Voor De Andere Krant ben ik naarstig op zoek naar experts met zeggenschap over energiebeleid, die een ander dogma hanteren dan ‘onze grootste angst is Klimaatverandering, De Green Deal is Leidraad voor Ons Allen en Al Gore is onze profeet’. Dat blijkt in energieland nog niet mee te vallen, we moeten met waakvlammetjes als lichtpunt toe.

Van Cyril Widdershoven zijn energie-nieuwsbrief leren we alvast, dat de tijd van betaalbare energie definitief voorbij is. Daarbovenop komt de groeiende onbetrouwbaarheid van elektriciteit door ‘vergroening’, de overstap op wiebelstroom wat Netbeheer Nederland eufemistisch een ‘Aanbodgestuurd Energiesysteem’ noemt.

Alleen nog de was doen en brood bakken als het waait of de zon schijnt. Zijn er nog mensen van invloed in energieland, die rationeel kunnen bijsturen?

Divestment brengt gaslevering in gevaar
De kans dat gasprijzen zo laag worden als nu in Amerika is verkeken. Divestment- je geld weghalen uit nieuwe olie- en gaswinnining- onder druk van klimaatactivistische ngo’s speelt daarbij een steeds grotere rol. Je ziet hoe er sinds de coronajaren een zware onderinvestering is, die de prijzen helpt opdrijven. Dat kun je ondermeer ook zien bij de nieuwste analyse door Publieke Zaken van Hans van Cleef.

Van Cleef scheen als energie-econoom volgens Widdershoven ook 1 van de weinige kritische geluiden te zijn in Groenland. Hij werkte jaren voor ABN Amro als energie-econoom maar lijkt nu naar dit consultingbureau vertrokken? Werd hij onmogelijk bij ‘groen’ verlengstuk van het Financiën-ministerie ABN Amro? Ik heb die vraag alvast voorgelegd.

Volgens Widdershoven zijn nieuwsbrief kondigde de ING Bank via hun Arnoud Cohen Stuart aan, dat zij meegaan in de ‘divestment‘-campagne van klimaatzeloten, net als APB onder Paul Rosemüller en Corien Wortmann. Zij brengen hun investeringen in nieuwe olie en gaswinning terug van 14 miljard euro naar nul. Terwijl er juist meer investeringen in nieuwe exploratie nodig zijn, 500 miljard euro per jaar volgens de IEA, enkel op de productie op peil te houden.

Widdershoven mocht bij de Rijksoverheid aanschuiven als consultant tussen andere consultants, en kreeg naar eigen zeggen ‘vijf maagzweren’ over de denkwijze, dat Nederland zo snel mogelijk van olie en gas af kan. Terwijl economisch haalbare alternatieven ontbreken, geloven veel beleidsmakers niet gehinderd door enige kennis in de natte droom van waterstof.

Ze bouwen alles, af en wilen alles afbreken, tegelijk lachen ze zich bij Aramco (Arabische staatsoliemaatschapij) een  ei uit.

Hij is kritisch op de inzet op ‘groene’ waterstof, die in vrijwel alle energiescenario’s van de Nederlandse overheid en semi-overheid voor 2050 een substantiele plek in neemt.

Pas in 2040 is er een minimale hoeveelheid beschikbaar, waarmee je net Tata Steel en Krupp draaiende kunt houden. Maar al in 2030, No Way Ever!

‘De rest van de wereld intereseert het geen reet’
Widdershoven is in grote lijnen voorstander om afhankelijkheid van fossiele brandstoffen te minderen, dat je niet alle resten olie en gas verbrandt. Het zijn immers ook grondstoffen, waarmee je plastics maken kunt. Ook vergroeningsdoelen (Environmental & Social Governance, andere naam voor SDG’s), daar zegt hij het ‘helemaal mee eens’ te zijn. Maar ze topdown ‘afdwingen als het nog niet kan’, dat staat hem tegen. De techniek is er nog (lang) niet rijp voor:

