Stichting Annemieke wist net met een WOO-verzoek boven tafel te krijgen wat de Zuigdiervereniging in Nijmegen vraagt aan overheidsclub BIJ12 om ‘Wolvenmeldpunt’ te zijn: 10 duizend euro per maand. Met dat Meldpunt begint het verdienmodel van de wolvenmelkers, want wie een wolf meldt brengt extra geld in het laatje.

Het inhuren van 1 ecoloog vervolgens in een nieuw kolonisatiegebied wolvenkeutels uitpluist kun je inhuren voor 6000 euro per maand. De Zuigdiervereniging heeft namelijk als afsplitsing ook een ‘Zuigdierstichting’ die met ‘monitoring’ een jaarinkomen van ruim 2 miljoen euro bij elkaar scharrelt met door natuurregels geplaagde overheden en bedrijven als klant.  Net als een commercieel onderzoeksbureau, maar dan met ANBI-status.

Het Jaar van de Eikelmuis was echt onvergetelijk
Op de voorgrond vind je de Zoogdiervereniging die schattig en onschuldig oogt. Die brengen het verenigingsblad Het Zoogdier uit en ze vierden afgelopen jaar ‘het jaar van de eikelmuis’. Dat was een feest om nooit te vergeten, ze hebben het er van Wageningen tot Nijmegen nog steeds over.

Maar achter die Zoogdiervereniging hangt dus de Zoogdierstichting die met haar inkomen aan ‘monitoring’ een bedrijf met 17 FTE in leven houdt. Net als ‘stichting’ Deltares, een onderzoeksbureau, dat draait op ‘monitoring’.

Het verdienmodel daarvan is eender aan dat van ecologische bureaus Waardenburg Ecology en Altenburg & Wymenga, en natuurlijk de met honderden miljoenen euro’s LNV-geld op de been gehouden rapportfabriek Wageningen UR (Woag’ningen Iekolodjikol Riesurtsj, voorheen Alterra but zen sounding moor internesjunul): De Habitatrichtlijn, oftewel de door Nederlandse LNV-ambtenarij in 1991 tot Europese wetgeving verheven natuurwetgeving.

Dat systeem van Natura 2000 met haar habitatcodes, werd ontworpen door in hun jeugd gepeste biologen, die bij LNV terecht kwamen om ieder plezier uit de natuur te persen.

Ja inderdaad, ‘de wet’ is een verdienmodel. Net als de advocatuur, die Maserati-rijdende cokesnuivers van Poederneus & Partners. Maar dan via ‘meer onderzoek’…Monitoring, en rondrijdend in een lullige Suzuki of als het echt tegenzit een Toyota Prius.

Dat verdienmodel gaat volgens de volgende gedachtenladder:

1. Je mag niet bouwen in natuurgebied.
2. En je mag geen beschermde dieren doden.
3. Maar dat doen sommige mensen wel, wanneer zij goed liggen bij de beleidsbureaucratie en de Heilige Doelen van De Staat dienen. 

Natuur verstoren als verdienmodel voor natuurliefhebbers
Voor deze wet, de Habitatrichtlijn zijn sinds de nu permanente Crisis en Herstelwet sommige partijen meer gelijk dan anderen, namelijk gunstelingen van de Koninklijke Oligarchie Nederland BV.

Die zijn wel heeeel gelijk voor de wet. Want zodra je een energieproject ontwikkelt, hebben topambtenaren Ernst Paul Nas en Sandor Gaastra je tot ‘nationaal belang’ verheven. In een maffiacratie en ceremoniële democratie als Nederland zijn je connecties met de aldaar residerende ambtenarij doorslaggevend.

Zeg een groen gedicht op dat je bijdraagt aan De Doelen, en je krijgt groen licht en een zak subsidie van Ernst Paul en Sandor. Je mag bouwen. Windmolenaars krijgen voor hun projecten standaard een massagepotje met wat miljoenen mee om hun project doorgang te laten vinden.

Wanneer je zonne-industrie ontwikkelt of wind-industrie voor de klimaatmaffia om miljardensubsidies op te zuigen, heet je volgens Ernst Paul Nas en Sandor Gaastra van doorslaggevend economisch belang. Plots mag je wel bouwen in natuurgebied. Maar dan moet je ‘mitigerende maatregelen’ nemen. Je kapt bijvoorbeeld 80 jaar oud loofbos in het Robbenoordbos zodat daar windturbines/vleermuismeppers van Vattenfall kunnen draaien.

Dat project viel onder de Rijkscoördinatieregeling, omdat die zenuwachtig draaiende windturbines op papier CO2-ruimte opwekken. Het eindeloze voortraject vraagt ecologisch voorzonderzoek voor rapportstapels, te overhandigen voor de Milieu Effect Rapportage (MER). Hier staat de eerste kassa van ecologische bureaus.

