De Andere Krant pauzeert twee weekjes voor de vakantie, maar pakt dan wel uit met een dubbel zomernummer waarin mijn essay verschijnt over de religieuze wortels van de ‘wildernis’-beweging en rewilding.

Er verschijnt nog een andere reportage van mij voor een nieuwswebsite over de wonderlijke wereld van ecologische onderzoeksbureaus, en wetenschap- op-bestelling-instituties van hun overheid, zoals Wageningen UR, PBL en TNO.

Die helpen met hun onderzoek wind-industrie in natuurgebied mogelijk maken, zodat vogelslachtoffers door windturbines een soort kip met gouden eieren zijn. Ook bij windfarms in zee wordt het meest bizarre onderzoek geproduceerd waarbij je tot de tiende procent achter de komma valse zekerheden levert aan je opdrachtgever, gemeten in ‘bruinvisverstoringsdagen’… 

Het illegale onder laag rapporten toedekken
Zowel vóór de bouw van zo’n industrieterrein in Natura 2000-gebied, als erna profiteren ecologische bureaus in de vorm van ‘meer onderzoek’.  Het maken van vogelslachtoffers in Natura 2000 gebied door Windpark Fryslân levert zulke bureaus ook vijf jaar werk op, zoals Waardenburg en Altenburg & Wymenga. Dat ze vijf jaar lang met vogelradars bijhouden welke vogels er door de wieken sneuvelen.

Op vogelrijke locaties kan dat wel 100 op papier ‘beschermde’ vogels per turbine zijn, een gemiddelde van 20 per turbine per jaar vind je terug bij turbines in natuurwateren in de Passende Beoordeling van Windplan Blauw. Natuurlijk mag dat niet, maar de (rijks)overheid zelf is belanghebbende, alle windplannen zijn ‘zwaarwegend openbaar belang’ verklaard door de oligarchie. Dus mag dat wel.

De provincie Fryslân was aandeelhouder, en tegelijk de partij die handhavend moet optreden bij overtreding van natuurregels. Ecologische bureaus zijn er dus om toe te dekken onder ‘meer onderzoek’ wat eigenlijk niet mag, wanneer je gewone sterveling bent.

Er komen lijvige rapporten, en als blijkt dat die turbines meer doden dan de 1%-mortaliteitsnorm die uit natuurregels volgt, dat je meer dan 1% van de populatie laat sneuvelen, dan laat je een x aantal molens een x aantal uren stilzetten. Tot je op papier onder die 1% komt.

Je zag waarschijnlijk nog nooit een halve zeearend vliegen, behalve dood onder een windturbine. Maar in onderzoek voor een Passende Beoordeling die fungeert als juridisch glijmiddel bij de bouw kun je ‘minder dan 1 kuifeend’ laten sneuvelen. Dus niet nul, maar ook niet 1, ergens er tussenin. Je ziet dus dat het geen echte wetenschap is, maar geschuif met natuurwaarden op papier tot je juridisch mogelijk maakt wat voor de doorsnee loonslaaf is verboden.

Ingekapseld in klimaat-industrieel complex
Je ziet ook in het buitenland, dat onderzoeksbureaus en overheidsinstituten belanghebbende zijn geworden bij de oligarchie van overheden die ‘het klimaat’ voor energiebedrijven redden. De ‘senior scientist’ van de Britse Vogelbescherming (RSPB), Jude Lane krijgt sinds 2020 betaald door twee windfarmoperators bij de zeevogelkolonie van Bass Rock, om zeevogels met zenders te volgen.

Op de website van het Scottish Seabird Centre seabird.org op 23 januari doet zij verslag van haar werk, reppend over ‘potentiële effecten op van Jan van Genten.’

De pelikaanachtige zeevogels zouden volgens eerder onderzoek van de Universiteit van Leeds in 2015 -gepubliceerd in het Journal of Applied Ecology- sneuvelen met wel 1500 per jaar bij Bass Rock. Vogelbeschermer Lane opent haar blog met de verdediging van offshore-windfarms die “vitaal zijn om van fossiele brandstoffen af te komen en Net Zero te worden in 2050.”

Waar ze geheel zonder enige nuance los gaan over vermeende ‘overbevissing’, daar praten zulke natuurbeschermers in valse nuance over ‘complexe uitdagingen’ wanneer het over de grootschalige industrialisatie van de Noordzee gaat. Met die complexe uitdagingen bedoelen ze het inpassen van de natuur in industrieterrein.

