Onvermoeibare Binnenhof-watchers Huig Plug en Pieter Parlevliet hebben net Klaus Schwab gespot bij het Mauritshuis, de ultieme James Bond-boef die Zie Wurld wil overnemen met Zie Greet Rieset in Duits accent. Het enige dat aan Schwab nog ontbreekt is zo’n kat op schoot.

Hij komt bij zijn schandknaapje Mark Rutte op de koffie om te kletsen over Artificial Intelligence: Robots die alle menselijke tekorten vervangen, net als in science fiction series maar dan voor het eggie.

Voor de 209 duizend euro per jaar verdienende topambtenarij van de Topmanagementgroep in Den Haag is het deze week feestweek, met de SDG Action day op 25 september als aftrap. Deze bij 99,9% van de bevolking volstrekt onbekende SDG-coördinatoren filosoferen openlijk over een machtsovername van militair VN-personeel dat ministers moet vervangen.

Symposium Armed Forces & Sustainability in Stroe
Het blijkt hoezeer de door bureaucraten aangewezen SDG-coordinatoren hun ongeduld met het democratisch proces niet langer onder stoelen en banken steken. Dat kun je lezen op de Linkedinpagina van de door de SDG-bureaucratie aangewezen SDG1-(Zero Poverty) coördinator Marjolijn van Gerven. Zij bericht na het bijwonen van een Defensie-ontmoeting in Stroe:

Nee, dan voelde ik toch meer bij het “self- sufficient” kunnen zijn van Tom Middendorp als uitgangspunt voor een goed doordacht innovatief armoedebeleid (geen brood op school maar thuis). Met oog voor de volledige internationale veiligheidscontext (niet alleen Oekraïne) en onderkenning van de impact van klimaatverandering en natuurrampen op kwetsbare gebieden, in Nederland en de rest van de wereld, en de zorgelijke versnelling die daarin te zien is.

En om constructief in actie te komen zou het mooi zijn als de missie “geen armoede in Nederland” niet zou plaatsvinden onder verantwoordelijkheid van een minister maar onder leiding van voormalig Force commander van de VN missie Minusma, Luitenant-generaal Kees Matthijsen. Hij zou de nationale armoede missie op inspirerende en menselijke wijze mét de bevolking voor 2030 tot een goed einde kunnen brengen in lijn met de Duurzame ontwikkeldoelen van de VN.

Minusma staat voor United Nations Multidimensional Integrated Stabilization Mission in Mali. De nieuwe regering in Mali wil dat die missie opkrast. Dus Kees Matthijsen is toe aan een nieuw baantje. En nee, ik was ook niet in Stroe uitgenodigd, maar de SDG-uitverkorenen wel. Ze begint haar tekst als volgt:

De echte troonrede gisteren vond niet plaats in Den Haag maar in Stroe tijdens het symposium “Armed forces & Sustainability” van het Ministerie van Defensie. Daar spraken verschillende sprekers over het (militaire) belang om als Defensie in te zetten op duurzaamheid.

Eén daarvan was Tom Middendorp, voormalig Commandant der Strijdkrachten. Hij gaf een alarmerende doch inspirerende lezing over de wijze waarop internationale veiligheidsrisico’s toenemen als gevolg van klimaatveranderingen in combinatie met het uitputten van natuurlijke hulpbronnen en een toenemende wereldpopulatie.

Waarbij de toegang tot natuurlijke bronnen zoals water steeds meer een strategisch oorlogsmiddel is.

De geest van Thomas Malthus blijft boven de wereld hangen. Dus, de broekriem aan trekken voor de Klimato, (NATO + Klimaat) en duurzaam oorlog verlengen in Oekraïne door kerosineslurpers met bommen te sturen voor de klimaatrechtvaardigheid. Een bevestiging dat ‘klimaat’ en ‘duurzaam’ door het Militair Industrieel Complex zijn opgedrongen, om de eigen bevolking binnen hun planetaire grenzen te dwingen.

Voor de werelvrede enzo…

Imagine
De reden voor die wens tot machtsovername is ongeduld van deze diplomatenklasse, omdat hun Utopie van 2030 Agenda in gevaar komt.

Daarover bericht landelijke SDG-coördinator van het Ministerie van Buitenlandse Zaken Sandra Pellegrom al. Zij vertelt hoe ze na 8 jaar SDG’s gefrustreerd raken omdat de utopische plannetjes van 193 ‘wereldleiders’ onvoldoende snel doorgedrukt werden.

