Vandaag bij mijn taakstraf moest ik doen, wat sommige natuurvrijwilligers bij Staatsbosbeheer voor de lol doen: De natuur bestrijden. De boswachter had op een stukje van het Kuinderbos struikheide geplant. Die heide zou zich vervolgens gelukkig moeten voelen, en zich uitbreiden. Maar dat idee wordt jaarlijks door de natuur tegengeworpen: Er ontstaat opslag van berken en wilgen, die popelen om te laten dichtgroeien wat onnatuurlijk tot open en voedselarm terrein was gemaakt.
Onze taak deze dag was dus om de winnaars in de natuur te vernietigen zodat de losers weer de ruimte zouden krijgen. Je kunt dat bijna natuursocialisme noemen. Nou ja, ik werkte samen met ‘De Wietkoning van Terherne’ en een vrijwilliger voor Staatsbosbeheer. In de ochtend was er een jongen bij, met een tattoo van Al Pacino op de arm. We hadden leuke gesprekken, de dag vloog voorbij met een aangenaam warm zonnetje op onze porem.
Het komt dus niet voor niets op je pad.
Nu nog een zakje fruitboom pitten meenemen en stiekem in de grond planten. Ben je toch nog Staatsbos ondermijnend tijdens het extremistische Beheer.
Gewoon ’n keer poepen tussen de heidestruiken. Het verstikstoft de boel en geeft natuur een kans.