Bruinvis verjaagd uit Duitse wateren
Ik sprak ook even de heer Zanderink, de directeur van ‘Rugvin’, de van Stichting de Noordzee afgesplitste club die zegt walvisachtigen en dolfijnen op de Noordzee te beschermen. Ze varen heen en weer op de Stena Line, en tellen hoeveel rugvinnetjes ze zien. Dat zijn dan de ‘data’ waarop beleid kan leunen, samen met het vliegtuigspotten door Wageningen UR.

Op hun eigen website melden ze dat de Duitse populatie van de bruinvis al met bijna 2 procent per jaar achteruitgaat. Die van Nederland bleef tot nu juist groeien, wat kan duiden dat de met 1500 windturbines gevulde Duitse bocht niet langer geschikt is voor die kleine dolfijntjes.

Op 07 januari 2021 werd het rapport “Harbor porpoises (Phocoena phocoena) on the decline in the German North Sea” van Duitse onderzoekers van de Universiteit voor Diergeneeskunde in Hannover gepubliceerd in het vakblad “Frontiers in Marine Science”.

Hierin is de conclusie dat het in de Duitse Noordzee erg slecht gaat met de bruinvis! Het aantal bruinvissen is over de periode 2006-2019 flink gedaald met 1,79 % per jaar. Dit rapport kwam ook in het nieuwsbericht van de Duitse “Tagesschau” terecht: https://www.tagesschau.de/inland/schweinswale-nordsee-101.html

Eind november 2020 kwamen de monitoringscijfers van Nederland naar buiten over het aantal bruinvissen in de Nederlandse Noordzee tussen 1991 en 2019. Deze gaven een flinke stijging van het aantal bruinvissen weer. En mede daardoor kreeg de status van deze walvisachtige het predicaat “gunstig”

‘Overbevissing’…
Zanderink had wel zijn mond direct vol over ‘overbevissing’, de haring en de wijting zouden ‘overbevist’ zijn, (laat me de data dan zien…) zo stelde hij desgevraagd. Maar hij wilde niets duidelijks zeggen over de mogelijke oorzaak die Duitse Schweinswale naar onze Noordzee verdrijft. De grootschalige bouw van windfarms daar, met continue heiwerkzaamheden waardoor die beesten er geen leven meer hebben.

Plots is dat zijn taak niet maar die van stichting De Noordzee, de club die juist door Eneco en Boskalis gesponsord wordt.

Plots is het verschuiven van die bruinvispopulatie uit wind-industriegebied de Duitse Bocht een ‘complex samenspel van factoren’, dan is de nuance terug om wetenschapperig te lijken. En dan moet hij ‘overbevissing’ weer als eerste noemen. Zanderink zijn ‘wetenschappelijke’ voorbeeld is de ambassadeur/academie-lobbyist voor WWF UK Callum Roberts, activist voor het sluiten van visgebied. (MPA’s)

Er zou bij mij sprake zijn van een ‘shifting baseline syndroom’, de kreet die Daniel Pauly bedacht, anti-visserijactivist op de payroll van Pew. Bij milieu- en natuurclubs zul je in 99 van de 100 gevallen niet 1 sympathiek of integer mens tegen komen. Nou ja, misschien 0,1 mens, wanneer we hun ‘wetenschap’ serieus nemen.

Zanderink stelde plots dat hij bezoek aan de deur had en op moest hangen. Zo werd ons telefoongesprek een wedstrijdje ‘wie gooit ‘m er het eerste op’… Hoe gunstiger de bruinvispopulatie in Nederland wordt afgespiegeld, hoe meer windmolens het klimaatindustrieel complex bij ons mag bouwen in de Nederlandse Noordzee. En hoe meer windfarms er gebouwd moeten worden, hoe belangrijker de teldata van clubs als Rugvin maar ook van Sovon Vogelonderzoek (die vogels tellen)

Zo hebben de ‘beschermers’ dus een belang bij de verdere uitbouw van windmolens op zee. Omdat hun data dan van commercieel belang worden, in plaats van dat twee linkse medemensen met geitenbreiers en verrekijker er om geven.

