiek-private inspecteurs bij particuliere dierhouders, zoals iemand die paarden fokt. Zo hielden zij in 2021 meer dan 14 duizend inspecties bij particulieren.
LNV dekt 80 procent van de begroting. Zo krijg je dus de praktijk, dat rabiate dieractivisten, bijzonder gemotiveerden met staatsgeweld bij je kunnen binnenvallen, om je te bestelen. In beslag genomen dieren kunnen dan gaan naar dierenasiels, die overheidssteun krijgen voor opvang. Die asiels zijn weer leden van de Dierenbescherming, en de bij de Dierencoalitie aangesloten asiel-organisatie NFDO.
In beslag genomen dieren kunnen ook gaan naar de opvang van stichting AAP van David van Gennep, tevens lid van de Dierencoalitie. AAP in Almere krijgt jaarlijks nog ruim een miljoen euro subsidies van het Ministerie van Onderwijs (OCW) om voormalige proefdieren op te vangen, zoals de chimpansees uit het proeflab in Rijswijk.
Dierenopvang en inbeslagnames voor opvang zijn dus…handel, waar miljoenen euro’s gemeenschapsgeld aan besteed worden. Zo is ‘dierenleed’ dus ook een verdienmodel, want hoe meer je alarm slaat over dierenleed, hoe groter je markt voor opvang van dierenasielzoekers.
Ook tegen de visserij
Daarnaast drijft de Dierenbescherming handel in een dierenleed-keurmerk, het ‘Beter Leven’-labeltje, dat ze bij de grote supermarkten wisten af te dwingen. En ze stimuleren de handel in plantaardige rotzooi, door tegen de gezondere alternatieven uit de visserij te lobbyen, samen met de meer fanatieke clubs uit de Dierencoalitie;
De Dierenbescherming wil dat er meer begrip en aandacht komt voor de verwoestende impact die visserij heeft op het welzijn van zeedieren en de oceanen waarin ze leven. In samenwerking met de Vissenbescherming, Compassion in World Farming, Sea First en Dierencoalitie ontwikkelden we daarom een Vissenmanifest met tien punten voor een beter vissenwelzijn.
Vanaf april stuurden we elke vrijdag, tien weken lang, een kaart naar de commissie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit in Den Haag met een mis- stand en de oproep om hier verbetering in te brengen. In 2022 ontvangt de Tweede Kamer het manifest in zijn geheel.
Bepaald-soort-Mensen-bescherming
De Dierenbescherming beschermt dus vooral een bepaald soort mensen, die niet noodzakelijk tot de meest sociale en prettige soort behoren. De Dieren vragen er zelf immers niet om, en behandelen elkaar juist op fascistische wijze. De steenmarter die in mijn achtertuin was doorgedrongen, beet nog de kop af van mijn legkip, Kamerkakel Stientje. Je had het gekrijs van Stientje moeten horen.
Mijn terrier Trudy, die heb ik omdat je graag dagelijks er op uit trekt, de natuur in. Een hond houdt je gezond. Ze lijkt zo onschuldig. Maar afgelopen zomer beet ze zomaar een jong haasje dood dat ze -voor ik het door had- tussen de vegetatie vond, een bijna menselijke schreeuw. Hier ben ik selectief. Een haasje, dat vind je zielig, het haas is een mooi dier dat sympathie opwekt, met zijn geren hier op de kale Friese prairie.
Maar ze bijt ook aan de lopende band muizen en ratten dood, wanneer ze alle ruimte krijgt voor haar natuurlijke gedrag. Dank denk je: kill en destroy, ongedierte.
De Dierenbescherming beschermt dus de eigen gevoelsprojectie op dieren, vaak omgord met allerlei academisch onderzoek om emotionele incontinentie van geleerd cachet te voorzien. Iedere keer dat je zo’n Dierenambulance ziet rijden overvalt je een gevoel van plaatsvervangende schaamte. Wanneer ze een cavia met grensoverschrijdend gedrag van de dierenwinkel naar de opvang transporteren, op gemeenschapskosten.