Maar ook naderhand is er ‘monitoring’ nodig, of je niet teveel vleermuizen dood mept met je in principe illegaal geplaatste windmolens in natuurgebied. Daar staat de volgende kassa van een ecologisch bureau. Zie hoe Bureau Waardenburg nu vijf jaar lang na casht op Windpark Fryslân voor ‘monitoring’. Met een vogelradar bij Breezanddijk houden ze bij hoeveel vogels er per jaar sneuvelen.

Dat was een voorwaarde om de in principe illegale bouw van wind-industrie in natuurgebied door te laten gaan. Door deze industrievorm ‘groene’ energie te noemen heet het tegenwoordig goed voor de natuur wanneer je deze volbouwt, in een reeds over-overbevolkt land.

Monitoring met ANBI-status
Ook de Zuigdierstichting pikt een graantje mee in deze branche. Bijvoorbeeld: Je kapt in Limburg een oud Sterrenbos als Nedcar met vleermuizen en krijgt daar toestemming voor van hun overheid, omdat je een zak geld meebrengt.

En je plant elders een excuusbosje waar op papier die vleermuizen naar toe zouden kunnen. Zo heb je op papier de natuurschade ‘verzacht’ (mitigeren) en komt het juridisch door de toets. In dat voortraject moet je al ecologisch onderzoek laten doen door een onderzoeksbureau. Hier staat Kassa 1 van de Zuigdierstichting.

Of bijvoorbeeld, je bent een isolatiebedrijf en wilt spouwmuren isoleren. Dan moet je een faunatoets laten doen, en komt er een Glenn Lelieveld-achtig wezen op bezoek met batdetector. Ecologisch vooronderzoek dus. Rapportje dat je aan de natureaurocratie kunt overhandigen. Kassa.

Dan mag je bouwen. Ben je geen project van de overheid of een gunsteling van de topmanagementgroep, maar argeloze mkb’er: Dan is er een hogere kans dat er een BOA op bezoek komt, en de boetes zijn niet mis. Veertigduizend euro per gebouw waar mogelijk een Fledermaus had kunnen huizen maar wat je niet genoeg gefaunatoetst had.

En zo houdt menig ecologisch bureau de schoorsteen rokend. Dankzij wetgeving. Het verschil met andere ecologische bureaus en de Zuigdiervereniging, is dat deze ook nog eens ANBI-status heeft en goed doel heet.  Via koepelorganisatie SoortenNL aan het zelfde Toernooiveld, kan de zuigdiervereniging aanspraak maken op een deel van de Postcode Loterij donaties, 8 ton euro per jaar.

Rode Lijst van werkverschaffende diersoorten
Zij verzamelen de natuurgegegevens, die vervolgens voor het LNV-Ministerie bepalen welke soort op de Rode Lijst komt. En wie stelt voor zoogdieren die Rode Lijst samen? De Zoogdiervereniging. En wanneer je daar maar genoeg Rode Lijsters op zet, zelfs het konijn en het haas kwamen er al op in 2020?

Precies: dan heb je meer werk voor jezelf gefabriceerd. Want bij soorten die ‘bedreigd’ of ‘zeldzaam’ heten is meer onderzoek nodig, monitoring. Net als bij de wolf. Iedere wolf die een nieuw gebied koloniseert krijgt een door BIJ 12 betaalde Glenn Lelieveld-achtige keutelpluizer achter zich aan voor ‘monitoring’, zesduizend euri per maand.

En dan is de cirkel aan het Toernooiveld weer rond. Je kunt het die lieve aardige ecologen in Nijmegen ook niet verwijten. Dit is nu eenmaal hoe de wereld werkt. En na je studie Bos en Natuurbeheer of biologie in Wageningen moet je toch ergens je brood mee verdienen. Je kunt ook sjezen als ik en dan natuur/wetenschapsjournalist worden.

Ondergetekende behoort dan ook zeker niet tot het kamp der wolvenhaters, noch tot de wolvenknuffelaars die op die manier de Veluwe vrij willen procederen van ‘plezierjacht’. Laat staan dat je lege kretologie op mensen loslaat als ‘de waarheid ligt in het midden’. In het midden van wát? Dat zeggen mensen enkel ter profilering van zichzelf als ‘redelijk’, waarmee je de zonde van hoogmoed bedrijft.

Een wolf is als een ongedresseerde hond die zich voortplant als de konijnen, maar dan met kaken van een valse politieherder. Hoe lang moet je onderzoek blijven doen- monitoren- om daar achter te komen? Is het ’s avonds kouder dan buiten?

We stellen ons wat filosofischer op in dit dossier; De mens is een wolf voor andere mensen. Ome Schoop beschreef mensen als stekelvarkens die bij elkaar proberen te kruipen voor warmte en elkaar daarbij pijn doen. We zijn in zonde geboren en hebben vergeving nodig.