Met stip op nummer 1 in ons vandaag gelanceerde ABC van Ongewenste Biodiversiteit staat De Schroefwormvlieg. Een parasiet, wiens larven je levende vlees opeten als ze eitjes in je huid legt, daarom heeft de vlieg de Latijnse achternaam hominivorax, mensenetend.

Wetenschappelijke held Edward Knipling wist Moeder Natuur met haar sadistische spelletjes een gevoelige slag toe te brengen door deze plaagsoort in Noord Amerika uit te roeien met de Steriele Insecten Techniek (SIT) 1-0 voor de mensheid tegen de natuur: Champagne!

Held van de mensheid tegen Moeder Natuur: Edward Knipling
Er was een tijd, nog niet zo heel heel lang geleden dat je nog echte degelijke ouderwetse wetenschap had. Biologen die deden waar ze voor waren aangenomen, biologie doen. Goede hypotheses formuleren en die testen in de praktijk, en het resultaat van hun noeste onderzoeksarbeid en veldwerk vervult je dan met warmte: Go Go Humanity.

Kijk zo kan het ook. Geen biodiversiteittransitieklimaatduurzamekantelpuntoloog die met computermodel aantoont dat mogelijk in het jaar 2070 onder een kleimut tsjeensj sjenerio je studie-object zou kunnen uitsterven tenzij we nu urdjent sie oo toe eksjun ondernemen ekt nau

Of Wageningse rapportpoepers die in opdracht van LNV het gewenste resultaat vinden voor beleid. Maar het echte harde biologenwerk, dat je in je handen doet klappen: Wat knap gedaan.

Ik wil jullie dan ook hier een held voor het voetlicht brengen, die Moeder Natuur een krachtige slag toebracht tegen haar aanhoudende treiterijen, sadisme, pesterijen en algehele malaise: Edward F. Knipling, de man die de mensenetende Schroefwormvlieg versloeg, één van de aanvoerders van Moeder Natuur haar sadistische stoottroepen bekend als Screwworm Fly in de America’s.

Zie deze site van de USDA die zijn wetenschappelijke heldenarbeid beschrijft sinds de jaren ’30 afgelopen eeuw.

Zijn ‘Steriele Insect Techniek’ (SIT) bespaart de Amerikaanse Veehouderij nu nog steeds jaarlijks een geschatte 900 miljoen dollar, met name bij Ranchers in Texas. Ik hoorde er eerst over via entomoloog Marcel Dicke, die SIT en het succes bij het uitroeien van deze pest voor mens en dier. Ze zijn uiteindelijk geslaagd om deze biodiversiteit tot in Panama te verdrijven.

Nu komen ze pas in Colombia nog voor, omdat daar geen stabiele regering zat die je nodig hebt om grootschalige oorlogen te lanceren tegen ongewenste biodiversiteit. In Cocaïneproductie zijn ze daar dan wel weer goed, maar wat mij betreft had Pablo Escobar zijn agressie liever gericht tegen Hominivorax.

Langzaam levend opgevreten worden
De eerste ontdekking van een Schroefwormvlieg besmetting stamt uit Frans Guyana rond 1850, waar iemand zich meldde bij de dokter met larven in de huid. Vervolgens bleken zulke besmettingen bij alle vee en zoogdieren in Zuid Amerika en Zuidelijk Noord Amerika voor te komen. Ook vogels zijn de dupe van Cochliomyia hominivorax. 

Maar omdat de vlieg voor het eerst werd betrapt op het uitvreten van een levend mens als ongewenst asielzoeker, ging hij als Homini vorax de wetenschappelijke geschiedenis in: mensen eten.

Een mens dat geïnfecteerd raakt sterft, tenzij de steeds groter wordende wond behandeld wordt en nieuwe besmetting wordt voorkomen. En dat geldt ook voor al die arme koeien en paarden, maar ook zeldzame wildlife op uitsterven. Is je kudde koeien geïnfecteerd, dan kan twintig tot dertig procent sterven. Ze landen op ieder kleinste wondje, en vallen ook barende moeders aan, hun baby’s en kalfjes

Oftewel, Biodiversiteit, begin er niet aan.

De Schroefwormvlieg heeft slechts een wondje nodig ter grootte van een tekenbeet om de huid in te komen. Het vrouwtje legt een honderdtal eitjes op een wond. Die komen na twaalf uur uit, en vreten zich dan de huid binnen, om zich in het levende vlees van een slachtoffer in te graven en te vreten.