Terwijl zo’n cavia ook gewoon de pan in kan, zoals ze dat in Zuid Amerika gewoon zijn. Guinea Pigs. Of lees hier, hoe die Dierenambulance op gemeenschapskosten ongedierte opvangt onder het kopje ‘ZONDER MOEDER’ (blz 49)
De dierenambulance kreeg in augustus een melding van drie babywezeltjes. Ze lagen open en bloot in een ezelstal in het Brabantse Wintelre. Ze voelden koud aan, dus de kans was groot dat ze verlaten waren door hun moeder. De vinders maakten een kruikje voor ze in afwachting van de dierenambulance, die de wezeltjes naar het opvangcentrum bracht. Twee overleden vrij snel na aankomst. Gelukkig doet het derde wezeltje het goed.
:-)…oh mijn god. Of lees deze, het probleem van egelleed door grasmaaiers:
Wie daar geen humor in ziet, gaat het goed met je relatie?
Denk verder aan het eindeloze gesteggel tegen de jacht op de damherten in de Waterleidingduinen die alle zeldzame plantjes kaalvroten. Die kon je ook gewoon lekker afschieten en serveren als Amsterdamherten-biefstuk. Dat heb ik nog gegeten bij De Pont in Amsterdam Noord, smullen! En het overschot aan ganzen: je moest eens een goed gerookte ganzenborst proeven, heeeeeerlijk.
Laat de Dierenbescherming campagne voeren om dit scharrelvlees bij uitstek onder de aandacht van de bevolking te brengen.
Zelfs campagnes tegen het voeren van brood aan de eendjes
Alle druk op ‘dierwelzijn’ in Nederland, betekent dat je hier de veehouderij steeds onbetaalbaarder maakt en de natuur steeds meer onaanraakbaar. Tegelijk staat de poort wagenwijd open voor kippenvlees uit de Oekraine en landen waar dierwelzijn geen enkele rol speelt. Dus je bewerkt bij voortschrijdende lobby uiteindelijk:
- – onbetaalbare lastenverzwaring voor veehouderij, tot ze uit bedrijf gaan
- – de verplaatsing van de voedselsector naar landen die met het dierenwelzijn en milieuregels minder nauw nemen. Met stijgende (energie)lasten kijken consumenten vooral of ze het product nog betalen kunnen, niet of een dier wordt doodgeknuffeld en wordt gehouden in een welnesscentrum met fitnessinstallaties.
Ze lobbyen zelfs tegen het voeren van brood aan de eendjes, de geliefde activiteit van peuters met hun moeders:
De Dierenbescherming werkt samen met gemeenten om het voeren van eenden te ontmoedigen. Hiervoor is een bewustwordingscampagne opgezet: ‘Komt een eend bij de bakker’
En ze bewerken een verder verwijfde jeugd die nog verder van de natuur is vervreemd, waar tanden en klauwen de dienst uitmaken. En dat is dan weer zo’n typisch Nederlands ‘goed doel’….
Je vraagt aan ons lezers waar de strijd tegen dierenleed op houdt. Wanneer het aan de genoemde organisaties ligt wanneer de mens geen enkele invloed meer heeft op dieren.
Maar dat is onmogelijk, evenals het niet uitstoten van CO2 of het gebruik van stikstof. Er wordt dus een onmogelijke eis gesteld waardoor je altijd schuldig bent en de genoemde organisaties altijd menen iets op jou te verhalen te hebben.
Een beetje zoals hoe de Wet van Mozes tot instrument van de satan kan worden. ‘Het is toch nooit goed genoeg. Laat die God links liggen. Bepaal voor jezelf wat goed en fout is’. Dat is dus niet de bedoeling.
Maar wanneer ik op een rij zet waarvoor dieren gebruikt worden kom ik op het volgende uit:
1. Vleesdieren.
Dat je levende wezens creëert om ze zo snel mogelijk te doden en op te eten heeft natuurlijk iets kwaadaardigs. Dat je om die reden vegetariër wordt is te begrijpen. Dat is een goede zaak.
