Springen dat kunnen ze

Loro Parque is de misschien wel mooiste dierentuin van Europa, die in Los Realojos ontstond in 1972 als papegaaienpark. Die papegaaien zijn er nog steeds wel, met een eigen papegaaienshow. Maar wat misschien wel meer spectaculair is- naast de fantastische parkinrichting- zijn de shows met orca’s en dolfijnen.

Zo hoog springen ze

Prachtbeesten

Dolfijn lanceert trainer

Een letterlijk hoogtepunt is wanneer ze bij de dolfijnen een lint vier of vijf meter boven het water spannen, en hij springt er doodleuk overheen.

Free Willy

De orca’s zijn getraind om mensen op de voorste rij nat te spetteren. Ze krijgen steeds letterlijk een ijsje als beloning, een hap ijs. Om de een of andere reden vinden orca’s ijs heel lekker, ik vroeg 1 van de trainers maar die snapten ook niet waarom. Tussendoor krijg je steeds een moralistisch verhaal gedoceerd over natuurbescherming en hoe wij allemaal ons best moeten doen voor de planeet. En over al dat nuttige wetenschappelijke onderzzzzzzzzzoek dat ze zouden doen met Free Willy in gevangenschap.

De voorste rij krijgt regenjassen uitgereikt

Free Willy komt het publiek even toespreken

Maar net als de stemming door al die treurnis dreigt in te zakken, komt de feestmuziek weer op gang en doen de dolfijnen en tandwalvissen weer waar ze goed in zijn. Hoog uit het water springen en het publiek verbazen, in het water de gekste capriolen makend alsof het spelende hondjes zijn in een park. Een papegaaienpark dat haar faam dus kreeg door walvisarena te worden.

Ware dolfijnenliefde

Bij het begin van de dolfijnenshow laten ze nog een stel blauwe ara’s over het bad vliegen, waarop een Amerikaanse naast me vroeg ‘is this a bird show or a dolphin-show’. Alsof het parkpersoneel de papegaaien als founders ook hun rol willen laten spelen, terwijl iedereen zit te wachten tot de dolfijnen opkomen. Die papegaaien kunnen van A naar B vliegen voor een koekje, maar loopings en dansjes zie je ze niet maken.

Kijk, het dierenrijk discrimineert zichzelf dan toch een beetje..