Vandaag stemt de Environment Committee (ENVI) van het Europees Parlement over de omstreden Nature Restoration Act van Frans Timmermans zijn Green Deal, het biodiversiteit-zusje (Biodiversity Strategy) van zijn Klimaatwet. Dat commissievoorstel reserveert 20 procent van het EU-oppervlak – van terrein dat tot ‘natuur’ is bestempeld- voor  ‘herstel’ door schatrijke ngo’s aan het Europese subsidie-infuus, zoals Rewilding Europe.

Eerdere onderdelen daarvan waren al afgeschoten, vanwege de mogelijke schade voor agrarische- en bosbouwbelangen. De wet zou de weg vrij maken voor verplichte ‘biodiversiteit’-compensatie, vergelijkbaar met verplichte CO2-offsetting: Groene Aflatenhandel. En daarvoor werden entiteiten als Rewilding Europe al 12 jaar terug opgericht. World Economic Forum is warm voorstander, en de Rutte-regering loopt voorop.

Rewilding Europe Assets BV
Men claimt bij het vermarkten van dit wetsvoorstel dat ’80 procent’ van de natuur naar zijn grootje zou gaan. Dit ondanks de jaarlijkse miljardensubsidies die naar natuurclubs stromen, en die dus blijkbaar totaal ongeschikt zijn voor hun taak. Want hoe meer geld ze krijgen, hoe slechter ze roepen dat het met ‘de’ natuur zou gaan.

De groene NGO’s aan het infuus van de Europese LIFE+subsidies zijn inmiddels weer stampij aan het maken, een petitieactie voor die wet, onder de #RestoreNature, waaronder de dochter van Jan Pronk, die nu voor zusterclub van Rewilding Europe werkt, Ark Rewilding Nederland:

We, the undersigned EU citizens, urge you to express your support for a strong EU Nature Restoration Law and to adopt it by the end of 2023. We are scared: biodiversity loss and climate breakdown are putting the survival of our planet, and humankind itself, in jeopardy

Ze willen meer geld.

Rewilding Europe is een stichting die 2011 werd opgericht vanuit het Wereld Natuur Fonds, en heet officieel een ‘goed doel’. In 2022 hingen ze onder die stichting ook een bedrijf, dat grond opkopen kan: Rewilding Assets BV.   Dat bedrijf is uit op landbouwgrond die vrijkomt door de sociaal-economische implosie van grote delen van het Europese platteland.

Ze zijn uit op – hun beleden doel- 10 miljoen hectare van die grond in Europa voor 2030 (…), die dan tot ‘wildernis’ gemaakt zou moeten worden. Daarnaast zijn er andere bedrijfjes gehangen onder de Stichting Wild Europe.

Zoals een Rewilding Captal Loan Facility, Rewilding Climate Solutions (je CO2 afkopen op wildernis van Rewilding Europe Assets BV) en Rewilding Credits: Groene kredieten per hectare. Hiermee experimenteert hun mede-oprichter Wouter Helmer van Stichting Ark al, zie daartoe Naturecredits.com.

Er is ook al een Brits voorbeeld actief, genaamd CreditNature en het daar aan verwante Britse bedrijf Ecosulis, dat zich richt op ‘Accelerating Global Rewilding’, en ‘nature positive investment’. Voorzitter van de Raad van Toezicht van Rewilding Europe is Sabine Hoefnagel, een jurist werkzaam voor ‘duurzame’ consultingfirma ERM in Londen, eerder werkzaam voor de UNEP (groene tak VN).

Inmiddels wemelt het van ‘Rewilding’ in heel Europa. Zo is er nu met een relatie van Wouter Helmer (Rewilding Europe), Mangus Sylven die zijn eigen Global Rewilding Alliance begon. In 2015 werd ook al Rewilding Britain opgericht, en er is ook al een Rewilding Sweden.

Zo lijkt Rewilding net als de Postcode Loterij wel een Nederlands exportproduct. Er is een Rewilding Foundation actief, en in Nederland huist nog een stichting Wild Europe van Zoltan Kun van het WWF in Hongarije. Dat is het WWF-kantoor vanwaar de club de goedkope grond in de Karpaten (Roemenië , Bulgarije) bestookt.