2. Proefdieren (de meeste zijn toch dieren die niet aan proeven worden onderworpen maar om een genetische lijn bestaand te houden. Daarom plek 2).
Proefdieren zijn een noodzakelijk kwaad. Levensreddende medicijnen en onderzoek naar mogelijk lange termijnschade van bepaalde chemicaliën kunnen niet zonder. Hier ben ik ervoor om het belang van de mensheid als geheel boven dat van een proefdier te stellen. Maar hoe minder hoe beter.
3. Gejaagde dieren.
Die beesten zijn ‘dead meat’. Dat jagen in Nederland gebeurd alleen wanneer het niet anders kan. Populaties van die beesten worden anders te groot en dat leidt tot hongersnood. Je beschreef al hoe de natuur de mens in wreedheid voorbij streeft. Die beesten niet afschieten levert meer dierenleed op. Daarmee is er geen enkel bezwaar tegen het eten van wild.
4. Niet vlees productiedieren.
Hangt helemaal van de leefomstandigheden van die dieren af.
5. Gezelschapsdieren.
Lijkt me prima.
Organisaties die tegen dieren houden m.b.t. punt 3, 4 en 5 lijken mij niet gemotiveerd voor het dier, maar vooral tegen de mens. Het stellen van onmogelijke eisen bevestigd dit ook. Uiteindelijk moeten zelfs huisdieren verboden worden van deze mensen.
Gemeentes zijn trouwens ook tegen het voeren van eenden. Maar dat komt omdat ze te veel voer krijgen, het laten liggen en ratten ermee van door gaan. En daar zitten we niet op te wachten.
Rypke, ik hoorde je straks bij Blckbx Today…
En enige tijd terug, die column met jullie familie Bijbel.
Genesis 9: 2 en 3 zijn heel duidelijk, maar de mens denkt het telkens beter te weten.
Niet alleen de dierenbescherming beschermt vooral vervelende mensen…
Dat niet alleen dieren, maar ook ‘verwarde’ mensen slachtoffer zijn , van dezelfde bron: “staatsbemoeienis” is duidelijk te zien aan het hedendaagse verval. Het zelfde verval als voor de ondergang van het Romeinse rijk, het tweede- en derde rijk.
Daar waar ‘grasmaaiers zorgen voor ernstig dierenleed bij egels’, daar zorgen schrapers onder de functie ‘curator’ voor ernstig mensenleed bij ‘verwarden’.
Kan je niet meer meekomen in de maatschappelijke race naar de bodem, dan sta je buiten de samenleving. Veel mensen gaan dan in ‘dierlijke’ overlevingsmodus.
Als je dan een verstoring bent in de samenleving, dan komt de politie om je af te voeren. Wordt je niet kapot geschoten, dan wordt je op ‘discretionair bevoegde’ wijze in een proces verbaal betiteld als verward. Klaar!
Alles wat de politie niet kan bevatten (incluis de wet), komt in handen van een particuliere organisatie, die functioneert als afvalput van de maatschappij.
Hier in Friesland heet zoiets: “Zorg- en Veiligheidshuis”. Natuurlijk! Een stichting, anders zou je als ‘publiek’ bedrijf in wettelijk onaanvaardbare doorkruising van de wet handelen. (dwaling art. 6:228 BW)
Het gaat tenslotte om de knikkers.
Een stichting met een dikke miljoen omzet per jaar, wat ze ‘begroting’ noemen. Waarvan een kleine 3 ton gesubsidieerd door ministerie van J&V, 4 ton van ‘Regionale gemeentelijke middelen’ en 4 ton individuele gemeente bijdragen.
En als kerstgratificatie ontvangt ZVHF ook nog eens 3,5 ton aan ‘extra Rijksmiddelen’, die men overhoudt.