Terwijl Pellegrom als topdiplomaat in 2015 gestationeerd in New York bij de Verenigde Naties nog zo enthousiast was. Want ‘imagine’ van John Lennon- tevens het motto van ‘groene’ Paul Polman zijn multinational-collectief’- werd vertolkt door Shakira op hun diplomatenfeestje. Imagine is John Lennon’s variant op ‘you’ll own nothing and be happy’, zonder natiestaten, bezit en eigen geloofsovertuiging, gezongen vanuit zijn miljoenenpand.

Pellegrom oreert voor Duurzaam Ondernemen

“Acht jaar geleden, in 2015 was ik betrokken bij de voorbereiding van de Nederlandse deelname aan de eerste grote SDG-top van de VN, waarop de 17 doelen door wereldleiders waaronder Koning Willem-Alexander zouden worden aangenomen. Enkele dagen voor de top liep ik met mijn collega’s van de Nederlandse missie in New York door het VN-gebouw. We kregen een rondleiding om te kijken hoe we onze Nederlandse hoogwaardigheidsbekleders door de verschillende beveiligde zones konden loodsen.

Op een gegeven moment liepen we het balkon op van de grote, statige zaal waar normaal alle lidstaten bij elkaar komen. De zaal was op dat moment leeg, maar op het podium was een klein groepje musici aan het repeteren. Nieuwsgierig bleven we staan en hoorden hoe de zangeres begon te zingen. Het bleek Shakira en zij vertolkte een prachtige versie van het nummer ‘Imagine’ van John Lennon.

Kippenvel, zo indrukwekkend was het om dat nummer in die zaal te horen. Onze begeleider legde uit dat Shakira dit zou zingen als verrassing bij de opening van de SDG-top. Op dat moment realiseerde ik me hoe bijzonder het aannemen van de SDG’s eigenlijk was. 193 wereldleiders zouden zich committeren aan deze ambitieuze, mondiale agenda voor een betere toekomst.

Een gedeelde visie van een wereld waarin iedereen een waardig leven in goede kwaliteit kan hebben, binnen de planetaire grenzen; waarin we voor elkaar en voor toekomstige generaties voldoende overlaten. Imagine…!

Seven Year Itch
Kortom, Pellegrom en haar 17 SDG-coordinatoren in Nederland leven volstrekt in hun eigen wereldje genaamd Diplomatistan, die De Utopie zal brengen als we met z’n allen maar naar hun utopische plannetjes luisteren. Ze constateert dat het vuur voor de Groene Revolutie/Transitie gedoofd is. Zoals Amerikanen wel stellen, komt Pellegrom over als ‘another Liberal mugged by Reality’, als zij vervolgt:

Hoewel ik zelf nooit getrouwd ben, lijkt me dat we met de SDG’s in een soort ‘seven-year-itch’ terecht zijn gekomen, zoals je dat over huwelijken wel eens hoort: het geloof en het enthousiasme van de eerste jaren zijn een beetje bekoeld, en we lopen aan tegen de weerbarstige praktijk. Het begint wat te schuren als we nadenken over wat er nodig is om de SDG’s daadwerkelijk te behalen.

Het in balans brengen van economie met menselijk welzijn en planetaire gezondheid is geen makkelijke opdracht die met een paar tweaks zo is gepiept, en vraagt lastige keuzes.

Erkennen dat SDG-Doelen innerlijk tegenstrijdig zijn wil er bij Pellegrom maar moeizaam in. Immers, SDG7 (dure energie, nieuwe grondstofafhankelijkheid van China via zeldzame aarde metalen enz) en SDG13 (klimaatactie) leiden tot exploderende energierekeningen, waarmee mensen die eerder net iets over hadden onder armoedegrens komen. En waardoor tienduizenden mkb’ers faillissement moeten aanvragen, omdat bovenop de terug te betalen coronasteun de energierekening plots verdrievoudigt.

Maar je snapt opnieuw het idee. Als militairen er zich mee bemoeien, dan is het Lebensraum van Karl Haushofer dus in het geding, later door de Club van Rome herdoopt als “Grenzen aan de Groei’ en nu herdoopt tot het wolliger Planetaire Grenzen. De NATO is dus aanwezig in Oekraïne om Lebensraum te veroveren, en tegelijk zeggen de krijgsmachten van de Britten, Zweden en ook Nederland dat ze aan het vergroenen zijn, voor het milieu.

Milieu en ‘natuur’ is in de Defensie-arena van de ministeries van Oorlog een eufemisme voor greep op grond- en grondstoffen. Het viel me al op dat al die nieuwe wildernisclubs zoals de European Wilderness Society ook direct een dependance in Oekraïne hebben. Maar we kunnen straks wel in ‘Brede Welvaart’ leven, het SDG-eufemisme voor een Broodje Tevredenheid met krekelmeel en een auto slechts voor de elite.