Al deze clubs krijgen positieve pers, en het World Economic Forum loopt ook al weg met ‘Rewilding’. Het World Economic Forum prijst in 2019 met het World Resources institute (waar Stientje van Veldhoven Directeur Europa werd) de Rutte-regering, omdat ze een een ‘groene’ lening (Green Bonds) aangingen om zulke ‘biodiversity finance’ te bekostigen, 6,8 miljard dollar via het Climate Bonds Initiative.

Denk dan aan ‘ruimte voor de rivier’-achtige projecten, het onder water zetten van opgekochte landbouwgrond. Kortom, de Rutte-oligarchie loopt voorop in ‘biodiversity finance’… En daarom krijgen clubs als Ark Rewilding Nederland en Rewilding Europe ook zoveel gemeenschapsgeld toegestort.

Omdat ze de doelstellingen van het regerende kartel behartigen.

De naam Zoltan Kun ken ik nog van de tijd dat ik omging met oud-LNV-ambtenaar Rob Wolters en zijn ECNC in Tilburg, en de in Tilburg gevestigde club Eurosite die voor 4 ton euro aan het Europees subsidie-infuus hangt.

ECNC trakteerde mij op wat snoepreisjes naar Oost Europa, zolang ik gunstig zou schrijven over hun initiatieven voor eigen werkgelegenheid.

Rewilding Europe wordt bestuurd door twee WWF-alumni. De econoom Johan Booij, afkomstig van WWF doet de financiën, terwijl WWF-alumnus Frans Schepers voor directeur speelt. Zoals ook het lobbybureau in Brussel van het schatrijke WWF-Europe jaarlijks een dikke acht a negen ton euro subsidie krijgt om te lobbyen, zo krijgen zij ook al sinds oprichting een half miljoen of meer euro’s subsidie van die Europese Commissie.

Het transparantieregister van de Europese Commissie vermeldt dat meer dan 8 ton van de bijna 1 miljoen euro jaarinkomsten van de Europese Unie afkomstig is. En danvooral uit de LIFE+-subsidiepot die hun PvdA-vriendje Hemmo Muntingh ooit in 1991 liet installeren. Die PvdA’er was ook verantwoordelijk voor het installeren van de Habitatrichtlijn, toen Nederland het EU-voorzitterschap hield.

LIFE+ is nu de subsidiepot die de groene lobby met miljarden euro’s aan de praat houdt.

Conservation Capitalism
Het rewilden begon al in 2009 bij het European Wilderness Congress in 2009 in Praag, in aanwezigheid van Laurentien van Oranje. Aanwezig waren de groene private equity firma Conservation Capital, die handelt in biodiversity offsetting. Je moet dan om groen te lijken als bedrijf jaarlijks een x bedrag per hectare afdragen, zoals je ook je CO2-schulden moet afkopen.

Voor de meesten van ons is dat nu nog ‘vrijwillig’, maar met nieuwe wetgeving wordt die handel in groene aflaten verplicht. Zoals het grootbedrijf nu al verplicht moet betalen voor een ton CO2, waarvan de prijs kan oplopen naar meer dan 100 euro voor 2030. Zo zou er dus ook een handel moeten ontstaan in hectares ‘natuurherstelgrond’… Rewilding.

Met een wettelijke verplichting tot Biodiversity Offsetting dankzij hun Nature Restoration Act, zou dan een masssieve gedwongen kapitaalstroom vrijkomen, net als bij de verplichte CO2-compensatie. Daartoe richtten de Milieufederaties in Nederland al in 2018 hun CO2-banken op: Dat je hectares veengrond onder water zet, tegen betaling door bedrijven die hun CO2-zonden moeten afkopen.

De economische term voor het financieel profiteren van wetgeving die je zelf door je lobby liet installeren, dat heet Rentseeking. Rewilding is dus Rentseeking.

Op zee willen ze dat doen met ‘Zeegrasherstel’ en dat noemen ze dan Blue Carbon. Niet voor niets is Ark Rewilding Nederland sinds 2020 met het Wereld Natuur Fonds ook de zee op gegaan. Daar willen ze Blue Carbon te gelde maken, en de illusie dat je met ‘rifherstel’ tussen windfarms je natuurzonden compenseren kan. Morgen bij BLCKBX vertel ik er meer over…

Opnieuw zien we dat Rewilding Europe weer een klassiek ‘goed doel’ is Nederlandse stijl. Een subsidiespons en fondsenwervend bedrijf, dat met gesubsidieerde zusterclubs lobbiet voor wetgeving waar ze vervolgens zelf weer geld en werk van krijgen, werkend naar de doelstellingen van het regerende kartel.