Jaarverslag ‘Zorg- en Veiligheidshuis Frylan’:
https://www.zvhf.nl/sites/default/files/downloads/ZVHF_Kerngegevens%202021def.pdf
De taak die ZVHF zichzelf toebedeeld is om al het menselijk ‘degeneraat’ onder te brengen bij andere ‘zorgverleners’, zoals curatoren en Leger des Hells.
Een curator hoeft slechts 1 keer de periodieke overboekingen van een bankrekening van zijn ‘cliënt’ in te voeren en ontvangt daarvoor Eur. 260,- per maand, zolang de cliënt in leven blijft.
Dat in leven houden, dat doet het ‘Leger des Hells’. Je komt daar binnen als ‘cliënt’, maar wordt behandeld als ‘patiënt’. Dat heet dwangzorg.
Om het personeel (veel flexwerkers en vrijwilligers) rustig te houden, krijgen de ‘cliënten’ psychofarmaca opgedrongen, zodat alles pais en vree lijkt.
Feitelijk gaat het gewoon om de verhuur van de vele onroerende goederen, waarop ‘Het Leger’ binnen loopt.
De jaaromzet bedraagt meer dan 40 miljoen Euro.
Jaarverslag Leger des Heils:
https://www.legerdesheils.nl/files/Jaarverslag-Dienstverlening-2021.pdf
De bron van deze ellende is staatsbemoeienis of juist de onttrekking van de zorgplicht. Kijk maar eens naar de jeugdzorg, die 30 jaar geleden werd ‘opgeheven’ wegens bezuinigingen. Ik durf te beweren dat de dagelijkse nieuwsberichten over elkaar dood stekende of schietende jongelui, het resultaat zijn van die bron.
Wanneer je puppy’s vals behandeld, dan krijg je later valse honden. En niet alleen ‘waar tanden en klauwen de dienst uitmaken’.
Deze repressieve symptoombestrijding dient er toe om wederzijdse verdienmodellen in stand te houden.
Op de rand van de Gulden stond de tekst: “God zij met ons”, als grens voor waar de religie ophoud en het geld begint. De rand van de Euro is slechts grillig voor extra gripvastheid. De digitale Euro is er voor de gripvastheid van vooral vervelende mensen, die de ‘goede doelen’ blijven financieren.
Het wordt tijd voor bronbestrijding!
De nieuwe natuurbeschermers worden gekenmerkt door een haat voor menselijke cultuur. Men bewerkstelligd ook een soort menselijke cultuur waar je zo weinig mogelijk van wilt hebben, de cultuur van bureaucratie, en de cultuur van teren op andermans zakken (subsidie van de overheid), eigenlijk anti-cultuur.
Dit soort mensen zijn het nageslacht van het type mens dat José Ortega y Gasset al beschreef in Revolt of the Masses. Het is het type mens dat ervan uitgaat dat de menselijke cultuur, en alles wat het te bieden heeft, alle comfort en rijkdom waar men van geniet, een vanzelfsprekendheid is, een natuurlijke zaak. Dit leidt dan uiteindelijk tot een type mens dat volkomen idioot en decadent is, het soort type dat op straat staat te demonstreren tegen het kapitalisme, voor de bescherming van natuur, met in de ene hand de laatste nieuwe smartphone, en de andere hand een spandoek met leuzen tegen kapitalisme en industrialisatie.
Sommige van die decadente fanatiekelingen zijn zelfs het gedegenereerde nageslacht van een zeer rijke generatie van kapitalisten, de laatsten hebben door hun investeringen en inventiviteit mede bijgedragen aan de enorme groei van de welvaart van de laatste eeuw. Hun nageslacht financiert zelfs de fanatieke voetsoldaten die het werk van hun voorouders teniet willen doen.
Het Thunberg fenomeen, verwende kleine kinderen, die geen enkel respect en dankbaarheid is bijgebracht voor wat de menselijke cultuur hun te bieden heeft, en met welke moeite dat allemaal tot stand is gebracht.
Men zou ze eigenlijk massaal in het oerwoud moeten dumpen, terug naar de oertoestand.