Tijdens dat invreetproces schijten ze en scheiden ze bacteriën uit die de wond open houden via bacteriële infectie. De rottingslucht die vervolgens ontstaat uit de vrijkomende wondvloeistof en pus trekt weer nieuwe Schroefwormvliegen. Die leggen meer larven in de steeds groter wordende wond.

Na een dikke week vallen die larven als poppen op de grond. En daar verpoppen ze tot Schroefwormvlieg die de natuurlijke historie weer herhaalt.

Een einde aan mensen- en dierenleed in zicht
Zo kan een koe met een wond uiteindelijk levend worden opgegeten, maar ook mensen werden gewoon in Alien-style uitgevreten. De USDA geeft deze afbeelding vrij van een langzaam levend opgevreten koe die je met bronvermelding kunt overnemen. Het sadisme van Moeder Natuur is onbegrensd, ze kent niet enige morele zelfreflectie.

Wij mensen met de juiste geestelijke begeleiding gelukkig wel, en daarom hoort de natuur ten dienste van de mens te staan. God heeft de natuur voor ons gemaakt, niet ons voor die akelige rotnatuur.(organisaties)

En hier kwam de oneindige grondstof ‘menselijke inventiviteit’ om de hoek kijken, in de persoon van Edward Knipling, en samenwerking met Emory Cushing en Raymond Bushland. Na in 1933 vast te stellen dat de Schroefwormvlieg een geheel andere soort was dan de aasvlieg uit de Calliphoridae-familie, die op dode dieren en mensen leeft, kwam Knipling vervolgens met een geniaal idee om van deze biodiversiteit af te komen.

• Laat op de populatie Schoefvormvliegen miljoenen gesteriliseerde mannetjes los. Als die paren met de vrouwtjesvliegen, kunnen die eitjes leggen wat ze willen. Maar dan komt het probleem, de vleesetende larf niet meer uit. En vervolgens sterft die vlieg vanzelf uit. Dat is SIT!

Jaarlijks werden toen alleen al in Texas 180.000 koeien levend opgevreten door schroefvormvliegen. Er waren menselijke helden nodig die dit konden oplossen. Want ja, als het denkwerk aan de dieren overlaat…

Massasterilisatie met straling
Met een geweldig idee, heb je als wetenschapper slechts stap 1 bereikt. Het moet ook echt biologisch werken en je moet veldtesten uitvoeren. Daarvoor heb je een aantal zaken nodig. Je moet de paarcyclus van die vlieg hebben doorgrond, zodat je daar op kan ingrijpen. Vervolgens moet je die Schroefwormvliegen in enorme aantallen kunnen kweken.

Ethisch functionerende mensen willen daarvoor geen levende dieren gebruiken, en het is ook omslachtig om vee te houden voor vliegenkweek.

Hier ligt de verdienste van wetenschappelijke held Raymond Bushland. Die ontwikkelde een mix van droog vlees en vloeistoffen, waarop die larven bleken te kunnen groeien in de gewenste aantallen. De volgende stap was: hoe kun je nu op miljoenenschaal steriele vliegen maken. De oplossing lag bij kernenergie, gammastralen waarmee in de Tweede Wereld Oorlog werd ge-experimenteerd.

Je bestraalt die vliegen voor vrijlating. Hier citeren we even letterlijk de USDA, da’s goed voor je Engels:

In 1950, Alfred W. Lindquist, a colleague, drew Knipling’s attention to an article by the Nobel Prize winner Dr. Hermann J. Muller on the sterilization of flies by radiation.

Knipling saw this as a potential solution to the problem of mass sterilization. Bushland arranged to use hospital x-ray equipment to test whether radiation could effectively and efficiently sterilize large numbers of C. hominivorax. The experiment was a success, and cobalt-60 gamma ray equipment from Oak Ridge National Laboratory made it possible to sterilize masses of screwworm flies.

Veldtesten op Curacao
En vervolgens moet je nog je prachtige theorie testen in het veld. Waar vind je dan een geschikte veldlocatie, om je hypothese te bevestigen of ontkrachten? Wist je dat ze al die steriele mannetjes in miljoenentallen vervolgens per vliegtuig gingen sproeien? Een eerdere test vond plaats op kleine eilandjes voor de kust van Florida.