‘Dan snij je jezelf in Europa drie keer in de vingers, terwijl het de rest van de wereld geen reet interesseert’, aldus Widdershoven. Iedereen wil wel ESG’s maar nu nog niet, omdat met hogere gas- en olieprijzen ook alle andere prijzen omhoog gaan, de prijs van kunstmest stijgt en dat werkt weer door in voedselprijzen. Van waterstof kun je geen Nikes maken of plastic’

Via energieconsultant Cyril Widdershoven kwamen we terecht bij Coby van der Linde, directeur van het Clingendael International Energy Programme. Die werd afgelopen jaar, 6 april nog door Nieuwsuur aangevallen, vanwege haar ‘connecties met de fossiele industrie‘. Zij combineerde commissariaten voor diverse olie- en gas-boeren  met een leerstoel aan de Rijks Universiteit Groningen (RUG), gefinancierd door Gasunie, en plots kon Nieuwsuur WEL doen, wat ze bij de klimaatmaffia nalaten, het vuur aan de schenen leggen:

Onvermeld blijft meestal dat Van der Linde vooral werkzaam is in organisaties die mede worden gefinancierd door de fossiele industrie. Zo werkt ze als commissaris voor de Nederlandse tak van Wintershall, een olie- en gasbedrijf. Het Russische staatsbedrijf Gazprom heeft aandelen in een dochteronderneming van Wintershall, waar Van der Linde tot twee jaar geleden ook commissaris was. In een samenwerking met Gazprom ontgint Wintershall gasvelden in Siberië.

Nieuwsuur- dat zonder olie en gaswinning niet kon worden uitgezonden- had beter eens kunnen kijken: hoeveel academici vangen een extra zakcentje via de duurzaam-industrie. En wie hebben er een lucratief baantje bij als consultant voor de overheid? Dat heb ik Siebe Sietsma van Nieuwsuur nog even doorgegeven, als oude bekende.

Universiteiten geen vrijplaatsen
Vanuit het Clingendael instituut wordt al druk uitgeoefend, dat haar naar Clingendael vernoemde stichting die naam niet meer zou gebruiken. Zij is vooral kritisch op het idee, dat je tot 2050 in de toekomst kan kijken, maar meent nog wel vrijuit te kunnen spreken:

Het is zeker nog mogelijk om constructief kritische studies te schrijven en hierover van gedachten te wisselen. Er heeft zich echter inmiddels wel een bepaald narratief gevestigd bij bepaalde partijen over hoe 2050 er uit (zou moeten) zien.

Wij menen dat je dat niet kunt weten, alleen de richting van de verandering en de dynamiek waarom dingen veranderen kunt bestuderen, bijvoorbeeld hoe precies lange en complexe energiewaardeketens in het verleden tot stand kwamen. Kijk 30 jaar terug en zie welke verrassingen er allemaal waren, ook op energiegebied.

Zij stelt dat wind en zon wel degelijk bijdragen aan energiezekerheid. Maar dat is een geloofsuitspraak. Zij kan geen cijfermatige onderbouwing geven of een studie, die aantoont hoe ‘vergroening’ tot nu -met slechts 15% wind- en zonne-energie in de elektriciteitsvoorziening- op enige wijze een meetbare reductie in fossiel brandstofgebruik teweeg heeft gebracht. Immers, het totale energiesysteem wordt inefficienter, met op- en afschakelende fossiele centrales die daarbij op rendement inleveren.

Volgens Van der Linde zouden vooral universiteiten panisch zijn over banden met wat de media van de overheid ‘fossiele industrie’ noemen:

Het klopt dat Nieuwsuur me op de korrel heeft genomen, maar ik heb vanuit de overheid/ministeries juist veel steun ondervonden, vonden het juist een uiterst raar item. Het zijn juist onafhankelijke instellingen die kritisch nadenken propageren (lees: Universiteiten RZ) en die liever niet met de ‘fossiele’ industrie wil worden geassocieerd die ingewikkeld reageren.

Dat deze industrie mede cruciaal is voor het halen van de klimaatdoelstellingen (kapitaal/kennis en ervaring om nieuwe waardeketens op te bouwen) doet er kennelijk niet toe.