Valse Exactheid bij TNO/Wageningen UR (Bullshitdetectie cursus puntje 3)
Een zelfde verandering in toonzetting vind je nu bij TNO. In 2006 ging marien akoesticus Wim Verboom van TNO bij Vara’s Vroege Vogels nog helemaal los tegen windfarms op zee. Die heiwerkzaamheden met 1500 slagen per turbinepaal zouden ‘catastrofaal’ zijn voor zeezoogdieren. Inmiddels is TNO ingekapseld in de oligarchie, en brengen ze de schade aan zeezoogdieren terug tot een zelfbedacht rekenmodel.

De verstoring brengen ze terug tot- goed voor Scrabble- bruinvisverstoringsdagen. BIj variant 1 zijn dat er 2,249.954 dagen op het Nederlands continentaal plat.

Dat betekent dat je het aantal dagen berekent waarin de wijde omtrek het heilawaai die bruinvissen verjaagt, zodat ze niet voedsel zoeken en chillen, maar dat ze het hazenpad kiezen en niet aan eten toekomen. Vervolgens vertalen ze die verjaging in een populatiereductie tot de tiende achter de komma.

Dus TNO claimt tot de tiende procent nauwkeurig te kunnen berekenen, of bij heiwerkzaamheden met geluid van 168 decibel een 2,5 procent overschrijding plaatsvindt van de toegestane 5% in ‘bruinvisverstoringsdagen.’

Terwijl volgens CBS het aantal van die minidolfijntjes in Nederlands Noordzeewater kan variëren in 1 jaar tussen de 26 duizend en 86 duizend in 1 jaar, claimt TNO dus tot de tiende procent nauwkeurig te kunnen berekenen hoeveel populatiereductie windfarms veroorzaken.

En die data zijn weer niets dan zeer, zeer ruwe schattingen doordat Wageningen UR met Steve Geelhoed en Meike Scheidat een rondje over de Noordzee vliegt in een Cesna. En dan moet je rukvinnetjes tellen vanaf honderden meters hoogte die binnen enkele seconden opduiken en onderduiken, bij wisselende weersomstandigheden en golfslag.

Dus krijg je dit soort schattingen, die tot de bruinvis nauwkeurig worden gegeven, in plaats van meer realistisch, in afgeronde duizendtallen:

Aerial surveys along predesigned track lines in 2012-2017 provided density and abundance estimates for the Dutch Continental Shelf (DCS) in spring (Mar/Apr 2012, 2013) and summer (Jul 2014, 2015, 2017). The abundance estimates in spring (n=63,408-66,685) were in the same order of magnitude as summer (n=41,299-76,773).

Hun overheid legde zichzelf een maximale populatiereductie op van 5%, dus dat de populatie met 5% mag afnemen.Maar wanneer je in het TNO- rekenmodel klappen van 160 decibel tegen papieren bruinvissen in een gecomputeriseerde Noordzee laat heien, dan is de verstoring in ‘bruinvisverstoringsdagen’  nog maar 2,3 procent.

Oftewel: We kunnen bouwen! Powered by TNO. Tegelijk is er ook een hulporganisatie in Nederland actief, een soort Pieterburen voor bruinvisopvang in Anna Paulowna, Noord Holland: SOS Dolfijn. Die vertellen hoe je 1 gestrande bruinvis kunt ‘redden’.

Koelen: met natte doeken en zorg voor schaduw

Terwijl hun overheid zichzelf en windmolenaars een maximaal sterfdoel van 5% van de populatie oplegde, dus dat er duizenden van die dieren dood mogen door heiwerkzaamheden in de Noordzee, 1500 klappen per turbine met het lawaai van een opstijgend vliegtuig zodat die beesten doof worden of dood gaan. Voor het klimaatindustrieel complex.

Net als het Aerius-stikstofmodel van Wageningen UR en RIVM waarmee hun overheid de boeren terroriseert, samen met milieuclubs, praat je hier over een volledig virtuele werkelijkheid, ook wel ‘valse concreetheid’ genoemd, net als 0,3 vogels die door een windturbine sneuvelen. Het is een spiegelwereld, ontworpen om als beleidsrechtvaardiging te opereren.

Toch wel een beetje sneu. Je werd ooit ecoloog uit liefde voor natuurstudie, en dan eindig je bij Waardenburg Iekolodjie, mag je industrie in natuurgebied helpen excuseren. Of je bouwt met TNO een volledig ondoorzichtig computermodel en gaat rekenen in ‘bruinvisverstoringsdagen’, berekent een populatie-effect tot een tiende procent achter de komma, en neemt jezelf nog serieus ook.