Maar de vliegen hebben een actieradius van 10 kilometer. Hebben ze wind mee dan kunnen ze honderd kilometer overbruggen.

Die eilandjes konden ze te gemakkelijk herkoloniseren vanaf het vaste land. En dan weet je niet of je theorie deugt, dus dat je met steriele mannetjes een hele populatie kan wegvagen. Zo kwamen ze uiteindelijk in het Koninkrijk der Nederlanden terecht, en wel op de Nederlandse Antillen, Curacao.

Daar moeten ze ooit met wind mee vanuit Venezuela zijn geland. En zo kon Nederland een rol spelen als Ground Zero van onze strijd tegen Moeder Natuur.

Daar leefden dus  populaties schroefwormvliegen, die ze met steriele maar wel paarlustige mannetjes konden besproeien. Curacao ligt ver genoeg van Venezuela af om snelle herkolonisatie te voorkomen. Knipling en collegae begonnen met hun SIT-techniek en verrek: al in korte tijd werd de Schroefwormpopulatie daar uitgeroeid:

• 1-0 voor de Mensheid tegen Moeder Natuur, Champagne!

Biodiversiteit, hoe raak je het kwijt
In de decennia daarna wisten wetenschappers van de Verenigde Staten met de Mexicanen en ook Belize tot Costa Rica aan toe deze techniek succesvol toe te passen. Volgens de USDA heeft dat sinds 1993 de laatste Schroefwormvlieg in Mexico verscheen hen al twee miljard dollar schade door Moeder Natuur gescheeld.

Sommige herinfecties treden op, zie ook deze National Geographic Reportage uit 2019; Schroefwormvliegen die zeldzame herten infecteren die na de bronst allemaal wonden krijgen.

Nog steeds heeft Moeder Natuur in de America’s nog ongewenste biodiversiteit paraat. Neem ook Dermatobia hominis , de Menselijke Botvlieg. Die heeft een bizarre voortplantingscyclus, waarbij hij muskieten en steekmuggen nodig heeft. Die vangt de vlieg in de lucht om er zijn eitje op te leggen.

Wanneer de mug dan een mens steekt komt het eitje de menselijke huid binnen. Er zijn ook varianten die alleen zeldzame hertjes als slachtoffer vinden. Zo is door een vorm van Devolutie, genetische degradatie een keur aan wezens ontstaan die een eigen voedingshoekje (niche) vonden om andere wezens het leven zuur te maken. En zie nog dit artikel over Myiasis (huidinfectie door vliegenlarven) op Science Direct voor de vele sadistische streken die Moeder Natuur blijft uithalen.

Of bekijk via deze site van het Dutch Wildlife Health Centre een foto van een doorgezaagde reekop, waar je keelhorzelinfectie ziet met dikke vette maden. Wie dan nog ‘terug naar de natuur’ wil, heeft een zeer sterke maag.

Reculturing Europe
Door menselijk gesleep met geïnfecteerd vee, kon de Schroefwormvlieg helaas ook Libië bereiken, lees dit artikel  van Mr Van der Vloedt van de FAO/IAEA Insect en Pest Control Section uit 1990 over die operatie. En ook landen als Indonesië en Papoea Nieuw Guinea, zodat de Aussies panisch werden: stel dat hij oversteekt.

De strijd is dus nog niet definitief beslist in het voordeel van de mens. Te meer omdat de ‘Oude Wereld’, dus Afrika en Azië al haar eigen variant had op deze Schroefvormvlieg, Chrysomyia bezziana. Maar je ziet dus wat voor prachtige resultaten de mensheid kan bereiken, wanneer je maar ouderwets deugdelijke wetenschap bedrijft en goede samenwerking inzet.

En dat goede voorbeeld – hoe je succesvol met gebruik van echte wetenschap van je ongewenste biodiversiteit afkomt- kan een inspiratie zijn voor iedereen. Je zou als Natuurhistorische tegenhanger van Rewilding Europe en Ark Rewilding Nederland dus Reculturing Europe beginnen. Een beweging die een realistisch natuurbeeld nastreeft gebaseerd op ouderwets deugdelijke wetenschap.

• Vond je dit artikel inspirerend volgens de nieuwsdefinitie van ons Studiecentrum voor Natuurlijke Historie, ‘wat je nog niet wist of zo had gezien’: Steun Interessante Tijden en dank aan alle mensen die dit mogelijk maken.

Donatie bedrag:

€

Doneren