Over variabel aanbod en vraag: ik denk dat we met een variatie aan bronnen dit moeten opvangen om voldoende schakelbaar vermogen te hebben bij geen wind geen zon situaties, waterstofdragers kunnen daarin eventueel een rol spelen maar ook andere bronnen, ook zullen we andere/nieuwe voorraden moeten aanleggen, waaronder strategische.

‘De aarde slopen om het klimaat te redden’
Maar Van der Linde is tegelijk adviseur voor Platform H2, het door Shell en EZK-ministerie gelanceerde platform dat de natte droom van waterstof levend moet houden. Bovendien was Pieter Boot van haar stichting betrokken bij het Expertteam Energiesysteem 2050, dat ons ‘aanbodgestuurde’ elektriciteit wil leveren. Dat je afhankelijk van het weer je energiegebruik afstemt. Die beweren met droge ogen dat staatssteun voor kerncentrales onwenselijk zou zijn.

Maar de 1000 miljard euro staatssteun in Europa aan wind-en zonneboeren sinds 2003 dan, en de 73 miljard euro SDE+-subsidies? Ze meten ook met twee klimaten, ten gunste van weersafhankelijke en peperduurzame wiebelstroom:

Al deze mensen bewegen niettemin binnen het paradogma van Al Gore, ook al is er geen bewijs dat ‘de energietransitie’ enig meetbaar klimaatverschil maakt. Bovendien gaf ook Van der Linde aan, dat ze geen studie maakten naar het verhoogde risico op blackouts door vergroening.

Van der Linde stelt dat er nog wel degelijk een vorm van Glasnost mogelijk is, en als voorbeeld noemde zij emeritus-professor Rob de Wijk van de Rijksuniversiteit Leiden, die na zijn emeritaat het Hague Centre for Strategic Studies op richtte. Kon ie lekker blijven doorklussen als adviseur en allerlei NATO-wartaal blijven uitslaan: zoals de onzin dat Poetin ons wil aanvallen.

Die schreef op 13 april op Energieplatform een column ‘Wij weten hoe het moet‘ tegen Extinction Rebellion, dat zij op deze wijze meehelpen om de aarde te vernielen voor ‘het klimaat’. Alsof ik het zelf had geschreven. Omdat zulke activisten en politici het totale speelveld en onbedoelde consequenties niet (willen) kennen, zoals nieuwe grondstof-afhankelijkheid van bijvoorbeeld China:

een aantal vitale Nederlandse sectoren leunt zwaar op Chinese grondstoffen en technologie. Dat is onder meer de hele vergroeningsindustrie, de automobielindustrie en alles wat met ICT te maken heeft. Een alternatief is er voorlopig niet. Voor halfgeleiders leunen we sterk op Taiwan. Als dat eiland door China wordt ingenomen zijn de gevolgen niet te overzien.

Dit probleem wordt zelden aan de orde gesteld. Dat geldt ook voor de vraag of we de aarde willen slopen om het klimaat te redden. De Europese Commissie stelt voor om 10 procent van alle benodigde grondstoffen in Europa zelf te winnen. Gezien de grote protesten tegen windmolen- en zonneparken zal dit niet zonder slag op stoot gaan.

“In noord-Zweden wordt geprotesteerd tegen de mogelijke uiterst verzuilende winning van zeldzame aardmetalen”

Maar wanneer je Rob de Wijk dan hoort bij Change.org, het partijblad der Duurzamen in 2020 weet je weer genoeg. Hij is daar cheerleader van de Green Deal, die ‘de klimaatontkenners’ hekelt en die de ‘klimaatcatastrofes’ vreest:

Naast het klimaatpanel van de VN heb je een panel nodig dat de gevolgen van klimaatverandering gaat aanpakken. Het klimaatpanel wordt aangevallen door klimaatontkenners. Maar zelfs de grootste sceptici ontkennen niet dat er klimaatverandering plaatsvindt. Ontkoppel de discussie.

Net als dit kabinet zet hij de deur open voor kernenergie, en hij wil dus klimaatpraat losmaken van de energie-discussie. Als ik dat zo goed lees. Dan mogen we blij zijn met deze dode mus in de kooldioxidemijn. Ik heb De Wijk ook vragen opgestuurd, eens kijken wat het antwoord wordt